- 1 Mayıs 2010
- 4.323
- 0
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Dileğim anne olmak diyenler buyrun burda dertleşelim
- Konu Sahibi ebrar_53
- Başlangıç Tarihi
- 31 Ocak 2009
- 12.091
- 24
- 21 Eylül 2010
- 2.799
- 2
Merhaba canım arkadaşlarım.
Ne diyim nerden başlayım bilmiyorum.Sizinde tahmin ettiğiniz gibi inanılmaz bi acı.Dünya yıkıldı ben altında kaldım sanki.8.5 aydır gözümden sakındığım,bütün hayatımı ona göre düzenlediğim,ailemin yakınlarımın bütün gayretleriyle heyecanla beklediği yavrumuzu kaybettik.
Cuma günü en son sabah hareketlerini hissetmiştim bebeğimin.Akşama kadar hiç oynamadı huzursuz oldum ama biraz daha bekleyim dedim yine evham yapmayım gece kalktım su içiyorum süt içiyorum yürüyorum yok hiçbi tepki vermiyo yavrum.Eşime söyledim evimizin yakınındaki hastanenin aciline gittik baktılar kalp atışı yok dediler.Ben bir kriz kıyamet geçirdim.Sonra toparlandım kendi dr umuzun olduğu hastaneye gidelim dedim belki bi yanlışlık vardır.Oraya gittik ama sonuç maalesef aynıydı.O an ki halimizi anlatmaya kelimeler yetmez.Ve yine aynı süreç başladı suni sancı başlandı.Akşama doğru sancılar sıklaştı.Dr a sezeryan yapın dayanamıyorum diyorum ölmüş bi bebek için sezeryan olmanı istemiyorum diyor.Kalbim bi taraftan acıyor bedenim diğer taraftan.Dr un belki 1-2 gün sürebilir dediği doğum gece gerçekleşiy
ğlumda daha fazla uzatmak istemiyo bu durumu.Bütün hastanede çığlıklarım yankılanırken ben ölmüş bebeğimi doğuruyorum.Çıt yok kısa bi sessizlik.Bana bakma bu tarafa diyorlar.Zaten bakamıyorum cesaretim yok.Birsencim demişsinya kokla öp.O kısa süre içinde düşündüm ama yapamadım.Hemen yanımda ama ben başımı çevirip bakamadım.Görürsem ayrılması daha zor olur diye.Eşim baktı.Kocaman bi bebek sanki uyuyo gibi diyo.Burnu dudakları elleri sana kafası bana benziyo dedi.Tekerlekli sandalyeye oturup geri geri doğum odasından çıkarken yeşil çarşafa sarılmış bebeğime son bi bakış atabildim hoşçakal bebeğim dedim içimden.
Bugün eve çıktım ama eve gelincede daha kötü oldum.Bi kez daha eli boş eve dönmek mahvetti.Aylardır verdiğim emeklerimemi, ailemin aylardır benim için çırpınmalarınamı, eve yine eli boş dönmememi..Hangisine üzüleyim bilmiyorum.Herşey yolunda giderken bunca aydır hiçbi sorun yokken birden böyle olması mahvetti bizi.Otopsi yapılmasını istemedik.Yarın bebeği teslim alıp defnedicek eşim ve babam.
EN düşük en kötü ihtimal bi kez daha bizi buldu.Tek korktuğum şey buydu biliyomusunuz?Artık doğsada yaşıycak haftalarda sadece karnımda ölmesin diyodum.Korktuğum içinmi başıma geldi,yoksa başıma geleceği içinmi korkusu vardı içimde bilmiyorum.Aylardır stres yapmamın sebebi bu sondan korkuyo olmamdı.Ama yine korkunun ecele faydası olmadı.Nasibi olsaydı mutlaka Rabbim bağışlardı diyoruz.Herşey bahane.Rabbim kimseye yaşatmasın çok zor.İnşallah ahirette buluşuruz yavrularımızla tek tesellim bu.Hepinizi çok seviyorum kalben yanımda olduğunuzu hissediyorum dualarınızı bekliyorum.
