EPİLEPSİ HASTASI OLDUĞUM İÇİN EŞİM BANA BOŞANMA DAVASI AÇTI

Bur
Merhabalar arkadaşlar,
7 yıl öncesi bir evlilik yaptım ve eşimle balayı dönüşü bir trafik kazası geçirdik. Çok zor bir süreçti, beyin kanaması geçirdim, yüzümün sol tarafı tamamen kırıldı,2 kere beyin ameliyatı, 2 kere yüzüm için estetik operasyon geçirdim. Geçirdiğim beyin ameliyatı sonrasında 2 ya da 3 kez epilepsi krizi geçirdim, bana ilaç verdiler ve kafa travmalarında bu riskin zaten olduğunu belli bir süre kullanmam gerektiğini söylediler. Tabi ki bu süreçte ( 6 -7 ay) eşim ve ailesi giderek bizden uzaklaştılar ve evliliğimiz sona erdi. Sonrasında ailemin desteği, iş hayatım ile giderek daha iyiye giden bir yaşantım oldu. Geçirdiğim kaza sonrası hastaneden engelli sağlık kurulu raporu verdiler. Görev yaptığım il aileme daha yakın bir oldu.
Geçen yıl tanıdık vasıtası ile biri ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. Hepimiz dört teker üstünde gidiyoruz benim de başıma gelebilirdi dedi. Görüşmeye başladık ve yedi aylık bir sürenin sonunda evlendik. Sonrası hayatımın yine tepetaklak olması.3 ay sonrası hamile kaldım, bebeğim olmasını çok istiyordum o da istediğini söyledi.Gebeliğimle birlikte eşimin antika meraklısı birisi olduğunu yavaş yavaş öğrenmeye başladım.Pantalondan çıkan bilmediğim milyarlık fişler, bilgisayar geçmişinde her gün bir çok siteden yapılan alışverişler, yurt dışından alınan plak, müzikçalar...vb bir çok şey.Hastane muayenelerim de elini cebine atmayan birisi.Yaşadığımız ev evlenmeden önce benim aldığım ve kredi borçlarını ödediğim ev.Faturalar benim üzerime.Üzerine eşimin benden param kalmadı diye sürekli para istemesi..Annesinin beni arayıp K...... benden yine para istedi bir sey söyle şuna vermem bir daha lafları. Sonunda en son 7 yıl önce nöbet geçiren ve 2 yıl önce de ilaçlarını bırakan ben hamilelik, uykusuzluk, stres epilepsi krizleri başladı.İlk krizimde eşim yanımdaydı.İkincisin de ailesi de vardı.Eşim baba bir kere daha böyle oldu deyince babası bu kız insanın başına iş açar , ayrılın dedi.Eşim ailesinin yanına gidip çekişmeli boşanma davasını açtı.Yine ilk evliliğimdeki gibi aciller de yapayalnız annemle günlerim başladı.Krizlerim arttı, ilaç dozajını arttıramadılar.Eşim bırakıp gittiğinde 14 haftalık hamileydim.20. haftalık gebeliğim de epilepsi krizi ile ambulans ile hastaneye kaldırıldım ve maalesef ki bebeğimi kaybettim.Eşim bunu bile bilmiyor.Çünkü numaram engelli.Ailesinden ne arayan var ne soran.
Epilepsi hastasıyım ve ona ekonomik şiddet uyguluyorum diye 100 milyar maddi,100 milyar manevi tazminat talebi...
Evlilikten anladığım sadece yukarıda yazdıklarım...iyi akşamlar
Eşim baba bir kere daha böyle oldu deyince babası bu kız insanın başına iş açar , ayrılın dedi.Eşim ailesinin yanına gidip çekişmeli boşanma davasını açtı.

