Paragraflara bölmeye çalışacagım sizleri sıkmamak adına. Uzun olacak cünkü. Sıkılacak olan simdiden baska bir konuya gecebilir. Yeter ki beni kırmayın ay ne uzun konu diyerek. Emek harcıyorum burada, derdimi paylasıyorum...Lütfen...
Deneyimlerinizi paylasırsanız cok mutlu olurum.
Ailem onu biliyor ve istemiyor çünkü tanımıyorlar. Onun da ailesi pek olumlu degil. Ailesiyle tanısmadım ama kız kardesi ve annesiyle telefonda konustum. Yakın zamanda aileme söyledim, su an ailemle aram cok kötü, ama zamanla kabulleneceklerini biliyorum. Benim egitimim ondan üst, ama bu inanın umrumda degil. (Bir kere bile asagılamadım onu, ama o beni asagılamaya basladı son zamanlarda) Arada uzaklık var, ben bu sene kpss'ye hazırlandım ama beni öyle bunalttı ki sonunda olmadı, baska sınavlar denedim, onlarda da aynı baskıyı uyguladı ve sonuc olarak olmadı. Amacımız onun sehri olması ve benim bir ekmek kapım olması idi. Bir iş fırsatım var su an, bu ay bitmeden baslayacagım muhtemelen, onun sehri de olabilir ama ancak minimum 1,5-2 sene sonra ve es durumu ile. Böyle bir sorumlulugun altına girmek istemedigini hissediyorum. İsler ciddiye binince ben aileme deyince kacma egilim gösterdi. Yani dedigi ne varsa lafta gibi.
Erkek arkadasım inanılmaz asabi. Ben de inanılmaz kıskanç ve kuruntulu. Daha önce böyle degildim, ancak biz bir ayrılık dönemi gecirdik, sebebi küçük çaplı aldatılma imiş. O yuzden bir güvensizligim var ve tekrar basladıgımızdan beri bir yıl gecti her süpheli davranısında ben bunu ona sordugumda bagırıyor. Yani bu güvensizligimi gidermeye calısmadı, körüklendi. Aylardır kötü davranıyor; bagırıyor, azarlıyor, tersliyor, küfrediyor, suratıma telefon kapatıyor, güzel bir laf yok. İyice körüklendi. O sevgi dolu, sevkatli adam gitti, yerine bir adet yontulmamıs odun geldi.
Gecen gün aradım aradım aksama kadar acmadı, sonra müzikli bir yerden ses geliyordu, yanında biri oldugunu düsündüm. İşyerindeyim dedi inanmadım (iş yerinde de müzik acıktır) sesini kıs dedim, dısarı cıktı al kapattım diyerek. Defalarca suratıma kapattı pesine. Beni aldatıyorsun dedim burnundan getirdim. Sonra yemin ederimle baslayan cümleleri...Öyle böyle inandım.
Her gün kavga ediyoruz, cogunun sebebi ilgisizligi. Sonra bana kavga cıkarıyorsun diyor, ama kavganın kaynagı kendisi.
En son ara verelim dedi, tamam dedim. Üç gün sonra, yani bugün, dayanamadım, benden uzaklasmasından korktum iyice, özledim dayanamıcam artık diye yazdım. Aksamdan bu vakte kadar kavga ettik gene. Güzel laflar da etti, fedakarsın, özelsin diye...En son yarın işe gidicem diye bagırdı, ben aglarken artık gercekten mi uyudu da yanlıslıkla mı oldu yoksa bilerek mi yaptı bilmiyorum, beklemeye aldı beni. Kapattım telefonu. Su an cok kırgınım. Ne yapacagımı bilmiyorum.
O benim ilk öptügüm insan, onu canım parcalanır gibi seviyorum. Benimsedim...Ayrılırsak belki unuturum, ama böyle güzel bir ask hissediyorken vazgecmek zorunda bırakılmak zoruma gidiyor. Ailemle aram kötü, bu askın sonuclarını tek basıma üstleniyorum ara mara derken, yanımda olmuyor. Yıldı.
Sorularım sunlar;
Bu adamı nasıl yola getirebilirim, vazgecmek yapımda yok, onu cok seviyorum.
Eski ilgili günlerine nasıl döndürebilirim, hep içimden geldigi gibi davrandım, ama taktik mi yapmalıyım? Bu taktikler neler?
Bir daha onu benim kadar seven olmayacagını nasıl fark ettirebilirim? Ayrılırsak pişman olacagını biliyorum, ama küçük degiliz, bu sefer ayrılırsak ikimizin de hayatı baska yöne gider ve bu fırsatımız bir daha olmayabilir.
Ara vermek cidden ise yarar mı?