Ne diyim nerden başlayım bilmiyorum.Sizinde tahmin ettiğiniz gibi inanılmaz bi acı.Dünya yıkıldı ben altında kaldım sanki.8.5 aydır gözümden sakındığım,bütün hayatımı ona göre düzenlediğim,ailemin yakınlarımın bütün gayretleriyle heyecanla beklediği yavrumuzu kaybettik.
Cuma günü en son sabah hareketlerini hissetmiştim bebeğimin.Akşama kadar hiç oynamadı huzursuz oldum ama biraz daha bekleyim dedim yine evham yapmayım gece kalktım su içiyorum süt içiyorum yürüyorum yok hiçbi tepki vermiyo yavrum.Eşime söyledim evimizin yakınındaki hastanenin aciline gittik baktılar kalp atışı yok dediler.Ben bir kriz kıyamet geçirdim.Sonra toparlandım kendi dr umuzun olduğu hastaneye gidelim dedim belki bi yanlışlık vardır.Oraya gittik ama sonuç maalesef aynıydı.O an ki halimizi anlatmaya kelimeler yetmez.Ve yine aynı süreç başladı suni sancı başlandı.Akşama doğru sancılar sıklaştı.Dr a sezeryan yapın dayanamıyorum diyorum ölmüş bi bebek için sezeryan olmanı istemiyorum diyor.Kalbim bi taraftan acıyor bedenim diğer taraftan.Dr un belki 1-2 gün sürebilir dediği doğum gece gerçekleşiy
ğlumda daha fazla uzatmak istemiyo bu durumu.Bütün hastanede çığlıklarım yankılanırken ben ölmüş bebeğimi doğuruyorum.Çıt yok kısa bi sessizlik.Bana bakma bu tarafa diyorlar.Zaten bakamıyorum cesaretim yok.Birsencim demişsinya kokla öp.O kısa süre içinde düşündüm ama yapamadım.Hemen yanımda ama ben başımı çevirip bakamadım.Görürsem ayrılması daha zor olur diye.Eşim baktı.Kocaman bi bebek sanki uyuyo gibi diyo.Burnu dudakları elleri sana kafası bana benziyo dedi.Tekerlekli sandalyeye oturup geri geri doğum odasından çıkarken yeşil çarşafa sarılmış bebeğime son bi bakış atabildim hoşçakal bebeğim dedim içimden.Bugün eve çıktım ama eve gelincede daha kötü oldum.Bi kez daha eli boş eve dönmek mahvetti.Aylardır verdiğim emeklerimemi, ailemin aylardır benim için çırpınmalarınamı, eve yine eli boş dönmememi..Hangisine üzüleyim bilmiyorum.Herşey yolunda giderken bunca aydır hiçbi sorun yokken birden böyle olması mahvetti bizi.Otopsi yapılmasını istemedik.Yarın bebeği teslim alıp defnedicek eşim ve babam.
EN düşük en kötü ihtimal bi kez daha bizi buldu.Tek korktuğum şey buydu biliyomusunuz?Artık doğsada yaşıycak haftalarda sadece karnımda ölmesin diyodum.Korktuğum içinmi başıma geldi,yoksa başıma geleceği içinmi korkusu vardı içimde bilmiyorum.Aylardır stres yapmamın sebebi bu sondan korkuyo olmamdı.Ama yine korkunun ecele faydası olmadı.Nasibi olsaydı mutlaka Rabbim bağışlardı diyoruz.Herşey bahane.Rabbim kimseye yaşatmasın çok zor.İnşallah ahirette buluşuruz yavrularımızla tek tesellim bu.Hepinizi çok seviyorum kalben yanımda olduğunuzu hissediyorum dualarınızı bekliyorum.
