- 9 Ağustos 2023
- 3.174
- 6.833
Evde o evlada ait bir dünya ilaçlar, hasta yatağı, evraklar, fotolar ve hatta kablolar. Başında dıt dıt öten cihazlar. Bunları hiç düşünmeden sıkıyor valla, hayret ediyorum.
Ne kadar yaşayacağını da biliyor hanımefendi baksanıza. Şey demek istiyor “nasılsa çok yaşamayacak, siz o güzel duyguları kazanmış olacaksınız” aynen. O sırada hasta bir evlada bakmak, sonra da kaybetmek tüm bu travmayı yaşamak ama sonunda güzel duygular kazanmak. Nasıl bir kafa ben anlamıyorum gerçekten.
Cahillik böyle bir şey işte, her şeyi biliyorsun.Evde o evlada ait bir dünya ilaçlar, hasta yatağı, evraklar, fotolar ve hatta kablolar. Başında dıt dıt öten cihazlar. Bunları hiç düşünmeden sıkıyor valla, hayret ediyorum.
O çocuklar çok masum ve sevimli oluyor. Siz bakmak istemediğiniz için istemiyorsunuz çünkü çocuk büyüyünce size hiçbir karşılık sunmuyor
Bakacak sevimli bişey arıyosanız köpek edinin barınaktan. İnsan canından bahsediyosunuz aklınız başınızda mı sizin?O çocuklar çok masum ve sevimli oluyor. Siz bakmak istemediğiniz için istemiyorsunuz çünkü çocuk büyüyünce size hiçbir karşılık sunmuyor
Bence annelerin çoğu çocuklarından fazlasıyla şey bekliyor. Zaten anneliğin kutsal olduğunu da düşünmüyorum. Hep kendi kendilerini överlerDaha okuduğunu anlamaktan acizsin. Konu sahibi kalbi disindaki hic bir organı gelismemis diyor. Dogdugunda ameliyat ustune ameliyat olmak zorunds kalacak. Her bir yasam fonsiyonu icin ayri makinaya bağlanacak. Hala bik bik siz sevmiyorsunuz.
Down sendromlu cocuklar sonsuz bir sevme yetisine sahip olmakla birlikte Hic bir anne cocugunu karsilik bekleyerek sevmez bu arada bilginiz olsun.
Konu hakkinda zerre bilginiz yok ama zikrinizin masallahi var.
Ay siz baya kötü bir insansınız farkında mısınızO çocuklar çok masum ve sevimli oluyor. Siz bakmak istemediğiniz için istemiyorsunuz çünkü çocuk büyüyünce size hiçbir karşılık sunmuyor
Sen ne çiğ bi kadınsın be…O çocuklar çok masum ve sevimli oluyor. Siz bakmak istemediğiniz için istemiyorsunuz çünkü çocuk büyüyünce size hiçbir karşılık sunmuyor
Kübra kendine gel diyip kadına tokatı yalatan teyze geldi aklıma. Nasıl bu kadar sığ düşünceli olabiliyorsun? Hadi çocuk doğdu Allah korusun anne doğumda öldü o zaman ne olacak? Ya da bir kaza oldu anne öldü bir ihtimal baba da öldü o zaman ne olacak? İnsanlara bencil diyorsun ama asıl bencil senin zihniyetin sırf çocuk sevgisi tatmak için o küçücük bedene acı çektirmek bencillikten başka hiçbir şey değil.Ben senin yerinde olsam aldırmazdım. Böyle bir çocuğa sahip olmanın insana kattığı çok güzel duygular var. Hiçbir karşılık beklemeden sevmeyi öğrenirsin
