Ebeveynliğe eş olmayı feda etmek

Uzmanhnm · 14 Aralık 2018

Yazan fikir veren herkese çok teşekkür ediyorum
Bu konuyu açma sebebim benzer şeyleri yaşayan başka ailelerin de olduğunu bilmem ve hem onlara hem bana burda destek ve yapıcı fikirler bulabilmekti ve beklediğim gibi de oldu
Eşimle bugün 2 saat oturup konuştuk,ben buraya yazdığım gibi herşeyi etraflıca anlattım,zaten dün akşam konulara girmeden ya ayrılık ya boşanma demiştim..
Eşimin aklından hiç bir zaman geçmemiş ayrılık, dün akşam ölene kadar bizden vazgeçmeyeceğini söylemişti sarılıp ağlamıştık orda kalmıştı konu.. bugün enikonu konuştuk.o da neden kendini bu kadar geri çektiğini itiraf etti. Benim aşırı gergin ve maskülenleşmeye başlamış halimin onu soğuttuğunu,yaklaşmaya bile korkar hale geldiğini söyledi..
Zaman verdik birbirimize, benim işleri yoluna koyduğumda yatakları da birleştireceğiz..
Hepinize sevgiler..

Renklihatun · 14 Aralık 2018

berlin8982 .!.:
Ya insanlara da gıcık oluyorum bazen , ev kitap va dolu. Açıp oluyorum ‘ah ah öyle kitapta yazdığı gibi değil gelsin de görürsün’ diyorlar . Sanki canavar doğacak . İnsanı direkt buna kodluyorlar sana da bana da kolay gelsin bacım ne diyelim :)

cok tatlisiniz canavar cikabilirde cikmayabilir de tamamen şans isişöyle ki kizim 6 yasinda hic bana bagimli olmadi ki tam bir koc burcudur kendileri hala da oyle ozgur ruh amma oğlum var ki 2 yasinda bana yapışık yasiyor desem ki ben hic o tip bi anne degilim özgürlüğüme duskun beni sevsinler bagli olalım ama bagimlilik bana ters diyen bir anneydim ki dedigim gibi oglum buna direnmek icin gelmis adeta daha cok yenilerde isyan edip disari cikmaya basladim eşim aliyorda biraz rahat ediyorum yani cidden her kuzu farkli

berlin8982 · 14 Aralık 2018

Renklihatun .!.:
cok tatlisiniz canavar cikabilirde cikmayabilir de tamamen şans isişöyle ki kizim 6 yasinda hic bana bagimli olmadi ki tam bir koc burcudur kendileri hala da oyle ozgur ruh amma oğlum var ki 2 yasinda bana yapışık yasiyor desem ki ben hic o tip bi anne degilim özgürlüğüme duskun beni sevsinler bagli olalım ama bagimlilik bana ters diyen bir anneydim ki dedigim gibi oglum buna direnmek icin gelmis adeta daha cok yenilerde isyan edip disari cikmaya basladim eşim aliyorda biraz rahat ediyorum yani cidden her kuzu farkli

Hap kadar boylarıyla oynatıyorlar parmaklarında bakalım artık ne yapalım.

Renklihatun · 14 Aralık 2018

berlin8982 .!.:
Hap kadar boylarıyla oynatıyorlar parmaklarında bakalım artık ne yapalım.

sadece akışa birak benim diyebileceğim bu şöyle ki cidden bebe doğduğu an bambaşka bi dünya açılıyor her annenin önüne kimi bebek aylarca kolik olup anneyi delirtirken kimisi de kitap bebegi oluyor yani sakin emip uyuyan vs vs ama genel olarak ne kadar okusarsan oku dinle karşına bambaşka birsey çıkıyor ve içgüdülerinle devam ediyorsun bu surece bol sevmeli opmeli koklamali olsun sağlıkla gelsin kuzucuk

berlin8982 · 14 Aralık 2018

Renklihatun .!.:
sadece akışa birak benim diyebileceğim bu şöyle ki cidden bebe doğduğu an bambaşka bi dünya açılıyor her annenin önüne kimi bebek aylarca kolik olup anneyi delirtirken kimisi de kitap bebegi oluyor yani sakin emip uyuyan vs vs ama genel olarak ne kadar okusarsan oku dinle karşına bambaşka birsey çıkıyor ve içgüdülerinle devam ediyorsun bu surece bol sevmeli opmeli koklamali olsun sağlıkla gelsin kuzucuk