- 19 Şubat 2009
- 31.861
- 40
- 28 Temmuz 2012
- 4.612
- 222
kardelenim msj attım ama kutun dolu ulasamadım sana
aglayarak okudum yazdıklarını,suan hala aglıyorum
bende senin gibiyim,2 bebeğimi 3aydan önce kaybettim
son bebeğimi doğumda kaybettim hemde tam 9 aylıktı
5 ay oldu ama hala kurtulamıyorum
ben sezeryan oldum keske bende normal doğursaydım diyorum
burda bizim bir topiğimiz var
hepiimiz senin gibi doğumda kaybettik bebeklerimizi
sezeryan doğumla bebeğini kaybedip tekrar hamilelik düşünenler topiğin ismi
sende gel istersen,o sayfa hepimize cok iyi geldi
Rabbim bize tüm melek annelerine az ya da cok bir daha evlat acısı vermesin
aglayarak okudum yazdıklarını,suan hala aglıyorum
bende senin gibiyim,2 bebeğimi 3aydan önce kaybettim
son bebeğimi doğumda kaybettim hemde tam 9 aylıktı
5 ay oldu ama hala kurtulamıyorum
ben sezeryan oldum keske bende normal doğursaydım diyorum
burda bizim bir topiğimiz var
hepiimiz senin gibi doğumda kaybettik bebeklerimizi
sezeryan doğumla bebeğini kaybedip tekrar hamilelik düşünenler topiğin ismi
sende gel istersen,o sayfa hepimize cok iyi geldi
Rabbim bize tüm melek annelerine az ya da cok bir daha evlat acısı vermesin
- 6 Ağustos 2010
- 2.277
- 10
- 43
Merhaba canım arkadaşlarım.
Ne diyim nerden başlayım bilmiyorum.Sizinde tahmin ettiğiniz gibi inanılmaz bi acı.Dünya yıkıldı ben altında kaldım sanki.8.5 aydır gözümden sakındığım,bütün hayatımı ona göre düzenlediğim,ailemin yakınlarımın bütün gayretleriyle heyecanla beklediği yavrumuzu kaybettik.
Cuma günü en son sabah hareketlerini hissetmiştim bebeğimin.Akşama kadar hiç oynamadı huzursuz oldum ama biraz daha bekleyim dedim yine evham yapmayım gece kalktım su içiyorum süt içiyorum yürüyorum yok hiçbi tepki vermiyo yavrum.Eşime söyledim evimizin yakınındaki hastanenin aciline gittik baktılar kalp atışı yok dediler.Ben bir kriz kıyamet geçirdim.Sonra toparlandım kendi dr umuzun olduğu hastaneye gidelim dedim belki bi yanlışlık vardır.Oraya gittik ama sonuç maalesef aynıydı.O an ki halimizi anlatmaya kelimeler yetmez.Ve yine aynı süreç başladı suni sancı başlandı.Akşama doğru sancılar sıklaştı.Dr a sezeryan yapın dayanamıyorum diyorum ölmüş bi bebek için sezeryan olmanı istemiyorum diyor.Kalbim bi taraftan acıyor bedenim diğer taraftan.Dr un belki 1-2 gün sürebilir dediği doğum gece gerçekleşiy
Bugün eve çıktım ama eve gelincede daha kötü oldum.Bi kez daha eli boş eve dönmek mahvetti.Aylardır verdiğim emeklerimemi, ailemin aylardır benim için çırpınmalarınamı, eve yine eli boş dönmememi..Hangisine üzüleyim bilmiyorum.Herşey yolunda giderken bunca aydır hiçbi sorun yokken birden böyle olması mahvetti bizi.Otopsi yapılmasını istemedik.Yarın bebeği teslim alıp defnedicek eşim ve babam.
EN düşük en kötü ihtimal bi kez daha bizi buldu.Tek korktuğum şey buydu biliyomusunuz?Artık doğsada yaşıycak haftalarda sadece karnımda ölmesin diyodum.Korktuğum içinmi başıma geldi,yoksa başıma geleceği içinmi korkusu vardı içimde bilmiyorum.Aylardır stres yapmamın sebebi bu sondan korkuyo olmamdı.Ama yine korkunun ecele faydası olmadı.Nasibi olsaydı mutlaka Rabbim bağışlardı diyoruz.Herşey bahane.Rabbim kimseye yaşatmasın çok zor.İnşallah ahirette buluşuruz yavrularımızla tek tesellim bu.Hepinizi çok seviyorum kalben yanımda olduğunuzu hissediyorum dualarınızı bekliyorum.
