Doğum sonrası depresyon yasayanlar

Benim gibi olup da duzelenler var mi

Var var. Ah canim benim bilmez miyim o lohusalik hele ilk cocuk gercekten cok zor. Cocuga alismak, artik hep seninle oldugunu bilmek cok garip bir duygu. Tabi ki onu cok seviyorsun ama iste degisik bir sey. Alismak zaman aliyor-herkeste ayni degil tabi ama ben zamanla alisanlardanim annelige. Ama alisinca da cigerine sokasin geliyor, aklini yitiriyorsun sevgisinden.

Bu donemde cevrendeki herkesin 100% anlayisli olmasi sart ki her kafadan ses cikar. Sinirden disini sikar durursun. herkes cok bilir her seyi:)

Ne yasiyosun bilmem ama kendi kendine bu gunler gececek de cunku gececek. Gununu guzel gecirmek icin al bebegini kucagina ac sevdigin bir diziyi veya al kitabini eline cekil odana. Inan herkes yasiyor bunu. Ben de cok zorlanmistim. Herkes eve dolusmustu goya iyi niyetten. Sonra ihtiyacim varken herkes bir anda kayboldu.

Kendini uzme, neden boyleyim deme, suan hissettigin her duygu normal kendini yargilama zaman birak sabirli ol. Bebiskoyu da iyi bak:)
 
Teşekkür ederim cevabınız için ya ben yalnız kalamıyorum sorunum bu samki bir sey olcak gibi halbu ki yalnızlıktan korkan biri değilimdur bu nasil gece r bilmiyorum aslında bebeğimi cok seviyorum ama samki bir duvar aramızda
 
Depresyona benziyor. Zamanla kendiliğinden de geçebilir ama en iyisi bir uzmana danışmak. Yalnız olmadığımızı bilmenizi isterim sadece. Aynısını yaşamış biri olarak yine de benim size yardımcı olabileceğim, ya da burada yardım bulabileceğiniz bir konu olduğunu düşünmüyorum (yine kendi deneyimime dayanarak)
 
X