Aminn canım . Sanırım tüm annelerin (babaların) isteği bu . Sağlıkla doğsun da ... biz daha kız mı erkek mi onu bile bilmiyoruz . Maymun ya :)

Gameking · 14 Aralık 2018

Konu sahibi, sizin konunuz üzerinden diğer anne adayları ve annelerine naçizane bir tavsiye vermek istiyorum, lütfen Doğum yaptığınız da eşlerinizle yatakları ayırmayın evet anne oldunuz ama ayni zaman da hala bir eşsiniz. Birçoğunuz gece çocuk ağlıyor eşim uykusuz kalmasın diye iyi niyetinizden böyle davranıyorsunuz ama sizde yoruluyorsunuz, her gece 2 saat de bir uyanmaktan, gün içerisinde yemek yemeye bile fırsat bulamıyorsunuz. Bırakın eşinizde gece kalksın, çocuğuyla ilgilensin, bedavadan evlat sahibi olmasınlar. Siz çocuklarınızın annelerisiniz eşlerinizin değil. Şu adamları onlardan daha fazla düşünmeyin.
Bir psikolog “erkeklerde şevkat duygusu, kadınlardaki gibi değildir, eşinize sarıldıkça temas ettikçe şevkat duygusu gelişir, bol bol sarılın” diyordu. Konu sahibi çocuğu uyutunca al yastığını git kocanın koynuna gir. O yanına gelmiyorsa sen onun yanına git. İlla ki birlikte olmanız gerekmiyor en azından birbinize temas edin, yatakta iki lafın belini kırın.

sess_s · 15 Aralık 2018

Uzmanhnm .!.:
Yazan fikir veren herkese çok teşekkür ediyorum
Bu konuyu açma sebebim benzer şeyleri yaşayan başka ailelerin de olduğunu bilmem ve hem onlara hem bana burda destek ve yapıcı fikirler bulabilmekti ve beklediğim gibi de oldu
Eşimle bugün 2 saat oturup konuştuk,ben buraya yazdığım gibi herşeyi etraflıca anlattım,zaten dün akşam konulara girmeden ya ayrılık ya boşanma demiştim..
Eşimin aklından hiç bir zaman geçmemiş ayrılık, dün akşam ölene kadar bizden vazgeçmeyeceğini söylemişti sarılıp ağlamıştık orda kalmıştı konu.. bugün enikonu konuştuk.o da neden kendini bu kadar geri çektiğini itiraf etti. Benim aşırı gergin ve maskülenleşmeye başlamış halimin onu soğuttuğunu,yaklaşmaya bile korkar hale geldiğini söyledi..
Zaman verdik birbirimize, benim işleri yoluna koyduğumda yatakları da birleştireceğiz..
Hepinize sevgiler..

Mutluluklar diliyorum. Çok sevindim konuşabilmenize eşinizle. Evlilikte gerçekten 3. Yıl, 5. Yıl, 10. Yıl diye bir şey yok. İnsanlar uzaklaşabiliyor zamanla birbirinden.

Üst üste yaptıkları hatalar bazen çok küçük şeylerde patlıyabiliyor.

Güçlü karakterlerle evlilikler, zorlayıcı olabiliyor diğer eş için. Bu bazen kadın, bazen erkek oluyor.

Karşı taraf daha sakin bir insansa, iki türlü ilişki geliştiriyor:

1) boyun eğiyor. onun istediği gibi davranıp, bozduğunda susuyor, bağırdığında idare ediyor, ilişki böyle gidiyor.

2) küsüyor. boyun eğmeyi de yediremiyor , sinmiyor ama kendi sözünü dinletecek kadar da otoritesi ya da kavgacı bir yapısı olmadığı için o da pasif direnişe geçiyor.

Ben sizde ve eşinizde bunu hissetmiştim biraz. Cinselliğin olmayışında da. Çünkü bu durumda erkekler hadım edilmiş gibi hissediyorlar. Psikolojik olarak. Ya cinsellikten uzaklaşıyor, ya aldatıyor, ya da ayrılıyorlar.

