- 13 Temmuz 2018
- 1.789
- 3.635
- 34
-
- Konu Sahibi Liona Esposito
- #101
Yengeyi kes tam birButun evi temizlige giristi bi yandan cocuklarla ilgilendim bi yandan mecbur yardim ettim aksam gecenin bi yarisi olmus benim yattigim yerin yaninda telefonla konustu yarim saat sesli bir sekilde sonra mutfagi topladi cat cat sesleriyle sabahin korunde kaldirip ben ananemlere gidicem hadi gel dedi. Bende dedim yok sagol beni evime birakailesini pek sevmem o ara ne zaman abim beni onlara cagirsa bir ailesine gidesi tuttu benide goturcekler biraksam boylece bi kac ay yalniz kaldim arada onlar bana geldi bi guzel yaptigim yemegi yiyip gittiler
Alemsiniz neden yazmamayi dusuneyim ki cocuk demek başka cocuklar demek baska :) kizmakta haklısınız ama o konuda bişey diyemiyorumBen de inanamıyorum. Hatta bence ikinci çocuğu hiç yazmayacaktı ama ağzından kaçırdı.
Bosanmayi iste tam da bu yuzden dusunuyorum, anasi biter babasi baslar babasi biter kiz kardesi. O biter erkek kardesi. Yarin bir gun yegen der kuzen der hep biseyler der yani. Ben bugun boyle oluyor diye sıtkımı sıyırmadim yarinlar da boyle olacak diye sıyırdım. Ama ben şurda hata yapıyorum hızlı yoldan çabuk meslek sahibi olayim para kazanayim vs gibi hayaller kuruyorum. Yani seneler sürmesini düşününce o ise odaklanamiyorum, bi an önce olsun istiyorum öyle de olmuyor. Ama böyle de bi arpa boyu yol alamıyorumMalesef burada problem eşiniz. Kayın evlense veya başka şehire taşınsa, siz bu aileden 1000 km uzağa taşınsanız bile eşinizin zihniyeti belli. Sizi eş olarak saymıyor, umursamıyor. Rahatsız olmuşsunuz olmamışsınız umrunda değil. Orası onun evi ve kök ailesi istediği gibi gelir kalır sizde birşey söyleyemezsiniz. Umarım biran önce boşanmak icin güzel bir iş bulursunuz yoksa bu adam çekilecek gibi değil.
Şuan boşanamadığınız için kayın yanında rahat olacaksınız, eline fırça verin lavabo temizlesin, yeğenleri gezmeye çıkartsın, yemek icin özenmeyin, evi süpürsün vs. Sizde evde biri yokmuş gibi rahat davranın ki o sizin rahatliginizdan rahatsız olsun.
Ailemden zaten tek cocukla da iki çocukla da fayda göremem, yani manevi olarak yanimda olurlar tabi maddi bi fayda göremem. Ben ailemden ya da baskasindan medet ummak istemiyorum, kendi basima ev tutup kendimize gelecek saglayabilecek bi insan olmak istiyorum, arkadaslarin dedigi gibi kisa vadede kayinin direkt yüzüne rahatsızlığımı belli etmem gerek sanirim veya bazen de direkt soylemek. Ama benim uzun vadede bisey yapmam gerek bisey olmam gerek ama ne. Okul bitmesi kpss vs bunlar da bana cok uzun geliyor, networkla ugrasayim dedim olmadi, burdan birisi pastacilik kursu vs önerdi o aklima yatti, başka fikirler de cikar umarimİkinci çocuk durumunu yeni farkettim, sizin boşanmanız çok zor bu saatten sonra gerçekçi olalım.
Tek çocukla ailemin yanına gidemem, maddi durumları iyi değil dediğinizi hatırlıyorum, iki çocukla yeniden bir hayat kurmak çok daha zor.
Bunu kabul edip evlilğinizi ona göre şekillendirin, eşiniz de biliyor gidemeyeceğinizi o yüzden rahat rahat git diyor.
