Emzirme döneminde anksiyete panik atak yaşayanlar

Benim çocukluk dönemimde başlayan ve ilgilenilmediği için katlanarak bugüne gelen bir durum bu. Daha son bir iki seneye kadar farkına varmaya başladım çünkü senelerin izinin psikolojik olduğuna inanmak çok zordu. Kaçma isteğim, herkesten uzaklaşmam, hayatımın anlamsız olduğu, yanımda kimsenin olmadığını bilmek, bu durumu sadece ben yaşıyormulum düşüncesiyle idare etmek çok çok zordu. Ama ben hamilelikten önce de ilaç kullanamadığım için bebek düşsün ilaç kullanayım diye bir düşüncem hiç olmadı şükür. Bir de çevremde çocuk sahibi olamayıp tedavilerle uğraşan tanıdıklarım vardı, bu çok çok büyük bir şükür sebebi.
Öncelikle yaşadığın şeyin beynin bir oyunu olduğunu, o bebeğin en çok sana ihtiyacı olduğunu ve arayıpta bulamayan birsürü insan olduğunu ve hatta bunun yüzünden biten evlilikleri koy önüne. Senin diğer insanlardan bir eksiğin var mı, hayır.. sadece psikolojinin çöküklüğüne prim verdiğin için hayat zorlaşıyor. Ama bunun için terapi alabilirsin. Destek almanın faydası olacaktır eminim.
Burda hepimiz benzer sıkıntıları yaşıyoruz ve bundan korktugumuz sürece üzerimize gelmeye devam ediyor. Emin ol senden daha kötü durumda olan ve bu süreci tamamlayıp bebeğini kucağına alan, aşkla büyüten insanlar var burda. Kendine güven.
İstersen panik atak yaşayanlar grubundan da devam edebilirsin yazmaya, orda da var bu hastalıkla uğraşan arkadaşlar.
 
Insallah bisey cikmicaktir panik atakdandir diye dusunuyorum ben insallah guzel haberler vericeksiniz baska sikintiniz oluyomu peki kaygi korku istah azalmasi
Inşaallah canım iştah azalması yok ama bu durumdan dolayi dışarı çıkmaya korkuyorum birsey olursa bayilirsam sokakta vs. Uzun zamandır evdeyim . Psikolojik olduğunu anladigim an terapiye başlayacam ama bilmiyorum neden olduğunu..
 
[/QUOTE]
3sene önce olmuştu aynı tek panik atakla başlayıp anksiyete ve depresyona bırakmıştı yerini.ama hemen müdahele etmiştim ilaç kullanmıştım ve geçmişti.şimdi de hamile kalmadan 1ay kafar önce başlamıştı hafif hafif çarpıntılar.ay atlatırım ilaçsız derken bu hale geldim gitgide kötüledi.bebeği aldırcaktım ilk 3 ayda geçer dediler anlamadılar.şimdi perişanım.biyandan da diyorum bu hastalık da bebeğe zarar veriyo okuyorum hep iyice kötü oluyorum[/QUOTE]
Bendede on yıldır panik atak ve anksiyete var, acayip kötü senaryolar türlü türlü, şuan hamileliğimin 29. Haftasındayım şükür ilaçsız geçiyor. Burda senin gibi olan okadar insan varki, öncelikle şunu bil "yanlız değilsin" bu çok önemli. Hepimiz aynıyız. Farklı sıkıntılarla bu süreci atlatmaya çalışıyoruz. Sana tavsiyem internetten olumsuz kötü şeyleri asla okuma, çok daha kötü yapıyor onlar. Duaya sığın hergün mutlaka dua et. İyi olacağını ve bebeğine kavuştuğun zamanı düşün. Bunlar geçicek çünkü bir sınav. Burda hep yazıyoruz sorunlarımızı kaygılarımızı paylaşıyoruz yardımcı olmaya çalışıyoruz. Birde istersen eğer yaptırmadıysan tam kan tahlili yaptır sağlık ocağında. Özellikle b grubu vitaminlerin eksikliği depresyon sebebi olabiliyor. Kadın doğum doktorundan omega3 takviyesi isteyebilirsin. Bunlar biraz depresyonu hafifletir inşallah
M Mismelek556
 
