Allah razi olsun.bebegim hayat boyu arkadasim olacak.asla haralarimizin bedelini odememeli.ona huzurlu bir aile ortamini babasiz saglayacafimi bilsem bosanma karsri verecegm.ama ailemle de mutlu degilm ki.hem esimden Yrilmamak hem de Ailemin yaninda yasamak
Isterdim.mesela esim sadece haftasknlari gelsn.ama boyle bir dunya yok hayal dunyasi.neden boyle istiyorum rahT etmek icin tabi ki isten kaciorm.
Bak canım,bazen"mükemmel anneler gelir şimdi"filan yazıyorlar.konularda ama,inan ki ben yaptım,ben yettim demek için değil,yardım gören anneler olduğu kadar,çocuklarını yardımsız pekala da büyüten anneler de var,sen de başarabilirsin demek için yazacağım.
Araları az olan 3 çocuğum var.
Eşimin bana hiç yardımı olmadı.Ailemden de bir şey beklemedim,çünki o zaman ya onlarda yaşayacaktım,ya da annem ben de yaşayacaktı.
Olmazdı öyle.Çünki ben bir aile olduğum kadar annemin de ailesi vardı.3 5 gün neyse de,kalıcı bir duruma geçici bir çözüm çare olamaz.
Çocuklarımın birine masal anlatırken ötekini yedirmem,aynı zamanda küçüğünü ayağımda sallamam gerekiyordu.
Yaptım da,ama inan ki yavrun ve mutluluk merkezli bakınca olaya herşey güzelleşiyor,hayatımın en güzel günleriydi diyebilirim.Biraz büyüdüler,onları da yanımda.götürerek eşimle birlikte çalışmaya başladım.Yanıma her türlü oyun kitap vs alarak.
Akşam olunca eşim bizi eve bırakıyor,2ci bir işe gidiyordu.Ben evim ve çocuklarımla başbaşa mı kalıyordum,hayır.Ben de ek iş yapıyordum evde,çünki kazancımız azdı.
Çocuklarımı yedirir,onlarla oynar,yapabildiğim kadar ek işimi yapardım.O sırada yarın işe götüreceğim yemek ocakta olurdu.
Çocuklarım hiç bir gerginlik yaşamadı,onların yanında asla eşimle tartışmadım,aslında onlarsız da pek tartışmadım,çünki sen ben yoktu artık,yuvamız ve çocuklarımız için çalışıyorduk ikimizde.
Şimdi çocuklarım büyüdü,büyükler ortaokulda,ne olsa gelip önce benle paylaşırlardı düne kadar.Sonra babalarına anlatırlardı.
Artık babalarıyla da paylaşmaya başladılar,çünki ben babalarını yanlarında hiç küçük düşürmedim fazla ilgilenemese de...
Sen de artık sen beni bırak,biz de,şimdi çocuklarıma bakınca iyiki de öyle yapmışım diyorum,çocukluk öyle kısa ki,okulla birlikte adeta hayata atılıyorlar,yollar,yorgunluklar
bari şimdi doya doya mutlu olsun yavrun...