- 23 Ağustos 2012
- 49.704
- 230.597
-
- Konu Sahibi gulkurusu9
- #61
kayınvalidelerde var böyle bir huy illa öbürünü övme :)Maalesef eşim ailesine çok düşkün ve daha az görüşmek sanki elde değil. Eşime bu konuyuda asla açamam gibime geliyor çünkü eltimi kıskanmam beni utandırıyor. Ben hiç kimseyi bukadar takmadım herhalde. Öve öve bendede bi haller oldu. Baya kompleksler yaşıyorum. Bide şimdi hamile ve ilk torunu vericek aileye. Yani el üstünde o tutulmayacakda kim tutulucak? Aslında ben başkaları için sevinirim ve kıskanç biriside değilimdir. Ama sanırım hiç kız kardeşim olmadığı için ve hep ailemin en sevdiği olduğum için bu hisslere daha önce kapılmamışım..
Sen de havalı ol, şık ol, makyaj yap, gösterişli giyinMaalesef eşim ailesine çok düşkün ve daha az görüşmek sanki elde değil. Eşime bu konuyuda asla açamam gibime geliyor çünkü eltimi kıskanmam beni utandırıyor. Ben hiç kimseyi bukadar takmadım herhalde. Öve öve bendede bi haller oldu. Baya kompleksler yaşıyorum. Bide şimdi hamile ve ilk torunu vericek aileye. Yani el üstünde o tutulmayacakda kim tutulucak? Aslında ben başkaları için sevinirim ve kıskanç biriside değilimdir. Ama sanırım hiç kız kardeşim olmadığı için ve hep ailemin en sevdiği olduğum için bu hisslere daha önce kapılmamışım..
Mühendis olmuş bir gencin bunlara takılması hiç normal değil.Terapi alın.Merhabalar,
bir senedir evliyim ve eşimide çok seviyorum. Eşimde beni sever, sayar. Çok bekledi beni kavuşabilmek için. Gözlerimin içine bakar ve hep istediğimi yapar. Ailesinide sever ve sayar. Çok vakit geçirir ailesiyle. Benim ailemlede vakit geçirir bol bol. Kaynanam huy ve karakter olarak bana çok sıt. Hatta eşimin nasıl annesi olur onuda anlamıyorum. Ama saygı çerçevesinde iyi anlaşırız. Eltimide çok sever. Oğlunuda yani eltimin kocası (benim gözlemlediğim kadarıyla) en sevdiği, kendisinede çok benzer. Nasıl anlatsam bilmiyorum ama hep eltimi över. Her konuşmada konu ona gelir. Çok bakımlıdır ve fiziğine çok dikkat eder. Bende spor yaparım ve hiç bir zaman balık etli yada kilolu değilimdir. Ama onun (kocamın yanındada) güzelliğini konuşur “maşallah inceciktir. Kendisine çok dikkat eder”. Eltim becerikli değildir, çok ev işi (yemek, temizlik) yapamaz ama çalışıyor ve iyi parada kazanıyor. Meslek yapmasına rağmen. Hep nekadar iyi kazandığını, nekadar severek çalıştığını konuşur. Hep nekadar akıllı olduğundan bahseder. Yani anlayacağınız hayranlıkla hep ondan bahseder. Ben yüksek lisansımı yaptım, mühendisim ve alanımda çalışıyorum. Kendime görede iyi kazanıyorum ama daha yeni başladığım için maaşım çok yüksekde değildir. Ben ama severek okudum, istediğimide okudum. Benim ailemde çoğu kişi okumuş, güzel mesleklere atanmışlar. Ben paradan haric rahat ve iyi mesleğim olsun diye okudum, kendimi geliştirmek istedim. Başlarda neden erkeksi mesleği seçtiğimi bile sormuşlardı. Oysa iş alanımdan çok memnunum ve başka işlere değişmem.