Vay serefsiz baba olmayı bırak insan olamamıs
Bu kız insanın basına is acar bırak onu nasıl dersin hamile gelini oglunun bırakmasını emredersin sen kimsin serefsiz
Hangi hakla ogluna yuva yıkmayı emredersin hem de kız hasta diye
Ki oglun hastalıgı bilerek evlenmisken
Kız hamileyken ortada bi yuva varken
Bırak bu kızı diyebilen cani kv kb ların Allah belasını versin
 
Bunu yaşamış birinden duymak insana sözel de olsa bir tecrübe.İnanin ben de öle saçlarım kazınıkken, gözüm mosmorken, kafamdaki dikişlere tiksinerek bakan biriyle yutkuna yutkuna geçirdiğim bir 6 ay.O zamanlar neler dedim şimdi tövbe.Allah istedi mi her şey olur diyorum.Aynaya bakınca utanıyorum o günlere..O yüzden hep şükür, şükür. Bu da geçecek...
Geçecek kuzummm neler gorduk gecirdik biz bu da geçecek..
 
Merhabalar arkadaşlar,
7 yıl öncesi bir evlilik yaptım ve eşimle balayı dönüşü bir trafik kazası geçirdik. Çok zor bir süreçti, beyin kanaması geçirdim, yüzümün sol tarafı tamamen kırıldı,2 kere beyin ameliyatı, 2 kere yüzüm için estetik operasyon geçirdim. Geçirdiğim beyin ameliyatı sonrasında 2 ya da 3 kez epilepsi krizi geçirdim, bana ilaç verdiler ve kafa travmalarında bu riskin zaten olduğunu belli bir süre kullanmam gerektiğini söylediler. Tabi ki bu süreçte ( 6 -7 ay) eşim ve ailesi giderek bizden uzaklaştılar ve evliliğimiz sona erdi. Sonrasında ailemin desteği, iş hayatım ile giderek daha iyiye giden bir yaşantım oldu. Geçirdiğim kaza sonrası hastaneden engelli sağlık kurulu raporu verdiler. Görev yaptığım il aileme daha yakın bir oldu.
Geçen yıl tanıdık vasıtası ile biri ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. Hepimiz dört teker üstünde gidiyoruz benim de başıma gelebilirdi dedi. Görüşmeye başladık ve yedi aylık bir sürenin sonunda evlendik. Sonrası hayatımın yine tepetaklak olması.3 ay sonrası hamile kaldım, bebeğim olmasını çok istiyordum o da istediğini söyledi.Gebeliğimle birlikte eşimin antika meraklısı birisi olduğunu yavaş yavaş öğrenmeye başladım.Pantalondan çıkan bilmediğim milyarlık fişler, bilgisayar geçmişinde her gün bir çok siteden yapılan alışverişler, yurt dışından alınan plak, müzikçalar...vb bir çok şey.Hastane muayenelerim de elini cebine atmayan birisi.Yaşadığımız ev evlenmeden önce benim aldığım ve kredi borçlarını ödediğim ev.Faturalar benim üzerime.Üzerine eşimin benden param kalmadı diye sürekli para istemesi..Annesinin beni arayıp K...... benden yine para istedi bir sey söyle şuna vermem bir daha lafları. Sonunda en son 7 yıl önce nöbet geçiren ve 2 yıl önce de ilaçlarını bırakan ben hamilelik, uykusuzluk, stres epilepsi krizleri başladı.İlk krizimde eşim yanımdaydı.İkincisin de ailesi de vardı.Eşim baba bir kere daha böyle oldu deyince babası bu kız insanın başına iş açar , ayrılın dedi.Eşim ailesinin yanına gidip çekişmeli boşanma davasını açtı.Yine ilk evliliğimdeki gibi aciller de yapayalnız annemle günlerim başladı.Krizlerim arttı, ilaç dozajını arttıramadılar.Eşim bırakıp gittiğinde 14 haftalık hamileydim.20. haftalık gebeliğim de epilepsi krizi ile ambulans ile hastaneye kaldırıldım ve maalesef ki bebeğimi kaybettim.Eşim bunu bile bilmiyor.Çünkü numaram engelli.Ailesinden ne arayan var ne soran.
Epilepsi hastasıyım ve ona ekonomik şiddet uyguluyorum diye 100 milyar maddi,100 milyar manevi tazminat talebi...
Evlilikten anladığım sadece yukarıda yazdıklarım...iyi akşamlar
Ikisi de serefsiz. Insallah bu yasattiklarini yasamadan olmezler.
 
