Doğum Sonrası Hayat

herseygizlisakli

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Temmuz 2015
60
19
37
Selamlar,
Doğum ardından, ailenizin yeni üyesi aranıza katıldıktan sonra yaşam şartlarınız ne düzeyde bir değşim gösterdi? Kimi arkadaşlarım çocuk önces-sonrası arasında bir fark olmadığını, artık gezme tozma tatil planlarına bebişlerini de katarak aynı düzeyde devam ettiklerini söylüyor. Kimi arkadaşım da hiçbirşey eskisi gibi olmuyor vb dedi. Bu kadar vahim bir durum olacağına da ihtimak veremiyorum.

Aynı şekilde eşler arasındaki durumu elbet doğum sonrası bir süre etkileyecektir diye düşünüyorum ama lohusalık sonrası süreçleriniz nasıl işledi. Bazı erkeklerin, doğum sonrası eşini anne formatına alıp cinsel çekim hissetmeme durumundan bahsetmiş. sizin bakışınız, sizindeneyimleriniz nasıl bu konuda acaba
 
Cinsellikte herhangi bi sorun yaşamadık eşimle ama bebekle ilgilenmekten birbirimize eskisi gibi zaman ayıramadık. Ben kimseyi korkutmak istemiyorum ama benim bu sürecim çok kötü geçti çünkü bebeğim inanılmaz gazlıydı ve hala daha çok huysuz aksi bir bebek 11 aylık oldu gece uykumuz asla yok. Eşimle önceden hiç tartışmazdık ama artık tartışmalar olmaya başladı çünkü ben de inanılmaz bir yorgunluk vardı çok ağır bir depresyon da geçirdim bu arada çünkü dediğim gibi bebeğim asla durmuyordu yani size şu kadarını söyleyeyim eşim sabah sekizde işe giderken ben tuvaletimi yapıyordum ve eşim bir daha altıda eve gelene kadar tuvalete giremiyordum bebeğim çok ağlıyordu çünkü. Biz eşimle bebeğimizi kendi hayatımıza maalesef dahil edemedik bebeğimin durumundan dolayı diyeyim onun hayatına biz ayak uydurmaya çalıştık ve hiçbir şey ama hiçbir şey eskisi gibi olmadı maalesef bunu üzülerek söylüyorum amacım burada ne sizi ne de hiç kimseyi korkutmak değil ama doğumdan sonraki hayata hep süper gözüyle bakmamak gerekiyor en azından benim deneyimim bu şekildeydi linçlenmek de kesinlikle istemiyorum. Doğuracaklara nasıl bir akıl veriyorsun diye ama biraz da gerçekleri konuşalım. Nasıl ki herkesin doğumu bir olmadığı gibi kimi çok çabuk ve rahat bir şekilde doğurabilirken kimi çok zorluk çekerek doğum yapabiliyor ama her zaman kendinizi en güzelini ve en iyisini hazırlayın umarım sizin durumunuz benden daha iyi geçer ve bebeğiniz daha sakin olur benimle aynı dönemde doğum yapmış bir arkadaşım da mesela bebeği o kadar çok sakindi ki hiçbir şeyden geri kalmadılar eski hayatlarına devam ettiler ama maalesef biz başaramadık bunu. Şunu da net bir şekilde söylemek istiyorum ki aylar geçtikçe bebekli hayat biraz daha kolaylaşıyor bundan da emin olabilirsiniz hiçbir şey ilk zamanki gibi kalmıyor bir şeyleri en azından düzene girmeye başlıyor yani kolaylaşıyor daha doğrusu.
 
Bebeğe ve çiftler arasındaki dengeye göre değiştiğini düşünüyorum çevremden gördüğüm. 3 ayda geçer 6 ayda geçer 1 yaşında geçer diye diye 2 yaşını ettikleri kolik bebekle hayatları biten bi çift de tanıyorum ülke ülke gezen, en son bebesini kaplanın yanına koyup fotoğraf çektirerek bana atan bi çift de. O yüzden zaman gösteriyor bence nasıl gideceğini. Ben de bekliyorum heyecanla
 
Doğum sonrası herşey aynı, gene geziyoruz, bebişi dahil ediyoruz diyen kimseye inanma. Bariz yalan söylüyorlar. Elbette bebişi dahil ediyorlar ama onun uyku saati, emme saati, gaz sancısı, dış sancısı derken o gezmeler emin ol burunlarindan geliyor.
Çocuk dünyanın en güzel şeyi ama en zoru da aynı zamanda
 
Aynen öyle dışarıya çıkardık en basiti sahilde yürümeye akşam yemeğine sabah kahvaltısına falan ve hep sinir stresle alelacele bir şekilde geri dönerdik ve hepsinde ben sinirimden ağlardım yani
 
