- Konu Sahibi mihrimahinannesii
-
- #81
Şunu anlamıyorum bir evlat nasıl bebeğini annesine vermek istemez ki,lohusalık durumu farklı bir durum onu anlarım.Kendi anneme de vermek istemediğimi yazmıştım zaten, vermedim de. Lohusalıktaki hormonal durumdan bahsediyorum anladıysanız. Aynen öyle benim keyfime göre şekillendi her şey ben lohusa iken. Yeni anne baba olmuş insanlara bebeğini ille de git ver sevdir baskısı yapmak ne kadar yanlış, annem gelip eşime böyle bir şey söyleseydi eşimden önce benim hışmıma uğrardı. Bi de bana cevap veremedi yazmışsınız çok iyi bi şey yapmış gibi.
AhahahahahaÇocuk çok dikkat çekiyor. Benim olmadığım ortamda çocuğun resmi, videosu vs. Yayınlıyor. Bir de dilli bir çocuk inst. Bayağı beğeni alıyor. Ben takip etmiyorum, Memlekete gidince başka bir akraba onda ekliymiş "sizin gelin, seni çok seviyor galiba, kimi çok seversen çocuk ona benzermiş diğer çocuktan çok bu kızın resmi ve videosu var baksana " dedi.
Ben de "evet bana bayılır, muhakkak öyledir " demiştimorda Ben ekli olsam yayınlamaz.
Yooo.Lalecim ilk torunlarımı k.valide tarafının.
Nick altınıza bakarak şunu anlıyorum, siz torununuzu haddinden fazla sahiplenmişsiniz. Kızınız da eşini size ezdirmiş. Bu benim asla kabul edeceğim bir şey değil, ne annem ne babam ne başkası eşime öyle gelip oğlumuzla ilgili had bildirip emir veremez, bana da kayınvalidem ya da başkası veremez, eşim de izin vermez. Neden biliyor musunuz? O bize ait bir canlı olduğu için bütün kararları biz alıyoruz. Yaptığımız bir yanlış varsa başbaşa iken konuşuruz. Yeni baba olmuş birine bebeğini sevdireceksin diyerek çıkışmanın tecrübeyle alakası nedir? Siz çok önemsiyor olabilirsiniz tecrübelerinizi ama benim için hiçbir önemi yok hatta bana göre miadı çoktan dolmuş. Artık ebeveynlik başka bir boyutta, annem de kayınvalidem de gelip şunu şöyle yap diye bana akıl veremez maalesef :)Şunu anlamıyorum bir evlat nasıl bebeğini annesine vermek istemez ki,lohusalık durumu farklı bir durum onu anlarım.
Git bebeği ver sevdir demem zaten,kucağına almak isteyene tavırla vermemek saçma bana göre.
Bizimde tecrübemiz var bunuda kabul edin artık,el kadar bebeğe de nasıl davranılır biliyoruz.
Evet cevap veremedi bir tek ben değil kendi annesi bile söylendi neden diye.
Helede kızım kalkıp bana hışımla saldıracak yok öyle bir durum merak etmeyin kendisi bile tepki verdi.
Umarım anlatabilmişimdir hadi basın gene ''beğenmedim''diye hiç sorun değil.
Valla bence de bu şekilde ömür geçmez. Etrafınızdakilere sabırlar diliyorum. Çocuğun halaları sevebilir ne var bunda. Öyle bir yazmışsınız ki sanki görümcelerin çocuğu alıyor sana hiç göstermiyor gibi. Bazı insanlar çok tuhaf cidden3bucuk aylık bebeğim var. kayınvalidemden falan değil ama görümcelerimden kıskanıyorum. çünkü sevme şekilleri tamamen tahrik edici. cocugumu sevmek için alıp ben yokmuşum gibi davranılıyor benimsiyolar annesi rahatsız olur mu demeden kucaklayıp öpüyorlar. agızlarında hep sen büyü senle şuraya gidicez buraya gidicez vs diyorlar (sanki ben izin vericem de) sosyal medyaya foto attıgımda methiyeler düzüyorlar. en önemlisi eşim de onlarla bir olup bebeği aralarına alıp seviyorlar cocuk sanki tek onun gibi davranıyorlar beni hiçe sayıyorlar koruöa iç güdüsü olsa gerek bu durum beni rahatsız ediyor. kafaya takıyorum bu şekilde bi ömür nasıl gecer. umarım ben abartıyorumdur.