benim bu çocuktan tek beklentim ilerde mutlu bir insan olarak hayata devam edebilmesi.yeğenim cam kemik hastası onu her gördüğümde içim parçalanıyor 10 yaşında henüz yürüyemiyor daha doğrusu yürümeye korkuyor. defalarca ayağı kırıldı nasıl korkmasın kızcağız. okula gidemiyor balkondan oyun oynayan çocukları izliyor. henüz o yaşına rağmen hayatı sorgulayıp arkadaşlarıyla kıyaslıyor kendini. ona bakıyorum ve bu çocuğu doğurmaya hakkım var mı diyorum. o minnacık bedende ne acılar çekecek. beni korkutan o yoksa evlat bu çöpe atacak değilim maddi ve manevi gücüm yettikçe bakarım. ama o bu acımasız hayatına katlanabilecek mi? fikrine saygı duyuyorum elbette ama bu benim için çok zor bir karar her şeyi en ince detayına kadar düşünmeliyim.Ben senin yerinde olsam aldırmazdım. Böyle bir çocuğa sahip olmanın insana kattığı çok güzel duygular var. Hiçbir karşılık beklemeden sevmeyi öğrenirsin
işte hayat bu kadar acımasız oluyor maalesef bazıları haram olanı yiyip mükemmel bir hayat yaşıyorken bazılarıda böyle zor kararlar almak zorunda kalıyor. günahsız minicik bedenler ne acılar çekiyor. aklımdan çıkaramıyorum işte bu yaşadıklarımı bile kurduğum bir kaç kötü cümleye veriyorum bu konu hakkında. ya bu çocuğu alırsam sonraki gebeliklermde tekrarlanıp genetik sıkıntılarım çıkarsa diye korkuyorum ki neyden korkarsam başıma geliyorda bu psikolojiyle böyle bir çocuğa nasıl bakabilicem bilmiyorum her şeyin kötüsünü düşünmekten yoruldum çünkü öyleleri geliyor hep başıma. bu çocukla hepten gitti aklım.Diyanet önce o şatafatından, son model arabalardan vazgeçsin.
Sonra size akıl versin.
Diyanetin başındaki kişiye kelimei şahadet getirmeyi öğretsin… ya da bilinçli mi getirmiyor çok enteresan…. Hayret ettik izlerken….
Bak güzel anne günah değil sonlandırman ve başına da daha kötüsü gelmez.
Aklından çıkar bu
Çok çok iyi düşünmen lazım zorlu bir süreç Allah yardımcın olsun. Bir arkadaşıma da doktoru aldır ölü doğacak ölü doğmasa bile engelli olacak yazık o çocuğa diye diretmişti. Kız aldırmadı doğuma kadar çoğu zaman hüngür hüngür ağlıyordu ölü doğarsa ne yapacağım engelli olursa nasıl olacak ben ölürsem kim bakar ona diye şimdi 1.5 yaşında sapasağlam çok tatlı bir kız çocuğu oldu. Tek bir doktorla kalma bir kaç doktor daha da görüş o yüzden.benim bu çocuktan tek beklentim ilerde mutlu bir insan olarak hayata devam edebilmesi.yeğenim cam kemik hastası onu her gördüğümde içim parçalanıyor 10 yaşında henüz yürüyemiyor daha doğrusu yürümeye korkuyor. defalarca ayağı kırıldı nasıl korkmasın kızcağız. okula gidemiyor balkondan oyun oynayan çocukları izliyor. henüz o yaşına rağmen hayatı sorgulayıp arkadaşlarıyla kıyaslıyor kendini. ona bakıyorum ve bu çocuğu doğurmaya hakkım var mı diyorum. o minnacık bedende ne acılar çekecek. beni korkutan o yoksa evlat bu çöpe atacak değilim maddi ve manevi gücüm yettikçe bakarım. ama o bu acımasız hayatına katlanabilecek mi? fikrine saygı duyuyorum elbette ama bu benim için çok zor bir karar her şeyi en ince detayına kadar düşünmeliyim.