3sene önce olmuştu aynı tek panik atakla başlayıp anksiyete ve depresyona bırakmıştı yerini.ama hemen müdahele etmiştim ilaç kullanmıştım ve geçmişti.şimdi de hamile kalmadan 1ay kafar önce başlamıştı hafif hafif çarpıntılar.ay atlatırım ilaçsız derken bu hale geldim gitgide kötüledi.bebeği aldırcaktım ilk 3 ayda geçer dediler anlamadılar.şimdi perişanım.biyandan da diyorum bu hastalık da bebeğe zarar veriyo okuyorum hep iyice kötü oluyorum[/QUOTE]
Bendede on yıldır panik atak ve anksiyete var, acayip kötü senaryolar türlü türlü, şuan hamileliğimin 29. Haftasındayım şükür ilaçsız geçiyor. Burda senin gibi olan okadar insan varki, öncelikle şunu bil "yanlız değilsin" bu çok önemli. Hepimiz aynıyız. Farklı sıkıntılarla bu süreci atlatmaya çalışıyoruz. Sana tavsiyem internetten olumsuz kötü şeyleri asla okuma, çok daha kötü yapıyor onlar. Duaya sığın hergün mutlaka dua et. İyi olacağını ve bebeğine kavuştuğun zamanı düşün. Bunlar geçicek çünkü bir sınav. Burda hep yazıyoruz sorunlarımızı kaygılarımızı paylaşıyoruz yardımcı olmaya çalışıyoruz. Birde istersen eğer yaptırmadıysan tam kan tahlili yaptır sağlık ocağında. Özellikle b grubu vitaminlerin eksikliği depresyon sebebi olabiliyor. Kadın doğum doktorundan omega3 takviyesi isteyebilirsin. Bunlar biraz depresyonu hafifletir inşallah
M Mismelek556 [/QUOTE]
Çok teşekkürler desteğiniz için.inanın tek ihtiyacım bu.bazen ömür boyu böyle kaldım yakında hastaneye kapatılcam gibi geliyo.bi de eskiden ara ara gelirdi sıkıntı,şimdi aralıksız 7/24 uykumda bile anksiyete devam ediyo.sizin de mi öyle?çok teşekkürler desteğinize tekrar inanın buraya girene kadar bi tek benim sanıyodum
 
Bendede on yıldır panik atak ve anksiyete var, acayip kötü senaryolar türlü türlü, şuan hamileliğimin 29. Haftasındayım şükür ilaçsız geçiyor. Burda senin gibi olan okadar insan varki, öncelikle şunu bil "yanlız değilsin" bu çok önemli. Hepimiz aynıyız. Farklı sıkıntılarla bu süreci atlatmaya çalışıyoruz. Sana tavsiyem internetten olumsuz kötü şeyleri asla okuma, çok daha kötü yapıyor onlar. Duaya sığın hergün mutlaka dua et. İyi olacağını ve bebeğine kavuştuğun zamanı düşün. Bunlar geçicek çünkü bir sınav. Burda hep yazıyoruz sorunlarımızı kaygılarımızı paylaşıyoruz yardımcı olmaya çalışıyoruz. Birde istersen eğer yaptırmadıysan tam kan tahlili yaptır sağlık ocağında. Özellikle b grubu vitaminlerin eksikliği depresyon sebebi olabiliyor. Kadın doğum doktorundan omega3 takviyesi isteyebilirsin. Bunlar biraz depresyonu hafifletir inşallah
M Mismelek556 [/QUOTE]
Çok teşekkürler desteğiniz için.inanın tek ihtiyacım bu.bazen ömür boyu böyle kaldım yakında hastaneye kapatılcam gibi geliyo.bi de eskiden ara ara gelirdi sıkıntı,şimdi aralıksız 7/24 uykumda bile anksiyete devam ediyo.sizin de mi öyle?çok teşekkürler desteğinize tekrar inanın buraya girene kadar bi tek benim sanıyodum[/QUOTE]
Canım herzaman burda birbirimize desteğiz. Sen kafandakileri paylaş yeterki. Bu benim ikinci gebeliğim ilkindede bazı sorunlar depresyon lar falan yaşamıştım ondada ilaçsız atlattım. Bundada sorunlar var ama 7/24 sürmüyo şükür. Kafamı dağıtmaya çalışıyorum çünkü kendime odaklanırsam evet süre uzar. Mümkün olduğunca paylaşmaya çalış canım, yanlız değilsin bunu sakın unutma. Hepimiz hamileyiz veya bebeklerini emzirenlerde var yeni doğum yapanlarda var. Ne kötü süreçlerden ilaçsız kurtulanlarda var. Unutma tamammı. İlaç kötü değil tabi ama en en en son çare olmalı. :)
 
