- 13 Ekim 2017
- 622
- 439
- 42
böyle sen söyleyince farketmesinin değeri var mı
böyle sen söyleyince farketmesinin değeri var mıAnnelik sen oni ogrendiginde bbaslar. Ve annelik demek hep evham demek. Eşine gelince o dogum olduktan sonra bile aninda babalik dduygusunu benimseyemez. Ne zamanki bebiş gulmeye laf atmaya hele baba demeye baslar o zaman en derinlerde hisseder. Birde sonucta hayat degisiyor odak noktan degisiyor. Kendini hep bebege odaklayan aileler cok sorunlar yasiyor. Bende yasadim ama ustesinden birlikte geldik esimle. Eskiden kendim küser kendim barisirdim boyle boyle birikti. Artik konusuyoruz. Kizdigimi kirildigimi anlamasini beklemeden soyluyorum. Farkinda degilim diyor. Misal bu akşam hic konuşmuyosun hep ben soruyorum sen cevapliyosun dedim. Biliyorum cok yorgun ve uykusuz, isleri pek iyi degil. Uykusu gelmis kanli ggozleri... Her gunum aayni diyor. Bende diyorum bak dort duvar arasinda benimde ayni ama anlatiyorum. Yaptigim yemegi, çocuğun yaptigi en ufak degisik biseyi. Yani paylaştikca cogaliyor zamanla o da kendi sorup anlatacak biliyorum
aman oyle olsun ya Allah korusun sirtima vurdu yazinca vallahi sinirlendim bu konularda kendime hakim olamıyorum malum burda siddet gorup ama bende soyle yaptim diyen hemcinslerimizde olduğu icin omur boyu mutlu olun
Adam farkinda olmadigini soyluyor zaten. Onemi olmasini beklesem soylemem. Bazi seyleri fazla onemseyen bizleriz. Elbette degerli hissedebilmek icin birseyler bekleriz ama adamın huyu buysa hic bir sekilde degismez. Benim amacim bazi seylerde eksik kaldigini ona gostermek. Ayni sekilde benimde onemsiz gorup onun onemsedigi pek cok sey var. O bana bunlardan bahsetmezse bilememböyle sen söyleyince farketmesinin değeri var mı
Üzülerek okudum yazinizi. Kendinizi bu kadar cocugunuz konusunda sorguluyorsunuz cok üzüldüm. Sevgi ve ilgi farkli seyler. Esiniz ilgileniyor diye sizden daha cok sevecek degil ya. En az onun kadar seviyorsunuz cocugunuzu. Cok ilgilenince kendinize neden kiziyorsunuz. Birakin ilgilensin. Sevginizi ayni sekilde belli edecek degilsiniz ya. Ikinizin cocugu o. Anneliginizi sorgulamayin. Onu dünyaya getirmek bile bunca aciya katlanmak bile bir fedakarliktir. Eminim cok iyi bir annesiniz. Kendinize bu konuda güvenin. Eskiden anneler cocuklari ile dogru düzgün iletisim bile kuramazdi isten gücten. Ama ben annemi cok seviyorum. Yani yapiniz budur ayni olmak zorunda degilsiniz esinizle. Es ile olan duruma gelince iletisim sikintilari var aranizda demekki. Esiniz de bu durumdan sikayetci muhtemelen. Neden bosanasiniz zaten. Son care bosanmaktir. Sabirla ilgiyle zorluklarla düzelir umarim. Malesef yine fedakarlik kadinlara kaliyor..5 yıllık evliliğim çocuk sahibi olmakla birlikte tepetaklak oldu,sanırım çoğu evli çift gibi. Çocuğumuz yaklaşık 3 yaşında,ikimiz de ona karşı ilgiliyiz ama birbirimize verdiğimiz hiç bir şeyimiz yok,birbirimizden habersiz yaşayıp gidiyoruz karı koca olarak..
Eşimin işi çok geç biter,bana göre epey geç yatıyor,ilk başta beni uyandırmamak için salonda yatıyordu,sonra ben tek başına yatmanın konforuna alışınca o oraya yerleşti diyebilirim.