Olayları biraz kısa anlatmış gibisiniz. Atak geçirdim. Kayınbabam bırak bu kızı dedi ve o da gitti mi? Başka neler oldu?
 
Olayları biraz kısa anlatmış gibisiniz. Atak geçirdim. Kayınbabam bırak bu kızı dedi ve o da gitti mi? Başka neler oldu?
Atak geçirdiğim gün kayınbabam bunları söyledikten sonra kendimi acilde yapayalnız buldum, ilk defa yalnızlığımı bu kadar çok hissettim.Memleketimden annemle görüşüp yanıma gelmesini istedim.O geldikten sonra eşimin annesi, görümcem ve eşim ile görüştük evde.Ben 1 haftalığına kafamı toplamak için annemle memleketime gidecektim onlara da anlattım durumu.Onlarda oğlum da bizde kalsın o zaman dediler biz bu konuşmaları yaparken eşim odadan kazak pantalon alıyorum diye içeri bile girmedi.Ailesi ile yapılan konuşmalarda bazen gerginlikler yaşadık.Siz bize zaten layık değildiniz, hobinin koleksiyonerliğin ne olduğunu bile bilmiyorsunuz, geri kafalısınız... gibi cümleler duydum görümcemden.Ona ilk olarak ihtiyaçların öncelikli olduğunu eşimin bu konuda bana hiç destek olmadığını özellikle hamilelikte insanın çok hassas olduğunu söylediğimde "Kusura da bakmayın, hamileliği bir halt gibi anlatıp durmayın, dışarıya çıkın 10 kişiden 8 i hamile".. gibi cümleler duydum.
Nasıl bir şeydi biliyor musunuz arabanın lastikleri değişecek param yetmiyor der eşim sonra bi bakarsın çantasına 4 aydır Yunanistan'a 60 euro para gönderiyor, makbuzu bulursun, bir gün öncesi ticari sitelerde müzikçalar sorar ay ortası havale yaparım yazar,bunları eşinle konuşursun, gelirimizin giderimizin ortak olduğunu bazı şeylere birlikte karar vermemiz gerektiğini...O pişman olur sanırsın, ben sana layık değilim, söz değişeceğim der ,sonra yine her şey aynı
Ama gelir gider için gitmedi, cünkü ailesi bu konuda ona bu zaman kadar hep destek olmuş sadece benim 2 kere nöbet geçirmem onlar için baş ağrıtacak bir sebep..
 
Atak geçirdiğim gün kayınbabam bunları söyledikten sonra kendimi acilde yapayalnız buldum, ilk defa yalnızlığımı bu kadar çok hissettim.Memleketimden annemle görüşüp yanıma gelmesini istedim.O geldikten sonra eşimin annesi, görümcem ve eşim ile görüştük evde.Ben 1 haftalığına kafamı toplamak için annemle memleketime gidecektim onlara da anlattım durumu.Onlarda oğlum da bizde kalsın o zaman dediler biz bu konuşmaları yaparken eşim odadan kazak pantalon alıyorum diye içeri bile girmedi.Ailesi ile yapılan konuşmalarda bazen gerginlikler yaşadık.Siz bize zaten layık değildiniz, hobinin koleksiyonerliğin ne olduğunu bile bilmiyorsunuz, geri kafalısınız... gibi cümleler duydum görümcemden.Ona ilk olarak ihtiyaçların öncelikli olduğunu eşimin bu konuda bana hiç destek olmadığını özellikle hamilelikte insanın çok hassas olduğunu söylediğimde "Kusura da bakmayın, hamileliği bir halt gibi anlatıp durmayın, dışarıya çıkın 10 kişiden 8 i hamile".. gibi cümleler duydum.
Nasıl bir şeydi biliyor musunuz arabanın lastikleri değişecek param yetmiyor der eşim sonra bi bakarsın çantasına 4 aydır Yunanistan'a 60 euro para gönderiyor, makbuzu bulursun, bir gün öncesi ticari sitelerde müzikçalar sorar ay ortası havale yaparım yazar,bunları eşinle konuşursun, gelirimizin giderimizin ortak olduğunu bazı şeylere birlikte karar vermemiz gerektiğini...O pişman olur sanırsın, ben sana layık değilim, söz değişeceğim der ,sonra yine her şey aynı
Ama gelir gider için gitmedi, cünkü ailesi bu konuda ona bu zaman kadar hep destek olmuş sadece benim 2 kere nöbet geçirmem onlar için baş ağrıtacak bir sebep..
Rabb'im. Yardımcin olsun bırak kurtar dahada kimseyle evlenme derim biz engellileri olduğumuz gibi kabul etmiyorlar malesef
 
