- 3 Haziran 2023
- 1.273
- 5.101
- 25
-
- Konu Sahibi GelenekselBiri05
- #21
Maalesef anlayabiliyorum çünkü ben de 19 yıllık arkadaşımı değişiklerden dolayı kaybettim. Düşünün 5 yaşından beri tanışıyorduk. Aynı ilkokul,ortaokul ve liseye gittik. 1,2 yıl öncesine kadar doğum günlerimizi kutluyorduk sonra birbirimize mesaj atmayı bıraktık. Kavga,kaos olmadı ama birbirimizden uzaklaştık, ikimiz de bir adım atmadık. Sonucunda şu an konuşmuyoruz. 19 yıllık bir arkadaşla konuşmayı tamamen kesmek insanda bir yas etkisi oluşturuyor bazen sadece ikimizin anlayabileceği espriler aklımdan geçiyor,eski anıları hatırlıyorum insan üzülüyor ama bir yandan da alışıyor. Sosyalleşmek, yeni insanlar tanımak,kafayı başka bir yere odaklamak iyi geliyor.Yaaa çok sağolun beni anladığınız için
Bu arkadaşlık bitmiş zaten
Benim açımdan asla kıskançlık olmadı. Ben şükür çocukluğum güzel geçti ergenliğimde ve omunla ünide tanışdık. Çok farklıydık zaten ama birşey aynı dedim. Oda dürüstlüğümüz ve mütavazı ve başkalarına özenmememiz. Fakat kendi değişti elbet bende , ben şöyle değiştim, spontan olamadım çocuk dan dolayı. Mesela bunlar geçen yıl geç saatde yemeğe çlkrılar ben gidemedim, siz gidin dedim. Hiç ah olsun başka gün şu saatde birlikte oluruz gelmedi. Aksine ben bir hafta sonra felan yeni buluşma ayarladım çünkü katılamadığım için kötü hıssetmiştim kendimi. Şimdi daha spontan olabiliyorum ama onun bebği var ve o tek kocasına bırakır annesine güvenmez. Ve bana kendi anne olmadan şunu dedi “ ah sen şimdi biryerlerde bile gelemezsin” dedi oysa ben, onun bebeği doğunca hal den anladığım için herşeye Ramen, sen söyle nizamname hangi saat biz kendimizi sana ayarlarız, diye. Ve asla bi laf sokmadım, vay sen şunu bunu yapmıyorsun diye. Hayal kırıklığındayımMaalesef anlayabiliyorum çünkü ben de 19 yıllık arkadaşımı değişiklerden dolayı kaybettim. Düşünün 5 yaşından beri tanışıyorduk. Aynı ilkokul,ortaokul ve liseye gittik. 1,2 yıl öncesine kadar doğum günlerimizi kutluyorduk sonra birbirimize mesaj atmayı bıraktık. Kavga,kaos olmadı ama birbirimizden uzaklaştık, ikimiz de bir adım atmadık. Sonucunda şu an konuşmuyoruz. 19 yıllık bir arkadaşla konuşmayı tamamen kesmek insanda bir yas etkisi oluşturuyor bazen sadece ikimizin anlayabileceği espriler aklımdan geçiyor,eski anıları hatırlıyorum insan üzülüyor ama bir yandan da alışıyor. Sosyalleşmek, yeni insanlar tanımak,kafayı başka bir yere odaklamak iyi geliyor.
Bu arada ben önceki konuları bilmiyorum bu konuda arkadaşını kaybettiği için üzülen biri gibi yazmışsınız ondan empati yapabildim. Kıskançlık durumu varsa işler değişir
bu seferki konunuzu arkadaşınıza hakaretler yağdırmadan açsanız da öteki konuda biz sizin içinizden geçen gerçek düşünceleri okuduk. Bence siz arkadaşınızı kıskanıyorsunuzEvet. Baktım beni baya baya yanlış anladı insanlar, tekrar denedim. Sonuçta bende insanım. Çok değer verdiğim insan değişiyor kız kardeşim ve annem ben onlara birleyen anlatmadan fark etti. Ben ta ozamana kadar hiç onlarla konuşmamıştım. Ama artık paylaşmak istiyorum. Gerçekten üzülüyorum.