Zaten cok israr edince iki kere gittim evlerine kac sene oldu dusunun. Asil yuzsuzluk isten gelip yemek yapiyordum sen gelmedin biz geldik diyip yemegime cökuyorlardiYengeyi kes tam birben olsam bir daha evine ayak basmazdım sanırım
Asil problem eş’ken herzamanki gibi kötü olan kayın, kayınvalde görümce vsKizlar artik canim burnuma geldi gerçekten. Ben bu işin içinden nasil çıkacağımı bilmiyorum. Senelerce esimin ailesine yakın oturduk, haftasonlari gelir yok köye gidelim der haftasonlarindan nefret ederim gelmesini istemem. Annesi babasi sehre gelir cat kapi bi bakarim yarim saat bi saat öncesi esimden mesaj gelir bize geliyolar diye. Görümcem bekarken zirt pirt bize gelir kalirdi aramiz hic iyi olmadığı halde. Ne hastane isi biterdi ne dersane isi biterdi ne carsi isi biterdi sürekli zirt pirt müsait misiniz demeden damlardi. Geldiginde de laf sokmalari gıcık etmeleri emir vermeleri, evimde olanı gidip köyündeki herkese anlatmasi vs vs her geldiginde biz esimle kavga ederdik.
Kaynim da farkli degildi zaten hastane olsun carsi pazar olsun ne isleri olursa olsun gelir hep bende kalirlardi artik o kadar bıktım ki ben bu eş ailesini cekmekten. Ne evliligimi yasayabildim ne akil sagligimi biraktilar. Esim deseniz zaten hicbir sorunu çözmez beni evimde rahat ettirmeye calismaz, benim rahatsiz olmam umrunda olmaz onlar yüzünden benimle kavga eder.
Sonra baska sehre geldik, bu geldigimiz sehirde de kaynim zaten 2 senedir okuyordu ama biz tasindigimizda zaten 2 senesi dolmustu okulu bitmisti evine döner nasilsa saniyordum, ben bu sehre gelirken gönül rahatlığıyla geldim oh cekicem dedim çok şükür ben de evimin kapısını kapaticam rahat edicem özel alanıma kimse giremiycek dedim. Ama burnumdan getirdiler bu sehirde de.
Bu çocuğun okulu da bitti dogru düzgün isi de yok ısrarla bu sehirde kalmaya çalışıyor. İlk geldiğimizde 2 haftada bir bizdeydi yatılı. Sonra kavga dövüş derken ben bunu ancak 3 haftaya cikarabildim. Esim yokken benle kalmasindan rahatsiz oldugum icin bi kavga kiyamet daha yasadik geliyosa bile pazar aksami esim evine birakicak diye anlastik. Veya yemeğe vs geliyorsa aksam evine götürüp birakiyordu son zamanlarda. Zaten esim birakmasa kendinde gram düşünce yok vakitlice kalkip gideyim demez o gece kalir ertesi gün abisi bile yokken tepemde oturur o günümü de hiç edip gider.
Neyse simdi de evini su basmis. Bi baktim esimden mesaj " x in evini su basmis bize gelecek" . Ve suan annem de bizde kalicak yer bile yok. Bari misafirim varken rahat birakin değil mi o da yok. Bu geldi bi kac esyasini birakip gitti arkadasimda kalicam diye, ben annemi gördükten sonra öyle yaptığını düşünüyorum annem olmasa benle kalicakti bence.
Simdi de arkadasi da istemedi sanırım otelde kalıyormuş. Tabi biz esimle yine birbirimize girdik. Üslup yok alttan alma yok. Beni rahatsiz ettiği icin mahcup olma vs yok, hala bana had bildirmeye çalışıyor kendince. "Yok kardesim istedigi gibi gelir de kalir da rahatsiz oluyosan da ol , rahatsiz oluyosan sen git" üslup hep bu sekilde. "Ben senin annenden rahatsiz oluyor muyum bisey diyor muyum" diyor. Benim annemden sen neden rahatsiz olasin ki? Erkek neden rahatsiz olsun kayin aileden? Annem geldiğinden beri işimizi de yapıyor cocuklara da bakıyor, yemeğimizi de yapıyor herseyimize yardımcı oluyor. Maddi olarak bile faydasi oluyor habersiz markete gidip bisey eksikse alip geliyor. Çayını bile damadinin önüne koymaktan gocunmayan birisi, kendisi yine her zamanki gibi isten geliyor ayaklarini uzatiyor yemeği önünde cayi önünde. Sonra odasina gecip uyuyor, cani isteyince disari cikiyor geç gelebiliyor. Rahatsiz olacagi ne var ki aksama kadar annemle bir evde oturmuyor ki basbasa.
