- 13 Ağustos 2014
- 13.046
- 22.233
-
- Konu Sahibi sashildrey
- #81
Birincisi çok psikologla tanışma fırsatım oldu (terapi olsun veya yakın dost arkadaş olsun). Kendimde psikolojiyle çok ilgiliyimdir. Hiç bir psikolog danışanına şunu böyle yap bunu böyle yap diye akıl vermez. Terapi esnasında, hangi konuda ne yapman gerektiği konusunda kendi çıkarımlarınla ulaşırsın. Terapinin amacı öneri vermek değil, insanlara hayatta doğru kararlara varabilmesi, kendini mutlu edebilmesi için içgörü sağlamaktır.Vallahi hiç pazardan almış gibi değildi. Belki babamın davranışında sorun olduğunun farkındadır.
İkincisi de babanız doğru yapıyor demiyorum zaten, ama çözümü onu hayatınızdan çıkarmak değil diyorumBirincisi çok psikologla tanışma fırsatım oldu (terapi olsun veya yakın dost arkadaş olsun). Kendimde psikolojiyle çok ilgiliyimdir. Hiç bir psikolog danışanına şunu böyle yap bunu böyle yap diye akıl vermez. Terapi esnasında, hangi konuda ne yapman gerektiği konusunda kendi çıkarımlarınla ulaşırsın. Terapinin amacı öneri vermek değil, insanlara hayatta doğru kararlara varabilmesi, kendini mutlu edebilmesi için içgörü sağlamaktır.
TamamdırBirincisi çok psikologla tanışma fırsatım oldu (terapi olsun veya yakın dost arkadaş olsun). Kendimde psikolojiyle çok ilgiliyimdir. Hiç bir psikolog danışanına şunu böyle yap bunu böyle yap diye akıl vermez. Terapi esnasında, hangi konuda ne yapman gerektiği konusunda kendi çıkarımlarınla ulaşırsın. Terapinin amacı öneri vermek değil, insanlara hayatta doğru kararlara varabilmesi, kendini mutlu edebilmesi için içgörü sağlamaktır.
Ee babana anlatmışsın hiç de söylediğin gibi bir tepki vermemiş. Gayet insancıl karşılamış. Demek ki baban bahsettiğin gibi bir insan değilmiş. Sen şımarık biriymişsin.Silsem mi diye açmadım. Bu sorunu nasıl çözebilirim diye fikir almak amaçlı açtım . Psikolog bana baban seni eğer yarım dönem okulu aksattığın için siliyorsa sen de ona sırt dönebilirsin anlamında söyledi. Okul yüzünden çocuğunu silen bir babanın çocuk niye yüzüne baksın zaten bu kadar değersiz mi .Anne baba bakıyor ihtiyaçlarımızı karşılıyor onlara karşı borçlu hissedip, onların kötü hissettiren,değersiz hissettiren davranışlarını kabul edeceğiz , sindireceğiz anlamına gelmiyor. Anne babalar eleştirilemez varlıklar değildir. Bu yüzden ayıplanmam şımarık ilan edilmem ayrı bir konu zaten.Ben keyfine saklamadım ben de rahatça paylaşmak isterdim ama babam mecbur bıraktı. Azıcık analiz yapmayı bilsen niye söyleyemediğimi anlardın. Sizin gibilere açıklama yapmaya değmiyor ama belki sığ bakış açın değişir. Annem babam onlara minnet duymamı beklemiyor. Minnet birine bir iyilik yaptığı için borçlu olduğun zaman duyulur.Ben onlara borçlu değilim çünkü bu iyilik değil olması gerektiği gibi sorumluluklarını yerine getiriyorlar. Konuşma tarzım bence normal. Ne güzel sen beni güzelce eleştir ,laflarını sırala karşılık verince üslup de ne güzel. O zaman diline sahip çıkacaksın arkadaşım. Ben fikir istedim yargılanmak değil ? Bana düzgün bir dille yazsan niye yükseleyim? Bu ben değerliyim kafaları komik falan değil olması gereken bu zaten.
Benim terapi olarak gördüğüm yollar, zevklerim sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değil. Hayatımdan sileceğim nerde dedim ben ? Hayatımdan sileceğim demedim onu bana psikolog dedi ben de yazıya onuda ekledim bu kadar basit olay o değil zaten. Hayat penceremi o yöne kendim ayarlamadım babamın okul üzerinden davranışları bunu belirledi. Babam bana onu hissettirmiş.Neyse teşekkür ederimevet fallar insanın ruhsal sağlığına çok iyi gelir, ben de ne zaman mental rahatsızlık yaşasam koşup falciya gidiyorum, iki tarih veriyor hemen düzeliyorum
Sonuç olarak gayet basitçe çözülecek bir problemmiş "intihar etmek istiyorum" dediğiniz sorun, öyle değil mi?
"Hayatımdan sileceğim,beni sadece okul olarak görüyor" diye b.k attığınız babanız da size destek çıkmış.
Yani ortada ne intihar edecek,ne de babayı silecek olay varmış.
