- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.806
- 798
- Konu Sahibi Hatice Meryem
-
- #41
Aferin
AferinBen vesile oldum derken duayi kastetmedim. Ovulasyon testi kullanmasina vesile oldum dedim esitlendik
Yoo ondan birsey beklemiyorum ben. Sadece bana kirilmis. Yaninda olmamisim. Benim psikolojim cok bozuktu cunku 3 hafta evvel test sonuclarimizin kotu oldugunu ogrendik. Cok uzuldum. Kendimi kapattim. Onun da beni anlamasini bekledim ama o kendisini yalniz biraktigimiz soyledi. Ben onu da suclamiyorum. Suna da aciklik getireyim. Dua ettigimi anlatmamij ya da hamileligi icin birseyler önerdigimi anlatmamin sebebi burda bazi insanlarin arkadasini kiskaniyorsun deme ihtimalleriydi. Ama bunu da yanlis anladilar malesef.
Tabi ki beni anlamasini istedim. Çünkü üzüntülüydüm. Ama hamileliğinde payım var da onu anlasin da gibi bisey demedim ki. Neyse yazarak iletisim eksikligi cok oluyor.Beklentiden kastim sizi anlamasiydi ki beni anlamiyor diye konu acmissiniz.
Canım gerçekten bizim de çok hassas bir dönemimiz. İnsanlarin daha hassas davranmalari gerekirken boyle yapmalari dokunuyor. Ben keske gebelik belirtisi yaşasam. Diyebilsem keske midem bulaniyor bisey yiyemiyorum. Şu psikolojide olmaktan çok daha iyidir. Benim de annem dahil kimse tam anlamiyla anlamiyor. Annem biliyor olmasina ragmen her adet oldugumda laf atiyor bi beceremediniz diye. Sanki elimizde... Allah ikimize de tez zamanda en hayirli sekilde versin...Canım yaşamayan anlamaz hiç kendini üzme bence. Ve senin yaşadıklarını yaşasa dahi hamile kaldığı an unutup hiç yaşamamış gibi anlayışsız da davranabilir.Çok gördüm çevremde bu tarz şeyleri.Kendisi zor hamile kalmış veya daha önce düşükler yaşamış kişilerin kendileri hamıle kaldıktan sonra sanki hiç aynı sıkıntıları yaşamamış gibi "çocuk yok mu daha ne bekliyorsunuz vs" demeleri çocuksuz olduğumu gözüme sokmaları,incitmeleri.Hepsini yaşadım,yaşıyorum. Yakın bir arkadaşım çocuk istediğimizi ve tedavi gördüğümü bildiği halde "hala tık yok mu" dedi bir keresinde öyle çok incindim ki anlatamam içim acıdı. En yakın arkadaşın bile olsa Annen kardeşin bile olsa yaşamayan insan anlayamaz anlıyorum dese bile anlamaz. Benim annem bile beni anlamıyor duygularımı önemsemiyor ve hatta incitiyor. En iyisi bu süreçte çok fazla bu konuları arkadaşınla konuşmayın Rabbim tez vakitte nasip etsin sanada o zaman bol bol konuşursunuz isterseniz.Herkesin derdi kendine büyük bu süreçte tek sığınacağın Rabbim olsun ve yardımcın/yardımcımız olsun canım
Ay bende aylarca konuşmadınız sandım.Haklisiniz hamile diye alttan almaya karar verdim zaten. Sadece şu ara başka dert kaldiracak kafam yoktu. 1-2 hafta az konustuk aslinda olan sadece bu. Oncesinde hergün saatlerce telefonda konusuyorduk. Ben kendimi herkese kapattim bir anda. Cünkü esimin test sonuclari cikti ve kötü oldugunu gördük. Bu sürecler gercekten cok zor. Inanin yasamayan bunj da bilemez. Amin duaniz kabul olur insallah:) sagolun yorumunuz icin