Üstelik annem zaten uzaktan gelmesine ragmen cok az kalacak yalvarsan bunaltana kadar kalmaz.
Kendi kardesi benim yanimda hic hareketine giyimine de dikkat etmiyor bacaklarını ayirip uzaniyor biri yerde biri gökte, hiç yengem var bu evde bi kadin var diye çekinmiyor. Dis fircasini tutmus benim bardagima koymus benim dis fircama değe değe, huylandim laf ettim diye bile kavga ettik esimle.
Ben o var diye ne rahatça giyinebiliyorum ne salonda uzanip yatabiliyorum, ne diledigim gibi hareket edebiliyorum. Ben koskoca yetiskin bi erkekle sabahtan aksama aksamdan sabaha ayni evde kalmak zorunda mıyım?
Esimle konus konus konus asla fayda etmiyor tartisiyorum kavga ediyorum anlatiyorum söylüyorum güzellikle konuşuyorum yok ikna olmuyor. Kardesim benim evimde gelir de kalir da ben yokken de kalir rahatsiz olsan da kalir diyor.
Ya ben bu sehre geldiğime bin pisman oldum sogudum evimden hayatimdan sehirden sogudum, senelerdir zaten onun ailesi hep bi problem hep cekiyorum uzak sehre geldim şimdi de bu çıktı başıma ya bıktım artik gerçekten.
Şunu anladim eşimle hicbir problemi çözemem ben. Adam kendini hakli görüyor, beni de fesat çirkef, haksız görüyor. Ben bu problemi nasil çözücem cidden bilmiyorum.
(Bosan diyeceksiniz bu kısa vadede mümkün değil, sartlarim müsait degil, ne meslegim ne isim var suan, cocuklarin rahati konforu simdiki gibi olmayacak bosanirsam, ama ilerde uzun vadede bunu zaten düşünüyorum, insallah bi meslek edinip kendi ayaklarim ustunde durduğumda ama simdi degil malesef.)
Aciktan okuyorum ama lisans 4 yillik sosyoloji, burdan iyi bi yere ulasabilir miyim sizce? Ben atanirsam iyi bi yerde olurum diye düşünüyorum ama tabi bu da uzun bi süreç. Bi arkadas pastacilik vs önerdi aslinda mantikli geldi bana, bi arkadasim da diyorki bi toptanci bulup ordan ürün alip instagram dolap gibi yerlerde satmaya baslasan bi sure sonra duzenli gelirin olur belki de cok kazanirsin diyor ticaret en iyi kazanc yöntemi bence diyor, toptanci tarzi yerleri de aratirdim ama guzel seyler bulamadim hala o da aklimda ama. başka onerileriniz de olursa acigim.Aciktan okuyacağınız iki yıllık önü açık çok güzel bölümler var . Lise mezunusunuzdur inşallah öyle tahmin ederek yazıyorum kendinize zaman verin ve kocanızla asla münakaşaya girmeyin ,kendinize egitiminize yatırım yapın, okuyun kpss ye girersiniz, olmadi özel sektör de çalışırsınız çocuklar kucuk mu bilmiyorum ama o zamana baya kendilerini kurtarirlar . Kendinizi için biseyler yapmaya başlayınca bakın görün ne kadar iyi hissedeceksiniz.
Ama ne yapın edin kendinizi o adam dan kurtarın, o adam olmamış, önceliği siz olmalısınız, kardeşim de kardeşim ne bu böyle.
Cok anlatmış konusmussunuz ama anlamıyorsa kendisi bilir. Öyle birinden koca olmaz malesef ,harekete geçin, zaman kaybetmeyin .