Ben bunun pek çok örneğini gördüm yıllardır çevremde, hem erkek hem kadın tarafından. Ayrılan da oldu, evliliğini sürdürebilen de, ya da sizin başta söylediğiniz gibi mutsuz bir evlilikte hapis gibi hissedip anne baba olduğu için sürdüren Ama 15 yıllık evliliğinin 14 yılını ayrı odalarda yatarak geçiren de. Öyle ki erkeğin kokusu artık kadına yabancı bir adamın kokusu gibi geliyor. Ve onun yattığı odayı muhakkak havalandırıyor her sabah.

Cinsellik çok önemli. Ama en önemlisi aynı yatağı paylaşmak. Yatarken birbirine dokunmak. Ayağına değmek. İlişkinin bir normali demeyeceğim ama bırakın 6 ayı, en fazla iki hafta olmamışsa cinsellik bu kavga ve uzaklaşma sebebidir.

Burada iki tarafa da iş düşüyor. Ben böyleyim, o da biraz delikanlı olsun, susmasın, alınmasın; Ya da ben böyleyim o da biraz hassas olsun, dikkat etsin sözlerine demekle olmuyor. Tek taraflı değil.

Ben eşinizin umut kesilecek bir adam olmadığını düşünüyorum, sizin de. Burada adımlarınızı paylaşın bence ilk zamanlarda. Bir anda olmayacaktır, ama küçük hoşluklar ve buradakilerin de küçük destekleriyle sağlam köprüler kurabileceğinizi düşünüyorum.

MevsimlerGibisin · 15 Aralık 2018

Uzmanhnm .!.:
Yazan fikir veren herkese çok teşekkür ediyorum
Bu konuyu açma sebebim benzer şeyleri yaşayan başka ailelerin de olduğunu bilmem ve hem onlara hem bana burda destek ve yapıcı fikirler bulabilmekti ve beklediğim gibi de oldu
Eşimle bugün 2 saat oturup konuştuk,ben buraya yazdığım gibi herşeyi etraflıca anlattım,zaten dün akşam konulara girmeden ya ayrılık ya boşanma demiştim..
Eşimin aklından hiç bir zaman geçmemiş ayrılık, dün akşam ölene kadar bizden vazgeçmeyeceğini söylemişti sarılıp ağlamıştık orda kalmıştı konu.. bugün enikonu konuştuk.o da neden kendini bu kadar geri çektiğini itiraf etti. Benim aşırı gergin ve maskülenleşmeye başlamış halimin onu soğuttuğunu,yaklaşmaya bile korkar hale geldiğini söyledi..
Zaman verdik birbirimize, benim işleri yoluna koyduğumda yatakları da birleştireceğiz..
Hepinize sevgiler..

Konu sahibi arkadasım gercekten c ook mutlu oldum senin adına inşallah hersey dilediğin gibi olur. Her evlılıkte olur böyle krizler . Bizde çocuklardan sonra bır dönem uzaklasıp sonradan toparlamıstık şimdi hiçbir sorunumuz kalmadı çok şükür . İnşallah sizin ilişkiniz de öyle olur.

