Merhabalar,keske daha net olsaydi paylasimlariniz.Okuyabildigim kadariyla hep uzerinde durdugumuz seylerden bahsediyor.Bir seyi ne kadar cok olmazsa olmazimiz yaparak,oldugumuz halden memnuniyet duymayip şükürsuz bir sekilde bir seyi istersek o seyi imkansiz hale getiririz.En cok korktugumuz seyle sinanmamiz da bundan zaten,olmamasindan korktugumuz seyle de...Imajinasyonda burda devreye giriyor,o hissi yasamis gibi oldugumuzda hem o ihtirasli istegimiz kayboluyor nefis terbiye oluyor bir nevi hem de bize rahatlama,şükür hissi veriyor.Imajinasyonumuz ne kadar basarili olursa hissettigimiz cosku o kadar cok olur veee olmazsa olmazimizdan cikiyor ben yasadim diybiliyoruz.Mesela kitaptaki ornekten yola cikarsak cocugu olmayan biri etkili imajinasyonla annelik hissini yasasa artik kendini bu korkudan kurtarir,olmasa da sukur icinde yasar ve kendini baska seylere yonlendirir,etraf ne dusunuyor derdinden siyrilir,kendini eksik hissetmez veeee sonra bir bakar hamile kalmis...Hele ki hamilelik tamamen hormonal,duygularin enerjisi ile esin hormonlari, spermleri bile etkileniyor ;tam bir kisir dongu yani.Ahhh ahh o kadar guzel bir sanat ki Rabbimin su kuantum,enerji yasasi...Ilahi düzen ve bilimsel gerceklik... Her sey muzzam bir sekilde isliyor