Benim de bir arkadasligim cok ilginc bir sekilde bitmisti. Ünitersite 2deyken 6 yillik lise arkadasimi cikarmistim hayatimdan. Ben onun en ufak sıkıntısında 2 saatlik mesafeden koşa koşa gitmiştim. Ama benim en kiymetlim babannem beyin kanamasi gecirip ayni hafta vefat etmişti. Hastane evinin yanindaydi abartmiyorum. Tam yaninda. Hicbir mazereti yoktu ve gelmemisti. Cenazeden sonra oruçluyken ölü gibi oldugunu söyledi. Sanki iftar diye birsey yok... ben de uzaklasmistim. Ki bitti arkadaslik tek emek veren benmişim. Ama bu arkadasim sirf hamile şuan diye böyle davraniyor ihtimali varBen bu şekilde birini sildim hayatımdan yıllar önce. Kötü bir dönemden geçiyordum. Aynı şekilde arkadaşımında zor bir dönemiydi. Ben biraz kendimi çekmek istedim. Çünkü o hep kendini anlatmak istiyordu. Sürekli aynı cümleler aynı sözler. Verdiğim tavsiyelerim söylediklerimde tatmin etmiyordu. Sürekli anlatmak ama dinlememek istiyordu. Ben anlattığımda da hep senin derdin diyordu. Benim bildiğim iletişimde sen anlatırsın o anlatır herkes birbirini dinler. Birgün bana beni dinlemiyorsun diye azar çekti. O anlatacakmış ben kendimden bahsetmeyecekmişim. Herşeyin en zorunu o yaşamış o hakediyomuş falan. Benim hayatım süt limanmış. (Babam beyin kanaması geçirmişti). O kadar yoruldum ki o arkadaşlıktan. Onun derdini kendi derdim gibi sahiplendim ama o benim için yaptıklarını hep bir fedakarlık emek vermek gibi gördü. Bense istediğim ve onu sevdiğim için yapmıştım. Nitekim zamanla daha şok hırşınlaştı onu dinlemem anlamam için. Yapsamda yaranamadım. Yok ben seni kardeşim gibimgörüyordum yok en yakınımdın gibi sitemler. Ama yorulmuş yoran o iken. Süretlinmutsuz ve şikayetçi. En son zaman verdim uzaklaştım daha kötü oldu. Herşeyi biriktirmiş doldurmuş kendini. Bende kimseyi kaldıramadığım için çekemedim açıkçası. Bazen arkadaşlıklar miyadını doldurur. Zorlamamak gerek.
Yaşamadıysanız anlamanız zor. Evlilik her geçen zaman daha oturuyor. İyice oturana kadar, mesela 60ına kadar bebek düşünmeyelim öyleyse. Bizim evliliğimiz ilk 3 aydan sonra tam anlamıyla rayına oturdu. Ve bebek istedik ne var bunda. Böyle alayci yorum yapmadan önce insan gibi okuyun yorumlari. Bebegimizin olmasi zaten cok zor. Tedavi sürecindeyiz. Tüp bebek diyecek doktor büyük ihtimal. Belki 5-10 yıl hatta hiç bebegimiz olmayacak. Bu ihtimaller insani ne kadar yoruyor biliyor musunuz? Boşa sordum. Bilmiyorsunuz. Siz bebekten kalan karnını gerdirme olaylarıyla uğraşan bir kadınsınız nasıl olsa.daha sene dolmamis bu bebe takintini anlamiyorm.hele bi esler birbirine alissin evlilikler otursun birlikde biseyler paylasin hayatinizi yasayn.nedr bebe de bebe
Ya işte en son konuşmalarımızdı onlar. Ve ben dedim ki çok şanslısın böyle şeyler yaşamadığın için dedim. Dedi ki benim de başka sıkıntılarım var. Midem bulaniyor vs. Yalnizim evden cok cikamiyorum dedi. Tamam evden cikamamasi sıkıntı onu anliyorum da benim yasadigimla ayni mi? Evden cikamamak mi yoksa bebeginin olmamasi mi? Ayrica dert olarak bahsettigi mide bulantisk yani gebelik belirtisi benim hayalim. Azcik midem bulansa mutlu oluyoruz bazen hamile miyim diye. Ve hamile olmadan 1 ay evvel hamile kalamamaktan yakiniyordu. Eşi cok dert ediyordu cünkü. Hamile kalirsa cok mutlu olacagini söylüyordu. Ben de destek oluyordum. Ve hamile kaldi yine mutlu degil yine yakiniyor. Hadi onu gectim yakinabilir. O bebek isterken ben diyordum ki insallah olur canim daha sen benden sonra evlendin umutlu ol diyordum. O hamile kaldiktan sonra ben kendi üzüntümü dile