- 25 Nisan 2018
- 3.950
- 7.842
Her ikiside bu ilişkiyi uzaktan yürütmeyi üç yıl önce kabul etmişler.o yüzden cumartesiyi istiyor konu sahibi. Uzaktan bir erkeği tanimak imkansız zaten
Her ikiside bu ilişkiyi uzaktan yürütmeyi üç yıl önce kabul etmişler.o yüzden cumartesiyi istiyor konu sahibi. Uzaktan bir erkeği tanimak imkansız zatenAma şu var cmt akşamı da birlikte diller bki telefonda konuşmak vs. Yan yana olsalar kıza vakit ayırmasa tamam da kim ister cmt akşamını evde geçirmeyi
Ama insanlar büyüyor ve şartları değişiyor erkek yetiskin moduna geçti , bir de sürekli huzursuzluk çıkarıyorum diyor erkekler malum tartışma ortamlarindan kaçıyorlar .Her ikiside bu ilişkiyi uzaktan yürütmeyi üç yıl önce kabul etmişler.o yüzden cumartesiyi istiyor konu sahibi. Uzaktan bir erkeği tanimak imkansız zaten
Hep uzaktan yürüttük. Bazen ayda 1 bazen iki ayda 1 kez görüştük. Önceden birbirimize karşı çok ilgili olduğumuz için uzaklık sorun olmuyordu ama son zamanlarda kendimi yalnız hissetmeye başladım bu yüzden de sürekli tartışma cikarttim huzur bozan oldum ama hiçbir şekilde düzelmedi yine arkadaş yine arkadaş.
Merhabalar,
Biraz uzun olacak ama fikirlerinize ihtiyacim var vaktiniz varsa okuyup degerlendirirseniz gerçekten çok mutlu edersiniz beni...
Nişanlımla 3.5 yıllık bir birlikteligimiz var. 2 ay sonra da düğün var. Sorunuma gelecek olursam nişanlım her zaman kendi istedigini yaptirmaya dayatmaya çalışıyor. O istanbulda çalışıyor ben izmirde yaşıyorum. Calisiyordum ama bıraktım yeni bir iş kabulum olmuştu ama istanbulda yasayacagiz diye işi reddettim( her ne kadar istanbulu sevmesem de geçici bir sureligine İstanbul'da yasamaya ikna edildim ekonomik şartlardan ötürü). Şu zamana kadar her şeye bir şekilde tamam dedim kendisi agresif ve çabuk daralan bir insan olduğu için fedakarlik yapmak bana düştü. Neyse ev tutuldu kendi istediği sitede tuttuk deprem korkum olmasina rağmen 12 katlı binada 3. Katta anlaştık. Sıra beyaz esya almaya geldi. Kendisi biraz değil baya bir tutumlu birisi ona ne gerek var uygun olsun ucuz olsun markaya para vermeyelim kafasinda hep. Evimizde yatak odasiyla buzdolabı hariç beyaz esyalarin hepsini ailem alacak mutfak eşyaları her şey tamam zaten annem aldi hepsini. Nisanlimla ben sadece oturma grubu, buzdolabı tv ve halı grubuyla perdeleri alacağız. Tv olarak kendisi seçti awox diye bir marka ucuz diye. ben istemedim ama tamam dedim yine. Tv yi sen sectin buzdolabıni da ben seceyim o zaman dedim tamam dedi. Bosch seçtim 12 bin lira olandan ( suanki ekonomide bence orta halli olarak secebilecegim ideal aile dolabi) ama nisanlim ben ona o kadar para vermem bıktım marka takintindan diye kavga cikardi. Sen isteyici ben alıcı mi olucam diye gurur kırıcı bir laf etti ve bu agrima gitti artık. Perdeleri mobilyalari bile siradan uygun almaya razi geldim süpürge bile almayalim masraf olmasin benim süpürgemi getiririm dedim her şeye tamam dedim ama yetti artık ailemle sürekli tartisiyorum böyle gelin olmaz diyorlar bu kadar kendini ezdirme diyorlar ama ben sürekli orta yolu bulmaya çalışıyorum. Çok şükür kendi gelir kaynağım var calismasam bile su ana kadar nisanlimdan hiçbir şey istemedim onu al bunu al demedim aksine ogrenciyken ben yardimci olurdum hep her konuda ama buzdolabini bile çok görmesi sinirlerimi bozdu. Ailemle bu konuyu konuşamıyorum bak biz hakliyiz demelerini istemiyorum lütfen siz bana fikir verin ben abartiyor olamam değil mi surda düğüne iki ay kalmış heves kalmadi bende. Bundan bir hafta once de annesini arayıp yurtdisina gidicem evliligi erteleyelim diye bi laf etmiş annesinden ogrendim onu hallettiik aramizda şimdi de esyadan kavga etmeye başladık...