Merhabalar arkadaşlar,
7 yıl öncesi bir evlilik yaptım ve eşimle balayı dönüşü bir trafik kazası geçirdik. Çok zor bir süreçti, beyin kanaması geçirdim, yüzümün sol tarafı tamamen kırıldı,2 kere beyin ameliyatı, 2 kere yüzüm için estetik operasyon geçirdim. Geçirdiğim beyin ameliyatı sonrasında 2 ya da 3 kez epilepsi krizi geçirdim, bana ilaç verdiler ve kafa travmalarında bu riskin zaten olduğunu belli bir süre kullanmam gerektiğini söylediler. Tabi ki bu süreçte ( 6 -7 ay) eşim ve ailesi giderek bizden uzaklaştılar ve evliliğimiz sona erdi. Sonrasında ailemin desteği, iş hayatım ile giderek daha iyiye giden bir yaşantım oldu. Geçirdiğim kaza sonrası hastaneden engelli sağlık kurulu raporu verdiler. Görev yaptığım il aileme daha yakın bir oldu.
Geçen yıl tanıdık vasıtası ile biri ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. Hepimiz dört teker üstünde gidiyoruz benim de başıma gelebilirdi dedi. Görüşmeye başladık ve yedi aylık bir sürenin sonunda evlendik. Sonrası hayatımın yine tepetaklak olması.3 ay sonrası hamile kaldım, bebeğim olmasını çok istiyordum o da istediğini söyledi.Gebeliğimle birlikte eşimin antika meraklısı birisi olduğunu yavaş yavaş öğrenmeye başladım.Pantalondan çıkan bilmediğim milyarlık fişler, bilgisayar geçmişinde her gün bir çok siteden yapılan alışverişler, yurt dışından alınan plak, müzikçalar...vb bir çok şey.Hastane muayenelerim de elini cebine atmayan birisi.Yaşadığımız ev evlenmeden önce benim aldığım ve kredi borçlarını ödediğim ev.Faturalar benim üzerime.Üzerine eşimin benden param kalmadı diye sürekli para istemesi..Annesinin beni arayıp K...... benden yine para istedi bir sey söyle şuna vermem bir daha lafları. Sonunda en son 7 yıl önce nöbet geçiren ve 2 yıl önce de ilaçlarını bırakan ben hamilelik, uykusuzluk, stres epilepsi krizleri başladı.İlk krizimde eşim yanımdaydı.İkincisin de ailesi de vardı.Eşim baba bir kere daha böyle oldu deyince babası bu kız insanın başına iş açar , ayrılın dedi.Eşim ailesinin yanına gidip çekişmeli boşanma davasını açtı.Yine ilk evliliğimdeki gibi aciller de yapayalnız annemle günlerim başladı.Krizlerim arttı, ilaç dozajını arttıramadılar.Eşim bırakıp gittiğinde 14 haftalık hamileydim.20. haftalık gebeliğim de epilepsi krizi ile ambulans ile hastaneye kaldırıldım ve maalesef ki bebeğimi kaybettim.Eşim bunu bile bilmiyor.Çünkü numaram engelli.Ailesinden ne arayan var ne soran.
Epilepsi hastasıyım ve ona ekonomik şiddet uyguluyorum diye 100 milyar maddi,100 milyar manevi tazminat talebi...
Evlilikten anladığım sadece yukarıda yazdıklarım...iyi akşa