Ne yapiyordu size pekiZaten cok israr edince iki kere gittim evlerine kac sene oldu dusunun. Asil yuzsuzluk isten gelip yemek yapiyordum sen gelmedin biz geldik diyip yemegime cökuyorlardi
Mune yorumunu gözden kaçırmışım şimdi gördüm, bi ara aslında duzeltmistik hatta kendi kendime sey diyordum, bdv ye artik konu acmiyorum ne güzel diyordum, köye canim istediginde gidiyordum, yanimda esim olmadan kalmak gibi bişey zaten söz konusu degildi, görümceye falan rest cekmisti kendisi de mesafe koymustu, bi anne babasi onlar da zaten bizim mesafemizden dolayi biseye karisamiyorlardi, o zamanlarda oldu ikinci bebek, aslinda planlamadim hadi bebek yapalim demedim planli degildi ama olunca da çok problem etmedim aramizda sorun kalmadigi icin. Hem de oğluma kardeş arkadas olur dedim artik aramiz da iyi dedim olumlu yönlerden baktim hep. Sonra biz ne zaman sehir değiştirip bu kaynin olduğu yere geldik bu sorunlari yasadik.Liona Esposito yorumların çoğunluğu size eleştiri niteliğinde ama bende kendilerine katılmadan edemeyeceğim ablacım
Allah çocuklarınıza sağlıklı ömürler versin size bağışlasın lakin eşiniz evlendiğinizden beri ailemde ailem diyen, sizin fikirlerinizi zerre önemsemeyen, şiddete de meyilli bir adamdı, tepesi atınca el kadar çocuğunuzu da alıp köye gidiyordu, sizin yıllardır süren bütün sorunlarınızın tek sorumlusu eşiniz.
5 yıl oldu değil mi evleneli? Evlendiğinizden bu yana görümce, kayınbirader, kayınvalide, eş sülalesi ne çektiyseniz eşiniz yüzünden çektiniz ama boşanmaya gelince tıkanıp kalıyorsunuz, meslek zaten bu saatten sonra zor onu söyleyeyim çünkü tek çocukluyken rahatça okuyabilecekken, ki kaaaç sene evvel böyle bir niyetiniz vardı, şimdi 2 çocukla okuyacaksınız, belki kpss gireceksiniz, kazandınız diyelim ataması vs uzun mevzu, kaç çocuğunuz olacağına siz karar verirsiniz, eşleri ilgilendiren konularda haddim olmayan bir şey diyemem ama böyle bir eşe kendi elinizi kolunuzu bağlamakta da üstünüze yok ne yazık ki
Gerçekten boşanmak isteyen tek çocukluyken baba evine döner markette, mağazada çalışır yine de ayakları üzerinde dururdu, her boşanan meslek sahibi değil, çaycılık yapan, evlere temizliğe giden kadınlar var çatır çatır boşuyor eşini.
Sizin için boşanma otomatikman elendiğine göre, bundan sonra yapacağınız şey eşe ve ailesine tırnak çıkarmak olmalı.
Kayınbiraderiniz kalmaya geldi ve çamaşırlarıyla etrafta mi geziyor? Kusura bakma ben seni don atlet görmek, arkanı toplamak zorunda değilim diyeceksiniz, o toplamıyor mu eşinize toplatacaksınız, ikisini de mutfağa sokacak yemekleri yaptıracaksınız, evi temizleteceksiniz, çamaşırları kendiniz yıkayın diyeceksiniz.
Yazmistim ama kopyala yapistir yapimNe yapiyordu size peki
Ablacım niye 2. çocuğu doğurduğunu bize açıklamak zorunda değilsiniz, Allah evlatlarınıza sağlıklı ömürler versinMune yorumunu gözden kaçırmışım şimdi gördüm, bi ara aslında duzeltmistik hatta kendi kendime sey diyordum, bdv ye artik konu acmiyorum ne güzel diyordum, köye canim istediginde gidiyordum, yanimda esim olmadan kalmak gibi bişey zaten söz konusu degildi, görümceye falan rest cekmisti kendisi de mesafe koymustu, bi anne babasi onlar da zaten bizim mesafemizden dolayi biseye karisamiyorlardi, o zamanlarda oldu ikinci bebek, aslinda planlamadim hadi bebek yapalim demedim planli degildi ama olunca da çok problem etmedim aramizda sorun kalmadigi icin. Hem de oğluma kardeş arkadas olur dedim artik aramiz da iyi dedim olumlu yönlerden baktim hep. Sonra biz ne zaman sehir değiştirip bu kaynin olduğu yere geldik bu sorunlari yasadik.