Düşün senin tepen attı ve ağzına geleni dedin. Ben hiç bir zaman insanları statüsüne göre değerlendirmedim. Hoşlanmadığım oldu ve belli ettim. Bu başka. O benim birtek dostum değil aileden oldu, yeri geldi savundum. Ben öyle kolay kolay bırakamam. Danışmak istedim, belliki kalbim kırık. Daha çok şey var ama ancak bukadar yazabildim. Mesele onun yeni para görmesi değil. Mesele hali hareketi tavrı, bana söyledikleriKonuyu böyle tatlı dille anlatınca geçen gün açtığın konuda yazdığın sonradan görme gibi laflar unutulmuyor . İnşallah sen onlari bırakmadan onlar gerçek hislerini görürler de seni dışlar, ikili grup olarak takılırlar
Mesele hayatı değil. Kim nasıl istiyorsa yaşasın, mesele bir zamanlar yaptığın o kaliteli konuşmalar. Onların azalması ve şahsın değişmesibu seferki konunuzu arkadaşınıza hakaretler yağdırmadan açsanız da öteki konuda biz sizin içinizden geçen gerçek düşünceleri okuduk. Bence siz arkadaşınızı kıskanıyorsunuz
Bu arada instagram sağ olsun şu anda gösteriş yapmayan, birbiriyle yarışmayan çok az insan var zaten. Eğer hepsini kafaya takarsak hayat geçmez
Konu şu, dertleşmek ve benzer şeyleri yaşayanlardan duymak. Evet Bello abartıyorum ve çok takılıyorum ama söz konusu olan herhangi bir insan değil. En son buluşmada bayağa patavatsızlık yaptı bende belli etmedim çünkü biliyorum, beni kırmak için değil o artık öyle ve bu daha da üzücüArkadaşlarınız hakkındaki gerçek düşünceleriniz onlardı bence. Konuyu daha kibar bir dille aktarayım derken, ortada konu da kalmamış.
Bu konunuza bakarak: Arkadaşlıkların da ömrü bitebilir. Farklı ilgi alanları ve yaşam şartları insanları birbirinden uzaklaştırabilir. Hayatın doğal akışı bu diyorum.
Yeni hayatı beni asla rahatsiz ermiyor. Ve hava atmadığını biliyorum. Mesele sadece yüzeysel şeylerden bahsetmesi değil. Mesela eskiden daha dikkatli konuşurdu. Annem bile fark etti. Geçenlerde kız kardeşimin özelini böyle kalabalıkda anneme pat diye sordu, annem neye uğradığını şaşırttı ona rağmen anneme dedim ya belki ortamı çok samimi buldu ondan diye, annemde yok buna birşeyler olmuş dedi. Benim görmemezlikdem geldiğim şeyler yavaş yavaş çoğalıyorKonuyu pek nahif açmışsınız bu sefer.
Sonradan görme diye bahsettiğiniz arkadaşınızın yeni hayatı sizi rahatsız ediyor. Bu rahatsızlık her şeyi de gözünüzde büyütür. Ayrıca insanlar değişebilir. Maddi sıkıntıdan sonra refaha erisince bir rahatlık gelir insana. Alım gücü arttıkça ilgi alanları değişebilir, bu sohbetine de yansır. İlla hava atmak değildir yani mesele.
Sizin bekarlıktaki gibi bir maddi imkanınız yokmuş öyle yazmıştınız önceki konuda,kompleks yapıyorsuuz belkide bazı şeyleri.
