Merhaba arkadaşlar lütfen sonuna kadar okuyup yorum yapmanizi yardımcı olmanizi istiyorum. erkek arkadaşımla 2 yıllık bı ilişkimiz var.Bu süreçte maddi manevi sorunları vardı.Psikilojik olarak zor donemlerden geçiyordu.Ona maddi manevi destek oldum sürekli.Ama iliskimiz başladıktan kısa bı sure sonra bana karşı davranışları farklı oldu.İnsanlara ailesine karşı çok merhametli fedakar güleç ama benim yanımda çok depresif karamsar hep benden bekler. Zor günlerden gectigim zamanlar oldu yanımda olmadı fazlasıyla.Hastalandigimda da aynı şekilde çok umursamiyor.Bi Kac defa ağır tartışmalarımiz oldu bu tartışmamizda ağır hakaret küfürler oluyor çok fazla argo kelime kullaniyor.Kimi zaman eski kız arkadaşlarıyla başka kadınlarla karşılaştırmalar yapıp kimi zaman da dalga geciyor.Bana deger ilgi göstermeyip kendisi sürekli ilgi bekliyor.Cok iyi manipüle eder ve ben vicdanıma hep yenik düşüyorum.Yasadigi Sikintilarindan dolayı kimi zaman intihar edecem deyip duruyor.Kimi zaman bana karşı egosunu yüksek tutup kimi zaman da kendini acindiriyor.Surekli onu dinlememi istiyor benim sıkıntılarını gormezden geliyor.Dogum günüm oldu hatırlamadi bile üstüne hakaret etti.Bulundugum kadın erkek karisik ortamlarda her hareketime dikkat ettiğim halde bazen çok ağır ithamları oluyor ve işin kötü tarafı kendini haksız görmüyor özür dilediğini zamanı da hatırlamıyorum.Kalbimi kirdiginda da çok umursamaz.Surekli ona karşı kelimelerimi seçmek zorundayim cunku en basit bı kelimede hemen kafasında kurup algı yapıyor. Sürekli her durumda suçlu ben oluyorum kendimi suclamaktan yoruldum.Ona sadece bı defa yalan söyledim diye 5- 6 ay boyunca gittiğim her yerde konum attim ve bı yere gitmemi istemezdi fazlasıyla .Mutlu olmadığımı tükendiğimi yorulduğumu söylediğimde umrunda olmuyordu ve bı yılın sonunda ondan ayrıldım çok korktu kaybetmek istemedi haklısın deyip yalvardı. Duzelecem sorunlarimdan dolayı öyleyim diye diye birbirimizi kandırdık.Duzelmedi bı hafta sonra aynı davranislar devam etti.2 yılı devirdik ailesiyle tanıştırdı beni ama ben bu girdaptan çıkmak istiyorum mutlu değilim.Sevgi bı yere kadar oluyormus .Evlendigimizde öyle olmayacam diyor ama ben ona inanmıyorum artık .Cunku ben onu mutlu etmek için herşey yaptım ama onu memnun edemedim hiç .her gün tartisiyoruz.Onu duzeltemiyorum sanirim kişilik bozukluğu var ve narsisit olduğuna eminim artik.Ona kendini duzeltmedigi sürece hiç bı zaman mutlu olmayacağını karşı tarafı da mutlu edemeyecegini dile getirdim.Evlenilecek bı adam olmadığını kişiliğinde bı sorun olduğunu anladım. Kusura bakmayın sanırım sıkıntılarımızı kimseye anlatmama izin vermediği için cevremdekilere de anlatmamı istemediği için burdan yazmak istedim . Burdan anlatmadıgim anlatamadığım çok şey var.Psikilojik şiddeti dibine kadar yasadim yeri geldi fiziksel siddete de az da olsa maruz kaldım . Ben dogruyu yanlışı göremiyorum artık onun doğrularına göre yaşiyorum mantıklı dusunemiyorum