Büyüdükçe dertleri de büyüyor derler ya. Gerçekten öyle. Her dönemin sorunları başka oluyor. Geçen yardımcı abla geldi eve. Onunda 8. Sınıfta kızı varmış. Oda çok zor geçiyor diye yakınıyordu. Başımı alıp gidesim geliyor diyo kadın. Geeçekten zor durumlar.Dediğim gibi henüz ben de sizleri anlayamam. Ben daha 6 yaş okul sorunlarıyla uğraşıyorum.
Tek derdi emzirme uykusuzluk olanlar burada annelik yarıştırınca komik oluyor. Bakmayın siz onlara. Buraya elli tane konu açacaklar üç sene sonra o zaman anlarlar mı sanmam
Ya bir de ek olarak boşanma sorunlarının hepsinden kadın sorumlu değil ki. Karıştırmıyorsam adamın ihaneti sebebiyle boşanmışlar. Kimse de kusura bakmasın çocuğunu çok düşünen böyle bir şey yapmayacak.Dediğim gibi henüz ben de sizleri anlayamam. Ben daha 6 yaş okul sorunlarıyla uğraşıyorum.
Tek derdi emzirme uykusuzluk olanlar burada annelik yarıştırınca komik oluyor. Bakmayın siz onlara. Buraya elli tane konu açacaklar üç sene sonra o zaman anlarlar mı sanmam
Hayat her zaman tekdüze bir mantıkla ilerlemiyor ki. 2+2=4 mantığı hayatın her yerinde geçerli değil. Annesine saygısı olmayan adam hayatındaki kadına çiçek gibi davranabiliyor, annesinin elini ayağının altını öpen adam karısını sokak ortasında evire çevire dövebiliyor. Sevgilisini zorla tesettüre sokan adam bi şekilde ondan ayrılınca, mendil kadar şort ile üstüne iki yanından düğüm atsan mis gibi sütyen olacak bir şey giyen bir kadın ile evlenebiliyor. Bahsi geçen çocuk ise henüz 13 yaşında. Düzelme imkanı var. Bu kadar iç karartmamak lazım.Annesini döven sevgilisine neler yapar...
Kadının kendi içinde sinirlenip konuşması bile mümkün değil.Ya bir de ek olarak boşanma sorunlarının hepsinden kadın sorumlu değil ki. Karıştırmıyorsam adamın ihaneti sebebiyle boşanmışlar. Kimse de kusura bakmasın çocuğunu çok düşünen böyle bir şey yapmayacak.
Erkeklerin bir kısmı evliliğin bitmesi için her şeyi yapıyor. Üstüne bir de çocuğundan da boşanıyor. Çocuk davranış problemleri sergilediğinde de hesap sorulacak ilk adres niye direkt anne oluyor, onu anlamadım. İki ebeveyn olmasının bir sebebi var yani.
O çocuğa evli ya da ayrıyken sahip çıkamayacak adamlar çocuk yapmasın o zaman. Biraz da fatura şu erkeklere çıksın.
Ya bak çocuğu dövmüş olsa ya da durup dururken öfke kussa yani istismar olsa tavrım farklı olurdu. Ama şu anda kadın şiddet görüyor. O yüzden yüklenmek istemedim.Kadının kendi içinde sinirlenip konuşması bile mümkün değil.
Sinirle söylenen cümleleri herkesin var bu kadın da şu an bunu yapıyor.
Hemen vay sen nasıl sevmiyorum babana yollarım dedin diye kötü anne ilan etmek hangi vicdana sığar acaba.
Büyük konuşma diyorsun ya, aslında büyük konuşan sensin. İnşallah hiçbirimiz hiçbir zaman ters davranan, uyumsuz çocuğumuzu her şeye rağmen çok sevmekle, onun için çabalamakla sınanmayız.Dediğim gibi henüz ben de sizleri anlayamam. Ben daha 6 yaş okul sorunlarıyla uğraşıyorum.
Tek derdi emzirme uykusuzluk olanlar burada annelik yarıştırınca komik oluyor. Bakmayın siz onlara. Buraya elli tane konu açacaklar üç sene sonra o zaman anlarlar mı sanmam
Ayy şükürler olsun!Çocuğunuzla iletişiminiz çok sert. Bu nedenle aynı sertlikte cevap alıyorsunuz. Çocuğunuz babasında da kalabilir ama bu “seni babana göndereyim de adam etsin” şeklinde olmamalı. Bu iyi bir cümle değil. Bu lafları duyan ergenlikteki çocuk canım annem diye sarılmaz. Çocuk psikiyatristinden destek alın lütfen. Çocuğun babası kötü bir baba. Ya siz iyi bir anne olup sahip çıkarsınız ya da babası ilgilenmezse ben hiç bakmam der işin içinden çıkarsınız.
