Dr.Meltem Hanim yardiminiza ihtiyacim var...

Merhabalar Meltem hanim...
Oncelikle size cok tsk etmek istiyorum daha once de sizle bir problemimi paylasmistim ve cok kisa bir zaman icinde bana cevap yazdiniz,yardimci oldunuz...cok tsk ediyorum...
Bir sene once cok guzel baslayan bir ask evliligi yaptim...Fakat tayinlerimizden dolayi henuz beraber yasayamiyoruz esim baska bir sehirde okullar kapaninca yaz donemi gibi dugun torenimiz olacak insaAllah..
ve insaAllah tayinimi onun yasadigi sehire cikmasini bekliyoruz..
fakat benim buyuk bir sikintim var, esimi cok kiskaniyorum iliskimiz inanilmaz yipranmaya basladi...Esim su an ailesi ile beraber ayni sehirde ayni evde yasiyor....ve kardeslerine inanilmaz cok duskun 2tane kizkardesi var
bir tanesi evli ve yegenleri var onlarla vakit gecirmesine hic ama hic tahammul edemiyorum...ne yapacagimi ne diyecegimi bilemiyorum bu yuzden hicbir sebep yokken tartisiyoruz,kavga ediyoruz agir sozler sarfediyoruz... ve son zamanlarda bana kirici olmaya basladi su bir gercekki onlarla
gereginden fazla vakit geciriyor gereginden fazla ilgileniyor,kardesi tabiki ilgilenicek ama durumu abartiyor...cok korkuyorum endiseliyim,beraber yasamaya basladigimizda beni ihmal edip onlara daha cok zaman ayiracagini dusunmek beni cildirtiyor...
Ne yapmam lazim....nasil davranmaliyim bu durumdan nasil kurtulabilirim...o kadar uzup,rahatsiz ediyor ki beni sinirlendigim zamanlar gozum hicbirsey gormemeye basladi,
ayrilalim bitsin kurtulayim bu iskenceden diyesim geliyor....
Meltem hanim sizce nasil bir yol izlemeliyim...acaba diyorum ki simdi cok uzagiz
arada ozlem var birlikte yasamaya baslayinca bitermi bu kiskancligim ya da o tamamen benimle ilgilenirmi?....bilemiyorum cikamadim isin icinden.....su var ki ben onu hickimseyle
annesi dahil olmak uzere paylasmak istemiyorum,bu psikolojik bir problem mi sizce?
ve Sunu biliyorum ki aramizda guzel bir sevgi-saygi var...bunu kaybetmemem lazim...
ikimizede eziyet ediyorum,iliskimiz cok yipraniyor....lutfen soyleyin ne yapmaliyim?... bana yardimci olursaniz cok sevinirim...
Cok tskler....saglikli ve huzurlu gunler diliyorum....

Merhaba,
Bir sorunum var ve ciddi biçimde etkileniyorum.2 yıllık evliyim,daha öncesinde 1,5 yıl flört ettik.Eşim benimle tanışmadan 1,5 yıl önce eski eşinden ayrılmıştı.Evliliği 4 yıl sürmüş,ayrılma nedenleri eşimin başka biriyle aldatılması.

Sorunum şu:
Kendimi sürekli eşimin eski eşiyle kıyaslıyorum.İsteğim dışında olan birşey.Aynaya baktığımda o mu daha güzel ben mi düşüncesi yakamı bırakmıyor.Konuşurken acaba konuşması nasıldı diye düşünüp konuşmama daha da özen gösterme ihtiyacı duyuyorum(Türkçe'yi çok güzel kullandığım halde).Evde birşey yaparken o nasıl yapıyordu diye düşünüyorum.Dışarı çıktığımda her kadında ona benzer bir taraf arıyorum.(Saç rengi,duruşu,giyim tarzı vs.)Bunun gibi bir sürü şey.Aslında onu hiç görmedim,sadece fotoğraflardan tanıyorum.Bir keresinde tesadüfen bir video cdsinde gördüm.cdyi alıp saklamıştım,eşim evde yokken izleyip sürekli kendimde eksiklik arıyordum. :çok üzgünüm:

Ara sıra bu sebeplerden özgüvenimi kaybediyorum.Eşimle kavgalarımızın tek nedeni bu. aldatılma yüzünden çok zor günler geçirmiş,onun adını bile duymak istemiyor.Tanıştığımızda psikolojisi çok daha kötüydü.Ona yardım etmeye çalışırken kendi psikolojim bozuldu.İlk zamanlar böyle değildim,bana eski eşini anlattıkça saydığım sorumlar ortaya çıktı.Onu suçlamıyorum niyeti benimle dertleşmekti sadece,belki de suçlu benim;boyumdan büyük işlere kalkıştım galiba.Ama sevdiğim insanı o halde bırakamazdım.Ortak bir çözüm bulamıyoruz.Bana onu sadece bir kez görseydin böyle düşünmezdin(kendini aşağılamazdı)diyor ama beni avutmak için söylediğini düşünüyorum.Ne yapacağım bilmiyorum... senağlama

yaklaşık 2 ay önce bu durum için psikiyatriye gittim.biraz geç oldu biliyorum ama nedeni var saçma da olsa.Sırf psikiyatristin adı eski eşle aynı olduğu için gitmedim sonunda cesaretimi toplayıp gittim çünkü canım çok acıyor artık. (Belki saçma buluyorsunuz ama durumum gerçekten böyle) beni aptal biri olarak görecekler diye derdimi kimseye anlatamıyorum.kıskançlık değil bu başka bir şey adını koyamadığım... :sm_confused:

Neyse çenem düştü yine
Önce doktora hiç birşey söyleyemedim sadece ağladım,sonra sorunlarımın bir kısmını anlatabildim.cipralex (10 mg 28 tablet) verdi ve her ay düzenli olarak gelmemi söyledi.İlacı kullandığımda neredeyse hiç sinirlenmedim,sinirlerim alınmıştı sanki ama takıntılarım devam etti.Bir daha fırsat bulup gidemedim. Sizce ne yapmalıyım? Takıntılarımdan kurtulmamın başka yolu yok mu?Gerçekten psikiyatri yardımı almama gerek var mı? :uhm:

Sevgili Vuslat, evet, bu sağlıksız. Eşinizi bu derece zorlarsanız, o da bir gün sizi zorlar. Yaşam bir sürü farklı kompartmandan oluşur. Yaşamın tüm keyiflerini tek bir kompartmana sığdırmaya çalışmak son derece yanlıştır.
Siz bu konuda bir uzmandan yardım alın lütfen. Faydasını göreceksiniz.
Sağlıkla,
Dr. Meltem Kavcar Sırmalı
www.onlineterapist.com

Merhaba Yıldız, psikiyatra gitmek son derece doğru bir davranış olmuş. Ama bunun yanında bir de psikologa başvurarak takıntılarınızla başetmeyi öğrenmeniz gerekecek.
Sağlıkla,
Dr. Meltem Kavcar Sırmalı
www.onlineterapist.com