Merhabalar arkadaşlar,
7 yıl öncesi bir evlilik yaptım ve eşimle balayı dönüşü bir trafik kazası geçirdik. Çok zor bir süreçti, beyin kanaması geçirdim, yüzümün sol tarafı tamamen kırıldı,2 kere beyin ameliyatı, 2 kere yüzüm için estetik operasyon geçirdim. Geçirdiğim beyin ameliyatı sonrasında 2 ya da 3 kez epilepsi krizi geçirdim, bana ilaç verdiler ve kafa travmalarında bu riskin zaten olduğunu belli bir süre kullanmam gerektiğini söylediler. Tabi ki bu süreçte ( 6 -7 ay) eşim ve ailesi giderek bizden uzaklaştılar ve evliliğimiz sona erdi. Sonrasında ailemin desteği, iş hayatım ile giderek daha iyiye giden bir yaşantım oldu. Geçirdiğim kaza sonrası hastaneden engelli sağlık kurulu raporu verdiler. Görev yaptığım il aileme daha yakın bir oldu.
Geçen yıl tanıdık vasıtası ile biri ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. Hepimiz dört teker üstünde gidiyoruz benim de başıma gelebilirdi dedi. Görüşmeye başladık ve yedi aylık bir sürenin sonunda evlendik. Sonrası hayatımın yine tepetaklak olması.3 ay sonrası hamile kaldım, bebeğim olmasını çok istiyordum o da istediğini söyledi.Gebeliğimle birlikte eşimin antika meraklısı birisi olduğunu yavaş yavaş öğrenmeye başladım.Pantalondan çıkan bilmediğim milyarlık fişler, bilgisayar geçmişinde her gün bir çok siteden yapılan alışverişler, yurt dışından alınan plak, müzikçalar...vb bir çok şey.Hastane muayenelerim de elini cebine atmayan birisi.Yaşadığımız ev evlenmeden önce benim aldığım ve kredi borçlarını ödediğim ev.Faturalar benim üzerime.Üzerine eşimin benden param kalmadı diye sürekli para istemesi..Annesinin beni arayıp K...... benden yine para istedi bir sey söyle şuna vermem bir daha lafları. Sonunda en son 7 yıl önce nöbet geçiren ve 2 yıl önce de ilaçlarını bırakan ben hamilelik, uykusuzluk, stres epilepsi krizleri başladı.İlk krizimde eşim yanımdaydı.İkincisin de ailesi de vardı.Eşim baba bir kere daha böyle oldu deyince babası bu kız insanın başına iş açar , ayrılın dedi.Eşim ailesinin yanına gidip çekişmeli boşanma davasını açtı.Yine ilk evliliğimdeki gibi aciller de yapayalnız annemle günlerim başladı.Krizlerim arttı, ilaç dozajını arttıramadılar.Eşim bırakıp gittiğinde 14 haftalık hamileydim.20. haftalık gebeliğim de epilepsi krizi ile ambulans ile hastaneye kaldırıldım ve maalesef ki bebeğimi kaybettim.Eşim bunu bile bilmiyor.Çünkü numaram engelli.Ailesinden ne arayan var ne soran.
Epilepsi hastasıyım ve ona ekonomik şiddet uyguluyorum diye 100 milyar maddi,100 milyar manevi tazminat talebi...
Evlilikten anladığım sadece yukarıda yazdıklarım...iyi akşamlar
 
