- 28 Kasım 2015
- 246
- 203
- Konu Sahibi milena_jesenska
- #1
Merhaba arkadaşlar.
Gerçekten moralim çok bozuk. Annemle ciddi sıkıntı yaşıyorum. Kısaca bilgi vereyim. Geçen sene okulu bitirdim, yüksek lisansa başladım. Çalışmıyorum. Eylül ayında nişanlandım, ocakta düğünüm var. Evlenince nişanlımın memleketinde yani yüksek lisans yaptığım şehirde yaşayacağız. Ben zaten buradayım anlayacağınız.
Konuya geliyorum; ailem nişandan sonra 2 ay sonra ancak gelebildi yanıma. Eksik olarak yatak odası takımını ve bir kaç küçük parça eşya aldılar. Babam işleri nedeniyle 2 gün kalıp gitti. Annem ise hala burada. Devamlı şikayet ediyor her şeyden.
Geldiklerinde nişanlımın ablasının evine kahvaltıya çağırdılar. Orada da nişanlımın annesiyle hiç sohbet etmedi sadece merhaba merhaba. İlk karşılaşmalarıydı çünkü nişanlımın annesi oldukça yaşlı olduğu için nişana gelememişti. Orada devamlı siyaset konuştu. Hararetli ve yüksek bir ses tonu ile farklı görüşteki insanları aşağılayarak.
Tuttuğumuz ev yaşadığımız şehrin en güzel caddesinde oldukça büyük bir ev. Ev sahibi tanıdık olduğu için kira oldukça uygun. Yalnız uzun süre boş kaldığı için biraz yıpranmıştı. Kendi çabalarımızla içini tadilat yaptırdık. Parkeleri yeniledik, boyasını yaptırdık. Banyoyu yeniledik. Annem ilk gördüğünde evi beğenmesine rağmen bu sabah "yeni gelin olsam o eve adım atmam" "elin eski evinin pisliğini temizlemeye bayılırsın zaten" , "mutfak ve salonun arası neden açık" "o ev ısınmaz"vs gibi laflar etti. Israrla biz beğeniyoruz severek yaşayacağız o evde dememe rağmen devam etti eleştirilerine. Çok canım sıkıldı biz o evi çok severek tuttuk evin planı, manzarası konumu çok iyi. O kadar da uğraştık içine masraf ettik. Kira düşük olduğu için tadilat masraflarını biz karşıladık. Ayrıca bütün apartman ev sahibimize ait 6 daire olmasına rağmen 3 daire dolu. Ev sahibi biz ve ev sahibimizin annesi oturuyor sadece. Oldukça güvenli giren çıkanın belli olduğu bir apartman.
Seçtiğim gelinliği beğenmedi çok sade buldu...
Benim sabrım taştı artık ve bağırdım biraz. Zaten düğün stresi var üzerimde hiçbir şeyi beğenmemesinden bıktım. Nişanlım çok zengin falan değil. Benim bitirdiğim okul gayet iyi. Çalışmaya başlasam maddi olarak hiçbir sıkıntımız kalmaz. Fakat nişanlım yüksek lisansını yap 2 sene idare ederiz ne olacak diyerek tüm yükün altına girdi.
Nişanda bir bilezik, bir saat, söz olmadığı için bir tektaş yüzük ve benim beğendiğim bir kolye küpe takımı taktılar. Nişanlım bunları tek başına yaptı. Benim için hiçbir problem olmamasına karşın annem rezil olduğunu falan söyleyip durdu. Bir tane bilezik çok azmış. Kolye küpe çok basitmiş. Ben sarı sarı altınlar takan biri değilim. Nişanda takılan şeyleri de bozdurmayı düşünmeden hatıra kalsın kullanabileceğim bir şeyler olsun diye seçtim.
Nişanda da zaten tüm gün suratını astı. Bir kere bile gülmedi. Nişanlımın abisi sordu hasta mısınız neyiniz var diye. Gülmek zorunda değilmiş. Kız veriyormuş falan filan...
Şimdi nişanlımın ailesine söyleyecekmiş düğünde şunu bunu takacaksınız diye. Ben asla böyle bir durumda kalmak istemiyorum. Annemi nasıl durduracağım şaşırdım kaldım.
