- 6 Aralık 2009
- 6.196
- 2.823
- 723
Benim de sizi tam olarak anlama şansım yok, çünkü benim oğlumun bedensel
bir sorunu yok şükür, zihinsel olarak sıkıntı gözüküyor ama büyüdükçe
daha iyi olacak, ama ne derece onu bilemiyorum.
Şu da bir gerçek ki siz de ne engellileri ne de onların ailesini anlayamazsınız.
Engelli aileleri tabi ki her zaman evlatlarının yanında, hiç te gocunmadan,
kaç yaşına gelmiş evladını sırtında taşıyarak hala umutla fizik tedaviye
getiren aileler var, yoktan var edip çocuğum 1 ders daha fazla eğitim görsün
diye avcılardan etilere otobüslerde perişan olan aileler var ve daha niceleri, ben hep içindeyim, şahidim.
Ben de dahilim, oğlum benim herşeyim, herşeyiyle kabulum, umudum, nefes alması bile yeter.
Ama karşısına çıkacak insanlar bunu böyle düşünmeyebilir ve bunu normal karşılamak zorundayız biz.
Böyle bir evlada sahip olmak insanın hayatında o kadar çok değiştiriyor ki, olumsuz değil
olumlu anlamda da insana o kadar çok şey katıyor ki, bi haber olduğunuz hayatlara dahil oluyorsunuz
onunla beraber, insanlık adına çok şey katıyor , çok şey öğretiyor.
Aynı şekilde diğer insanlara da öğreteceği çok şey olabilir, bu sizin için bir fırsat olabilir.
Zor deyip kenara çekilirsiniz, bu insanlar hayata nasıl katılacaklar, karşınızda belki de,
hem ruh olarak hem zeka olarak, hem size katacaklar olarak, sizden çok üstün biri vardır kimbilir.
Hem de o bedensel zorluklarla bu insan ve ailesi yaşayabiliyorsa, pekala evleneceği insan da yaşayabilir.
Bunlar imkansız şeyler değil ki bu engelli kişilerle evlenen insanlar da var, demek ki olabiliyor.
Bütün bu yazdıklarımdan sizi eleştirdiğimi algılamayın lütfen, kararınızı gerçekten anlıyorum
ve şu yadığınızı da katılıyorum ayrıca, buraya yorum yazan bir çok arkadaşta ben de dahil,
başımıza böyle birşey gelmiş olsaydık, tabi ki zorluklarını düşünür bir adım geri dururduk belki de.
Çoğumuzda kabul bile etmezdik büyük ihtimal.
Sonuç olarak bu bahsettikleriniz, sizin desteğinizle aşılamayacak şeyler değil, ama sevgi önemli.
Kesinlikle hele de engelli diye az da olsa acıma duygusuyla ve vicdanla bu işe girmeyin.
Kabul etmeme, önünüze bakma hakkınız var, kimse sizden hesap soramaz,
herşeyden önce hayırlısı , belki siz o kişiye hayırlı değilsiniz, belki o size.