Rabbim vicdansız merhametsizlerden uzak eylesin ne sanıyorlar acaba kendilerini düşmeyecek mi başlarına bişey gelmeyeceklerinimi düşünüyorlar bundan sonra dilerim ki hayırlı iyi insanlarla karşılaşırsınız insaAllah
 
Erkeklerden nefret ettim tiksindim şu an. Yarın başımıza ne geleceği belli değil. Şirin çekirdek ailelerimizde sorun çıktığında eşlerimizin ne tepki vereceği gerçekten hiç belli değil. Bu hayatta kimseye güven olmaz gerçekten.
Umarım sizin bundan sonra çok güzel bir hayatınız olur. Hastalığınız kötü bir hastalık değil. Sadece manevi desteğe ihtiyacınız var ❣️
 
Merhabalar arkadaşlar,
7 yıl öncesi bir evlilik yaptım ve eşimle balayı dönüşü bir trafik kazası geçirdik. Çok zor bir süreçti, beyin kanaması geçirdim, yüzümün sol tarafı tamamen kırıldı,2 kere beyin ameliyatı, 2 kere yüzüm için estetik operasyon geçirdim. Geçirdiğim beyin ameliyatı sonrasında 2 ya da 3 kez epilepsi krizi geçirdim, bana ilaç verdiler ve kafa travmalarında bu riskin zaten olduğunu belli bir süre kullanmam gerektiğini söylediler. Tabi ki bu süreçte ( 6 -7 ay) eşim ve ailesi giderek bizden uzaklaştılar ve evliliğimiz sona erdi. Sonrasında ailemin desteği, iş hayatım ile giderek daha iyiye giden bir yaşantım oldu. Geçirdiğim kaza sonrası hastaneden engelli sağlık kurulu raporu verdiler. Görev yaptığım il aileme daha yakın bir oldu.
Geçen yıl tanıdık vasıtası ile biri ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. Hepimiz dört teker üstünde gidiyoruz benim de başıma gelebilirdi dedi. Görüşmeye başladık ve yedi aylık bir sürenin sonunda evlendik. Sonrası hayatımın yine tepetaklak olması.3 ay sonrası hamile kaldım, bebeğim olmasını çok istiyordum o da istediğini söyledi.Gebeliğimle birlikte eşimin antika meraklısı birisi olduğunu yavaş yavaş öğrenmeye başladım.Pantalondan çıkan bilmediğim milyarlık fişler, bilgisayar geçmişinde her gün bir çok siteden yapılan alışverişler, yurt dışından alınan plak, müzikçalar...vb bir çok şey.Hastane muayenelerim de elini cebine atmayan birisi.Yaşadığımız ev evlenmeden önce benim aldığım ve kredi borçlarını ödediğim ev.Faturalar benim üzerime.Üzerine eşimin benden param kalmadı diye sürekli para istemesi..Annesinin beni arayıp K...... benden yine para istedi bir sey söyle şuna vermem bir daha lafları. Sonunda en son 7 yıl önce nöbet geçiren ve 2 yıl önce de ilaçlarını bırakan ben hamilelik, uykusuzluk, stres epilepsi krizleri başladı.İlk krizimde eşim yanımdaydı.İkincisin de ailesi de vardı.Eşim baba bir kere daha böyle oldu deyince babası bu kız insanın başına iş açar , ayrılın dedi.Eşim ailesinin yanına gidip çekişmeli boşanma davasını açtı.Yine ilk evliliğimdeki gibi aciller de yapayalnız annemle günlerim başladı.Krizlerim arttı, ilaç dozajını arttıramadılar.Eşim bırakıp gittiğinde 14 haftalık hamileydim.20. haftalık gebeliğim de epilepsi krizi ile ambulans ile hastaneye kaldırıldım ve maalesef ki bebeğimi kaybettim.Eşim bunu bile bilmiyor.Çünkü numaram engelli.Ailesinden ne arayan var ne soran.
Epilepsi hastasıyım ve ona ekonomik şiddet uyguluyorum diye 100 milyar maddi,100 milyar manevi tazminat talebi...
Evlilikten anladığım sadece yukarıda yazdıklarım...iyi akşamlar
Eşim askerdeyken kızımı kaybettim o acı ve üzüntüyle Bende epilepsi hastası oldum yeni öğrendim eşim kaç kez nöbetime şahit olmuş şu an ilaç tedavisine başladım sağolsun eşim hep yanımda en büyük destekçim eşim. hayat müşterek aynı durumda eşinde olabilirdi yazıklar olsun pislik insan sizede büyük geçmiş olsun
 