Eşim harika ilgili bir baba,bu konuda çoğunlukla benim anneliğimden daha iyi olduğunu düşünüyorum,annelik zaten hep bir yetersizlik duygusuyken bir de aşırı ilgili baba insana kendi anneliğini daha çok sorgulatıyor,ve aşağılık komplexi mi bu bilmiyorum rekabeti sevmediğimden çocuğumla ilişkimde bile kendimi çektiğim oldu,onun babalığı benim anneliğimin önüne geçti hep..
Yataklar ayrı olunca doğal sonuç cinsel ilişkinin olmayışı oldu,6 ayda 1 belki senede 1 uçuk rahatsız edici rakamlar.. duygudan yoksun bir görev gibi o da..
İçimde ona karşı bitmeyen geçmeyen kırgınlık, karşımda duvar ğibi bir adam.. aynı çatı altında ağlama krizlerine girsem ğelip sebebini bile sormayacak kadar bana uzak yabancı biri..
Şans eseri konuşabilmişsek ya çocuk hakkında olur ya benim ailemi arkadaşlarımı çekiştiririz-çünkü onun çevresi asla konuşulamaz tam bir dokunulmazlık alanı- ya da internetteki o komik capsleri gösterir bana alakasız bir yerde..ne bir duygu ne bir hayal ne bir sorun konuşulabilir..
Bazen sırf sarsmak için onda bir duygu oluşturmak için kavgalarımızda ağır konuşurum ben ne kadar yükselirsem yükseleyim o hep aynı frekanstadır, belki bastırılmış bir öfkesi var belki de fazla duyarsız, sonra onca hakareti etmemişim gibi kaldığımız yerden devam ederiz..
Gün içinde ne yaptığını bilmem,ben anlatmasam onun da benden haberi olmaz ne arar ne sorar ne de merak eder..
Bir kez bile eline sağlık demez,teşekkür etmez herhangi bir şey için özür dilemez işin acısı ben de ona benzedim zamanla..
Sorunlarımız bir günde çözülecek gibi değil biliyorum nasıl çözülür onu da bilmiyorum ama iyi hissetmeye çok ihtiyacım var onu da biliyorum
Lütfen boşanın diyecekler yazmasın bile,çünkü bunu yapamıyoruz ne o ne ben..
Ben içimi dökmek istedim belki aynı veya benzer şeyler yaşayanınız vardır..
hiç korkmayın. Her evlilik bir değil. Benim ilk oğlum 6 yaşında, 2.oğlum 5 aylık. Cinselliğimiz de var, muhabbetimiz de, gezmelerimiz de, sarılıyoruz da, birlikte kahve içiyoruz.. Hiçbi şey yapamasak gün sonunda illa bi sarılıp stres atıyoruz. Tabi arada yorgunluktan benim sinirlerim geriliyor, ama eşim bi şekilde yumuşatıyo beni. Bu arada 8 yıllık evliyiz.Boşanın boşanmayın demeye gelmedim ...
sadece yakında 5 aylık hamile olacak bir kadın olarak çok korkuyorum ... çocuk yapmak için bu kadar uğraşırken , ailemi büyütmeye çalışırken ya bende kocamla böyle uzaklaşırsam ? O kadar çok karşılaştım ki bu sitede çocuk olduktan sonra evlilik kalmıyor vs. Diye ...ama neden ?
özür dilerim sizin derdinize hiç bir katkım Yok , fikrim Yok ... belki bencillik olacak kendimi araya katmak ama neden çocuk olunca kopukluk oldu ? Ben çok korkuyorum
hiç korkmayın. Her evlilik bir değil. Benim ilk oğlum 6 yaşında, 2.oğlum 5 aylık. Cinselliğimiz de var, muhabbetimiz de, gezmelerimiz de, sarılıyoruz da, birlikte kahve içiyoruz.. Hiçbi şey yapamasak gün sonunda illa bi sarılıp stres atıyoruz. Tabi arada yorgunluktan benim sinirlerim geriliyor, ama eşim bi şekilde yumuşatıyo beni. Bu arada 8 yıllık evliyiz.