whiteroses099 · 15 Aralık 2018

Uzmanhnm .!.:
5 yıllık evliliğim çocuk sahibi olmakla birlikte tepetaklak oldu,sanırım çoğu evli çift gibi. Çocuğumuz yaklaşık 3 yaşında,ikimiz de ona karşı ilgiliyiz ama birbirimize verdiğimiz hiç bir şeyimiz yok,birbirimizden habersiz yaşayıp gidiyoruz karı koca olarak..
Eşimin işi çok geç biter,bana göre epey geç yatıyor,ilk başta beni uyandırmamak için salonda yatıyordu,sonra ben tek başına yatmanın konforuna alışınca o oraya yerleşti diyebilirim.
Eşim harika ilgili bir baba,bu konuda çoğunlukla benim anneliğimden daha iyi olduğunu düşünüyorum,annelik zaten hep bir yetersizlik duygusuyken bir de aşırı ilgili baba insana kendi anneliğini daha çok sorgulatıyor,ve aşağılık komplexi mi bu bilmiyorum rekabeti sevmediğimden çocuğumla ilişkimde bile kendimi çektiğim oldu,onun babalığı benim anneliğimin önüne geçti hep..
Yataklar ayrı olunca doğal sonuç cinsel ilişkinin olmayışı oldu,6 ayda 1 belki senede 1 uçuk rahatsız edici rakamlar.. duygudan yoksun bir görev gibi o da..
İçimde ona karşı bitmeyen geçmeyen kırgınlık, karşımda duvar ğibi bir adam.. aynı çatı altında ağlama krizlerine girsem ğelip sebebini bile sormayacak kadar bana uzak yabancı biri..
Şans eseri konuşabilmişsek ya çocuk hakkında olur ya benim ailemi arkadaşlarımı çekiştiririz-çünkü onun çevresi asla konuşulamaz tam bir dokunulmazlık alanı- ya da internetteki o komik capsleri gösterir bana alakasız bir yerde..ne bir duygu ne bir hayal ne bir sorun konuşulabilir..
Bazen sırf sarsmak için onda bir duygu oluşturmak için kavgalarımızda ağır konuşurum ben ne kadar yükselirsem yükseleyim o hep aynı frekanstadır, belki bastırılmış bir öfkesi var belki de fazla duyarsız, sonra onca hakareti etmemişim gibi kaldığımız yerden devam ederiz..
Gün içinde ne yaptığını bilmem,ben anlatmasam onun da benden haberi olmaz ne arar ne sorar ne de merak eder..
Bir kez bile eline sağlık demez,teşekkür etmez herhangi bir şey için özür dilemez işin acısı ben de ona benzedim zamanla..
Sorunlarımız bir günde çözülecek gibi değil biliyorum nasıl çözülür onu da bilmiyorum ama iyi hissetmeye çok ihtiyacım var onu da biliyorum
Lütfen boşanın diyecekler yazmasın bile,çünkü bunu yapamıyoruz ne o ne ben..
Ben içimi dökmek istedim belki aynı veya benzer şeyler yaşayanınız vardır..
Son sayfaya mesaj olarak yazdım ama buraya da ekleyim
Edit:
Yazan fikir veren herkese çok teşekkür ediyorum
Bu konuyu açma sebebim benzer şeyleri yaşayan başka ailelerin de olduğunu bilmem ve hem onlara hem bana burda destek ve yapıcı fikirler bulabilmekti ve beklediğim gibi de oldu
Eşimle bugün 2 saat oturup konuştuk,ben buraya yazdığım gibi herşeyi etraflıca anlattım,zaten dün akşam konulara girmeden ya ayrılık ya boşanma demiştim..
Eşimin aklından hiç bir zaman geçmemiş ayrılık, dün akşam ölene kadar bizden vazgeçmeyeceğini söylemişti sarılıp ağlamıştık orda kalmıştı konu.. bugün enikonu konuştuk.o da neden kendini bu kadar geri çektiğini itiraf etti. Benim aşırı gergin ve maskülenleşmeye başlamış halimin onu soğuttuğunu,yaklaşmaya bile korkar hale geldiğini söyledi..
Zaman verdik birbirimize, benim işleri yoluna koyduğumda yatakları da birleştireceğiz..
Hepinize sevgiler..

Bir yerde duymuştum sanırım Müge Anlı söyledi;
Evliliği önce çocuk bitiriyor. ..
E artık seksapel olunmuyor süt verici anaç falan
Erkek de üreme dönemi görevini tamamlıyor ve flörtlesme bitiyor...
Nietzsche demiş ki Aşk Üremenin Aldatmacasi!
Doğru da ama biz modern dünyada yaşamımızı daha iyileştirmek ile mükellefiz...olması gereken bu. .Kişisel konforunu ve hayattan asıl ne beklediğini bilmelisiniz arkadaşim..maalesef çoğumuz bilmeden başımıza gelen razı yaşayıp gidiyoruz...sevgiler

Uzmanhnm · 15 Aralık 2018

sess_s .!.:
Mutluluklar diliyorum. Çok sevindim konuşabilmenize eşinizle. Evlilikte gerçekten 3. Yıl, 5. Yıl, 10. Yıl diye bir şey yok. İnsanlar uzaklaşabiliyor zamanla birbirinden.

Üst üste yaptıkları hatalar bazen çok küçük şeylerde patlıyabiliyor.

Güçlü karakterlerle evlilikler, zorlayıcı olabiliyor diğer eş için. Bu bazen kadın, bazen erkek oluyor.

Karşı taraf daha sakin bir insansa, iki türlü ilişki geliştiriyor:

1) boyun eğiyor. onun istediği gibi davranıp, bozduğunda susuyor, bağırdığında idare ediyor, ilişki böyle gidiyor.

