Düğüne çeyrek kala bu kadar endişe normal mi kızlar ?

Helena .!.:

yaşlarınız kaç
kaç yıldır birliktesiniz

Genişletmek için tıkla...

Queen Bee .!.:

Maddi meselelere kafanı fazla gereksiz takmışsın. Sen bu adamı gerçekten seviyorsan sizi idare edecek paranın o eve girmesi yeterlidir bence. El ele verince herşeyi halledersiniz. Henüz atanamamış olabilir ama atanmayacak diye birşey yok. Atanmak o kadar kolay değil biliyorsun bunu, bu konuda üzerine gitmemelisin. Biraz daha sıksın dişini elbet atanır. Adamın en azından bir işi var. Seninde bir işin var. Tarlaları, bağları, bahçeleri onu ilgilendirir. Seni ilgilendirmez. Evini, arabasını, bağını bahçesini bir kenara bırakıp evinize ekmek girecek mi, yaşamınızı devam ettirebilecek misiniz buna bak bence. Para mevzuları fazla açıldığı yerde herşeyi olduğu gibi ilişkiyide kirletir. Bir anlamda da bunu yaşıyor olmalısınız.

Benimde yakında düğünüm var. Erkek arkadaşımda bende yeni mezunuz. Ne o ne de ben memur değiliz, henüz doğru düzgün bir işimiz bile yok. Ailesi de düğün masraflarına pek yanaşmıyor. Herşeyi kendi alın terimizle yapacağız. Gerekirse borç, harç.. En başında herşeyi en ucuzundan alacağız. Gösterişli yemek takımlarım, koltuk takımlarım, harika bir evim olmayacak. Ama önemli değil yeterki sonunda kavuşmak olsun. Nasılsa zamanla en güzelleri olur. Aç kalmayız, açıkta kalmayız. Herşey mükemmel olamaz bu hayatta. Herkes memur olamaz, her memur memurla evlenemez. Herkesin bir eli yağda bir eli balda olamaz. Herkesin tarlaları bağı bahçesi de olamaz. Her ailede ne yazıkki düğün masraflarını üstlenmiyor. Bu kadar mükemmelliyetçi olma sana nacizane tavsiyem.

Herşeye rağmen yaşadıklarının düğün stresinden ve evlilik korkusundan kaynaklandığını düşünüyorum. Bir iki günlüğüne de olsa biraz uzaklaş kafanı toplayabileceğin bir yerlere tatile çık. İyice düşün taşın. Özellikle bu ilişkinin artılarını eksilerini.. Eminim doğru olan cevabı bulacaksındır.

Genişletmek için tıkla...

vegann .!.:

Kızlar evet yazdıklarımın hep maddi şeyler olduğunun farkındayım bu biraz da yıllardır evleneceğimizi konuşurken nişanlımın maddi hiçbir birikim ve hazırlık yapmamış olmasına olan öfkemden kaynaklanıyor sanırım, çünkü yıllardır çalışıyor ve hep annesinle ilgilendi, anne tamam da, ne zaman 3-5 bin birikim yapsa abisinin borcu çıktı hep ona verdi. Hep nişanlımı bu yüzden suçluyorum.

Bugüne dek aklın neredeydi diyenlere gözümde bir perde varmış diyebilirim. Yavaş yavaş iniyor ama bu kadar mı geç inmeliydi?

Annesinin maaşı aynen 600-700 civarı bir şey köyde tek başına yaşan bir kadın da.. Ne bileyim belki bu konuda haksız olabilirim ama en azından ufak tefek bir şeyler bekliyorum.

Nişanlım işsiz kalacak biri değil evet taşı sıksa suyunu çıkarır gibi, ama hayat şartlarının ne kadar zor olduğunun da farkındayım.

Kızlar düğüne 25 gün var bu saatten sonra dönecek cesaretim var mı bilemiyorum. Anneme endişelerimden bahsetöeye başlasam kendin istedin bu kişiyi düğün hazırlıklarınla ilgilen deyip kapatıyor konuyu.

Bir yandan da acaba evlilik öncesi sendrom mu diyorum baba evinden çıkacağım için, aslında baba evine değil bekar evime veda edeceğim zaten kendim yaşıyordum başka bir şehirde.

Genişletmek için tıkla...

vegann .!.:

Kızlar düğünüme 25 gün var artık ne uyku uyuyorum ne yüzüm gülüyor. Aklımda sürekli doğru mu yapıyorum yoksa felakete mi gidiyorum diye endişeler dolaşıyor. Kafam karmakarışık maddeler halinde yazacağım kusura bakmayın.