getirince ve insallah benim de olur deyince "hayirlisini iste öyle insallah olur deme. Allah istedigi zaman versin. Belki hic vermeyecek ne biliyorsun?" Dedi. Dogru söz. Ama o an duymam gereken seyler degildi. Beni umutlandirmaliydi. Ben ona hic belki hic olmayacak demedim. Hep umutlandirdim. Dedim sunu yiyin bunu icin. Ama sunu da farkettim. Ben ne duyduysam gebelik icin etkili ona anlattim. Ama o bana anlatmamis. Hamile kaldigi ay esinin yedigi seyleri söyledi. Dedim bana neden söylemedin bunlarin iyi geldigini ben ne duysam söylüyorum. Ayy ne bileyim dedi. Sonrasinda ben bu olaylari üstüste gelince kirildim ama uzaklasmadim yine de. Esimin test sonucunun ciktigi gün ona cok kötü oldugumu söyledim. Kendimi eve kapattim 2 hafta kadar. Annemle bile konusmadim dogru düzgün. Engelli kardesim var bu hayatta en cok ona düskünüm. Onu bile zoraki aradim. Yalniz kalmasin diye. Ama o iki hafta sonunda arkadasim küsmüş. Onu yalniz birakmisim. Neyse yine hamilelikten diyorum. Benim yasadiklarim ne ki zaten burdaki bazilarina göre. Üzülmem icin bir 10 yil evladim olmamali. Ondan evvel üzülmeye hakkim yok anlasilan yoksa 10 yil evladi olmayanlara haksizlik olur. Sanki onlari üzüyormuşum gibi..... eminim o 10 yıl evladi olmayanlar da ilk 1bucuk yilda üzülmüslerdir. Belki simdiki üzüntüleri kadar olmasa da...Ay bende aylarca konuşmadınız sandım.Bildiğin abartmış arkadaşınız. Bir yorumunuzda sizin anlattığınızı dinlemeyip kendi derdine "çok zor" demesi de abes geldi. Şimdi düşündüm de arkadaşınız biraz bencillik etmiş gibi. Tamam hamile, onun yaşadığı sıkıntıları çok iyi anlıyorum. Evet hassas ve alıngan olunabiliyor ama bu kadar olmamalı şımarıklık yapmış gibi sanki. Sizin sorunlarınız ciddi ama arkadaşınız ne kadar zor zaman yaşasa da sonuçta mutlu hamile olduğu için. Sizin sıkıntılarınızı görmezden gelip iki hafta konuşmadınız diye size küsmesi çok bencilce bir davranış olmuş. Hamile diye dünya onun etrafında dönmüyor. Bir zahmet arkadaşının sıkıntısına kulak verip destek olsun biraz eğer gerçekten sizi kardeş gibi görüyorsa. Siz aramadıysanız onun merak edip araması, destek olması gerekirdi. İnsan kardeşine aramadı diye alınmaz, arar derdini öğrenir...
Ay kusura bakmayın ben biraz çark ettim çünkü arkadaşınızın şımarmış olduğunu sonradan farkettim. Alttan almak zorunda değilsiniz bence. Yerinizde olsam asıl ben küserdim.
ben sizin evliliginiz icin degil diger size uzak duran arkadasiniz icin demisdim ama.nedir bu celal.sizin 2.seneye gidiyo evliliginiz.ilk onlarin olsun demissiniz ya lafim onaydi ama neyse hormonlariniz yanlis anlamaya sebp olmus olabilir.sizin icin tek kelm yazmadim oysakiYaşamadıysanız anlamanız zor. Evlilik her geçen zaman daha oturuyor. İyice oturana kadar, mesela 60ına kadar bebek düşünmeyelim öyleyse. Bizim evliliğimiz ilk 3 aydan sonra tam anlamıyla rayına oturdu. Ve bebek istedik ne var bunda. Böyle alayci yorum yapmadan önce insan gibi okuyun yorumlari. Bebegimizin olmasi zaten cok zor. Tedavi sürecindeyiz. Tüp bebek diyecek doktor büyük ihtimal. Belki 5-10 yıl hatta hiç bebegimiz olmayacak. Bu ihtimaller insani ne kadar yoruyor biliyor musunuz? Boşa sordum. Bilmiyorsunuz. Siz bebekten kalan karnını gerdirme olaylarıyla uğraşan bir kadınsınız nasıl olsa.