kardelenim üzülsekte ne yaparsak yapsakta biliyoruz geri gelmeyecek ama belki inanmazsın belki aklımdan çıkmıyodun bi numarasını alsamda arasam konuşsam derken hep acaba müsaitmi diye düşünürken bazen keşke arasaydım diyorum ev çok kalabalık hiç bişeye fırsat bulamadım gelenden gidenden içim içimi yiyo belki diyorum arasaydım ne olurdu bilmiyorum kafam çok karışık olacakla öleceğe çare yok ama işte düşünmeden edemiyorum inan kendi yavrum gibi üzgünüm anlatamıyorum ama üzgünüm işte diyecek kelimede bulamadım kendine iyi bak
Son düzenleme:
- 26 Nisan 2012
- 637
- 0
Merhaba canım arkadaşlarım.
Ne diyim nerden başlayım bilmiyorum.Sizinde tahmin ettiğiniz gibi inanılmaz bi acı.Dünya yıkıldı ben altında kaldım sanki.8.5 aydır gözümden sakındığım,bütün hayatımı ona göre düzenlediğim,ailemin yakınlarımın bütün gayretleriyle heyecanla beklediği yavrumuzu kaybettik.
Cuma günü en son sabah hareketlerini hissetmiştim bebeğimin.Akşama kadar hiç oynamadı huzursuz oldum ama biraz daha bekleyim dedim yine evham yapmayım gece kalktım su içiyorum süt içiyorum yürüyorum yok hiçbi tepki vermiyo yavrum.Eşime söyledim evimizin yakınındaki hastanenin aciline gittik baktılar kalp atışı yok dediler.Ben bir kriz kıyamet geçirdim.Sonra toparlandım kendi dr umuzun olduğu hastaneye gidelim dedim belki bi yanlışlık vardır.Oraya gittik ama sonuç maalesef aynıydı.O an ki halimizi anlatmaya kelimeler yetmez.Ve yine aynı süreç başladı suni sancı başlandı.Akşama doğru sancılar sıklaştı.Dr a sezeryan yapın dayanamıyorum diyorum ölmüş bi bebek için sezeryan olmanı istemiyorum diyor.Kalbim bi taraftan acıyor bedenim diğer taraftan.Dr un belki 1-2 gün sürebilir dediği doğum gece gerçekleşiy
Bugün eve çıktım ama eve gelincede daha kötü oldum.Bi kez daha eli boş eve dönmek mahvetti.Aylardır verdiğim emeklerimemi, ailemin aylardır benim için çırpınmalarınamı, eve yine eli boş dönmememi..Hangisine üzüleyim bilmiyorum.Herşey yolunda giderken bunca aydır hiçbi sorun yokken birden böyle olması mahvetti bizi.Otopsi yapılmasını istemedik.Yarın bebeği teslim alıp defnedicek eşim ve babam.
EN düşük en kötü ihtimal bi kez daha bizi buldu.Tek korktuğum şey buydu biliyomusunuz?Artık doğsada yaşıycak haftalarda sadece karnımda ölmesin diyodum.Korktuğum içinmi başıma geldi,yoksa başıma geleceği içinmi korkusu vardı içimde bilmiyorum.Aylardır stres yapmamın sebebi bu sondan korkuyo olmamdı.Ama yine korkunun ecele faydası olmadı.Nasibi olsaydı mutlaka Rabbim bağışlardı diyoruz.Herşey bahane.Rabbim kimseye yaşatmasın çok zor.İnşallah ahirette buluşuruz yavrularımızla tek tesellim bu.Hepinizi çok seviyorum kalben yanımda olduğunuzu hissediyorum dualarınızı bekliyorum.