O yüzden kötü örnekleri baz almayın, burda benim gibi, hatta benimkinden çok daha iyi evliliği olan üyeler de var.
siz nasıl alışırsanız öyle gider emin olun. Ben 2 lohusalığımda da eşimin üstüne çok düştüm, ona ilgim sevgim aşkım kabarıyodu enteresan bi şekilde. Eşim de der hatta senin lohusalığın bi acayip diyeMaşallah size (!) inşallah bizde de böyle devam eder !!
siz nasıl alışırsanız öyle gider emin olun. Ben 2 lohusalığımda da eşimin üstüne çok düştüm, ona ilgim sevgim aşkım kabarıyodu enteresan bi şekilde. Eşim de der hatta senin lohusalığın bi acayip diyeçocuklar bizim aramızdaki sevgiyi ve bağı güçlendirdi. İnşallah sizde de öyle olur..
Normalde 2nizin arasında sorun yoksa ve uyumluysanız, bebekten dolayı tembellik etmez birbirinize vakit ayırırsanız çok keyifli ilerlersiniz. Bu arada sağlıklı kolay doğumlar diliyorum size..
Ben de hamileyim ama zerre etkilemiyor beni bu düsünceler sizi de etkilemesin her iliskinin dinamiği farklidir ayrica esinizle korkularinizi konusup bir yol izleyebilir onun destegini alabilirsiniz burda cogu kisi cocugun evliligi cok fazla etkiledigini yazmis illaki etkiliyordur ama bu denli degil benim onümde cok güzel örnekler var yani yapabilen mutlu olabilen de var son olarakta evliligimin hicbir doneminde yatak ayirmayi mantikli bulmuyorum calissa bile o rahatsiz olmasin diye yatagi ayirmayacagim cocugu tek yapmadigima gore gece benle de kalkacak yeri gelecek benle nobette tutacak. bazen siz adamlara kiyamadiginiz icin onlarda bu rahatliga alistiklari icin sonrasinda bu sizi rahatsiz ettigi icin kavga bile ediyorsunuz. Sütünü sagip ailedenden birine birakip esinle bir sinemaya bir yemege gitmek bile evlilik icin cok kıymetli 2 saat bile cocugundan ayrilmak istemeyen anneler de var saygi duyarim benim yapacagim bir durum degil ama onlarda cocukla beraber belli aktiviteler yapabilirler yapamiyorum diyen de geecekten istemiyordur zaten. Sonuc olarak bazi seyler insanin kendisinde bitiyor karsiklikli anlasmada bitiyor. Evliligi bitiren çocuk degildir bu hicbir zaman katilmayacagim bir düsünce cocuk evliligi daha kutsal ve güzel biryere tasir elbette zorluklari vardir ama istedikten sonra onlarda asilir . 11 yillik birlikteligim 4 yillik evliligim var birgün esim benden bu denli uzaklasirsa ben onu bosarim net. Ama konu sahibi icin herkes yasadigi durumu bilir bosan ve ya bosanma diyemeyecegim ama en azindan cozmeyi deneseniz ?nasıl bir anne olcam onu bile bilmiyorken , şimdi bide kocayla da iliskim nadil olcak o cikti basima
Ben de hamileyim ama zerre etkilemiyor beni bu düsünceler sizi de etkilemesin her iliskinin dinamiği farklidir ayrica esinizle korkularinizi konusup bir yol izleyebilir onun destegini alabilirsiniz burda cogu kisi cocugun evliligi cok fazla etkiledigini yazmis illaki etkiliyordur ama bu denli degil benim onümde cok güzel örnekler var yani yapabilen mutlu olabilen de var son olarakta evliligimin hicbir doneminde yatak ayirmayi mantikli bulmuyorum calissa bile o rahatsiz olmasin diye yatagi ayirmayacagim cocugu tek yapmadigima gore gece benle de kalkacak yeri gelecek benle nobette tutacak. bazen siz adamlara kiyamadiginiz icin onlarda bu rahatliga alistiklari icin sonrasinda bu sizi rahatsiz ettigi icin kavga bile ediyorsunuz. Sütünü sagip ailedenden birine birakip esinle bir sinemaya bir yemege gitmek bile evlilik icin cok kıymetli 2 saat bile cocugundan ayrilmak istemeyen anneler de var saygi duyarim benim yapacagim bir durum degil ama onlarda cocukla beraber belli aktiviteler yapabilirler yapamiyorum diyen de geecekten istemiyordur zaten. Sonuc olarak bazi seyler insanin kendisinde bitiyor karsiklikli anlasmada bitiyor. Evliligi bitiren çocuk degildir bu hicbir zaman katilmayacagim bir düsünce cocuk evliligi daha kutsal ve güzel biryere tasir elbette zorluklari vardir ama istedikten sonra onlarda asilir . 11 yillik birlikteligim 4 yillik evliligim var birgün esim benden bu denli uzaklasirsa ben onu bosarim net. Ama konu sahibi icin herkes yasadigi durumu bilir bosan ve ya bosanma diyemeyecegim ama en azindan cozmeyi deneseniz ?