Sen meslek sahibi olan akadar zaten akil sagliginda kalmaz omrunde kalmaz. Al cocuklarini annenle git kucuk capli bir cinnet gecir hepsini ara tek tek agzina geleni say bakalim birdaha gelebiliyorlarmi.Kizlar artik canim burnuma geldi gerçekten. Ben bu işin içinden nasil çıkacağımı bilmiyorum. Senelerce esimin ailesine yakın oturduk, haftasonlari gelir yok köye gidelim der haftasonlarindan nefret ederim gelmesini istemem. Annesi babasi sehre gelir cat kapi bi bakarim yarim saat bi saat öncesi esimden mesaj gelir bize geliyolar diye. Görümcem bekarken zirt pirt bize gelir kalirdi aramiz hic iyi olmadığı halde. Ne hastane isi biterdi ne dersane isi biterdi ne carsi isi biterdi sürekli zirt pirt müsait misiniz demeden damlardi. Geldiginde de laf sokmalari gıcık etmeleri emir vermeleri, evimde olanı gidip köyündeki herkese anlatmasi vs vs her geldiginde biz esimle kavga ederdik.
Kaynim da farkli degildi zaten hastane olsun carsi pazar olsun ne isleri olursa olsun gelir hep bende kalirlardi artik o kadar bıktım ki ben bu eş ailesini cekmekten. Ne evliligimi yasayabildim ne akil sagligimi biraktilar. Esim deseniz zaten hicbir sorunu çözmez beni evimde rahat ettirmeye calismaz, benim rahatsiz olmam umrunda olmaz onlar yüzünden benimle kavga eder.
Sonra baska sehre geldik, bu geldigimiz sehirde de kaynim zaten 2 senedir okuyordu ama biz tasindigimizda zaten 2 senesi dolmustu okulu bitmisti evine döner nasilsa saniyordum, ben bu sehre gelirken gönül rahatlığıyla geldim oh cekicem dedim çok şükür ben de evimin kapısını kapaticam rahat edicem özel alanıma kimse giremiycek dedim. Ama burnumdan getirdiler bu sehirde de.
Bu çocuğun okulu da bitti dogru düzgün isi de yok ısrarla bu sehirde kalmaya çalışıyor. İlk geldiğimizde 2 haftada bir bizdeydi yatılı. Sonra kavga dövüş derken ben bunu ancak 3 haftaya cikarabildim. Esim yokken benle kalmasindan rahatsiz oldugum icin bi kavga kiyamet daha yasadik geliyosa bile pazar aksami esim evine birakicak diye anlastik. Veya yemeğe vs geliyorsa aksam evine götürüp birakiyordu son zamanlarda. Zaten esim birakmasa kendinde gram düşünce yok vakitlice kalkip gideyim demez o gece kalir ertesi gün abisi bile yokken tepemde oturur o günümü de hiç edip gider.
Neyse simdi de evini su basmis. Bi baktim esimden mesaj " x in evini su basmis bize gelecek" . Ve suan annem de bizde kalicak yer bile yok. Bari misafirim varken rahat birakin değil mi o da yok. Bu geldi bi kac esyasini birakip gitti arkadasimda kalicam diye, ben annemi gördükten sonra öyle yaptığını düşünüyorum annem olmasa benle kalicakti bence.
Simdi de arkadasi da istemedi sanırım otelde kalıyormuş. Tabi biz esimle yine birbirimize girdik. Üslup yok alttan alma yok. Beni rahatsiz ettiği icin mahcup olma vs yok, hala bana had bildirmeye çalışıyor kendince. "Yok kardesim istedigi gibi gelir de kalir da rahatsiz oluyosan da ol , rahatsiz oluyosan sen git" üslup hep bu sekilde. "Ben senin annenden rahatsiz oluyor muyum bisey diyor muyum" diyor. Benim annemden sen neden rahatsiz olasin ki? Erkek neden rahatsiz olsun kayin aileden? Annem geldiğinden beri işimizi de yapıyor cocuklara da bakıyor, yemeğimizi de yapıyor herseyimize yardımcı oluyor. Maddi olarak bile faydasi oluyor habersiz markete gidip bisey eksikse alip geliyor. Çayını bile damadinin önüne koymaktan gocunmayan birisi, kendisi yine her zamanki gibi isten geliyor ayaklarini uzatiyor yemeği önünde cayi önünde. Sonra odasina gecip uyuyor, cani isteyince disari cikiyor geç gelebiliyor. Rahatsiz olacagi ne var ki aksama kadar annemle bir evde oturmuyor ki basbasa.