kardelenim canım ne desem bilmiyorum yazını zor okudum rabbim sana ve eşine sabır versin gercekten cok zor ve en kötüsü elimizden birsey gelmiyo
- 14 Nisan 2012
- 363
- 1
kızlar butun gecmısı okuyup bır suru alıntı aldım takı kardelenımı okuayana kadar dıyecek hıcbır sozum yok gercekten samımı akıttıgım gozyaslarım dısında kardelenım canım kardesım ben bıle ınanmak ıstemıyourum yuregım taaaaa derınden yanıyor rabbım sabırlar versın hemde peygamber sabrı versın ınsallah
- 21 Eylül 2010
- 2.799
- 2
sağolun arkadaşlar.bugün biraz daha iyiyim.Defnedilmeden eşimden oğlumuzu eve getirmesini istedim son bi kez göreyim yoksa hep merak içinde kalıcam acaba nasıldı diye dedim.Ben daha kötü olurum diye tereddüt ettiler ama iyikide getirdiler.dünyalar tatlısıymış oğlum arkadaşlar.kucağıma aldım elinden ayağından burnundan öptüm konuştum vedalaştım.Kanı canı çekilmişti buz gibiydi.eşim doğduğunda dahada güzeldi diyo bende keşke o an bende baksaydım dedim ama bunada şükür dedim kendimi daha iyi hissettim sakinleştim biraz.Defnetmeden imamda yüzünü açmış bakmış çok güzel bi bebekmiş inşallah bizlerede şefaatçi olur demiş.Oğlumuz artık cennette banada yeri doldurulamaz boşluğu ve özlemi kaldı.Ankara karşıyakada artık cenazeler üstüste gömülüyomuş.Bizde eşimle beraber oğlumuzun yanına defnedilmek istiyoruz yakınlarımıza şimdiden vasiyet ediyoruz.birde tevafuk olmuş oğlumuzun kabir numarası benim doğum tarihim.
Son düzenleme:
- 21 Eylül 2010
- 2.799
- 2
Şimdi farkettim bazı arkadaşlar avatarını değiştirmiş siyah kurdela yapmış.İyiki varsınız arkadaşlar iyiki sizleri tanımışım hepiniz sağolun acımı paylaştığınızı biliyorum çok az kalmıştı arka arkaya bebeklerimiz geliyodu bizimkide gelicek bu sefer inşallah diyodum dualarımızın gücüne inanıyodum.Bizim miniğimizin kısmeti yokmuş ama napalım.Rabbim ebedi güzelliklere kavuşmayı nasip etsin.fani dünyanın lezzeti bu kadar.Bir üzüm tanesi yedirir arkasından bin tokat vurur
- 19 Şubat 2009
- 31.861
- 40
dostum can arkadaşım acın acım oldu kelimelerin anlamsız kaldığı yerdeyiz senin için dua etmekten başka bişey yapamıyorum
konuştuk zaten yavrunu görmekle çok iyi etmişsin cennettede doyasıya saracaksın onu inşallah
meleğim çok güzeldir elbetteki senin kadar güzel ve fedakar bir annesi vardı sen her tedbiri aldın ama takdir RABBİMİNDİ ondan gelene razı olmak zorundayız
ayrıca sende iyki varsın iyki dostumsun canımsın aklımda kalbimde ve duamdasın
RABBİM acını hafifletsin
seni gerçekten çok seviyorum
konuştuk zaten yavrunu görmekle çok iyi etmişsin cennettede doyasıya saracaksın onu inşallah
meleğim çok güzeldir elbetteki senin kadar güzel ve fedakar bir annesi vardı sen her tedbiri aldın ama takdir RABBİMİNDİ ondan gelene razı olmak zorundayız
ayrıca sende iyki varsın iyki dostumsun canımsın aklımda kalbimde ve duamdasın
RABBİM acını hafifletsin
seni gerçekten çok seviyorum
- 1 Nisan 2008
- 20.776
- 47
Allahım acınızı hafifletsin tez zamanda kardelenim ne desem boş biliyorum...Evet hep içinde kalacaktı keşke görseydim diye canım benim..melek yavrun arkadaslarımın da dedigi gibi cennette anne babasını bekleyecek...Rabbim bugünleri kısa sürede atlatmanı nasip etsin..elbet unutlmaz ama her acı hafiflemeye yüz tutmuş acıdır aslında arkadasım...sen de iyi ki varsın..inan yüregimde hissediyorum üzüntünü...