Ve bir de 6 yaş oğlan çocuğu var o evde.Ya bak çocuğu dövmüş olsa ya da durup dururken öfke kussa yani istismar olsa tavrım farklı olurdu. Ama şu anda kadın şiddet görüyor. O yüzden yüklenmek istemedim.
Gerek baba rol model eksikliği gerek boşanma gerek çevre ve kişisel sebeplerle bu çocuk bu hale gelmiş işte. Sonuç bu yani.
Ama tutup da kötü anne diyemeyiz bence, annelik sorgulaması şu durumda çok da haddimize değil bence.
İşin açığı ergen oğlum beni dövüyor olsa korkardım her şeyden önce. Yetişkin erkeğe yakın fiziksel gücü olabilir. Duygusal konular konuşuldu ama işin bir de bu boyutu var. Şiddet evlattan da gelse yaratacağı yıkım aynı bence.
Tünelin sonu aydınlık, ben oradan sesleniyorum size. Lütfen, oğlum sen ne düşünüyorsun, senin de fikrini öğrenmek istiyorum, bu sefer de senin yönteminle yapalım vs vs şeklinde iletişimi deneyin. Babasına verme olayını da, benimle mutlu olmadığını, bu evde huzursuz olduğunu hissettim ama yanlış düşünmüşüm, ne sen ne kardeşin kimse bir yere gidemez diyebilirisiniz.Arkadaşlar tüm yorumları okudum.Hepinize çok teşekkür ederim.
Dün sabah buraya konuyu açmadan hemen önce oğlumun babasıyla akşam müsaitse konuşmak istediğimi söylemiştim.Amacım oğlum konusunda yardım etmesini,bir yaz okulu vs bulup yazı evde yalnız geçirmemesini rica etmekti ama ne aradı ne sordu...
Ve ben bir karar verdim.
Kendi üzerimde çalışacağım.Daha da sakin,anlayışlı,iletişim şekli daha sevecen bir anne olmaya gayret edeceğim.
Diğer türlüsü zaten(babasına vermek)ve bundan sonra hayatıma kaldığım yerden devam etmek mümkün olmayacaktı.
Bir serzenişti yazdıklarım,biliyorum zaman zaman yine düşeceğim bu düşünce çukuruna ama 'babasına verme ihtimali'ni önce kendim sonra da oğlumun zihninden silmek için çabalayacağım.
Kolay değil,kolay olmayacak.
Ama bu hikayenin sonunda ben 'çok emek verdim ve değdi ' demek ve düzgün,hayırlı çocuklar yetiştirmek için elimden geleni yapacağım.
Sizin çocuğunuz kaç yaşında? Bir de özel değilse sizi bu hisse iten ne oldu yazarsanız çok sevinirim.Sevmediğimi hissediyorum kısmında içim cız etti.
Hissettim o duyguyu, henüz küçük bir çocuğum var ama içimdeki sevgi ölüyor demişliğim var birden fazla kez.
İlişkinizi tamir etmeye ihtiyacınız var ve yetişkin olan siz olduğunuz için bu görev sizde.
Babasıyla ilişkisi iyi olsa, ona iyi gelecek olsa gitsin ama orası da sıkıntılı.
Yardım alın, kitap okuyun, onu anlayın.
Söylemesi ne kolay, yapması ne zor, ama başka yolu yok.
7 yaşında henüz.Sizin çocuğunuz kaç yaşında? Bir de özel değilse sizi bu hisse iten ne oldu yazarsanız çok sevinirim.
Konu sahibi bu yorumu lütfen iyi okuyun. Bence çok benzer şeyler yaşıyorsunuz. Sizi de anlıyorum hisleriniz insani kendinizi suçlamayın çözüm arayınOrtaokuldayken kızımla kavga ettiğim gün bu sözü söylemiştim içim cız etti. Ders calismiyor beni dinlemiyor ve sürekli benimle kavga ediyordu. Seni babana vericem demiştim ben yapamıyorum seninle. Dilim kopsaydi. O an cidden çok bunalmistim ve sevgi hissedemiyorum diyordum. Benim hayatımda en çok en çok pişman olduğum şeydir. Aslında benim ihtiyacım varmış psikoloğa cocuguma düzgün yaklasamamisim. Şimdi ölüyorum bitiyorum evladıma. Dünyanın en tatli en komik en bitane en güzel en aşk evladı. Dün gece beraber film izlerken çaktırmadan baktım güzel yüzüne. Öyle olgun öyle tatlı biri oldu ki. Aradan 4 yıl geçmiş. Bak şu an bana dünyayı versinler etimden et kopwrsinlar saçının teline değişmem. Ama o an o dönem bende öyle dusundum. Biz iyi bir psikolog bulduk ama öğrendik ki çocuğun yardım çığlıkları imiş bu davranışlar.
Siz üremeyinValla daha üremedim ama ürediğim zamanda severim herhalde. Bakalım
Emrin olur.Siz üremeyin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?