Atak geçirdiğim gün kayınbabam bunları söyledikten sonra kendimi acilde yapayalnız buldum, ilk defa yalnızlığımı bu kadar çok hissettim.Memleketimden annemle görüşüp yanıma gelmesini istedim.O geldikten sonra eşimin annesi, görümcem ve eşim ile görüştük evde.Ben 1 haftalığına kafamı toplamak için annemle memleketime gidecektim onlara da anlattım durumu.Onlarda oğlum da bizde kalsın o zaman dediler biz bu konuşmaları yaparken eşim odadan kazak pantalon alıyorum diye içeri bile girmedi.Ailesi ile yapılan konuşmalarda bazen gerginlikler yaşadık.Siz bize zaten layık değildiniz, hobinin koleksiyonerliğin ne olduğunu bile bilmiyorsunuz, geri kafalısınız... gibi cümleler duydum görümcemden.Ona ilk olarak ihtiyaçların öncelikli olduğunu eşimin bu konuda bana hiç destek olmadığını özellikle hamilelikte insanın çok hassas olduğunu söylediğimde "Kusura da bakmayın, hamileliği bir halt gibi anlatıp durmayın, dışarıya çıkın 10 kişiden 8 i hamile".. gibi cümleler duydum.
Nasıl bir şeydi biliyor musunuz arabanın lastikleri değişecek param yetmiyor der eşim sonra bi bakarsın çantasına 4 aydır Yunanistan'a 60 euro para gönderiyor, makbuzu bulursun, bir gün öncesi ticari sitelerde müzikçalar sorar ay ortası havale yaparım yazar,bunları eşinle konuşursun, gelirimizin giderimizin ortak olduğunu bazı şeylere birlikte karar vermemiz gerektiğini...O pişman olur sanırsın, ben sana layık değilim, söz değişeceğim der ,sonra yine her şey aynı
Ama gelir gider için gitmedi, cünkü ailesi bu konuda ona bu zaman kadar hep destek olmuş sadece benim 2 kere nöbet geçirmem onlar için baş ağrıtacak bir sebep..
Eşim , eşimin ailesi ve tüm akrabaları olmak üzere herkes en büyük destekçimdi üzüntümün sebebinin kızımı kaybetmek olduğunu öğrenince daha bir özen gösterdiler hastane tıklım tıklımdı telefonlarım hiç susmadı yazdıklarını ve yaşadıklarımı karşılaştırınca bu nasıl şerefsiz insan dedim sadece.Rabbim anlayışlı insanlarla karşılaştırsın sizi :işsiz:
 