Fikirlerinizi dusuncelerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler
Ayrıldım biraz zor oldu ama başka yol bulamıyorum artık. İçim çok buruk degersiz hissetmek çok kötü bir his sevdiğin insan tarafından ikinci plana atilmak çok berbat bir his..Hayırlısı olur inşallah her şey için en azından vicdanım rahat benden daha safını bulsun bakalim. Neyse yorumlarınız için teşekkür ederim.
Bence araya ciddi bir mesafe koyup iletişimi azaltın aldığınız dönüşe göre tekrar değerlendirinMerhaba benim 3.5 yıllık bir ilişkim var ve 4 aydır da nişanlıyız. Nişanlım işe baslamadan önce her şey güzeldi küs bile uyumazdik hiç. O zamanlar mezun olmamıştı henüz arkadaş çevresi filan çok aktif değildi tüm vakti benle geçerdi hep birlikte film izlerdik oyun oynardık vs. Uzaktan yürutunce başka aktivite yapamıyorduk haliyle.
Sorun şu ki son bir yıldır özellikle de son üç dört aydır işe başlayip da sosyal hayat edindiğinden beri arkadaş çevresini ön planda tutar oldu. Hafta içleri zaten akşam 9 da çıkıyor diye bir şey yapamıyoruz cumartesi günü de yarım gün çalışıyor akşama kadar arabasiyla uğraşıyor ya da uyuyor akşam da ben arkadaşların yanına gidiyorum diyip gece 1 den sonra eve geliyor. Çok fazla tartışma yarattığım için de beni avutmak için pazar gunumu sana ayirdim diyor ama akşama kadar uyku halinde bende ne heves kalıyor ne bir şey. Bu arada arkadaş dediği de iş yerinde sürekli birlikte olduğu şahıslar.
Dün doğum günümdu.. Ben onun tüm doğum günlerini bir gün oncesinin gecesinde kutladim hep güzel mesajlarla birlikte ama o geçen sene de unuttu bu sene de dün akşam iyi ki doğmussun diye bir sarki soyleyip bitirdi. Sözde hediye almış ama kendisindeymis gelince verecekmis falan filan. Çiçekleri sevdigimi biliyor insan en azından moral olarak bir çiçek yollar aramız ne zamamdir limoni hep, duzelmiyor hayır bunlari da geçtim bari akşam beraber bir şeyler yapalım demesini beklerken ben arkadaşlara gidiyorum ama yarin sana ayircam diyo çocuk avutur gibi. Dün gece arayıp çıkistim benim cumartesi gunlerimi elleme diye sitem etti doğum günün dahi olsa diye.. Nasıl olsa evlenecekmisiz de falan filan.
Çok kırıldım kızlar abartıyor olamam değil mi?
Aslında mevzu doğum günü değil ama siz on senelik evli gibi monotona baglamissiniz sanki.Merhaba benim 3.5 yıllık bir ilişkim var ve 4 aydır da nişanlıyız. Nişanlım işe baslamadan önce her şey güzeldi küs bile uyumazdik hiç. O zamanlar mezun olmamıştı henüz arkadaş çevresi filan çok aktif değildi tüm vakti benle geçerdi hep birlikte film izlerdik oyun oynardık vs. Uzaktan yürutunce başka aktivite yapamıyorduk haliyle.
Sorun şu ki son bir yıldır özellikle de son üç dört aydır işe başlayip da sosyal hayat edindiğinden beri arkadaş çevresini ön planda tutar oldu. Hafta içleri zaten akşam 9 da çıkıyor diye bir şey yapamıyoruz cumartesi günü de yarım gün çalışıyor akşama kadar arabasiyla uğraşıyor ya da uyuyor akşam da ben arkadaşların yanına gidiyorum diyip gece 1 den sonra eve geliyor. Çok fazla tartışma yarattığım için de beni avutmak için pazar gunumu sana ayirdim diyor ama akşama kadar uyku halinde bende ne heves kalıyor ne bir şey. Bu arada arkadaş dediği de iş yerinde sürekli birlikte olduğu şahıslar.
Dün doğum günümdu.. Ben onun tüm doğum günlerini bir gün oncesinin gecesinde kutladim hep güzel mesajlarla birlikte ama o geçen sene de unuttu bu sene de dün akşam iyi ki doğmussun diye bir sarki soyleyip bitirdi. Sözde hediye almış ama kendisindeymis gelince verecekmis falan filan. Çiçekleri sevdigimi biliyor insan en azından moral olarak bir çiçek yollar aramız ne zamamdir limoni hep, duzelmiyor hayır bunlari da geçtim bari akşam beraber bir şeyler yapalım demesini beklerken ben arkadaşlara gidiyorum ama yarin sana ayircam diyo çocuk avutur gibi. Dün gece arayıp çıkistim benim cumartesi gunlerimi elleme diye sitem etti doğum günün dahi olsa diye.. Nasıl olsa evlenecekmisiz de falan filan.
Çok kırıldım kızlar abartıyor olamam değil mi?