Üstelik annem zaten uzaktan gelmesine ragmen cok az kalacak yalvarsan bunaltana kadar kalmaz.
Kendi kardesi benim yanimda hic hareketine giyimine de dikkat etmiyor bacaklarını ayirip uzaniyor biri yerde biri gökte, hiç yengem var bu evde bi kadin var diye çekinmiyor. Dis fircasini tutmus benim bardagima koymus benim dis fircama değe değe, huylandim laf ettim diye bile kavga ettik esimle.
Ben o var diye ne rahatça giyinebiliyorum ne salonda uzanip yatabiliyorum, ne diledigim gibi hareket edebiliyorum. Ben koskoca yetiskin bi erkekle sabahtan aksama aksamdan sabaha ayni evde kalmak zorunda mıyım?
Esimle konus konus konus asla fayda etmiyor tartisiyorum kavga ediyorum anlatiyorum söylüyorum güzellikle konuşuyorum yok ikna olmuyor. Kardesim benim evimde gelir de kalir da ben yokken de kalir rahatsiz olsan da kalir diyor.
Ya ben bu sehre geldiğime bin pisman oldum sogudum evimden hayatimdan sehirden sogudum, senelerdir zaten onun ailesi hep bi problem hep cekiyorum uzak sehre geldim şimdi de bu çıktı başıma ya bıktım artik gerçekten.
Şunu anladim eşimle hicbir problemi çözemem ben. Adam kendini hakli görüyor, beni de fesat çirkef, haksız görüyor. Ben bu problemi nasil çözücem cidden bilmiyorum.
(Bosan diyeceksiniz bu kısa vadede mümkün değil, sartlarim müsait degil, ne meslegim ne isim var suan, cocuklarin rahati konforu simdiki gibi olmayacak bosanirsam, ama ilerde uzun vadede bunu zaten düşünüyorum, insallah bi meslek edinip kendi ayaklarim ustunde durduğumda ama simdi degil malesef.)
Ben burdaki kötü gibi görünen yorumlara alinmiyorum kimseye kızmıyorum gercekten, çünkü az çok kimin neyi neden yazdığını anliyorum, kötü niyetle yazmiyorsunuz hepiniz biliyorum, başka konularda benim de konu sahibine kızdığım saydığım cok sey oluyor ama kötülüğünü istediğimden değil veya kırılsın diye değil, gözünü açmak icin biseyleri görsün anlasin ona göre hareket etsin diye. O yüzden zaten buraya konu açıyorum çünkü toz pembe teselliden ziyade gerçekçi yorumlar daha faydali benim icin.Ablacım niye 2. çocuğu doğurduğunu bize açıklamak zorunda değilsiniz, Allah evlatlarınıza sağlıklı ömürler versin
Benim eleştirdiğim veya kızdığım diyeyim zira sizi konularınızla az çok tanıdığım için ayrıca yüz yüze tanışılmasa bile sürekli bir arada olunan platformda insan zamanla karşısındaki kişilere alıştığı, yakın gördüğü için niye böyle yapıyor diye kızıyor, adamın ailesi söz konusu olunca asla değişmeyeceğini göremeyişinize kızıyorum.
Adam aslında aynı adam, hiçbir şey değişmedi veya düzelmedi, aileden uzakta olduğu için sık sık gidip gelemediğinden eli kolu bağlandı o kadar.
Bugün ailesi kayınbiraderinizi bahane ederek bizde o şehire yerleşelim dese siz aynı sıkıntıları yine yaşayacaksınız.
Bir de şu var, aklının bir köşesinde boşanma fikri olan ve bu fikri sürekli kenarda tutan, uzun vadede boşanmayı düşünen bir kadın, boşanabilmek için maddi şartların olması gerektiğini düşünüyorsa, önceliği bununla alakalı adımlar atmak olmalıydı.
