Canımı sıkmakla yetinmiyor artık! O kadar üzülüyorum ki bu duruma.. dün resmen kendi kendimi yedim buna nedir sebep olan diye!
Konu yine kız kardeşim.. daha önce bahsetmiştim yurt dışında teyzemle birlikte yaşıyor.
hastalıklı kıskançlıkları artık haddini aşmaya başladı ve beni ciddi anlamda bu durum üzüyor!
Benim ilk hamileliğim,ilk kez annelik duygularını yaşıyorum,ama her seferinde bu kız benim bütün hevesimi kursağımda bırakıyor.. daha önce açtım konu,bana erkek arkadaşı yüzünden ters tepki vermişti bana akıl vermeyi kes gibi bir kelime kullandı.. sadece cevap verme ve sinirlenme dediğim için.. neyse aradan 1 hafta gibi bir süre geçtikten sonra tekrar tatile gideceğini anlatmaya başladı,bende ne güzel keyfini çıkar dedim.. mümkün olduğunca soru sormadım zaten ama buna rağmen yine saldırıya geçti! İstanbulda bir kız kardeşim daha var,git ona sor kiminle gideceğimi o biliyor dedi... neden soriym ki ne gerek var kiminle gidiyorsan git ilgilenmiyorum sormadım da dedim,beni tehtid etmeye başladı dikkat et!!!!! Ben yapacağımı biliyorum vs vs.. sonra haddini bil artık iyice haddini aşmaya başladın en iyisi sen beni görmezden gel demiştim,her yerden engelledi yaklaşık 2 hafta oluyor engelleyeli ve görüşmeyeli..
dün anneme msj cekmiş ve hamilelik testi yaptığını binbir hevesle anlatmış!

Annem anlatırken inanılmaz derecede üzüldüm. Daha 1 ay oldu buraya geleli ve erkek arkadaşıyla kötü olduğunu söyledi istemediğini söyledi. Çocuk desen bitane çocuğu var ve babasında!!!! Onu da zaten senelik görüyor,bazen 2 sene bile görmediği oluyor. Kızı 8 yaşında,4 yaşından beri babasında ve o zamandan beri 2 kez gördü. Onun için de pek birşey yapıyor sayılmaz zaten her neyse!! Şimdi neyin hevesi bu böyle? Beni kıskandığını biliyorum ama bu derecede mı diye kafayı yemeye başladım. "Olabilirdi hamile kalabilirdim,ne güzel olurdu "gibi kelimeler söylemiş.. neyse ki test negatif çıkmış ama şuan sanırım hamile kalma peşinde..
Çocukluk arkadaşım var, hergün görüştüğüm! Ona msj çekip benim onun arkasından konuştuğumu söylemiş! Asla böyle birşey yok çünkü konuşacak bile olsam kız kardeşime konuşmam çünkü tutarsız hallerinden dolayı ona güvenip bikere bile anlatmışlığım yok hiç birşey! Resmen kızla aramı bozma peşinde.
Evet benim kız kardeşim hasta,psikolojik tedavi görüyor fakat onu hasta edenin de ben olduğumu fark ettim! Benim ne zaman yanıma gelse aradan çok zaman geçmeden çöküntü yaşıyor,bana kinleniyor,benim yaşantımı yaşamaya çalışıyor. Buna sebep olan ne olabilir bu derecede hasta olucak derecede ne olabilir anlamıyorum

14 yaşından beri durum böyle. Ben onu hep alttan aldım hep iyi davrandım,hediyelere boğdum,bende olan neyi beğendiyse hiç düşünmeden hediye demeden gittim ona verdim. Daha ne yapabilirim ki? Bikere bile hamileliğin nasıl geçti diye sormadı. Engelledi her yerden hala beni sinir etmek için uğaşıyor! Bu kız hamile üzülmesin diye düşünmüyor bile! Üstelik hamilelik geçiren bir kişi olarak böyle yapıyor. Orda burda o anne olunca aklı başına gelecek diyor yahu ne yapıyorum!! Aklım nerde benim kimseyle uğraşmıyorum,hayatım desen gayet basit bir hayat bazen ne kadar boş yaşıyorum diye düşünüyorum! Neye bu kadar taktı anlamıyorum ve bıktım artık. Sanırım çözüm kesinlikle konuşmamak görmemek!
İçimi dökmek istedim çünkü diğer türlü kendi kendimi yiyip üzülücem. Bebeğimi de üzmek istemiyorum!
Evet hasta,farkındayım ama her çöküntüde bana sarmasını anlayamıyorum. Ben ona hiç bir kötülük yapmadım çünkü.
Ya bi insan nasıl heveslenir hamile kalmaya,ablası hamile diye? Kafayı yemek üzereyim arkadaşlar ben mı abartıyorum siz söyleyin!