Merhabalar arkadaşlar,
7 yıl öncesi bir evlilik yaptım ve eşimle balayı dönüşü bir trafik kazası geçirdik. Çok zor bir süreçti, beyin kanaması geçirdim, yüzümün sol tarafı tamamen kırıldı,2 kere beyin ameliyatı, 2 kere yüzüm için estetik operasyon geçirdim. Geçirdiğim beyin ameliyatı sonrasında 2 ya da 3 kez epilepsi krizi geçirdim, bana ilaç verdiler ve kafa travmalarında bu riskin zaten olduğunu belli bir süre kullanmam gerektiğini söylediler. Tabi ki bu süreçte ( 6 -7 ay) eşim ve ailesi giderek bizden uzaklaştılar ve evliliğimiz sona erdi. Sonrasında ailemin desteği, iş hayatım ile giderek daha iyiye giden bir yaşantım oldu. Geçirdiğim kaza sonrası hastaneden engelli sağlık kurulu raporu verdiler. Görev yaptığım il aileme daha yakın bir oldu.
Geçen yıl tanıdık vasıtası ile biri ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. Hepimiz dört teker üstünde gidiyoruz benim de başıma gelebilirdi dedi. Görüşmeye başladık ve yedi aylık bir sürenin sonunda evlendik. Sonrası hayatımın yine tepetaklak olması.3 ay sonrası hamile kaldım, bebeğim olmasını çok istiyordum o da istediğini söyledi.Gebeliğimle birlikte eşimin antika meraklısı birisi olduğunu yavaş yavaş öğrenmeye başladım.Pantalondan çıkan bilmediğim milyarlık fişler, bilgisayar geçmişinde her gün bir çok siteden yapılan alışverişler, yurt dışından alınan plak, müzikçalar...vb bir çok şey.Hastane muayenelerim de elini cebine atmayan birisi.Yaşadığımız ev evlenmeden önce benim aldığım ve kredi borçlarını ödediğim ev.Faturalar benim üzerime.Üzerine eşimin benden param kalmadı diye sürekli para istemesi..Annesinin beni arayıp K...... benden yine para istedi bir sey söyle şuna vermem bir daha lafları. Sonunda en son 7 yıl önce nöbet geçiren ve 2 yıl önce de ilaçlarını bırakan ben hamilelik, uykusuzluk, stres epilepsi krizleri başladı.İlk krizimde eşim yanımdaydı.İkincisin de ailesi de vardı.Eşim baba bir kere daha böyle oldu deyince babası bu kız insanın başına iş açar , ayrılın dedi.Eşim ailesinin yanına gidip çekişmeli boşanma davasını açtı.Yine ilk evliliğimdeki gibi aciller de yapayalnız annemle günlerim başladı.Krizlerim arttı, ilaç dozajını arttıramadılar.Eşim bırakıp gittiğinde 14 haftalık hamileydim.20. haftalık gebeliğim de epilepsi krizi ile ambulans ile hastaneye kaldırıldım ve maalesef ki bebeğimi kaybettim.Eşim bunu bile bilmiyor.Çünkü numaram engelli.Ailesinden ne arayan var ne soran.
Epilepsi hastasıyım ve ona ekonomik şiddet uyguluyorum diye 100 milyar maddi,100 milyar manevi tazminat talebi...
Evlilikten anladığım sadece yukarıda yazdıklarım...iyi akşamlar
Cok uzuldum bebeginizi kaybeymenize, başınıza gelenlere ama o kişiyle zaten evli kalmayın. Ilerde cok pişman olursunuz, ben bosan demeyi seven biri degilim ama adam sizden para alıyor, annesinden alıyor, hastane paranızı verirken eli titriyor. En önemlisi hamilesiniz nobet geçiriyorsunuz destek olmuyor. Hamilesiniz bebeğinize birsey olursa diye bile düşünmüyor engelliyor. Suan canınız cok aciyordur eminim ama gecicek inan bunlar gecicek. Boyle bir insan için üzülmemeye calis, git gez arkadaşlarınla bulus ne seviyorsan kafani dağıt
 
Yaşattığını yaşamadan ölmesin. Böyle adamım baba olmayacak olması güzel aslında. O da bir kaza geçirir ve epilepsi nöbetleri geçirir. Benim de eski sevgilim epilepsi hastasıydı yaşadığı travmatik olaylar neden olmuş. İlişkimizin bitme sebebi hastalığı değildi. Yani demem o ki insan neyim dememeli, ne olacağım demeli. Allah karşınıza hayırlı birilerini çıkartsın inşallah.
 
Engellenmeyeceğimi bilsem hayatımda aptal dememiş ben çok ağır küfürler edeceğim. Adam sadece ben yapamıyorum deyip boşanma davası açsa tamam diyeceğim anlamaya çalışacağım. Ama tazminat davası açması... İnsanın sevgilisine bile bir şey olsa yanında olmak için çırpınıp durur kaldı ki siz çocuğun annesisiniz.
 
X