çok güzel bir bakış açısı
hatta gidip başka şehirde tek başına yaşamak bile -okulun akademik başarısı 0 bile olsa- bir hayat tecrübesi, akademik başarı olmasa bile
ama
üniversite kampüsüne 0 bir mahallede oturuyorum
o kadar çok öğrencinin ailesi koşturuyor ki bu dediklerinizin hepsine...tercihine, dersine ,ek tercihine.. aile izin vermiyorsa o okul yazılamıyor filan. artık bazı bölümlere de kağıda adını soyadını yazsan giriyorsun zaten.
yani bunları kendisi yaptıysa, tamam, hiç okumamaktan iyidir diyecem de gerçekten çocuğa evi tutup temizliğini yemeğini yapıp, eşyasını, kumanyasını koyup gidiyor ailesi, hatta 2 haftaya bir de gelip eksikleri alıyor vs.
artık yani hele bu yeni nesilden sıtkım sıyrıldı..
bir de nasıl okumak bir "hayat tecrübesi" ise e çalışmak da hayat tecrübesi, değil mi?
okul okumuş ama hayatında hiç çalışmamış bütçe yönetmemiş, işyerinde mobbing yememiş, atanma derdi çekmemiş vs. biri yerine
lise bitirip işi gücü kurmuş/atanmış kendi başına yaşamış birinin hayat tecrübesi daha fazla olabilir.
evde yaşayanlar pek atraksiyon görmüyor.
benim asla yapamayacağım bir şey ama bir sürü örnek de var. Siz de zaten mezun olduğunuz bölümde atama yok diye çalışmayan biriyseniz öyle kariyerle çok da işiniz yok gibi.