2) küsüyor. boyun eğmeyi de yediremiyor , sinmiyor ama kendi sözünü dinletecek kadar da otoritesi ya da kavgacı bir yapısı olmadığı için o da pasif direnişe geçiyor.

Ben sizde ve eşinizde bunu hissetmiştim biraz. Cinselliğin olmayışında da. Çünkü bu durumda erkekler hadım edilmiş gibi hissediyorlar. Psikolojik olarak. Ya cinsellikten uzaklaşıyor, ya aldatıyor, ya da ayrılıyorlar.

Ben bunun pek çok örneğini gördüm yıllardır çevremde, hem erkek hem kadın tarafından. Ayrılan da oldu, evliliğini sürdürebilen de, ya da sizin başta söylediğiniz gibi mutsuz bir evlilikte hapis gibi hissedip anne baba olduğu için sürdüren Ama 15 yıllık evliliğinin 14 yılını ayrı odalarda yatarak geçiren de. Öyle ki erkeğin kokusu artık kadına yabancı bir adamın kokusu gibi geliyor. Ve onun yattığı odayı muhakkak havalandırıyor her sabah.

Cinsellik çok önemli. Ama en önemlisi aynı yatağı paylaşmak. Yatarken birbirine dokunmak. Ayağına değmek. İlişkinin bir normali demeyeceğim ama bırakın 6 ayı, en fazla iki hafta olmamışsa cinsellik bu kavga ve uzaklaşma sebebidir.

Burada iki tarafa da iş düşüyor. Ben böyleyim, o da biraz delikanlı olsun, susmasın, alınmasın; Ya da ben böyleyim o da biraz hassas olsun, dikkat etsin sözlerine demekle olmuyor. Tek taraflı değil.

Ben eşinizin umut kesilecek bir adam olmadığını düşünüyorum, sizin de. Burada adımlarınızı paylaşın bence ilk zamanlarda. Bir anda olmayacaktır, ama küçük hoşluklar ve buradakilerin de küçük destekleriyle sağlam köprüler kurabileceğinizi düşünüyorum.

Ne kadar bilinçli yazmışsınız,çok teşekkür ederim, bir gelişme olduğunda tekrar burdan yazarım :) şuan durumu kabullenme,şimdilik nadasa bırakma eğilimindeyiz ama şu aşamada sevildiğimi duymak bile yetti bana.. aslında beklentilerimiz ne kadar ufak,..

Uzmanhnm · 15 Aralık 2018

Yagmurlarakalan .!.:
Konu sahibi arkadasım gercekten c ook mutlu oldum senin adına inşallah hersey dilediğin gibi olur. Her evlılıkte olur böyle krizler . Bizde çocuklardan sonra bır dönem uzaklasıp sonradan toparlamıstık şimdi hiçbir sorunumuz kalmadı çok şükür . İnşallah sizin ilişkiniz de öyle olur.

Çok teşekkür ediyorum, ben bunca zaman devam eden durumu gerçek bir sorun olarak gördüğümde bir adım atıldı sanırım. Çözüldü mü? Hayır ama artık benim de çözüleceğine dair inancım oluştu

Idrakyollariiltihabi · 15 Aralık 2018

Merhaba benzer durumları yaşamış ve hala bir miktar yaşayan biri olarak nacizane fikrimi sunayım.

Bazı arkadaşlar çocukla alakası yok demiş ama çok alakası var. En nihayetinde her ebeveyn çocuktan sonra evliliği sürdürme konusunda aynı başarıyı gösteremiyor. Bazıları hiçbir değişiklik yaşamayıp denge kurmakta zorlanmazken, siz ve benim gibi insanlar zaten pek var olmayan kadınlık hallerini çocuktan sonra tamamen yok sayıyor.

En büyük yanlış yatakları ayırmak. Ben de bunu yaptım ki şu an oğlumu tek yatırmakta çok zorlanıyorum. Zamanla ayrılacak diye umud ediyorum. Mevzu sadece sevişmek değil. Birlikte yatarken, tenlerin birbirine değmesi, sabah kalkınca sarılmak bile aradaki ilişkiyi güçlendiriyor. Bunlar olmayınca zamanla cinsellik de bitiyor. Tenine yabancılaştığın insanı arzulamıyorsun haliyle. Gece boyu çocuğuna sarılıp yattığın ve bunu alışkanlık haline getirdiğin için de kadın yerine anne oluyorsun sadece. Bir müddet sonra eşiniz de sizi sadece anne olarak görmeye başlıyor.

