ARKADAŞLAR HEPİNİZE HAYIRLI AKŞAMLAR
her birinize tek tek teşekkür ediyorum yazdıklarınız çok doğru .. elbette her zaman hayırlı olanı rabbimizden istiyoruz, ve ne dilediyse muhakkak bize en uygun olanıdır...
ah kızlar size biraz dünden bahsetmek istiyorum..
görmüşsünüzdür öğleden sonra hazırlanıp dışarı çıkıcamı yazmıştım. eşimle o saate kadar 2 kez telefonda konuştuk, bi seferinde yanında biri vardı pek konuşamadı, diğerinde de ben aradım, dışarda az işim var dedi ben seni arıcam dedi kapattık..
aslında benim aramamın sebebi, dışardayken o beni aramasın diyeydi... hani sonucu alıp sürpriz yapacaktım ya ona....
ve ben ondan habersiz hiç bir adım atmayan biriyimdir, ilk kez kızımıda hazırlayıp aldım çıktım.. hastaneye gidip kan verdim ki telefoum çaldı hastanenin bahçasindeyken.
açtım , az önce konuşamadık, ne yapıyorsun nasılsın dedi.. bende dedimki kızıma bi bornoz alıcam babası.. az dışarı çıktık...
hiç haber vermediniz hayırdır ne zaman çıktınız dedi, bende seninle konuştuktan hemen sonra dedim.. iyi tamam dedi kapattık..
kan verince 2 saat sonra cevaplancak dedmişlerdi..
biraz mağazalara baktık doğru dürüst bişey bulamadım. bu arada yine eşim arıyor, ne yaptınız diye.. iyiyiz geziyorum diyorum..
2 saati zar zor doldurup gidip sonucu aldım >1.00 yazıyor. ne olduğunu anlayamadım, ordan geçen bi kadın doğıumcuya sordum gebellik yok dedi
(
içim bi tuhaf oldu günlerdir yapmak için plamnladığım sürpriz duman olmuştu. ve eşime ne hediye edecektim.. neyse geri dönüyoruz eşim yine aradı ekmek lazım mı diye.. aslında çıkış saati değildi. bende değil dedim. eve geçtiniz mi dedi, geçiyoruz dedim.
evet geldiğimde arabayı gördüm tüh keşke ben önce varsaydım diye üzülerek hızlıca eve çıktım. zile bastım açtı o sırada telefonla konuşuyordu. içeri geçerken bide ne göreyim mutfakta kocaman beyaz lilyum ve kızmızı güllerden oluşan koca bi buket orda mahzun duruyor..
eşimi gittim öptüm, nerdesiniz dedi.. ben seni ilk aramamdan bu yana evdeyim, erken gelip sürpriz yapmak istedim demez mi
((
meğer ben çıkınca o girmiş kızlarrr. ben hastaneye varınca oda eve girip bizi beklemeye başlamış..
bende dedim ki neden söylemedin geleceğim diye.. sürprizdi dedi. seiz neden demediniz çıkıcaz diye dedi, bende hastanedeydik dedim ağlamaya başladım. zaten herşey boğazıma düğümlenmiş buda vesile oldu bi patladım ben hüngür şapır ağlıyorum kendime engel olamıyorum
eşimin erkenden gelip biz olmadan 2 saat bizi beklemesine mi yanayım
hastanede karmakarışık düşüncelerle geçirmeye çalıştığım 2 saate mi yanayım
ikimizinde sürprizlerinin mahvolmasına mı..........
o çiçekler orda melül melül duruyor eşim yiyecek birşeyler hazırlamış 2 saat önce.. herşey soğumuş masa öyle duruyor..
ayy herşeyi gördükçe içime fenalık çöktü, ne anlamsız bi gün olup çıkıverdi.. herşey birbirinin içine girmiş hiç bir tat yok yüzümüze gözümüze bulaştırmışız....
yatak odasına gittim çok ağladım .. eşimde yanıma gelmiyor..ona daha çok üzülüyorum.. aklınca o da bana sitem ediyor, erken çıkıp geldi ya, ben onu kapıda karşılayacaktım, elinden kocaman çiçekleri alıp sarılacaktık sevinecektik hüzünlenecektik.... ama olmadı hiç biri .. o da haklı kendince..
epey bi süre sonra geldi uzaktan niye ağlıyorsun dedi
dedim ki bende sana hamileyim diyeceğim sanıyordum, çok farklı düşünceler içindeydim dedim, birşey demedi içeri gitti
kalktım çayı ısıttım tekrardan ama gözlerim ağlamaktan birer parmak şişti, kıpkırmızı oldum, ne güzellik kaldı ne bişey...
Allahım hala sürekli yaşlar süzülüyor engel olamıyorum.. sonucun negatif çıkmasına değil, her şeyin bu kadar olumsuzluıklarla bir arayagelmesine yanıyorum.... çok daha farlı bi gün olabilirdi ama işte............
bu arada saat 5 civarıydı. eşim öğle yemeği bile yememiş hazırladıklarını beraber yicez diye.....
onunla oturdum bi müddet konuşamadık .. o yedi ben az buçuk çay içtim. açılamadım bi türlü...... sonra beni konuştuurmaya başladı ne yaptın anlat ne dedi dr dedi, kana baktılar düşük çıktı dedim. hayırlısı olsun dedi...
sonra ondan bundan derken biraz nefesim açılıp düzene girmeye başladım..
tekrardan mutlu halimize doğru ilerleyen bi süreç başladı..konuştuk uzun uzun.. sonra dedim ki, o çiçekleri bana ne zaman vermeyi düşünüyorsun, o da onlar senin... senin için aldım dedi.. bende : sen vermedikten sonra ha çiçekçideki çiçekler ha bunlar, sen ver ki anlam kazansınlar dedim
buda giti kucakladı geldi bende ayağa kalktım.. ah ne sözler, ne nağmeler düküyor ... gözlerim doldu sarıldık birbirimize Allaha şükrettik... o arada eşim dua ederken gülerek diyor ki Allah sayılarınızı arttırsııııııın :)) bende amin dedim :)
velhasıl kızlar gördüğünüz gibi karmakarışık bir gün geçirdik..
sizde merak edip yazmışsınız sağolun hepiniz.... durum bundan ibaret
çok uzun yazdım ama anlatmak istedim herşeyi size.. zaman ayırdığınız için teşekkür ederim... a.s.
ayrıca ben daha hastalanmadım bilmiyorumkismile