Acaba ilk mi diye düşündüm,ondanmı bu kadar üstüne düşüyorlar diye.
Ben haddimi bilirim hanımefendi,torunumu neden fazla sahipleneyim,onun annesi babası var,bzede düşen onu sevmek destek olmaktır.Nick altınıza bakarak şunu anlıyorum, siz torununuzu haddinden fazla sahiplenmişsiniz. Kızınız da eşini size ezdirmiş. Bu benim asla kabul edeceğim bir şey değil, ne annem ne babam ne başkası eşime öyle gelip oğlumuzla ilgili had bildirip emir veremez, bana da kayınvalidem ya da başkası veremez, eşim de izin vermez. Neden biliyor musunuz? O bize ait bir canlı olduğu için bütün kararları biz alıyoruz. Yaptığımız bir yanlış varsa başbaşa iken konuşuruz. Yeni baba olmuş birine bebeğini sevdireceksin diyerek çıkışmanın tecrübeyle alakası nedir? Siz çok önemsiyor olabilirsiniz tecrübelerinizi ama benim için hiçbir önemi yok hatta bana göre miadı çoktan dolmuş. Artık ebeveynlik başka bir boyutta, annem de kayınvalidem de gelip şunu şöyle yap diye bana akıl veremez maalesef :)
Kimsenin çocuğunu, kimse sahiplenmez. Hamileyken bebek bakımı, davranışları vs. Hatmettim ve çocuk doğunca kitapta yazanın kısmen doğru olduğunu gördüm. Her çocuk farklı çünkü.Nick altınıza bakarak şunu anlıyorum, siz torununuzu haddinden fazla sahiplenmişsiniz. Kızınız da eşini size ezdirmiş. Bu benim asla kabul edeceğim bir şey değil, ne annem ne babam ne başkası eşime öyle gelip oğlumuzla ilgili had bildirip emir veremez, bana da kayınvalidem ya da başkası veremez, eşim de izin vermez. Neden biliyor musunuz? O bize ait bir canlı olduğu için bütün kararları biz alıyoruz. Yaptığımız bir yanlış varsa başbaşa iken konuşuruz. Yeni baba olmuş birine bebeğini sevdireceksin diyerek çıkışmanın tecrübeyle alakası nedir? Siz çok önemsiyor olabilirsiniz tecrübelerinizi ama benim için hiçbir önemi yok hatta bana göre miadı çoktan dolmuş. Artık ebeveynlik başka bir boyutta, annem de kayınvalidem de gelip şunu şöyle yap diye bana akıl veremez maalesef :)
Ben duymadım, o yüzden buradan sonrasını okumadım. Herkes sizin gibi düşünmek, hissetmek zorunda değil.Gerçekler yüzleşmek daha başkaydı ve hiç olmadığı kadar annemin tecrübesine ihtiyaç duydum, bazen kv. Me sordum. Panik butonumdu ikiside Yani Allah razı olsun onlardan.
Aynen öyle, o yüzden kafam hep rahat oldu bugüne kadar. İyi forumlaryeni nesil anneler daha tecrübeli demi fikir almazlar sormazlar.
Peki Allah korusun başımıza ne gelirse bilinmez. Bu kadar ötelediğiniz, çocuğunuzu sakındığınız kişinin bir organına, bir iliğine ihtiyaç duyarsanız ne olacak? Veya bir gün gerçekten muhtaç olursanız? Bu hepimiz için geçerli bir durum. O sebepten Allah yardımcınız olsun.Ben duymadım, o yüzden buradan sonrasını okumadım. Herkes sizin gibi düşünmek, hissetmek zorunda değil.
Tecrübe diyorum ya budur işte..Kimsenin çocuğunu, kimse sahiplenmez. Hamileyken bebek bakımı, davranışları vs. Hatmettim ve çocuk doğunca kitapta yazanın kısmen doğru olduğunu gördüm. Her çocuk farklı çünkü.