-Düğün için damatlık hariç her şey hazır bu saatten sonra net bir sebep yokken dönemem diyorum sürekli kendime,
-Nişanlımla uzuun yıllardır beraberiz araya ayrılıklar girdi tabi ki, ama ilk yıllardaki sevgimden eser yok.
-Ailem başta çok karşı çıkmıştı ben memurum o değil diye,keşke o zaman daha çok diretselermiş bu farkı ben şu an düğün arefesinde bile bariz yaşıyorum.
-Bazen onu görmek bile istemiyorum mesela akşam bizdeydi ya düğüne kadar görüşmeyelim dese tamam diyeceğim sanki.
-Kpss'ye hiçbir zaman doğru dürüst hazırlanmadığı için şu an ona çok kızgınım.
-Babası yok, annesinin babasından kalan maaşı olduğu halde bir çöp kadar yardımı yok, ha benim ailemin de hiçbir farkı yok iki senede bekar bir öğretmen ne biriktirirse onu biriktirdim ve ben de iğnesine kadar bütün çeyizimi kendim yapıyorum. Amma onun annesinin hiçbir şeye elini sürmemesi bana batıyor ve annesinden ciddi anlamda nefret ediyorum diyebiliyorum.
-Nişanlım üniversite mezunu bir şirkette çalışıyor ama bütün sülalesinde ondan başka okuyan yok hepsi bana o kadar uzak hayatlar ki.. benim akrabalarda ise okumayan yok arada dehşet bir uçurum var.
-Eskiden memur-özel sektör ayrımı çok önemli değildi benim için ama iki senedir devlette çalışmanın rahatlığını gördükçe nişanlımın kesinlikle iş garantisi olmadığını düşünüyorum, bu şekilde onca borcun altına girmek beni korkutuyor. ( ev, araba vs..)
-Nişanlımın bir tarlası vardı babadan kalan onu satıp ev peşinatı yapacaktı üzerine yüklü miktar bir krediyle ev alacaktık (tabi ki krediyi ikimiz ödeyecektik), aylarca o tarla satılmayı bekledi tam müşteri çıktı anlamadığım bir şekilde abisinin maliyeye borcu mu ne çıktı ve tarlaya ipotek koydurduğu anlaşıldı. Ki bu insanın dükkanı arabası vs var ama onları eşinin üstüne yaptırmış denildi.
-Evde ufak bir söz yaptık ve söze gelen gelmeyen herkese büyük nişan yapacağız dedik, fakat tarlanın satılma durumu olunca ev alacağız sandım büyük nişan masrafı etmeyelim onun yerine evle ilgilenelim dedim. Sonuç ne büyük nişan ne ev ..
-En son olarak da nişanlımın bugüne kadar bana söyleyip durduğu birikimim var lafının aslında boş olduğu ortaya çıktı çünkü düğün masrafları + takı + gelinlik vs vs .. için arabasını satmış !

Kızlar iyi yönleri yok mu tabi ki var.. aileme son derece saygılı, benim asabi tarafımı hep dengeler.. ama geçmişimiz olmasa onca yıl ve yaşanan olmasa ben nişanlımla bugün bu aklımla tanışsam galiba evliliği seçeceğim insan o olmazdı.

Bunları bu kadar açık yazmakla iyi mi yaptım bilmiyorum.
Düğün hazırlıkları her şey son sürat ilerliyor ben deli gibi korkuyorum evlenmekten.

Allah'ım yardım et ...

Genişletmek için tıkla...

Helena .!.:

naptın canım evlendin mi?

Genişletmek için tıkla...

Vesfa .!.:

Ahh maddiyat..

Ailenize bu durumdan bahsetseniz sizi suçlayacaklardır haklı olarak. 4 yıldır ailemin sorumluluğunu taşıdığım için maddiyatın ne derece önemli olduğunu çok iyi biliyorum. İnsanın psikolojisini alt üst ediyor borçlar ve parasızlık. Ama birlikte aşılmayacak şeyler değil bunlar. Ben 4 sene boyunca babamın borçları (kumar) yüzünden ailemin bütün sorumluluğunu üstlendim babamda borçlarının büyük kısmını ödedi. Artık nefes almaya başladım..

Sevgilimde bende kamuda çalışıyoruz. Ama evlilik işine gelince bi duraksıyorum. Babası ile annesi ayrı ve babası ile hiç görüşmüyor. Yani her şeyi kendisi yapması gerekecek. Ben hukuk okumak istiyorum (gerekirse özel okulda) o yüzden erteliyoruz bu konuyu. Tabi o bu arada birikim yapıyo mu bilmiyorum. 27 yaşında, aklı başında biri. Benim ona para biriktir demem doğru olmaz diye düşünüyorum.. Evlilik denince maddi korkular beni de sarıyor. Eğer özel üniv. yazarsam benim maaşım oraya gidecek, sevgilim onca borcun altından nasıl kalkacak diyorum. Bi salon takımı birde yatak odası alırız en başta, kalanı daha sonra alırız diyorum ama işin içine girince öyle olmadığını da biliyorum :) diğer bütün ıvır zıvırlar, düğünde dahil ateş pahası meblağlar.. Daha sonra "o" geliyo aklıma, ben onunla olayım, her sabah onunla uyanayımda hepsini hallederiz, işimiz gücümüz var çok şükür diyorum

Velhasıl, eğer gerçekten seviyorsanız ki yıllarca sevgiliymişsiniz sabredin. Sağlıklı düşünün lütfen. Olmayacağına, evlenince ciddi sorunlar yaşayacağınıza inanıyorsanız yol yakınken dönün. En doğru kararı vermeniz dileğimle. Aşkla kalın

Genişletmek için tıkla...

GelenKutusu .!.:

Evlenmiş bile
Eski konu bu

Genişletmek için tıkla...