Selam Ozdog, seni coook iyi anlıyorum, belki hikayemi okumussundur, burada paylastim. Temmuzda transfer oldum ve Agustos ta avuç kadar pihti düşüşü ve kanama ile Almanya da hastaneye gittim. Beta hcg baktılar 2 gunde bir ve yükselmenin devam etmesi nedeniyle gebelik devam dediler. Kanamam neredeyse durmadı, progesteron fitil miktari azaltılmadi ve kan sulandırıci kesilmedi. Bu süreci Almanyaya yeni goc etmiş biri olarak orada yonetemedim ve ailemin yanına İzmir e geldim. İlk muayenede kesen bozulmuş dusuk başlamış eve git ve kanama artınca gel dediler. Kanama azalmadı ama artmadı da, progesteron depo igne verildi ve fitil miktari yüzde elli oranında arttirildi. Bu süreçte çoğunlukla dinlendim ama psikolojik olarak bir pacavraya döndüm, kasik ve makat ağrılarım da çoktu. Yaklaşık bir hafta sonra kanama aralığı uzadi, kasik agrilarim azaldi. Kontrole gittiğimde cocuklar gibi mutluydum. Kontrolde bebegin öldüğünü ve kurtaj gerektiğini söylediler, konuşacak gücüm bile kalmamıştı, eve geldim anestezi için yemek yemedim ve gece 1 paket sigara ictim, sabah 7 de kurtaj için masaya yattim. Son kontrol yapılıp anestezi verelim dediler ve 6+5 gunlukken kalbi duyuldu bebegin. Dakikada 172 ile ben ölmedim buradayim dedi. Şu an 10+2 deyim, kanama sıklığı çok azaldi, kese yüzde 80 düzeldi, bebek buyuyor. Yarın sabah son kontrolden sonra dr izin verirse Almanyaya evime ucacagim. Lütfen umudunu kaybetme, ilaçlarını düzenli kullan, korktuğunda ac bunu oku :)