Dogum sonrasi depresyondan bende cikamiyorum bu depresyonmu onuda bilmiyorum herzaman degil ama bazen kendimi cok yalniz caresiz hissediyorm bebegim kolik oldugu icin cok yiprandim suan 4 aylik biraz duzeldi ama arada bi krizi tutuyo yine ama benim asil sorunum dogumun ilk gununden basladi sezeryanda dogum yaptim yanimda malesef kendi annem bulunamadi kaynvalidem vardi beni odaya getrdiler bebegimle kaynvalidem ilgileniyodu ve hic kucagima vermeyi akil edemedi heralde yani ben bebegimi ilk 2 gun koklayamadim neden vermeyi dusunmedi bilmiuprm bende nedense isteyemedim iste sorun orda kendimi sanki dogum yaptim ama o bebek kaynvalidem dogurmus gibi hissettim yanj o bana oyle hissettirdi 1 ay boyunca kaynvalidemle ayni yatakta yattik ortamizda bebek anakucagind yatiyo beni esimle bebegimle yatrmaya izin vermedi neymiste guvenemezmis sonra herseyiyle o ilgilendi altini o aliuodu kiyafetibi o degistiriyodu banyosunh o yaptiriyodu resmeb icim icimi kemirmisti sinit olmustim bebegimi coook sarmalamisti bebegimin sirtinda sivilceler cikmisti ama bana oyle bi pskolijik baski yapti ki sesimi cikaramiyodum bana ablasi diyodu esime abisi diyodu ayy goguslerim sizliyo sutum gelcek sanki diyodu hep icimde firtinalar kopariyodum esim yoktu yanimda calismak zorundaydi ben 1 ay kaynvalidemde kalmak zorunda kaldim ve suan bebegimleyim cok sukur yalniziz ama ben hala kaynvalidemin kaynbabamin sesini duymaya bile tahammul edemiyorm onlari gelince modum dusuyo sinirleniylrm oda bebegime geciyo. Bana ne kadar iyj de davransalar o yasadiklarimi unutamiyorm bebegimin ilk 2 ayi resmen bebegiem hasret kalmistim sadece emzirmek icin aliyofum bebegimi cok mutsuzum bundan kurtulmak istiyorum sanki bebegimi elimden alcaklarmis gibi hissediyorum onlar gelince. Ilk bebegimle yalniz kaldigimda onu benimseyemedim sanki baskasinin bebegimis emanetmis gibi dokunmaya bile korktum kaynvalidemlere olan nefretim depresyondan dolayimi yoksa gercekten haksizliga ugradigim icin mi bilmuyorm nolur biseyler diyin