Belki bu durum size hayata baktiginiz pencerenin aslında doğruyu yansıtmadığını gostermeye yardımcı olur .
Problemin de böylece çözülmesine sevindim,iyi tatiller
Bir dönem gitmediniz ve sınıfta kalmışsınız haliyle. Koca bir sene çöpte. Ne diyorsunuz anlamıyorum ben? Bu durumdan bu sonucu çıkarmam normal değil mi?Babamı sadece imkan olarak görsem gülüşünden, sevgisinden, mahrum bırakacağını , bunlar içinde korku duyduğumdan yazıda bahsetmezdim ve sadece maddi imkanlarım gideceği için endişe duyacağımı yazardım. Doğru değil. 1 bahar dönemi okula gitmedim diye okula komple gitmek istemediğimi falan nerden çıkardın anlamadım. Öyle bir şey yazmadım okumak istemediğimi belirten. Paragrafı direkt oku canım kendi kendine anlamlar ekleme
Ay yeter ya ne kafa açtınız .İMDATTTTT YA . Bozuk plak gibi aynı şeyler.Yazımda bu kadar tetiklenecek ayıplanacak bir şey yok bile .Ben birini mi öldürdüm insanlık suçu falan mı işledim? Benim haberim yok . Her insanın başına gelebilecek bir süreçten geçtim .5 ay boyunca falcılara gitmek dışında o da çok ayıplanma konusu oldu çünkü. 2 tablo yaptım , odamın duvarlarına kendi tasarladığım resimleri çizdim, kitap okudum , kendimi belli bir alanda geliştirmeye çalıştım. Kendimi keşfettim ve bana bu iyi geldi . Sorumsuz diyebilirsin beni kafanda kendi tabularınca yargılayabilirsin gram umrumda değil. Çünkü empati yapma duygusu gelişmemiş, direkt yargılama odaklı kişilere ne anlatsan boş. Sen de onlardan birisin. Oh iyi yaptım uyutarak sefam olsun var mı başka sorun? Babamın bu konuda %100 arkamda olacağını bilsem zaten anlatırdım 100 kere aynı şeyi tekrarladım. Geçmişteki davranışlarına göre yanımda olmayacağını düşündüm. Babam bile eski davranışları için hatalı olduğunu kabul etti .Her cevabıma gelip istikrarlı bir şekilde dislike atıp bana karşıt yorum atanlara like atmayı biliyorsun bari verdiğim cevapları okusaydın , aynı cevapları verdirip beni yormasaydın . İnsanları sabah akşam burda yargılayıp , eleştirmek yerine kendine başka uğraşlar edin derim.Ee babana anlatmışsın hiç de söylediğin gibi bir tepki vermemiş. Gayet insancıl karşılamış. Demek ki baban bahsettiğin gibi bir insan değilmiş. Sen şımarık biriymişsin.
Ayrıca anne babama niye minnet duyayım onlar sorumluluklarını yerine getiriyolar diyosun. Ama senin de sadece bir sorumluluğun var onu da yerine getirmeyip sınıfta kalmışsın. Bir de üstüne milleti ayakta uyutmuşsun.
Keşke baban seni yurtdışında gezdireceği parayla fakir öğrencilere burs verse. En azından birileri kendisini hayırla yad eder.
Tamam canım öyledir, Yaşımdan dolayıdır,Tavsiyem psikoloğunuzu acilen değiştirmeniz. Düzgün hiçbir psikolog şöyle yap böyle yap demez. Dediğinize göre psikoloğunuza derdinizi anlatmışsınız. O da size “eğer baban seni okul olarak görüyorsa sen de ona sırt çevir” demiş. Tamamen cümlenizi alıntıladım. Ben psikolog değilim. Ama bana bu dertle gelseydiniz şöyle yap böyle yap demezdim ben bile. Belki de psikoloğunuz aslında öyle demedi de siz öyle anladınız?
Anlattığınıza göre de babanız sizi “okul” olarak görmüyor. Babanız sizi sevmese, saymasa zaten hiç uğraşmaz. Bu kadar eğitiminize önem vermesinin altında yatan duygu sizi çok sevmesi ve hayatta iyi yerlere gelmenizi istemesi. Bunu yanlış ifade ediyor, sizde baskı hissi uyandırıyor olabilir. Burada yapacağınız bu hislerinizi babanızla konuşmak, onu çok sevdiğinizi ve sevgisinden mahrum kalma korkunuz olduğunu anlatmak ve bir daha bir şey saklamayacağınıza dair garanti vermektir. Aha hiç eğitimim olmadan sizin psikologtan daha iyi tavsiye verdim.
Böyle basit bir problemde depresyona girmeniz yaşınızdan dolayı. Ben de sizin yaşınızda her şeyi çok büyük problem olarak görüyordum. Sonra yavaş yavaş olgunlaşıp dünyanın faniliğini anlayıp pek de bir şeyleri dert etmemeyi
Evet bir dönem gitmedim bir dönemim çöpte. Sen ne diyorsun ben anlamıyorum. Bir dönem gitmedim diye okumak istemediğimi mi çıkardın bu durumdan. Normal değil canım algılama sorunun var.Bir dönem gitmediniz ve sınıfta kalmışsınız haliyle. Koca bir sene çöpte. Ne diyorsunuz anlamıyorum ben? Bu durumdan bu sonucu çıkarmam normal değil mi?