Konu şu, dertleşmek ve benzer şeyleri yaşayanlardan duymak. Evet Bello abartıyorum ve çok takılıyorum ama söz konusu olan herhangi bir insan değil. En son buluşmada bayağa patavatsızlık yaptı bende belli etmedim çünkü biliyorum, beni kırmak için değil o artık öyle ve bu daha da üzücü
Evet. Ve ben nezaman fark ettim kıyas yaptığını. Benim başka bir iki yıldır tanıdığım arkadaş var. Ben ilk çocuklu şeyleri onunla konuştum çünkü kendi dostlarım hala çocuksuydu. Onunla okadar samimi be içten çocuklarımız hakkında konuşuruzkı, ben ondan sonra fark ettim benim bacı diye bildiğim öyle yapmadığını aksine kendi bebeğini sürekli övdüğünü ve işin tuhafı arkadaşlarının çocukları hakkındada konuşur çok. Ben ondan sonra duraklamaya balkadımKıyaslama çok kötü bir şey eski nesil yaptı bunu bize ama yanımda bana evladıma böyle yapacak birini tutmam
Mesele kendisinin artık o eskisi gibi kırmadan incitmeden konuşmaması. Başka arkadaşlarının eksiklerinden bahsediyor en son buluşmada hem üzüldüm, konuşacak o derın konular bitmiş, geriye sadece alması satması kalmış. Bende sinirden ben babadan görmeyim dedim. Mesela bunu derken birtek maddi anlamda demedim. Ben baba sevgisi görmüş kızım o maalesef değil babasından nefret eder ben oysakı hep dıkkat edersin baba konusunda. Şimdi ben okay tmm eskisi gibi fazla tatil yok ama inanın zerre umrumda değil. Bende şu an yüksek lisans yapıyorum babamın vefatından sonra uzadı depresyona girdim tam oluyor derken hamile kaldım ve çok fecı lohusa depresyonu geçirdim. Onlara bahsettim ama o ben ikinciye hamile kalınca sadece şunu dedi” eyvah sen şimdi artık biryere gidemezsin” . Ama neredeyse iki yıl geçti ve ben kışa bitiriyorum çocuklarımda iyi olmuş gerçekten çok mutluyum. Ama onun hali hale değil. Ağır konuşdum çünkü hep duyardımda başıma geleceğini bekleöezdım. O benim bacım gibi oysa….İyi de gerçek duygu ve düşüncelerinizin daha farklı olduğunu yazalı 24 saat olmadı daha.
İnsanlar bu konunuza bakarak, onlara ne çağrıştırıyorsa ona göre bir değerlendirme yapmaya çalışıyorlar. Peki bu değerlendirme ne işinize yarayacak ?
Arkadaşlarınızdan birinin sonradan görme olduğunu, diğerinin de evlenmiş olmak için evlendiğini yazmıştınız. Onların okulları bitmiş, yüksek lisans yapmışlar. Sizin okul hayatınız halen devam ediyor.
32 yaşında yetişkin bir kadınsınız. Evlilik, aile hayatı derken yollarınızın ayrılmasında veya arkadaşlık ilişkinizin şekil değiştirmesinde kabul edilemeyecek olan nedir ?