İlacı da denedim bi sekiz gün kullandım,ama onu içme psikolojisi daha kötü yaptı beni.dediğiniz gibi ben çok tutuldum kendime,doktor da major depresyon deyince daha kötü oldum internetten okudukça hamilelikte bebeğe olan etkilerini fln.bittim ben,bağlanamıcam bebeğime gibilerine korkular hep.şuanda bile yataktan ağlayarak yazıyorum size.tüm gün tek yaptığım yatıp ağlamak.allah hepimize yardım etsin
 
Kendine eziyet etme canım ve en başta internetten araştırma. Bizim en büyük düşmanlarımızdan biri bu internet malesef.
..... Kendine ve bebeğine yardım etmek için önce olumlu cümleler kurmakla başla. Faydasını bir süre sonra göreceksin. Şuan bilinçaltında sadece olumsuz düşünceler var önce bunları temizlemek gerek. Kendine her zaman "ben güçlüyüm",
" bu sadece beynimin bir oyunu, aslında sıkılmam içim bir sebep yok",
"yalnız değilim ve korkmuyorum" gibi cümleleri gün içinde tekrarla.
... mesela kalkıp yüzünü yıka, ağlamak çare değil seni daha fazla yıpratır ve bu hastalığın içine iter. Mesels ufak ufak kendin için birşeyler yap. Sevdiğin kıyafetleri giy, saçlarına şekil ver felan. Ya da evin için birşeyler yapabilirsin. Şuan psikolojin hiçbişey yapmana izin vermiyor büyük ihtimalle ama üzerine gitmeye başlamalısın.
 
Kendine eziyet etme canım ve en başta internetten araştırma. Bizim en büyük düşmanlarımızdan biri bu internet malesef.
..... Kendine ve bebeğine yardım etmek için önce olumlu cümleler kurmakla başla. Faydasını bir süre sonra göreceksin. Şuan bilinçaltında sadece olumsuz düşünceler var önce bunları temizlemek gerek. Kendine her zaman "ben güçlüyüm",
" bu sadece beynimin bir oyunu, aslında sıkılmam içim bir sebep yok",
"yalnız değilim ve korkmuyorum" gibi cümleleri gün içinde tekrarla.
... mesela kalkıp yüzünü yıka, ağlamak çare değil seni daha fazla yıpratır ve bu hastalığın içine iter. Mesels ufak ufak kendin için birşeyler yap. Sevdiğin kıyafetleri giy, saçlarına şekil ver felan. Ya da evin için birşeyler yapabilirsin. Şuan psikolojin hiçbişey yapmana izin vermiyor büyük ihtimalle ama üzerine gitmeye başlamalısın.
 