Ben ailemin tek kızıyım ve hep el bebek gül bebek yetiştim. Annem ve Babam hiç bir zaman benim çok para kazanmama, aşırı bakımlı olmama (bakımlıyımdır ama sadeyimdir. Çok makyaj yapmam, sade ve klasik giyerim) önem vermemiştir. Çok farklı yetiştirildiğimi fark ediyorum ve kendimi eşimin ailesine ait değilmişim gibi hissediyorum. Komik olanda eşim benim gibidir, okumuştur ve çok sade, sakin takılır. Gösterişli değildir. Ve ilk evlendiğimde onum ailesi bunu anlamadığını ve birazda dışladığını hissetmiştim ve hep üzülürdüm kendisine. Şimdide kendim o durumdayım. Eltimi çok kafaya takmaya başladım, hep kıyaslıyorum kendimle. Kendimi aşırı ezik, değersiz hissediyorum. Yanlış mesleği seçmişimde çok aptalca bişey yapıyorum gibime geliyor. Yada çok bakımsız ve çirkinmişim gibi. Hatta kilo takıntım bile başladı, oysa arkadaşlarımın yanında incelerdenim. Ama uzun giyindiğim içinde çokta belli olmuyor. Özgüvenim yerlerde. Ne yapmalıyım sizce?
canım senin hislerini anlıyorum ama kayınvaliden kesinlikle yanlış yapıyor bu noktaya takılıp kendini üzme. Senin yanında bu kadar sürekli övmesinin anlamı yok. Bana uygunsuz geldi. Sen de mesleğine sahip bir insansın ne güzel. Bırak konuşsunlar sen kendi ailende mutlu olmaya bak. Bir kişiyle yarışırsan hayatta onu takıntı haline getirirsen kendini geliştiremezsin. Sen hep kendinin en iyi versiyonu olmaya bak bırak kim nasıl olursa olsun.Merhabalar,
bir senedir evliyim ve eşimide çok seviyorum. Eşimde beni sever, sayar. Çok bekledi beni kavuşabilmek için. Gözlerimin içine bakar ve hep istediğimi yapar. Ailesinide sever ve sayar. Çok vakit geçirir ailesiyle. Benim ailemlede vakit geçirir bol bol. Kaynanam huy ve karakter olarak bana çok sıt. Hatta eşimin nasıl annesi olur onuda anlamıyorum. Ama saygı çerçevesinde iyi anlaşırız. Eltimide çok sever. Oğlunuda yani eltimin kocası (benim gözlemlediğim kadarıyla) en sevdiği, kendisinede çok benzer. Nasıl anlatsam bilmiyorum ama hep eltimi över. Her konuşmada konu ona gelir. Çok bakımlıdır ve fiziğine çok dikkat eder. Bende spor yaparım ve hiç bir zaman balık etli yada kilolu değilimdir. Ama onun (kocamın yanındada) güzelliğini konuşur “maşallah inceciktir. Kendisine çok dikkat eder”. Eltim becerikli değildir, çok ev işi (yemek, temizlik) yapamaz ama çalışıyor ve iyi parada kazanıyor. Meslek yapmasına rağmen. Hep nekadar iyi kazandığını, nekadar severek çalıştığını konuşur. Hep nekadar akıllı olduğundan bahseder. Yani anlayacağınız hayranlıkla hep ondan bahseder. Ben yüksek lisansımı yaptım, mühendisim ve alanımda çalışıyorum. Kendime görede iyi kazanıyorum ama daha yeni başladığım için maaşım çok yüksekde değildir. Ben ama severek okudum, istediğimide okudum. Benim ailemde çoğu kişi okumuş, güzel mesleklere atanmışlar. Ben paradan haric rahat ve iyi mesleğim olsun diye okudum, kendimi geliştirmek istedim. Başlarda neden erkeksi mesleği seçtiğimi bile sormuşlardı. Oysa iş alanımdan çok memnunum ve başka işlere değişmem.