Niye minnet duyup borçlu hissedeceğim kardeşim sen iyi misin ? Ben zorla mı ana rahmine düşüp doğdum ? Sorumluluk başka ne olacaktı ? Niye suçluluk duygusu duyup kendimi borçlu hissedeyim bana baktıkları için adı üstünde anne baba yaptıkları şey bir lütuf değil olması gereken.Ömür boyu bakmalarını gerektiğini söyleyen olmadı. Devirip kıçımı yatmadım. Kitap okudum, belli konular hakkında bilgilerimi genişlettim , resimler yaptım , kendimi belli bir alanda geliştirmeye çalıştım . Kaç yaşındasın bilmiyorum ama emin ol senin toplam hayatında yaptığından kıçımı devirip yatarken bile daha çok şey yapmışımdır . Okula gitmeyi herkes yapıyor ama o dediklerimi ülkede yapan sayısı çok çok az amaç okul bitirmekse bitiririm zaten . Önemli olan kendini iyi yetiştirmek belli konularda bilgi sahibi olmak , en azından belli bir alanda yeteneği olan birisi olmak , iyi bir insan olmak, benim amacım bu ve bunu sizin onaylamanıza ihtiyacım yok .Konuyu kapatıyorum iyi günler herkeseKorkunç… hiçbir şey diyemiyorum yazdıklarına.
İşin kötü tarafı anne babanın sana tüm bu güzel imkanları sağlamasını “sorumluluk” olarak görüyor ve minnet duymuyor ya da borçlu hissetmiyorsun.
Madem sana tanınan imkanları “zaten sorumlulukları” görüyorsun 18 yaşına geldiğin gün anne babanı “zaten sorumluluk” adı altında sömürmeyi neden bırakmadığını merak ettim?
Bir zahmet hem çalışıp hem oku, hatta kiraya da ortak ol? Nasıl? Sonuçta anne baba yalnızca çocuk dünyaya getirdiler diye ömür boyu seni beslemek zorunda değil, eşek kadar olmuşsun artık sana karşı bir sorumlulukları yok. Senin psikolojim bozuk yeaaa diyerek arkasına sığındığın ve bir dönem boyunca devirip yattığın k.çını toplamak zorunda değil ailen.
Maalesef sadece şımarık değil aynı zamanda nankörsün de.
Allah annene babana sabır versin. Seni okudukça çocuğum olmuyor diye üzülen bir tanıdığım var o geldi aklıma. Böyle bir şey de çıkabilir, Allah herkese hayırlı evlat nasip etsin.
Şu pandemi zamanında uzaktan eğitimle okuyup mezun olduysa psikoloğunnnMerhaba ben 20 yaşında üniversiteye gidiyorum. Hiçbir zaman normal bir psikolojim yoktu fakat bu geçtiğimiz iki sene sıkıntılarım iyice arttı. Maddi olarak ailemin durumu iyi istediğim şeylere sahip olabiliyorum ama bu sorunlarımı çözmeme yetmiyor. Bu sene 2. dönem okula hiç gitmedim , 5 ay evden terapilere gitmek dışı ve fal batağına düşmüştüm bana iyi geliyordu bunlar dışı hiç çıkmadım ve sınıfta kalmış bulundum . Ailen hiç sormadı mı diyecekler için annem babam ayrı annem çalışıyor ablam var o da bankacı zaten bu yüzden gündüz okula gittim diyordum anlamıyorlardı. Neyse asıl konuya geleyim babamın beni bu sene tatilde yurtdışına götüreceği tuttu. Annemden dolayı yeşil pasaport hakkım var annem çıkartmak için işlem başlattı ama öğrenci belgesi istediler sınıfta kaldığım için öğrenciliğim pasif durumda ve yeşil pasaport çıkartamam. Dün ailem öğrenirse diye panik atak geçirip gittiğim merkeze gittim biraz daha kaygım azaldı ama bugün anneme biraz anlattım annem beni sadece ders olarak değerlendirmiyor 1-2 kızar sonra unutur ama ya babama söylerse diye anksiyetem gene arttı zaten yeşil pasaport çıkaramadığımı öğrenecek ama bunun nedeninin sınıfta kalma olduğunu öğrenirse babam çok kızar eğitime çok önem veriyor ve her şeyimi elimden alır zaten kötüyüm her şeyden mahrum bırakır sevgisinden , gülümsemesinden napmalıyım son çare olarak canıma kast etmeyi düşünüyorum çünkü işitecek kötü bir söze lafa tahammülüm yok . Dün konuştuğum psikolog bana baban seni eğer sadece okul olarak değerlendiriyorsa sen onu sil dedi siz ne düşünüyorsunuz.