İletişimin bitmesi tamamen kısır döngü. Her iki taraf da bir süre sonra içten içe karşı tarafı suçlayıp ondan adım bekliyor. O adımlar atılmayınca da soğukluk artarak devam ediyor. Ben konu açmadan önce birbirimize neredeyse düşman gibiydik. Asla konuşmaz, birbirimizden Rahatsız olurduk.

Sonra ben buradaki arkadaşların da gazıyla o adımı attım. Elbette sihirli bir değnek değmedi bize. Her şey bir anda düzelmedi. Ancak düzelmeye başladı. Sohbet etmeye başladık. Çocuğu uyutunca kahve yapıp oturmaya başladık. Cinsellik en büyük problem. O kısmı henüz aşamadık ama Uğraşıyoruz. Geçenlerde eşim ayrı yatmayı bırakalım artık dedi. Zira bu durum cinselliği epey etkiliyor. Bu gerçekleşince, cinsel sorunların da düzeleceğine inanıyorum.

Umutsuzluğa kapılmayın. Ben bitmiş bir şey göremiyorum. Soğukluk, iletişim kopukluğu ve kendi alemlerinde yaşamaya alışmış iki insan var sadece. Biraz çaba ve adımla düzelebilir efenim :)

Uzmanhnm · 15 Aralık 2018

whiteroses09 .!.:
Bir yerde duymuştum sanırım Müge Anlı söyledi;
Evliliği önce çocuk bitiriyor. ..
E artık seksapel olunmuyor süt verici anaç falan
Erkek de üreme dönemi görevini tamamlıyor ve flörtlesme bitiyor...
Nietzsche demiş ki Aşk Üremenin Aldatmacasi!
Doğru da ama biz modern dünyada yaşamımızı daha iyileştirmek ile mükellefiz...olması gereken bu. .Kişisel konforunu ve hayattan asıl ne beklediğini bilmelisiniz arkadaşim..maalesef çoğumuz bilmeden başımıza gelen razı yaşayıp gidiyoruz...sevgiler

Doğru söylüyorsunuz sanırım ben de hep bu anlamın arayışındayım,eşim de öylece yaşar gider.. çatışma? Kaçınılmaz..

Uzmanhnm · 15 Aralık 2018

idrakyollariiltihabi .!.:
Merhaba benzer durumları yaşamış ve hala bir miktar yaşayan biri olarak nacizane fikrimi sunayım.

Bazı arkadaşlar çocukla alakası yok demiş ama çok alakası var. En nihayetinde her ebeveyn çocuktan sonra evliliği sürdürme konusunda aynı başarıyı gösteremiyor. Bazıları hiçbir değişiklik yaşamayıp denge kurmakta zorlanmazken, siz ve benim gibi insanlar zaten pek var olmayan kadınlık hallerini çocuktan sonra tamamen yok sayıyor.

En büyük yanlış yatakları ayırmak. Ben de bunu yaptım ki şu an oğlumu tek yatırmakta çok zorlanıyorum. Zamanla ayrılacak diye umud ediyorum. Mevzu sadece sevişmek değil. Birlikte yatarken, tenlerin birbirine değmesi, sabah kalkınca sarılmak bile aradaki ilişkiyi güçlendiriyor. Bunlar olmayınca zamanla cinsellik de bitiyor. Tenine yabancılaştığın insanı arzulamıyorsun haliyle. Gece boyu çocuğuna sarılıp yattığın ve bunu alışkanlık haline getirdiğin için de kadın yerine anne oluyorsun sadece. Bir müddet sonra eşiniz de sizi sadece anne olarak görmeye başlıyor.

İletişimin bitmesi tamamen kısır döngü. Her iki taraf da bir süre sonra içten içe karşı tarafı suçlayıp ondan adım bekliyor. O adımlar atılmayınca da soğukluk artarak devam ediyor. Ben konu açmadan önce birbirimize neredeyse düşman gibiydik. Asla konuşmaz, birbirimizden Rahatsız olurduk.

Sonra ben buradaki arkadaşların da gazıyla o adımı attım. Elbette sihirli bir değnek değmedi bize. Her şey bir anda düzelmedi. Ancak düzelmeye başladı. Sohbet etmeye başladık. Çocuğu uyutunca kahve yapıp oturmaya başladık. Cinsellik en büyük problem. O kısmı henüz aşamadık ama Uğraşıyoruz. Geçenlerde eşim ayrı yatmayı bırakalım artık dedi. Zira bu durum cinselliği epey etkiliyor. Bu gerçekleşince, cinsel sorunların da düzeleceğine inanıyorum.