Ben ailemin tek kızıyım ve hep el bebek gül bebek yetiştim. Annem ve Babam hiç bir zaman benim çok para kazanmama, aşırı bakımlı olmama (bakımlıyımdır ama sadeyimdir. Çok makyaj yapmam, sade ve klasik giyerim) önem vermemiştir. Çok farklı yetiştirildiğimi fark ediyorum ve kendimi eşimin ailesine ait değilmişim gibi hissediyorum. Komik olanda eşim benim gibidir, okumuştur ve çok sade, sakin takılır. Gösterişli değildir. Ve ilk evlendiğimde onum ailesi bunu anlamadığını ve birazda dışladığını hissetmiştim ve hep üzülürdüm kendisine. Şimdide kendim o durumdayım. Eltimi çok kafaya takmaya başladım, hep kıyaslıyorum kendimle. Kendimi aşırı ezik, değersiz hissediyorum. Yanlış mesleği seçmişimde çok aptalca bişey yapıyorum gibime geliyor. Yada çok bakımsız ve çirkinmişim gibi. Hatta kilo takıntım bile başladı, oysa arkadaşlarımın yanında incelerdenim. Ama uzun giyindiğim içinde çokta belli olmuyor. Özgüvenim yerlerde. Ne yapmalıyım sizce?
Bugün kaçıncı konuda ailemin tek kızıyım lafını okudum hatırlamıyorum. biz iki kızız, değerimiz ortadan ikiye bölünmedi, onu bi yazayım da. bence sizin sıkıntınız kusura bakmayın ama şımarıklık. eşinizin ailesi tarafından el bebek gül bebek diğer eltiden değerli tutulmayı beklemişsiniz, olmayınca hayal kırıklığınız kıskançlığa dönüşmüş. hayat boyu herkesin en çok sizi sevip takdir etmesini beklerseniz daha çok özgüven krizleri yaşayıp üzülürsünüz. aileniz ve eşiniz için biriciksiniz; ama onun dışında dünya için özel bir tarafınız yok. hepimiz için bu böyle. ne kadar çabuk kabullenirseniz o kadar iyi
Size katılıyorum, zayıf olmayan, işi olmayan ama kendine değer veren bir kadın konu sahibinden daha donanımlı, daha değerli.Zayıf olmayan, mesleği olmayan ve hamile olmayanlar ne kadar zavallı değil mi gözünüzde?
Arkadaşlar hep kendi değerini bilmiyorsun, değerini bil falan demiş ama tam tersini söylüyorum.
Kendinizi fazla değerli görüyorsunuz.
Başkalarının da değerli olduğunu görmeye tahammül edemiyorsunuz.
Vanessa'dan ve dahi bu konudan sonra muhendislik fakultesi gozumde bitti , artik hicbir beklentim yok
Ay cidden . Kayınvalidem ile aram iyi şükür birbirimizi sever sayarız , eltim yok henüz ama olursa benden daha çok da sevebilir, hatta lütfen sevsin yani. Banane ben hayatımdan bulunduğum durumdan konumumdan eşimden memnunsam? İstediği kadar övsün ben de katılırım aynen anne harika biri bence de der geçerim. Konu sahibi sizin özgüven sorununuz var benceÖfff işinde gücünde evli kendi hayatı olan kadınsın, hala kaynanam elti övüyor. Bu kadar mı vizyonsuzbunuz ya. Hayatınız kaynananın iki dudağı arasında mı bu kadar? Sorun onlarda değil, sorun onlara bu kadar anlam yükleyen sizde.
Maalesef eşim ailesine çok düşkün ve daha az görüşmek sanki elde değil. Eşime bu konuyuda asla açamam gibime geliyor çünkü eltimi kıskanmam beni utandırıyor. Ben hiç kimseyi bukadar takmadım herhalde. Öve öve bendede bi haller oldu. Baya kompleksler yaşıyorum. Bide şimdi hamile ve ilk torunu vericek aileye. Yani el üstünde o tutulmayacakda kim tutulucak? Aslında ben başkaları için sevinirim ve kıskanç biriside değilimdir. Ama sanırım hiç kız kardeşim olmadığı için ve hep ailemin en sevdiği olduğum için bu hisslere daha önce kapılmamışım..
Ya ben sizi çok açık yürekli buldum.Kardeş ama çok farklı. İnsan kardeşini kıskanırmı? Yada kardeşiyle kıyaslama yapar mı? Zaten ikisi ailede sevilen, sayılan, kıymetli. Ben eltiden bahsediyorum. Yani iki gelin gelmiş aileye ve birisi daha çok sevilip el üstünde tutuluyor. Siz kendinizi dışlanmış hissetmez misiniz? Bende tamda bu duygudan bahsediyorum aslında. Ama evet konuları kapatmam gerekir