İlaçsız da atlayışın sen güçlü bir kadınsın geçen terapiye gittiğimde aynı şikayetleri anlatım dedi çok normal daha yeni doğum yapışsın birde 7şütüncede olurmuş
İnşallah canım benim bu hastalık ile mücadele eden tüm herkes güçlü aslında ve dilerim Rabbim hepimize tez zamanda şifa verir inşallah canım benim :*
 
Merhaba doktora gittinizmi ogrendinizmi neyiniz varmis
 
Nasil oldunuz terapi ise yariyormu
 
Arkadaslar nasilsiniz terapi ile duzelme mumkunmu sizce cok kaugiliyim
Sa canım gitmedim doktora çok şükür belirtiler biraz azaldı.. ama psikolojik olduğunu düşünüyorum psikolog a gideceğim inşaallah..Bence geçer terapi ile bende de kaygıdan dolayi oluyor onun farkına vardım misafir geleceği zaman artıyor ya karşılayamazsam bayilirsam vs bendee de bu korku var işte
 
Merhaba ben aranıza yeni katıldım,acaba hamileliğinde yoğun depresyon ve anksiyete yaşayıp ilaçsız atlatan oldu mu aranızda?çok kötü durumdayım umuda ihtiyacım var bana yardım edin
Canım nasıl oldun, daha iyimisin. Yazılarını bekliyoruz.
 
Nasil oldunuz terapi ise yariyormu
Merhaba. Vallahi ne diyim bilemedim :) 2 kere gittim. Oturup konuşuyoruz. Bu konuşmalar benim hastalık korkularımı kaygılarımi nasıl unutturacak bilemiyorum. İlacı artirmadi.sirf düşüneyim diye. Öncekine göre iyiyim. Ama daha tam değil. Bakalım.
 
En merak ettigimde bu hani terspiyle ilacsiz iyilesenler var nasil oluyor diye demekki oda tek yetmez ise basladinizmi peki diyodunuz baslamak istemiyorum diye okaygilariniz duzeldimi peki ilacla
 
Evet bende demistim buyuk ihtimal psikolojik diye cunku cok etki ediyor herseye
 
Canım nasıl oldun, daha iyimisin. Yazılarını bekliyoruz.
Malesef,gece uyuyamıyorum,arada bir dalar gibi olup korkuyla kalkıyorum.belki uyusamm toparlıcam.gündüz de çarpıntı sıkıntı ruh gibi dolanıyom işte.bu 7/24 kaygı çocuğu da etkiliyo diye düşünüyorum devamlı takıntılı gibi.sağlıksız olucağna ikna ettim resmen kendimi.allahım bu 4 ay nasıl geçicek.sağol sorduğun için
 
Çarpıntı hemen tüm gebelerin yaşadığı bişey zaten. Bu seni kaygılandırmasın. Hepimizde oluyor. Psikolojik taktıkçada dahada artıyor malesef. Canım hep kaygılıyız stresliyiz bebeklerimiz umarım etkilenmez, sende kötü düşünme olurma, neyin olacak buarada kızmı erkekmi? Kontrollerin nasıl gidiyo? Karnını eline koyup bebeğinle gün içinde konuş, dertleş. O sana en yakının unutma. Bu zor zamanlarının paylaşımcısı birlikte sağlıkla atlatacağınıza eminim sana güç verdiğini düşün. Ne gibi rahatsızlığın olursa buraya yazmaktanda paylaşmaktanda çekinme. Yanlız değilsin. Bak herkesin bi derdi var, herkes bi sorun anlatıyor. Sende anlat canım şifa ile...
 
Erkek olucak.benim farklı olarak bebeğe de bağlanma sorunum oldu.çocuğu da istememeye başladım(lütfen yargılamayın ben de anlamadım noldu)anne olmamalıyım ben çok güçsüzüm,eski hayatım ne iyiydi diye düşünüyorum hep.şimdi pazartesi psikiyatrist gel beraber kadın doğumda bakalım ultrasonla dedi,beni alıştırmaya çalışçak sanırım.depresyon sana bunları söyletiyo dedi.bazen rahatladığım dakikalarda seviyorum karnımı gerçi,bilemiyorum ki çok üzülüyorum onun için,benimle beraber o da çile çekiyo diye.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…