Tabiiki hayat değişiyor.
Değişmemesi de mümkün değil.
Evlenince de evimiz değişiyor, sorumluluklarımız değişiyor neticede.
7 yaşında oğlum var. Hayatım bekar çocuksuz halimle aynı değil olamaz. Çünkü ne olursa olsun okul ödevlerini takip etmem, öğlen yanına beslenme çantası koymam, kurslarına götürmem lazım.
Eşimle baş başa çıkacaksam çocuksuz gibi bugün gidiyoruz hop diye plan yapamıyorum. Önce annemi arıyorum gün ayarlıyorum plan program yapıyorum. Sonra gidip eğleniyorum.
Yada arkadaşlarımla tek plan yapacağım zaman bekar biri gibi akşam çıkalım diyemem. Önce eşimi arayıp çocuğa akşam sen bakabilir misin diye sormak durumundayım.
Kafam da bekar halimle aynı değiş. Sürekli aklımda oğlumla ilgili sorumluluklarım var.
Çünkü hayatına giren her insan bir şeyleri değişir.
Hayatımın bekar çocuksuz dönemi bitti şu an küçük çocuklu dönemindeyim. İleride oğlum evden gidecek kendi hayatına ben yine bekar çocuksuz halim gibi olmayacağım. O zaman da aklım oğlumda eşinde çocuğunda olacak. O zaman da yine endişe edeceğim ekstra biri olacak.
 
Ben de gezen bir anneyim. 40 günü beklemeden her gün çıkardım. Cafelerde barlarda biz otururken o gürültüde arabada uyurdu.
Ama çocuksuz bir insan gibi gezemiyordum yani
Yani yatılı bakıcın yoksa istediğin kadar gez toz çocukla yada çocuksuz gez yine de hayatın çocuksuz gibi olmuyor
 
Cinsellik açısından diyorsanız da o da yine bekar çiftin ki kadar rahat olamıyor. 2 yaştan sonra sıklık yine artsada çocuksuz çift kadar rahat olmuyorsun. Aman uyandı mı, dur ses mi geldi diyorsun
Muhtemelen ergenlikte hiç yapamayız uyumuyorlar yani
 
Orası öyledir tabii ya Tayland'a mı ne gitmişti arkadaşlarım, normalde işte masajı bilmem nesi çok popüler bi yer malum ama çocukla oralardan geçerken bile zorlanmışlar karı koca gitseler durum farklı olurdu elbet, çocukla da geziyolar ama farklı geziyolar
 
Çocuklu olup çocuksuz hayat beklemekte yeni anneliğin şanından
Ben doğurdum hayatım kaydı gibi hissediyorum uyku yok perişanım. Ablama durup durup ne zaman hayatım normale dönecek diyorum. Herkes bunlar iyi günlerin diyor çünkü. O da dedi 3 yaştan sonra yeni hayatına alışacaksın. Çok da seveceksin. Yeni normalin olacak.
Cidden öyleymiş ama yani
Bir daha hiç bir zaman o eski bekar günlerimin normaline dönmeyeceğimi de 3 yıl civarında kabul ettim ben mesela
 
Hiç-bir şey değişmedi, her şey aynı, gezmeye onunda dahil ediyoruz, biz ona uymadık o bize uydu diyenler evcil kedi besliyor olabilirler cünkü çocuk hayatı hemen nerdeyse tepeden tırnağa değiştiriyor.

Bazı çocuklar uysal ve sakin olur amenna ama onun da yok uyku saati yok mama saati derken düşünmeniz ve halletmeniz gereken şeyler çıkıyor.

Mesela sinemaya bebeğmizle gidiyoruz. Ona da 1 koltuk alıyoruz oturuyor orda öylece diyen birine inanıyor musunuz?

En basititi bi yere giderken çantasını yedek kıyafetini bezini cart curt düşünmek zorundasınız . Zaten anne olmak demek zihnen dolu ve yorgun olmak demek.

Eşle olan durum da eşin kendisine bağlı. Çok iyi bir ekip de olabilirsiniz çok kopmuş iki yabancı da olabilirsiniz. Bu tamamen baba kişisinin tabiatina bağlı.
 
Bir insanı sıfırdan yetiştirmek gerçekten çok zor.
Duygularını kontrol etmeyi bile senden öğreniyor.
Sinirlenince vurma bağırma dönemleri oluyor mesela. İnsan hayatı sorguluyor. Anaokulu döneminde kışın terlik yazın botla okula gitmeye kalkardı. İkna etmek için dil döker okula geç kalırdık. Annelik bir dönem sadece ikna etmek zaten. Ikna etmekten yorgun düşüyor insan.
Yada yoruluyor çok uykusu var görüyorsun ama uyumak istemiyor. Onu uykuya götürene kadar bağırıyor ağlıyor sinir krizleriyle uyutuyorsun.
En uslu çocukta bile böyle dönemler oluyor mutlaka.
Beni annelikte en yıpratan şey zaten böyle davranışlarına sabretmek.
Aşırı sabır isteyen bir şey annelik
 
