Merhaba kızlar,
Biraz içimi dökmek,dertleşmek istiyorum. İçimi rahatlatacak şeyler söylemenizi istiyorum aslında ama siz yine de dışardan biri olarak ya da başına gelmiş biri olarak yorumlarsanız çok mutlu olurum.
Biraz uzun olacak ama okursanız çok memnun olurum.
Eşimle 4 yıldır evliyiz ama toplamda 10 yıl kadar birlikteyiz. 1 yaşında bebeğimiz var. Severek evlendik. Buraya onu kötüleyecek hiçbir şey yazamam hakkına girmiş olurum. Allah var ki ne çocuğa karşı ne evine karşı sorumsuzluğu oldu. Bebeğimizin altını değiştirmekten tutun,yıkamasına doyurmasına kadar herşeyi yapar Allah razı olsun. Bana karşı ne bir küfür duydum ne de bi yüksek ses. Kırıp dökmeli hiç tartışmamız olmamıştır. Elbette tartışmalar oldu ama asla bağırıp çağırmaz. Ailesiyle iyiyiz de illaki bazen işte geliniz ya bi kulp bulunur biliyorsunuz ki, bana bi göndermesi bi imaları olduğunda bile savunur asla ezdirmez. Öz eleştiri yapmam gerekirse eğer genelde benim yüzümden anlaşmazlıklar çıkar. Burada bana kızabilirsiniz çünkü hatamın farkındayım. Onu bazen çok bunaltıyorum. Bu hamilelikte başladı zaten. Hormondan mıdır nedir. Sebebi ise kıskançlıklarım. Haftada bir dışarı çıkıyor ya diyelim,ikinci olursa ben söyleniyorum hemen. Dışarı gittiği yer de ya nargile içmektir ya da 101 oynamak. Gece hayatı yok. Ama hoşlanmadığım bir tane bekar arkadaşı var. Sürekli kız kovalayan birisi. Çamaşır değiştirir gibi sevgili değiştirir. Free yaşam tarzı olan biri. Adam bekar tabi istediğini yapar elbette. Beni ilgilendirmez. Ama eşim onunla görüşünce ben sinir oluyordum. İçten içe eşimi bu serbest hayatına özendirme korkusu vardı. Aslında bunun altında yatan sebep eşimi çok bunalttığımın farkında olmamdı… çok bunalttın bak kocan da ona özenecek evini boşlayacak korkusu. Evlilik sıkıcı ya da hapis hayatı gibi düşündürme korkusu. Halbuki aklı başında bir eşim var. Diyorum ya bana gık demez ama o da robot değil ya elbette bi gün tak der adama. Neyse işte ben hamileliğimde başladım bununla olan görüşmelerine karışmaya.
Halısahaya gitmesine bile söylenirdim bi kere gıcık oldum ya şimdi ben buna… Evde ayrı sabah işe gidince ayrı söylenirdim. Tamam mesafe koyarım dedi çabaladı da hakkını yemeyeyim ama aynı iş yerinde çalışınca biryere kadar mesafe tabi. Zamanla sırf eşimi kaybetmemek adına artık bu konuyu kapattım. Hatta dışarda görüşmeye başladık eşli. Şuan nişanlı o çocuk. Aştık yani o meseleleri.
Bu birinci konuydu. Haklı olduğum kadar haksız olduğum şeyler de var ne deseniz haklısınız yani.
İkinci konuya gelirsek kızlar;
Biz bu bebeği yapmaya karar verene kadar düzenli bi cinsel hayatımız vardı. Güzel ve ateşliydi de. Sonra bebeğe karar verdik ama olması 2 yıla yakın sürdü. Gerekli tahlil test herşey temizdi her ikimizde de ama olmuyordu. Ben sürekli yok bugün yumurtlama günüm yok bugün yumurtam çatladı diye diye son zamanda artık görev gibi ilişkiye zorladım onu. Fazla stres yaptığım bi dönemdi. Neyse bi şekilde hamile kaldım. Eşim hamilelikten dolayı ilişki istemedi. Bebeğin varlığı konsantremi bozuyor diyordu içgüdüsel. Ben saygı duydum ama yine başka şekilde temaslarımız oluyordu ten temasını kesmedik. Karşılıklı memnunduk da. Bu asla sorun olmadı.
Neyse doğum yaptım. Lohusalıpım eşim sayesinde harika geçti. Duygusal anlamda da yanımda oldu bedenen de sürekli eli bebeğimin ve benim üzerimizdeydi iyi ki hayatımızda. Ben ve bebeğim çok şanslıyız.
Fakat dertleşme kısmı burada başlıyor…
Sorun şu ki kızlar, kırkım çıktı ve bizim aramızda günlerce cinsel ilişki olmadı. Ben sanıyordum ki özlemiştir falan ama yok. 40 bitti ve 10 gün sonra falan bi ilişki oldu. Bi daha yine olmuyor. Benim zorlamamla olduğunu hissediyorum ama bu çok üzüyordu beni. Yanaşmak istediğimi anlıyordu mesela erkenden diyordu ki bugün çok yorgunum erken yatıcam ya da şu,bu derken bir şekilde kaçıyordu. Bi ara düzelir gibi oldu kendi istedi yanaştı
İçten olduğunu hissediyordum hani anlarsınız ya yaklaşımından. Ruhum da bedenim de tatmin oluyor sıkıntı yoktu. Ama bebeğim 1 yaşında ve bizim doğum sonrası toplasanız 12-13 kez ilişki olmuştur.