Ahah şimdi hatırladım sizi ya.Evet. Ve ben nezaman fark ettim kıyas yaptığını. Benim başka bir iki yıldır tanıdığım arkadaş var. Ben ilk çocuklu şeyleri onunla konuştum çünkü kendi dostlarım hala çocuksuydu. Onunla okadar samimi be içten çocuklarımız hakkında konuşuruzkı, ben ondan sonra fark ettim benim bacı diye bildiğim öyle yapmadığını aksine kendi bebeğini sürekli övdüğünü ve işin tuhafı arkadaşlarının çocukları hakkındada konuşur çok. Ben ondan sonra duraklamaya balkadım
Offf kalite kime göre neye göre?Mesele hayatı değil. Kim nasıl istiyorsa yaşasın, mesele bir zamanlar yaptığın o kaliteli konuşmalar. Onların azalması ve şahsın değişmesi
Arkadaşınızın söylediğinde bu kadar tetiklenecek bir şey yok. Sadece biraz felaket tellalığı yapmış. Siz onun söylediklerinden tetiklenmek için hazır olda bekliyorsunuz. Sizin onun hakkında söyledikleriniz çooook daha ağır farkında mısınız? Baba sevgisi görmemiş, cimri, sonradan görme vs vs. Söylenen laflara bu kadar alınan bir insansanız sizin kibar bir insan olmanız lazım. Aksi takdirde söylediklerinizin altı çok boş kalıyor.Mesele kendisinin artık o eskisi gibi kırmadan incitmeden konuşmaması. Başka arkadaşlarının eksiklerinden bahsediyor en son buluşmada hem üzüldüm, konuşacak o derın konular bitmiş, geriye sadece alması satması kalmış. Bende sinirden ben babadan görmeyim dedim. Mesela bunu derken birtek maddi anlamda demedim. Ben baba sevgisi görmüş kızım o maalesef değil babasından nefret eder ben oysakı hep dıkkat edersin baba konusunda. Şimdi ben okay tmm eskisi gibi fazla tatil yok ama inanın zerre umrumda değil. Bende şu an yüksek lisans yapıyorum babamın vefatından sonra uzadı depresyona girdim tam oluyor derken hamile kaldım ve çok fecı lohusa depresyonu geçirdim. Onlara bahsettim ama o ben ikinciye hamile kalınca sadece şunu dedi” eyvah sen şimdi artık biryere gidemezsin” . Ama neredeyse iki yıl geçti ve ben kışa bitiriyorum çocuklarımda iyi olmuş gerçekten çok mutluyum. Ama onun hali hale değil. Ağır konuşdum çünkü hep duyardımda başıma geleceğini bekleöezdım. O benim bacım gibi oysa….
Öyle bir hırsım yok. Ben sadece bunu yaşayan birileri varmı diye çünkü üzüldüm. Ama sizin yazılarınızı okuyunca çok banal mış gibi geldi. Evet size göre öyle olabılır evet benimde bazen takıntılarım oluyor maalesef en sevmediğim huylardan biri. Ve evet insanlar değişir çok normal. Ama üzücü. Ben sadece dertleşmek istedim okadar. Ve evet önüm durumu iyi ama aramızda fazla fark yok, ve ben orasında değilim. Ve istediğim cevabıda illa aramıyorum yoksa burda ne işim varEvet çok haklısınız arkadaşınız … noktaları siz doldurun. İstediğinizi okuyana kadar ısrarla konu mu açacaksınız? İnsanlar gördükleri yaşadıkları nedeniyle değişir değişebilir. Yokluktan varlığa, varlıktan yokluğa dönerken ilgi alanları zevkleri dostluk kriterleri bakış açıları farklılaşabilir. Öyleydi şimdi böyle oldu, ee? Siz de daha yüzeysel görüşürsünüz özelinizi anlatmazsınız, normal sıradan arkadaş gibi takılırsınız. Sonradan görme, parasını burnuma sokuyor diyorsunuz, soksun. İlgilenmeyin olsun bitsin. Hayırlı olsun iyi günlerde kullan yakışmış bereketini gör deyin çekilin kenara. Belki de abartıyorsunuz, karşı tarafa sorsak çok şaşıracak duyduğuna?
Kaliteli konuşmalar vs ne kadar abartıyorsunuz. Kaç defa yazdınız mesele para diye. Belli ki eski hayatında kalsa, iyi evlilik yapmasa, rahata ermese bunu tercih edersiniz. Bencilsiniz arkadaşınızın mutluluğuyla mutlu olmuyorsunuz. Bence arkadaşlığınızı yavaş yavaş bitirin çünkü hazmedemiyorsunuz. Sonradan görme oldu, parasını aldığını verdiğini konuşuyor, konuşmaları eskisi gibi kaliteli değil... Herkes hep aynı mı kalsın, sizin istediğiniz şekilde mi dursun? Acaba sizin hakkınızda neler düşünüyor insanlar hiç düşündünüz mü?
Herkes benim haklı olduğumu yazsın ısrarını anlamıyorum, bu hırs bu takıntı niye?