Çocuktan sonraki hayatım tam da o kadar vahim bir durum oldu. Eskiden gezen tozan canı eşiyle arkadaşlarıyla ne yapmak isterse yapan biriydim. Eskiden eşimle cinsel hayatımız inanılmaz hareketliydi. Şimdi bi cinsel hayatımız var ama kaçamak. Tadını çıkara çıkara eşimle vakit bile geçiremiyoruz. Tatile gittik sözde havuza 3 kere girmişimdir en fazla. Yeni doğduğunda zaten ben hariç kimsede durmayan uyumayan ve ağlayan bi bebekti. Şimdi kendi halinde sakin ama bu hali bile çocuksuz halimizi özletiyor. Bebek çok büyük sorumluluk. Mesela akşam 8’de uyuyor. Ve bizim için hayat maalesef o saatten sonra maksimum film izlemekle geçiyor. Eskiden dışarıya çıkar gezer tozardık. Misafir ağırlardık biz giderdik. Kendimi sadece büyüyecek hep böyle olmayacak diye avutuyorum.
 
Hiç birşeyin değişmemesi mümkün değil. En uyumlu,en mükemmel çiftleri bile inceden sarsan bir süreç çünkü özellikle annenin psikolojisi normal olmuyor. Bu kadar anormal bir psikolojiye babanın adapte olması da zor oluyor. Zaten baba adapte olursa herşey eskisinden güçlü ilerliyor ama olamazsa veya karakterde okuzluk varsa geçmiş olsun. Aslında olay annede bitiyor gibi dursada en çok babada bitiyor bence.
Gezme tozma eskisi gibi mümkün değil olmaz. Biz mesela şu an sadece markete gidip gelmek için saat hesabı yapıyoruz eşimle. Şu saatte uyuyup uyansa ama şu saatte de yemek yicek vs diye sabahtan beri gidemedik Allah'ın marketine
Cinsellik de eskisi gibi olmuyor. Ben mesela normal doğum etkisi midir nedir aylarca kuruluk sorunu yaşadım. O geçti çok şükür ama şimdide vakit yaratmak kolay olmuyor. Bebek uyuyacak da o uyurken biz müsait olacaz da... Kaç kere akşam yatmadan yapalım diye niyetlendik ben uyuyakaldim mesela özetle herşey değişiyor malesef.
 
Cinsellik kaldığı yerden devam etti ama bazen sekteye ugruyordu tabi. Tam o anda uyanıyor olabiliyorlar mesela Tabi ki hiçbir şey değişmedi denemez. Her adımda çocukları düşünüyorsun. Ama bir yerden sonra alışıyorsunda. Çocuklar büyüdükçe zorlukları azalıyor en azından fiziksel olarak. Ben şuan kendimi anneliğin premium seviyesinde görüyorum :) zorlukların çoğu bitti. Çok daha rahatız birçok anlamda. Zor zamanlarda hep kalmıyor yani öyle yada böyle bitiyorlar. (4-7 yaşlarındalar)
 
Bebeğim 6.5 aylık.
Lohusalığım çok şükür güzel geçti. Sadece biraz alıngandım ve eşimin desteği ile atlattık.

Kolik bebek annelerini tenzih ediyorum ama benim hayatım bana göre çok güzelleşti.
Dünyaya insan getiriyoruz ve tabiki beslenmesi, giyimi, bakımı her şeyi bizim sorumluluğumuzda evet ama ben bunu bir iş, bir uğraş, bir hayat değişikliği olarak görmüyorum, severek yapıyorum.

Bebeğim 2.5 aylıkken ilk tatilimize gittik ve totalde 3 tatil yaptık şimdiye kadar.
Arkadaşlarımızla da buluşuyoruz, gezmeye de gidiyoruz. Ben hatta ağustosta 3 gün almanyaya gidip bebeğimi annem ve eşime bıraktım.

Eş desteği ve sizin beklentileriniz önemli bu noktada.
1 gün dahi pişman olmadım, hayatım daha da güzel ve keyifli oldu, anlam ve önem kazandı.
 
Bebeğinizin gayet sakin bi bebek olduğunu düşünüyorum ne mutlu size
 
Bebeğinizin gayet sakin bi bebek olduğunu düşünüyorum ne mutlu size

genel anlamda evet ama her dönemi aynı değil. Şu sıralar olduğu gibi sinirli ve huzursuz dönemleri de var. Yine de çıkıyoruz, daha iyi geldiğini düşünüyorum. Akşam uykusuna da evden daha iyi geçebiliyor mekan değişikliğinde.
Dışarı çıkarken, yani plan yaptığımızda şöyle düşünüyorum: "bir deneriz, baktık olmadı, olsu, eve döneriz". Çok şükür ki dönmek durumunda da kalmadık. Bilmiyorum ben bebeğin bu dönemlerde dahi yansımam olduğunu farkettim.
yani akışta yaşamaya çalışıyorum.

Ancak eş desteği en önemlisi sanırım. Buna destekte dememek lazım gerçi de..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…