Umutsuzluğa kapılmayın. Ben bitmiş bir şey göremiyorum. Soğukluk, iletişim kopukluğu ve kendi alemlerinde yaşamaya alışmış iki insan var sadece. Biraz çaba ve adımla düzelebilir efenim :)

Evet,konularınıza baktım,çoğunlukla da kendimi gördüm,olayları yorumlayış biçiminiz,beklentileriniz ve karşı tarafa verebilecekleriniz ne kadar da benimkilere benziyor dedim,bu beni düşünmeye itti,çünkü yaşadığımız sorunlar da benzer.. belki de bazı şeyleri istemeden biz oluşturuyoruzdur,bilmiyorum çok da anlatabiliceğim bir durum değil,yani en azından böyle bir mecrada :)
Evet bize de o sihirli değnek değmedi,mayaladık bıraktık,kabarmasını bekliyoruz,daha yoğurcaz kıvam alıcak,tutarsa pişirceğiz..işimiz de yolumuz da çok yani..
Sevğiler..

BirTutamMutluluk20 · 15 Aralık 2018

idrakyollariiltihabi .!.:
Merhaba benzer durumları yaşamış ve hala bir miktar yaşayan biri olarak nacizane fikrimi sunayım.

Bazı arkadaşlar çocukla alakası yok demiş ama çok alakası var. En nihayetinde her ebeveyn çocuktan sonra evliliği sürdürme konusunda aynı başarıyı gösteremiyor. Bazıları hiçbir değişiklik yaşamayıp denge kurmakta zorlanmazken, siz ve benim gibi insanlar zaten pek var olmayan kadınlık hallerini çocuktan sonra tamamen yok sayıyor.

En büyük yanlış yatakları ayırmak. Ben de bunu yaptım ki şu an oğlumu tek yatırmakta çok zorlanıyorum. Zamanla ayrılacak diye umud ediyorum. Mevzu sadece sevişmek değil. Birlikte yatarken, tenlerin birbirine değmesi, sabah kalkınca sarılmak bile aradaki ilişkiyi güçlendiriyor. Bunlar olmayınca zamanla cinsellik de bitiyor. Tenine yabancılaştığın insanı arzulamıyorsun haliyle. Gece boyu çocuğuna sarılıp yattığın ve bunu alışkanlık haline getirdiğin için de kadın yerine anne oluyorsun sadece. Bir müddet sonra eşiniz de sizi sadece anne olarak görmeye başlıyor.

İletişimin bitmesi tamamen kısır döngü. Her iki taraf da bir süre sonra içten içe karşı tarafı suçlayıp ondan adım bekliyor. O adımlar atılmayınca da soğukluk artarak devam ediyor. Ben konu açmadan önce birbirimize neredeyse düşman gibiydik. Asla konuşmaz, birbirimizden Rahatsız olurduk.

Sonra ben buradaki arkadaşların da gazıyla o adımı attım. Elbette sihirli bir değnek değmedi bize. Her şey bir anda düzelmedi. Ancak düzelmeye başladı. Sohbet etmeye başladık. Çocuğu uyutunca kahve yapıp oturmaya başladık. Cinsellik en büyük problem. O kısmı henüz aşamadık ama Uğraşıyoruz. Geçenlerde eşim ayrı yatmayı bırakalım artık dedi. Zira bu durum cinselliği epey etkiliyor. Bu gerçekleşince, cinsel sorunların da düzeleceğine inanıyorum.

Umutsuzluğa kapılmayın. Ben bitmiş bir şey göremiyorum. Soğukluk, iletişim kopukluğu ve kendi alemlerinde yaşamaya alışmış iki insan var sadece. Biraz çaba ve adımla düzelebilir efenim :)

İdrak senin boyle ciddi yazilarina alisik degiliz okurken belki bi yerde o komik yazi bicimini kullanmistir diye umid etmisdim ama

carpeDiem88 · 15 Aralık 2018

Ben bir sey soracagim: simdiki aklim olsa cocuk yapmazdim, hayatin keyfini cikarir, paramizi kendimiz yer, her sene bir ulkeye gider hayatimiza heyecan katardik vs diyor musunuz?

