Bebegim 6 aylik .ilk 2 ay boyunca yalnızdım cok zorlandim sürekli ağlıyordu ama ben kendimi hep tuttum geçecek büyüyecek dedim sonra bir gün kulağımda bir rahatsızlık.olustu ve ben o gün eyvah bana bir sey olursa çocuğuma kim bakacak diye endişelendim ağladım.durdum çaresiz yalnız hissettim annemi cagirdim gel ben korkuyorum diye yaklaşık 4 aydır bu haldeyim mutsuzum huzursuz um sürekli içimde bir sıkıntı daralma eski fotoğraflarıma baktıkça ağlıyorum ben ben değilim eşimi cok seviyorum bebeğimi de çok seviyorum ama hayal kurarken hep eşimle beni hayal ediyorum bunu düşününce de çok üzülüyorum her seyi cok isteksizce yapiyorum her seye Tamma siz nasıl isterseniz diyroum cok.duraganim daralma oluyor sürekli aklımı kaybedecek gibi oluyorum nolur yardim edin bu normal mi geçecek mi namazımı kılıyorum dua ediyorum kuran okuyorum elbet Rabbimin bir bildiği var sabir lazim ama ne yapmam lazım başka