Gerçekler yüzleşmek daha başkaydı ve hiç olmadığı kadar annemin tecrübesine ihtiyaç duydum, bazen kv. Me sordum. Panik butonumdu ikiside Yani Allah razı olsun onlardan.
Çocuğumun terbiyesine, verdiğim çorbaya, uyku saatine vs. Vs. Karışmadılar ama mesela bebek kusuyordu ve sürekli soyuyordum. Kv. Dem "Kızım müslin (o ismini başka dedi) bez var yumuşak olur onlardan yapalım çetesinin altına koy ve kustukça üzerine gelmemişse bezi değiştir, yüzünü silersin başka bir müslinle. Hem sen yoruluyorsun, hem bebek perişan oluyor giy çıkar" dedi. Yaptımda büyük kolaylık oldu. Ben bebeğe yeni alışırken tecrübeli insanın, doğru tavsiyeleri çok işime yaradı mesela.
Ayrıca bizi büyüten insanlar bir bebeği nasıl tutacaklarını bilmez mi? Asıl biz bilmiyorduk. Kitaptaki gibi olmuyor kımıldayan minnacık bir şey kucağınızda.
Çocuğu tabii ki öpmesinler, hijyene dikkat edilsin, özen gösterilsin ama torunları, yeğenlerini kucağına alan biri içinde bu kadar agresifliğe gerek yok. Zaten minnacık şey sadece anneye ihtiyaç duyuyor. Alıpta uzun süre kimse kucağında tutmuyor.
Gelecegin halasi olarak(inşallah olurumSayenizde biz halalarda ne yapacağımızı şaşırıyoruz sevsek kıskanılıyoruz sevmesek hayırsız oluyoruz napalım yani ölek mi??
Onlar bizim canımız kanımız sonuçta salın bir sevgilerini versinler. Sevgiden zarar gelmez.
Aman ne kadar dramatik, tecrübesine ihtiyaç duymuyorum diye nefret ediyor değilim kimseden. Annemle de kayınvalidemle de ilişkim gayet iyi. Lohusa iken hissettiğim bir şeyi paylaştım, kimseden köşe bucak çocuk saklıyor değilim.Peki Allah korusun başımıza ne gelirse bilinmez. Bu kadar ötelediğiniz, çocuğunuzu sakındığınız kişinin bir organına, bir iliğine ihtiyaç duyarsanız ne olacak? Veya bir gün gerçekten muhtaç olursanız? Bu hepimiz için geçerli bir durum. O sebepten Allah yardımcınız olsun.
Evet dramatik umarım, inşallah hayat döngüsünde maalesef yaşanabilecek olan şeylerle, özellikle evlatlarımızla bizi sınamaz Allah. Ne getireceği belli olmayan bir hayat için üstten üstten konuşmamalı insan.Aman ne kadar dramatik, tecrübesine ihtiyaç duymuyorum diye nefret ediyor değilim kimseden. Annemle de kayınvalidemle de ilişkim gayet iyi. Lohusa iken hissettiğim bir şeyi paylaştım, kimseden köşe bucak çocuk saklıyor değilim.
Severkensizi nasıl dahil etsinler anlamadım. Üç aylık çocuk da öpülmez yaa minicik , arkadasımın oğlu şimdi dört aylık çok seviyorum ama daha öpmedim yani. Garip3bucuk aylık bebeğim var. kayınvalidemden falan değil ama görümcelerimden kıskanıyorum. çünkü sevme şekilleri tamamen tahrik edici. cocugumu sevmek için alıp ben yokmuşum gibi davranılıyor benimsiyolar annesi rahatsız olur mu demeden kucaklayıp öpüyorlar. agızlarında hep sen büyü senle şuraya gidicez buraya gidicez vs diyorlar (sanki ben izin vericem de) sosyal medyaya foto attıgımda methiyeler düzüyorlar. en önemlisi eşim de onlarla bir olup bebeği aralarına alıp seviyorlar cocuk sanki tek onun gibi davranıyorlar beni hiçe sayıyorlar koruöa iç güdüsü olsa gerek bu durum beni rahatsız ediyor. kafaya takıyorum bu şekilde bi ömür nasıl gecer. umarım ben abartıyorumdur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?