Ben yeni dogmus hicbir bebege dokunamayan insanim bu bir acemiyim bu iki aglayinca cocuk onla oturup aglayacak duruma gelebilirim bu üc ama bence kucagina aldiginda hersey degisecek ve illa annen veya kayinvaliden ya da yakin dostlarin cevrende olacaktir. Bu kadar olumsuz bakma hicbirseye yapanlar nasil yapiyor sen de yaparsin kitap var internet var arastir oku bir bilene danis zamanla uzman bile olursun benim ilk cocugum olacak icimde ki tek endise maddi olarak yetememek sanirimDün kuzenimin oğlunu kucağıma aldım 6 aylık . Çocuk birden sanki boğazında birşey kalmış gibi öksürmeye başladı , beni görmen gerekiyordu kızardım , kendimi panik halde annesine verirken buldum ‘al bak çocuğa birşey oluyor’diye. Sonra oturdum ağlamamak için kendimi zor tuttum insanların içinde . Ben daha çocuk öksürürse ne yapacağımı bilmiyorum
Ilk hamileliginde kimse anlayamiyor ki :)) bu zamanla oturacak bir durum yani agladiginda ya susmazsa diye bende dusunuyorum mesela ama bunu sorun olarak gormuyorum. Ayrica gebe okullari var her hastanenin bunyesinde onlara katilabilirsin herseyi detayli anlatiyorlar belki seni bir tik rahatlatir. Ve gercekten herkes bunu yasayarak ogreniyor. Benim arkadasimin cocugu hic susmuyordu aglamaktan catlayacak sanıyorduk her gece cocugu acile tasiyolardi vs. Ilk zamanlar sonra alisti bu duruma yontemini buldu ne bilim salladi masaj yapti dus aldirdi rezene cayi icti kendisi gibi gibi insan mecbur kalinca herseyi oyle bir yapiyorki sasarsin sen de yapacaksin ben eminim simdiden bu kuruntulari yapiyorsan iyi bir anne olacaksinSöylediklerinize aynen katılıyorum ama benim korkularım çocuğu anlayamamak , ne biliyim bişey olsa sanki müdahale edememek filan :/ hamileliğin ilk haftaları ben de öyleydim şimdi onun hareketlerini hissettiğimden beri kendimi çok tuhaf hissediyorum:/
Çünkü artık özel gün kutlaması yok.Boşanın boşanmayın demeye gelmedim ...
sadece yakında 5 aylık hamile olacak bir kadın olarak çok korkuyorum ... çocuk yapmak için bu kadar uğraşırken , ailemi büyütmeye çalışırken ya bende kocamla böyle uzaklaşırsam ? O kadar çok karşılaştım ki bu sitede çocuk olduktan sonra evlilik kalmıyor vs. Diye ...ama neden ?
özür dilerim sizin derdinize hiç bir katkım Yok , fikrim Yok ... belki bencillik olacak kendimi araya katmak ama neden çocuk olunca kopukluk oldu ? Ben çok korkuyorum
O senin dengelemenden değildir canım uslu çocuğun vardır.enerjin ve zamanın kalıyordur.sevgilerBen çocuktan sonra evliliklerin soğumasına anlam veremeyenlerdenim. Tam aksine biz daha da bağlandık. Çocukla eşe ayrılacak zamanı sanırım dengeyebiliyorum bundan olsa gerek. Anne olunca bazen karantinaya alıp herseyimizi çocuk uzerine kurdugumuzdan oluyor galiba. Yani hicbir zaman tek taraflı düşünmemeli eminim eşinin de haklı bir tarafı vardır.