2 sene önce bende bunları yaşadım. 16 haftalık hamileyken kendi doktorum perinatolojiye yönlendirdi. Orada aynı sizin gibi saymadığı hastalık kalmadı. Doğsa bile yaşamaz dedi. Yaşamla bağdaşmıyor dedi. Ben kurulada girdim oradada sonuç aynıydı. Bende günahından korktum istemedim ama doktorlar karnında ölürse senide zehirler dediler. Bunu duyunca en son ikna oldum. Ama bunun kararını sizden başkası veremez. Kendiniz düşünüp karar vermelisiniz. Sizin bedeniniz sizin bebeğiniz sizin sağlığınız. Bir şey sormak istiyorum sadece bir tanı kondu mu hastalığınanerden başlasam bilemiyorum o kadar aklım karışıkki ne yapacağımı bilemiyorum lütfen fikirlerinizi yazın. son adet tarifime göre 15 haftalık hamileyim bebeğin kalp atışını duyana kadar günü tutuyordu. sonra 12 haftalıkken kontrole gittim gününden sapmış hastalıklı bir bebek olma ihtimalinin olduğunu söyledi doktor başka doktorada göründüm oda perinatolojiye yönlemdirdi.2 gün önce gittim.15 haftalık gebeliğim,16+5 olarak gözüküyordu. doktor o kadar şey saydıki bebeğin yaşama ihtimali yok dedim ama doktor doğabileceğini ama doğsa bile yaşama ihtimalinin çok düşük olduğunu söyledi.ense kalınlığı ve burun kemiğinin küçük oluşundan down sendromlu olduğunu. iki bacağınında eğri ve kısa olduğunu. iki böbreğininde çalışamaz durumda olduğu için vücudunun su topladığını böbreklerinin iflas ettiğini ve karnında oluşan fıtıktan dolayı karaciğer ve bağırsaklarının dışarda olduğunu söyledi. böylelikle dünyam başıma yıkıldı sonlandırmak gerektiğini ve bunun günah olmadığını söyledi doktor. öyle bir durumdaydımki sonlandırmak bile benim için umuttu ama diyanet danışma hattını aradım bana bebek karnımda olduğu sürece bana zarar verme riski bulunmadıkça günah olduğunu söyledi. bebeğin kalbinde bir sıkıntı yok yaşar diye korkar mı bir anne kendimi çok kötü hissediyorum ölmesini istediğim için. ama doktor yaşarsada zihinende bedenende ileri derece özürlü olacağını tuvalete bile gidemeyeceğini söyledi hem onun için hem bizim için çok zor bir süreç olduğunu yaşlarımızında daha çok genç olduğunu sonlandırmak gerektiğini söyledi.sonlandırırsam ilerde daha kötüsü gelir başıma diye korkuyorum zaten bugüne kadar ne konuşursam başıma bela olarak tekrar karşıma çıkıyor elim kolum bağlı bir durumda amniyosentez testimin sonucunu bekliyorum.aşağı bebeğin bir kaç görüntüsünü bırakacam ben pek bir şey anlamasamda belki siz anlarsınız.
yok amniyosentez testi yaptırdım onun çıkmasını bekliyorum. bu süreçte her ihtimali düşünüp doğru kararı vermeye çalışıyorum. bebeğin karında ölüp beni zehirleme riskide var ama diyanete göre sağlıklı bir bebektede öldüğünde anneyi zehirleme riski olduğu için bebeğin anne karnındayken anneye zarar verirse o zaman günah olmadığını söylüyor. doktora sorucam sonuçlar için gittiğimde böyle bir risk var mı diye varsa zaten direkt aldırcam yoksa işte orasını bilemiyorum.2 sene önce bende bunları yaşadım. 16 haftalık hamileyken kendi doktorum perinatolojiye yönlendirdi. Orada aynı sizin gibi saymadığı hastalık kalmadı. Doğsa bile yaşamaz dedi. Yaşamla bağdaşmıyor dedi. Ben kurulada girdim oradada sonuç aynıydı. Bende günahından korktum istemedim ama doktorlar karnında ölürse senide zehirler dediler. Bunu duyunca en son ikna oldum. Ama bunun kararını sizden başkası veremez. Kendiniz düşünüp karar vermelisiniz. Sizin bedeniniz sizin bebeğiniz sizin sağlığınız. Bir şey sormak istiyorum sadece bir tanı kondu mu hastalığına
maalesef bulunduğum şehirde perinatoloji bölümü yok bölgeye yakın bir şehir tek vardı oraya gittim.test sonucuna bağlı her şey şu an.Tarama testlerim temiz olmasına rağmen (fetal dna) sırf para uğruna beni korkutan amniyosentez yapmamız gerektiğini söyleyen bir perinatoloğa denk geldim. Doktorum eğer amniyosentez düşüncesi varsa başka bir uzman perinatoloğa da görünmemi istedi. Yaşadığım şehirde başka yoktu o yüzden İstanbul’a gittim. Cuma günü bunu yaşadık, pazartesi günü ikinci kez detaylı ultrasona girdim. Çok şükür içimiz rahatladı. Kimse çocuğuna konduramaz bu hastalıkları, herşeyin güzel olacağını düşünür.