Canım gerçekten bizim de çok hassas bir dönemimiz. İnsanlarin daha hassas davranmalari gerekirken boyle yapmalari dokunuyor. Ben keske gebelik belirtisi yaşasam. Diyebilsem keske midem bulaniyor bisey yiyemiyorum. Şu psikolojide olmaktan çok daha iyidir. Benim de annem dahil kimse tam anlamiyla anlamiyor. Annem biliyor olmasina ragmen her adet oldugumda laf atiyor bi beceremediniz diye. Sanki elimizde... Allah ikimize de tez zamanda en hayirli sekilde versin...
bu arada yasm 35 cocugm yok istemiyormda.13 yillik evliym eksikliginide hisdetmedm hani laf soktugunuzu zannetmissiniz yaYaşamadıysanız anlamanız zor. Evlilik her geçen zaman daha oturuyor. İyice oturana kadar, mesela 60ına kadar bebek düşünmeyelim öyleyse. Bizim evliliğimiz ilk 3 aydan sonra tam anlamıyla rayına oturdu. Ve bebek istedik ne var bunda. Böyle alayci yorum yapmadan önce insan gibi okuyun yorumlari. Bebegimizin olmasi zaten cok zor. Tedavi sürecindeyiz. Tüp bebek diyecek doktor büyük ihtimal. Belki 5-10 yıl hatta hiç bebegimiz olmayacak. Bu ihtimaller insani ne kadar yoruyor biliyor musunuz? Boşa sordum. Bilmiyorsunuz. Siz bebekten kalan karnını gerdirme olaylarıyla uğraşan bir kadınsınız nasıl olsa.
Evet malesef öyle. Herkes kendi hayatı gibi düşünerek konusabiliyor.Kesin çözüm kimseden anlayış beklemeyin..
Empati kıtlığı var maalesef.
En yakınım sandıklarının tuzu kuru olunca seni anlamaları imkansızlaşıyor..
Geçen bir tane yakın dediğim arkadaşlarımdan biri '' Çocuk konusunda tedavi için daha ne bekliyorsun?'' diye sordu.
Evliliğimde yaşadıklarımı, duygularımı çok yakından bilen biri olduğu halde..
Hep böyle yapıyor. Bacak bacak üstüne atmış olduğu hayattan akıl veriyor sözde amacı yardımcı olmak.
Ama düşünmüyor, kendini benim yerime koymadan yargılıyor işte.
O an da tepem atıktı dayanamadım.
İnsan gibi eşin var diye anlamıyorsun halden dedim.
Hemen bir alttan almalar başladı.
O zaman anlayışlı yorum yapmaya başladı.
Empatiyi bile tepesine vura vura mı yaptırcaz?
Hayat gerçekten çok zor bazen..
Ben öyleyse yanlis anladigim icin sizden özür dilerim. Burda daha 1bucuk senedir olmamis ne bu üzülmeler 10 yil olmayanlara haksizlik diyenler oldu. Siz de öyle diyorsunuz sandim oysaki bizim tedavi sürecimiz uzun belki 10 yilda ancak olacak buna üzülüyorum dememe ragmen.ben sizin evliliginiz icin degil diger size uzak duran arkadasiniz icin demisdim ama.nedir bu celal.sizin 2.seneye gidiyo evliliginiz.ilk onlarin olsun demissiniz ya lafim onaydi ama neyse hormonlariniz yanlis anlamaya sebp olmus olabilir.sizin icin tek kelm yazmadim oysaki
Haklisiniz. Sınava hazirligimda sorun yok. Yani altyapim cok saglam onun icin sinav stresi gibi bir sorunum yok. Ama baska stresler tetikliyordur tabi kiİnsanı kanından olan kardesı anne babası anlamıyor ki.. Bunda uzulecek bir durum yok sorunlarınız olabılır ,yalnız kalmak ısteyebılırsjnjz normal, ayrıca 1.5 yıl uzun bır sure degıl ki sınava hazırlanıyorsunuz streslısınız bu süreçte olacağı varsa a olmaz ,rahat olun keyfınıze bakın sınava surda ne kaldı ona odaklanın
Kiskanacak olsaydim ona ilk evlendiginde hemen cocuk yapmasini onermezdim. Ya da cocuk olma ihtimalini arttiran seyleri duydugumda kosa kosa ona da anlatmazdim. Benim bebegim olmuyor ve o bu üzüntümü arkadasim olarak anlamali. Kiskanmak nedir ya. Hep derim baskalarinin bebegini neden kiskanalim. Sanki kumalarımız mı onlar. Baska bir aile baska kari koca evlatlari oluyor ne güzel. Ama biz bebegi olmayan kadinlarin sıkça karşılaştığımız başka bir itham da bebegi olanlari kiskanmamiz. Inanin burnumuzu kendi sorunlarimizdan kaldirip kimsenin bebegini kiskanacak zamanimiz olmuyor.Bence siz arkadaşınızın hamileliğini kıskanmssınız, ben bu konuda arkadaşınız hangi konuda sizi anlayacak anlamadım doğrusu..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?