Merhabalar arkadaşlar,
7 yıl öncesi bir evlilik yaptım ve eşimle balayı dönüşü bir trafik kazası geçirdik. Çok zor bir süreçti, beyin kanaması geçirdim, yüzümün sol tarafı tamamen kırıldı,2 kere beyin ameliyatı, 2 kere yüzüm için
estetik operasyon geçirdim. Geçirdiğim beyin ameliyatı sonrasında 2 ya da 3 kez epilepsi krizi geçirdim, bana ilaç verdiler ve kafa travmalarında bu riskin zaten olduğunu belli bir süre kullanmam gerektiğini söylediler. Tabi ki bu süreçte ( 6 -7 ay) eşim ve ailesi giderek bizden uzaklaştılar ve evliliğimiz sona erdi. Sonrasında ailemin desteği, iş hayatım ile giderek daha iyiye giden bir yaşantım oldu. Geçirdiğim kaza sonrası hastaneden engelli sağlık kurulu raporu verdiler. Görev yaptığım il aileme daha yakın bir oldu.
Geçen yıl tanıdık vasıtası ile biri ile tanıştım. Ona her şeyi anlattım. Hepimiz dört teker üstünde gidiyoruz benim de başıma gelebilirdi dedi. Görüşmeye başladık ve yedi aylık bir sürenin sonunda evlendik. Sonrası hayatımın yine tepetaklak olması.3 ay sonrası hamile kaldım, bebeğim olmasını çok istiyordum o da istediğini söyledi.Gebeliğimle birlikte eşimin antika meraklısı birisi olduğunu yavaş yavaş öğrenmeye başladım.Pantalondan çıkan bilmediğim milyarlık fişler, bilgisayar geçmişinde her gün bir çok siteden yapılan alışverişler, yurt dışından alınan plak, müzikçalar...vb bir çok şey.Hastane muayenelerim de elini cebine atmayan birisi.Yaşadığımız ev evlenmeden önce benim aldığım ve kredi borçlarını ödediğim ev.Faturalar benim üzerime.Üzerine eşimin benden param kalmadı diye sürekli para istemesi..Annesinin beni arayıp K...... benden yine para istedi bir sey söyle şuna vermem bir daha lafları. Sonunda en son 7 yıl önce nöbet geçiren ve 2 yıl önce de ilaçlarını bırakan ben hamilelik, uykusuzluk, stres epilepsi krizleri başladı.İlk krizimde eşim yanımdaydı.İkincisin de ailesi de vardı.Eşim baba bir kere daha böyle oldu deyince babası bu kız insanın başına iş açar , ayrılın dedi.Eşim ailesinin yanına gidip çekişmeli boşanma davasını açtı.Yine ilk evliliğimdeki gibi aciller de yapayalnız annemle günlerim başladı.Krizlerim arttı, ilaç dozajını arttıramadılar.Eşim bırakıp gittiğinde 14 haftalık hamileydim.20. haftalık gebeliğim de epilepsi krizi ile ambulans ile hastaneye kaldırıldım ve maalesef ki bebeğimi kaybettim.Eşim bunu bile bilmiyor.Çünkü numaram engelli.Ailesinden ne arayan var ne soran.
Epilepsi hastasıyım ve ona ekonomik şiddet uyguluyorum diye 100 milyar maddi,100 milyar manevi tazminat talebi...
Evlilikten anladığım sadece yukarıda yazdıklarım...iyi akşamlar
www.posta.com.tr 
