ben pa, okb ve kaygı bozukluğu hastasıyım ve güle oynaya doğuma girdim Mevla sıraya diziyor herşeyi teslim olun yeter:) ağlayanlar uzaklaşsın benden dedim ve girdim dua ede ede :) sadece eşimle doğumhane kapısında ayrılırken duygulandım yutkunduk "dua et" dedim sessizce oda kafa salladı ama ikimizde konuşamadık o an, çünkü ilkti :) felaket hoş bi his Allah izin verirse iki kişiyken 4 kişi olucaktık veeee 40 dk sonra acılarla açtım gözümü, sezeryan kesi yeri, karnımın ağrısı ...vs... eltim karşıladı doğum çıkışı bulanık görüyorum iceeee aç gözünü bebeklerin geldi dedi ağlıyor gözyaşı döküldü suratıma cvp vermeye çalışıyorum narkoz etkisi var, ama haberlerini aldım, odaya gittik Allah ım o iki güzel yüz tarifi yok arkadaşım tarifi yoook!!! aylarca yıllarca o anları hatırlamak isticeksin. sonra bebeklerim bazı nedenlerden yoğun bakımda kaldı bi süre ve bende ne doğum acısı kaldı ne bişey . dedimki " Allah ım ben şimdiye kadar hiç acı yaşamamışım ve üzüldüğüm herşeye boşuna üzülmüşüm, nolur evlatlarımın acısını verme , beni öyle bişeyle imtihan etme nolur" o yoğun bakım kapılarında beklemeyi yaşamayan bilemez, hiç loğusa yatağında yatmadım, yatamadım ama kendimi unutmuştum zaten
yeterki kuzunuz sağlıkla gelsin gerisi çok kolay, benki bu rahatsızlıklarla doğumdan böyle bahsediyorum, korkulu rüyamdı resmen, sakın sakın korkmayın korkulduğu gibi değil çok çok güzel :) Rabbim yardımcınız olsun
çok uzattım hakkınızı helal edin:)