Bir iki kez de sözlü olarak reddedildim onu da belirteyim. Neyse dedim. Çünkü doğum sonrasında bazı borçlarımız iyice onu sıkıştırdı,arabamızı satışa koydu. Kafaya takıyor Çünkü bankalardan sebep köşeye sıkışmış gibiyiz aslında. Ben onu kafaya takıyor sanıyorum bi yandan da aşırı yoğun çalışan birisi.
Ben ilk zamanlar bunun uzaklaştığını görünce yüzyüze konuşamaz diye birgün işe gidince mesaj attım. Sordum kibarca. Özledim seni falan dedim. İçimi döktüm. Biraz zaman ver dedi düzelecek dedi bebek uyumuyor uykusuzuz,yorgunuz sen de biliyorsun en çok sen yorgunsun falan dedi. Herşey zamanla dedi. Yeni hayatımıza alışmaya çalışıyoruz dedi. Sustum.
Aradan zaman geçti bi daha konuyu açtım
Yüzyğze de sordum ama asla tatmin eden bi cevap alamadım. Sezaryen doğum yaptım bu arada. Kişisel temizliğimi asla aksatmam. Duşumu alır,parfümünü sıkar öyle yatarım. Dedim ki göbeğim mi seni rahatsız ediyor. Doğum kilomu verdim ama sezaryen göbeğini bilenler bilir. Birkaç tane geçmeyen çatlağım da var hafif. Saçmalama dedi benim de göbeğim var dedi güldü,ben senin dış görünüşüne ne zaman baktım dedi. Sevmiyor musun artık beni dedim tabi ki seviyorum hatuuuunnn dedi sarıldı gözyaşımı sildi. Yine zaman istedi. İlişki oluyor bu sırada ama 15-20 günde bir falan. Yine çok az (!)
Neyse bi gün çok bunaldım 40 gün oldu hala ilişki olmayınca yine mesaj attım üzerine gittim.
Bu bi başladı artık saymaya… içini döktü diyebilirim. Erkek arkadaşlarıma karışıyorsun dan bi başladı,en sonunda çocuk çocuk diye beni ilişkiden soğuttun yok şu gün yok bugün yapmamız lazım diye dedi. (O yüzden size oraları anlattım)
Seni seviyorum seninle bi derdim yok dedi vs vs.
Ben çok üzüldüm. Üzüldüğüm şey onu bu hale ben getirdim. Sanki kendimden soğuttum gibi hissettim. Zaten çocuklu hayat zor kızlar. Ben üzerine ekledim yani.
Son zamana gelirsek; son 2 aydır aramızda hiç cinsel ilişki olmadı. Bu beni çok üzüyor.
Bana sarılıp yatar. Asla yüzünü asmaz. Pozitiftir. Gün içinde arar sorar. Yani cinsel birliktelik dışında herşey aynen devam ediyor. Dışarı da çıkmaz biliyo musunuz. Geçen gün ben dedim artık hadi çık maçı dışarda izle ben dizi seyredicem dedim kovuyorum seni dedim şakalaştık. Arkadaşına gitti. Maç bitiminden hemen sonra geldi.
2 ay hiçbir erkek kendini tatmin etmeden duramaz öyle değil mi ? Bu beni kahrediyor. Neden bana bu kadar uzak
Çok üzülüyorum. Sarılıp uyuyoruz mesela. Hiç mi içinde bi dürtü oluşmuyor. Ben acaba bi rahatsızlığı mı var dedim kendimce ama uyku halinde görüyorum ereksiyon oluyor ki bu da sağlıklı bireylerde olurmuş. Bunu eledim.
Bi başkasının olmasından hiç şüphe etmedim illaki açık verirdi. Telefonu hep ortadadır. Instagram da kullanmıyor. Sadece gündem takibi için Twitter kullanıyor. Yani şüphe duyacağım hiçbir hareketi yok.
2 gün önce işe gittiğinde yine mesaj attım içimi döktüm ve söylendim. Çünkü sabredip sessiz kalmanın da faydasını görmedim. Bu sefer ev arkadaşı mıyız neden seks hayatımız bitti diye açtım ağzımı. Yorgunum cart curt dedi. Seninle bi derdim olsa sarılıp mı uyurum dedi.
Tripliyim konuşmuyorum onunla ama hep laf atıyor. Kahve yapıcam içer misin diyor mesela. Bu sabah kahvaltı da hazırladı simit almaya gitti falan. Diyorum ya evde herşey normal. Cinsellik dışında.
Sizce biz ne yaşıyoruz kızlar sizden fikir istiyorum.
Eşim beni neden istemiyor çok üzülüyorum.
Bana karşı eleştirilerinize açığım.
Bana yol gösterir misiniz
Eşime zaman mı vermeliyim
Şimdi onunla küs olduğum için yaklaşacağı varsa da yaklaşmaz söylendim de yanaştı derim diye.
Buraya kadar okuduğunuz için çok teşekkür ederim
Kimseye bunları anlatamadım. Ancak buraya içimi dökebilirdim.
Her evlilikte olan şeyler midir bunlar
Bi tavsiyeniz var mı
Kendimizi başkalarının ilişki sıklığıyla karşılaştırdığımız için büyük sorunlar yaşıyoruz. Her evlilik ve ilişkiinin dinamiği farklı. Bunu kabul edip söylenmeden yola devam etmek gerekiyo ama bazen insan konuşmasa da patlıyor malesef.