Eşimle ikinci detaylıya giderken konuştuk, eğer dedikleri gibi hasta bir bebekse ne yapmak istiyoruz diye.
Tabi ki her insanın engelli kalma ihtimali hep var, belki şuan bişey yok ama doğunca olacak Allah korusun. O zaman kader kısmet deriz. Fakat bile bile dünyaya hasta bir çocuk getirme düşüncesi bizim için mantıklı değildi. Biz ona verebileceğimiz herşeyi verir, en iyisini yapardık ama biz öldükten sonra ona kimse bakmak zorunda değildi, kendi ailelerimiz de dahil ki kimse bizden iyi bakamaz zaten. Sırf kardeşine baksın diye bir çocuk daha yapmak ikinci çocuğun hayatını bitirmek demekti. Eğer bizim için bebeğimizin hasta olduğu çıksaydı biz maalesef aldırmayı düşünüyorduk. Eğer ben engelli olarak doğacaksaydım da annemin beni doğurmamasını tercih ederdim ki zaten bu da bu konuda bize yol gösteren bir diğer düşünceydi.
Empati yapın dediğiniz için bunları yazdım, yoksa hepsi sizin kararınız. Ama lütfen eğer böyle bir karar verecekseniz de başka bir alanında adı olan, tanınmış bir perinatoloğa daha görünün lütfen.
Doktorun saydığı risklerle doğan bebeğin çektiği acı daha zor değil mi ?nerden başlasam bilemiyorum o kadar aklım karışıkki ne yapacağımı bilemiyorum lütfen fikirlerinizi yazın. son adet tarifime göre 15 haftalık hamileyim bebeğin kalp atışını duyana kadar günü tutuyordu. sonra 12 haftalıkken kontrole gittim gününden sapmış hastalıklı bir bebek olma ihtimalinin olduğunu söyledi doktor başka doktorada göründüm oda perinatolojiye yönlemdirdi.2 gün önce gittim.15 haftalık gebeliğim,16+5 olarak gözüküyordu. doktor o kadar şey saydıki bebeğin yaşama ihtimali yok dedim ama doktor doğabileceğini ama doğsa bile yaşama ihtimalinin çok düşük olduğunu söyledi.ense kalınlığı ve burun kemiğinin küçük oluşundan down sendromlu olduğunu. iki bacağınında eğri ve kısa olduğunu. iki böbreğininde çalışamaz durumda olduğu için vücudunun su topladığını böbreklerinin iflas ettiğini ve karnında oluşan fıtıktan dolayı karaciğer ve bağırsaklarının dışarda olduğunu söyledi. böylelikle dünyam başıma yıkıldı sonlandırmak gerektiğini ve bunun günah olmadığını söyledi doktor. öyle bir durumdaydımki sonlandırmak bile benim için umuttu ama diyanet danışma hattını aradım bana bebek karnımda olduğu sürece bana zarar verme riski bulunmadıkça günah olduğunu söyledi. bebeğin kalbinde bir sıkıntı yok yaşar diye korkar mı bir anne kendimi çok kötü hissediyorum ölmesini istediğim için. ama doktor yaşarsada zihinende bedenende ileri derece özürlü olacağını tuvalete bile gidemeyeceğini söyledi hem onun için hem bizim için çok zor bir süreç olduğunu yaşlarımızında daha çok genç olduğunu sonlandırmak gerektiğini söyledi.sonlandırırsam ilerde daha kötüsü gelir başıma diye korkuyorum zaten bugüne kadar ne konuşursam başıma bela olarak tekrar karşıma çıkıyor elim kolum bağlı bir durumda amniyosentez testimin sonucunu bekliyorum.aşağı bebeğin bir kaç görüntüsünü bırakacam ben pek bir şey anlamasamda belki siz anlarsınız.