Bunu bana 65 yasindaki bir kadin soyledi bir gun. 2 cocuk yaptim, uzerlerine titredim. İkisi de doktor oldu, evlendi. Simdi ddonup bakiyorum da bir hayatim daha olmayacak dedi. Cocuklar buyuyup ebeveynlerin hayatindan cikinca yikima ugruyorlar sanırım.

panic_attack · 15 Aralık 2018

berlin8982 .!.:
Boşanın boşanmayın demeye gelmedim ...
sadece yakında 5 aylık hamile olacak bir kadın olarak çok korkuyorum ... çocuk yapmak için bu kadar uğraşırken , ailemi büyütmeye çalışırken ya bende kocamla böyle uzaklaşırsam ? O kadar çok karşılaştım ki bu sitede çocuk olduktan sonra evlilik kalmıyor vs. Diye ...ama neden ?
özür dilerim sizin derdinize hiç bir katkım Yok , fikrim Yok ... belki bencillik olacak kendimi araya katmak ama neden çocuk olunca kopukluk oldu ? Ben çok korkuyorum

Ben de. Ya şu anki mutlu, eğlenceli halimiz yok olursa diye korkuyorum. Ya ben bile değişirsem diye korkuyorum ki daha hamile miyim değil miyim onu da akşam öğrenicem.

berlin8982 · 15 Aralık 2018

panic_attack .!.:
Ben de. Ya şu anki mutlu, eğlenceli halimiz yok olursa diye korkuyorum. Ya ben bile değişirsem diye korkuyorum ki daha hamile miyim değil miyim onu da akşam öğrenicem.

Hamilelik gerçekten güzel bir his . Eminim annelikte.. artık bizde önümüzdeki örneklerden kendimize pay çıkaracağız . Hakkımızda hayırlısı olsun Sen de inşallah neyi istiyorsan o sonucu alırsın akşam . Bol şans !

greengirll · 15 Aralık 2018

sess_s .!.:
Bazı insan agresifliği kaldıramaz. Size bir anlık patlama gibi gelen şey, onun için sevgisizliğin göstergesi olabilir. Ve birbirinizden beklerken iyice uzaklaşabilirsiniz. Eşiniz bu yüzden yıpranmış olabilir diye tahmin ediyorum.

Gerçekten emeksiz olmuyor ilişki. Erkekler de biraz mankafa afedersin. Söylemedikçe anlayamayabiliyorlar.

Ben mesela arada bir kendime sürpriz yaptırıyorum eşime bana çiçek alabilirsin diyorum mesela, o da birkaç gün içinde çiçek çikolata gönderiyor.içine esprili bir not. Ben acayip mutlu ben teşekkür edince o da çok seviniyor. Seni seviyorumlar filan derken tatlı bir muhabbet oluyor işte. Yoksa ona bıraksam, bir ömür boyu çiçek alacağımı sanmıyorum :)

İlk iki cümleye %100000 katılıyorum çünkü bunu ben eşimden yaşadım. Ben bir anlık patlamanın normal olduğu, hatta birbirini yedikten sonra hiçbirşey olmamış gibi hayatına devam eden insanlar arasında büyüdüm. Ben kendimi gayet normal sanarken eşim meğer bu durumu onu sevmediğim yönünde algılıyormuş. İnsanlar çok farklı, iletişim dışında sorunları çözmenin yolu yok.

greengirll · 15 Aralık 2018

azerinnn .!.:
Bence konu sahibi esini seviyor ama gururu agir basiyor.esi 1 adim atsa ona 5 adimla geri donecek.
Birak canim bu gururu evlilikte gurur olmaz sen yaklas olmazsa da elinden geleni yapmis oldugundan ilerde keske demeyeceksin en azindan

+1

Ebeveynliğe eş olmayı feda etmek

Ne ararsan içinde,onu bulacaksın yanında..

Sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir 💖

🌸

Sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir 💖

🌸

Guru

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Ne ararsan içinde,onu bulacaksın yanında..

Ne ararsan içinde,onu bulacaksın yanında..

Nirvana

Ne ararsan içinde,onu bulacaksın yanında..

Ne ararsan içinde,onu bulacaksın yanında..

azerinnn

Üye

ignorance is bliss.

🌸

yok başlık falan

yok başlık falan

Benzer Konular