Ben olsam daha tek çocukluyken hazır çocuğun yaşı da kreşe gitmeye müsaitken verirdim bir kreşe, markette kasiyerlikse kasiyerlik, mağazada reyon görevlisiyse reyon görevlisi, pazarda bir köşede lif patik satmak mı, kendime göre ne iş buluyorsam bir işin ucundan tutar çalışırdım, mesleğim yok, evlenmişim çoluk çocuk da var ama eş değişmiyor, kafamda da boşanmak var, meslek edineceğim diye yıllar geçeceğine hemen harekete geçerdim.
Bilmiyorum çok mu üstünüze gelmiş oluyorum fakat inanın kötü niyetle değil, hayatın gerçeklerini görmenizi istiyorum, daha önce bir mesleğiniz olsaydı, çocuktan sonra işe ara vermiş olsaydınız mesleğe geri dönüşte ilk zamanlar biraz bocalardınız ama zamanla adapte olurdunuz lakin 30 yaşınıza geliyorsunuz henüz ortada meslek yok, hadi meslek edindiniz diyelim evli çocuklu ve mesleğinde tecrübesiz bir kadını, çalışacağınız sektöre göre değişse de kabul etmeyecek iş kolları var, genç dinamik birini almak varken sizi neden alayım diye düşünecekler, meslek olmasa 2. çocuk da büyüyene kadar yaş biraz daha geçecek o zamanda yine genç birini almak varken sizi niye tercih etsinler
Ne demek istediğimi anlatabiliyor muyum?
Aileniz hangiKizlar artik canim burnuma geldi gerçekten. Ben bu işin içinden nasil çıkacağımı bilmiyorum. Senelerce esimin ailesine yakın oturduk, haftasonlari gelir yok köye gidelim der haftasonlarindan nefret ederim gelmesini istemem. Annesi babasi sehre gelir cat kapi bi bakarim yarim saat bi saat öncesi esimden mesaj gelir bize geliyolar diye. Görümcem bekarken zirt pirt bize gelir kalirdi aramiz hic iyi olmadığı halde. Ne hastane isi biterdi ne dersane isi biterdi ne carsi isi biterdi sürekli zirt pirt müsait misiniz demeden damlardi. Geldiginde de laf sokmalari gıcık etmeleri emir vermeleri, evimde olanı gidip köyündeki herkese anlatmasi vs vs her geldiginde biz esimle kavga ederdik.
Kaynim da farkli degildi zaten hastane olsun carsi pazar olsun ne isleri olursa olsun gelir hep bende kalirlardi artik o kadar bıktım ki ben bu eş ailesini cekmekten. Ne evliligimi yasayabildim ne akil sagligimi biraktilar. Esim deseniz zaten hicbir sorunu çözmez beni evimde rahat ettirmeye calismaz, benim rahatsiz olmam umrunda olmaz onlar yüzünden benimle kavga eder.
Sonra baska sehre geldik, bu geldigimiz sehirde de kaynim zaten 2 senedir okuyordu ama biz tasindigimizda zaten 2 senesi dolmustu okulu bitmisti evine döner nasilsa saniyordum, ben bu sehre gelirken gönül rahatlığıyla geldim oh cekicem dedim çok şükür ben de evimin kapısını kapaticam rahat edicem özel alanıma kimse giremiycek dedim. Ama burnumdan getirdiler bu sehirde de.
Bu çocuğun okulu da bitti dogru düzgün isi de yok ısrarla bu sehirde kalmaya çalışıyor. İlk geldiğimizde 2 haftada bir bizdeydi yatılı. Sonra kavga dövüş derken ben bunu ancak 3 haftaya cikarabildim. Esim yokken benle kalmasindan rahatsiz oldugum icin bi kavga kiyamet daha yasadik geliyosa bile pazar aksami esim evine birakicak diye anlastik. Veya yemeğe vs geliyorsa aksam evine götürüp birakiyordu son zamanlarda. Zaten esim birakmasa kendinde gram düşünce yok vakitlice kalkip gideyim demez o gece kalir ertesi gün abisi bile yokken tepemde oturur o günümü de hiç edip gider.
Neyse simdi de evini su basmis. Bi baktim esimden mesaj " x in evini su basmis bize gelecek" . Ve suan annem de bizde kalicak yer bile yok. Bari misafirim varken rahat birakin değil mi o da yok. Bu geldi bi kac esyasini birakip gitti arkadasimda kalicam diye, ben annemi gördükten sonra öyle yaptığını düşünüyorum annem olmasa benle kalicakti bence.
