O kadar kötü oldum ki konunuzu okurken, bir şey yazmayayım dedim ama yok tutamıyorum kendimi. Beddua etmeyeceğim ama hayatınıza giren bu iki insanda dilerim bu yaşattıklarını yaşarlar.
Yaşadığınız psikolojiyi çok iyi anlıyorum ve size sıkıca sarılıyorum.
Ben 2 yıl önce MS atağı geçirdim ve uzunca bir süre hastane serüvenimiz oldu, orada insanlarla konuşurken eşlerin ne kadar acımasız olabileceğini görmüştüm ama hiçbiri hamile değildi. Gerçekten o kadar öfke doluyum ki size bunları yaşatanların gerçekten yanına kalmasın.