Gerçekten moralim çok bozuk. Annemle ciddi sıkıntı yaşıyorum. Kısaca bilgi vereyim. Geçen sene okulu bitirdim, yüksek lisansa başladım. Çalışmıyorum. Eylül ayında nişanlandım, ocakta düğünüm var. Evlenince nişanlımın memleketinde yani yüksek lisans yaptığım şehirde yaşayacağız. Ben zaten buradayım anlayacağınız.
Konuya geliyorum; ailem nişandan sonra 2 ay sonra ancak gelebildi yanıma. Eksik olarak yatak odası takımını ve bir kaç küçük parça eşya aldılar. Babam işleri nedeniyle 2 gün kalıp gitti. Annem ise hala burada. Devamlı şikayet ediyor her şeyden.
Geldiklerinde nişanlımın ablasının evine kahvaltıya çağırdılar. Orada da nişanlımın annesiyle hiç sohbet etmedi sadece merhaba merhaba. İlk karşılaşmalarıydı çünkü nişanlımın annesi oldukça yaşlı olduğu için nişana gelememişti. Orada devamlı siyaset konuştu. Hararetli ve yüksek bir ses tonu ile farklı görüşteki insanları aşağılayarak.
Tuttuğumuz ev yaşadığımız şehrin en güzel caddesinde oldukça büyük bir ev. Ev sahibi tanıdık olduğu için kira oldukça uygun. Yalnız uzun süre boş kaldığı için biraz yıpranmıştı. Kendi çabalarımızla içini tadilat yaptırdık. Parkeleri yeniledik, boyasını yaptırdık. Banyoyu yeniledik. Annem ilk gördüğünde evi beğenmesine rağmen bu sabah "yeni gelin olsam o eve adım atmam" "elin eski evinin pisliğini temizlemeye bayılırsın zaten" , "mutfak ve salonun arası neden açık" "o ev ısınmaz"vs gibi laflar etti. Israrla biz beğeniyoruz severek yaşayacağız o evde dememe rağmen devam etti eleştirilerine. Çok canım sıkıldı biz o evi çok severek tuttuk evin planı, manzarası konumu çok iyi. O kadar da uğraştık içine masraf ettik. Kira düşük olduğu için tadilat masraflarını biz karşıladık. Ayrıca bütün apartman ev sahibimize ait 6 daire olmasına rağmen 3 daire dolu. Ev sahibi biz ve ev sahibimizin annesi oturuyor sadece. Oldukça güvenli giren çıkanın belli olduğu bir apartman.
Seçtiğim gelinliği beğenmedi çok sade buldu...
Benim sabrım taştı artık ve bağırdım biraz. Zaten düğün stresi var üzerimde hiçbir şeyi beğenmemesinden bıktım. Nişanlım çok zengin falan değil. Benim bitirdiğim okul gayet iyi. Çalışmaya başlasam maddi olarak hiçbir sıkıntımız kalmaz. Fakat nişanlım yüksek lisansını yap 2 sene idare ederiz ne olacak diyerek tüm yükün altına girdi.
Nişanda bir bilezik, bir saat, söz olmadığı için bir tektaş yüzük ve benim beğendiğim bir kolye küpe takımı taktılar. Nişanlım bunları tek başına yaptı. Benim için hiçbir problem olmamasına karşın annem rezil olduğunu falan söyleyip durdu. Bir tane bilezik çok azmış. Kolye küpe çok basitmiş. Ben sarı sarı altınlar takan biri değilim. Nişanda takılan şeyleri de bozdurmayı düşünmeden hatıra kalsın kullanabileceğim bir şeyler olsun diye seçtim.
Nişanda da zaten tüm gün suratını astı. Bir kere bile gülmedi. Nişanlımın abisi sordu hasta mısınız neyiniz var diye. Gülmek zorunda değilmiş. Kız veriyormuş falan filan...
Şimdi nişanlımın ailesine söyleyecekmiş düğünde şunu bunu takacaksınız diye. Ben asla böyle bir durumda kalmak istemiyorum. Annemi nasıl durduracağım şaşırdım kaldım.
Ama benim yanımda asla konuşmuyorlar, eşime de ailesine de herhangi bir şey hissettirmiyor annem. Çünkü bizim mutlu olduğumuzu biliyorlar.