Simdi de arkadasi da istemedi sanırım otelde kalıyormuş. Tabi biz esimle yine birbirimize girdik. Üslup yok alttan alma yok. Beni rahatsiz ettiği icin mahcup olma vs yok, hala bana had bildirmeye çalışıyor kendince. "Yok kardesim istedigi gibi gelir de kalir da rahatsiz oluyosan da ol , rahatsiz oluyosan sen git" üslup hep bu sekilde. "Ben senin annenden rahatsiz oluyor muyum bisey diyor muyum" diyor. Benim annemden sen neden rahatsiz olasin ki? Erkek neden rahatsiz olsun kayin aileden? Annem geldiğinden beri işimizi de yapıyor cocuklara da bakıyor, yemeğimizi de yapıyor herseyimize yardımcı oluyor. Maddi olarak bile faydasi oluyor habersiz markete gidip bisey eksikse alip geliyor. Çayını bile damadinin önüne koymaktan gocunmayan birisi, kendisi yine her zamanki gibi isten geliyor ayaklarini uzatiyor yemeği önünde cayi önünde. Sonra odasina gecip uyuyor, cani isteyince disari cikiyor geç gelebiliyor. Rahatsiz olacagi ne var ki aksama kadar annemle bir evde oturmuyor ki basbasa.
Üstelik annem zaten uzaktan gelmesine ragmen cok az kalacak yalvarsan bunaltana kadar kalmaz.
Kendi kardesi benim yanimda hic hareketine giyimine de dikkat etmiyor bacaklarını ayirip uzaniyor biri yerde biri gökte, hiç yengem var bu evde bi kadin var diye çekinmiyor. Dis fircasini tutmus benim bardagima koymus benim dis fircama değe değe, huylandim laf ettim diye bile kavga ettik esimle.
Ben o var diye ne rahatça giyinebiliyorum ne salonda uzanip yatabiliyorum, ne diledigim gibi hareket edebiliyorum. Ben koskoca yetiskin bi erkekle sabahtan aksama aksamdan sabaha ayni evde kalmak zorunda mıyım?
Esimle konus konus konus asla fayda etmiyor tartisiyorum kavga ediyorum anlatiyorum söylüyorum güzellikle konuşuyorum yok ikna olmuyor. Kardesim benim evimde gelir de kalir da ben yokken de kalir rahatsiz olsan da kalir diyor.
Ya ben bu sehre geldiğime bin pisman oldum sogudum evimden hayatimdan sehirden sogudum, senelerdir zaten onun ailesi hep bi problem hep cekiyorum uzak sehre geldim şimdi de bu çıktı başıma ya bıktım artik gerçekten.
Şunu anladim eşimle hicbir problemi çözemem ben. Adam kendini hakli görüyor, beni de fesat çirkef, haksız görüyor. Ben bu problemi nasil çözücem cidden bilmiyorum.
(Bosan diyeceksiniz bu kısa vadede mümkün değil, sartlarim müsait degil, ne meslegim ne isim var suan, cocuklarin rahati konforu simdiki gibi olmayacak bosanirsam, ama ilerde uzun vadede bunu zaten düşünüyorum, insallah bi meslek edinip kendi ayaklarim ustunde durduğumda ama simdi degil malesef.)
Aileniz çok pahalı bir şehirde mi yaşıyor? Siz çalışırken aileniz çocuklara bakabilir mi? İki çocukla aile evine dönmek eziyet zaten iki taraf içinde ev çok büyük değilse aileniz sizi başlangıçta biraz desteklese. Ucuz bir ev tutsanız bir artı bir. Siz de o sırada asgari ücretle bile olsa ise girseniz. Kasiyerlik garsonluk vs. Nafaka da alacaksınız zaten kocanizdan iki çocuk için 2000 alırsınız bence.Arkamda dururlar o ayrı ama maddi olarak onlar da sıkıntıya girerler, evleri küçücük kalacak yer bile yok bize kendileri zor sığıyor. Bosanirsam bana cocuklarimla ayri ev sart. Ona da maddiyat gerekir meslek is gerekir.