Son düzenleme:
- 29 Ocak 2010
- 5.650
- 1
Kalbi yüreği temiz arkadaşım Allahım sabırlar versin sana arkadşım şimdi öğrendim ve şok oldum inan uzun uzun düşündüm ne yazabilirim diye hiç b,şey dualarım seninle arkadaşım şuan göz yaşlarıma hakim olamıyorum rabbim sana eşine yakınlarına sabırlar versin inşallah en kısa zamanda tekrar hamile kalırsın ve kucağına alıp uzun mutlu yıllar yaşarsın seni seviyoruz
- 26 Ekim 2010
- 1.967
- 0
- 40
kardelenciiğim yazıları çok zor okudum uzun surede...geçmişte yaşayan bırısı olarak cok ıyı anlıyorum senı ama ben 2 bucuk aylıkken kayubetmıstım.senın yavrun gıbı olamaz acım ama bu yazıyı bıle zor yazıyorum.allahım sana sabırların en yucesını versın...sen ıtıkatlı bır ınsansın ...ası gelmeyecegını bılıyorum ben de yıkılmıstım dunyam durmustu ama ası olmadım rabbıme sadece dua ettım sabır ıçın.senın ıcın duacıyım canım rabbım sabırlar versın.allahım sabrını mukafatlandırır ınsallah hayırlı zaman ne zamansa...yavrunu ıyı kı gormussun pışmanlık yaşardın guzel olmaz mı allahımın meleği o.yazılarını okurken sankı ben yasıyor gıbı hıssettım cnm bugun ogrendım kendımde degılım ozamandan berı.ne desem boş rabbımden sabırdan baska bırsey dıleyemeyız yazacak cok sey var ama bopğazım düğümlenıyor...
Kızlar hepınızı sevıyorum artık gırmyewe calkısacagım sık sık topiğimize cocuklardan mahvoldum ama face e acıp bakan buraya da bakar h
ep bakıcam bakıcam dıyorum kalıyor cok unutkan oldum cocuklardan uyku zaten yok.allah sağlık versın ne dıyyeım.daha cok yazacaktım ama yazamıyorum gorusecegız ınşallah
- 20 Eylül 2010
- 3.395
- 1
- 37
Merhaba canım arkadaşlarım.
Ne diyim nerden başlayım bilmiyorum.Sizinde tahmin ettiğiniz gibi inanılmaz bi acı.Dünya yıkıldı ben altında kaldım sanki.8.5 aydır gözümden sakındığım,bütün hayatımı ona göre düzenlediğim,ailemin yakınlarımın bütün gayretleriyle heyecanla beklediği yavrumuzu kaybettik.
Cuma günü en son sabah hareketlerini hissetmiştim bebeğimin.Akşama kadar hiç oynamadı huzursuz oldum ama biraz daha bekleyim dedim yine evham yapmayım gece kalktım su içiyorum süt içiyorum yürüyorum yok hiçbi tepki vermiyo yavrum.Eşime söyledim evimizin yakınındaki hastanenin aciline gittik baktılar kalp atışı yok dediler.Ben bir kriz kıyamet geçirdim.Sonra toparlandım kendi dr umuzun olduğu hastaneye gidelim dedim belki bi yanlışlık vardır.Oraya gittik ama sonuç maalesef aynıydı.O an ki halimizi anlatmaya kelimeler yetmez.Ve yine aynı süreç başladı suni sancı başlandı.Akşama doğru sancılar sıklaştı.Dr a sezeryan yapın dayanamıyorum diyorum ölmüş bi bebek için sezeryan olmanı istemiyorum diyor.Kalbim bi taraftan acıyor bedenim diğer taraftan.Dr un belki 1-2 gün sürebilir dediği doğum gece gerçekleşiy
Bugün eve çıktım ama eve gelincede daha kötü oldum.Bi kez daha eli boş eve dönmek mahvetti.Aylardır verdiğim emeklerimemi, ailemin aylardır benim için çırpınmalarınamı, eve yine eli boş dönmememi..Hangisine üzüleyim bilmiyorum.Herşey yolunda giderken bunca aydır hiçbi sorun yokken birden böyle olması mahvetti bizi.Otopsi yapılmasını istemedik.Yarın bebeği teslim alıp defnedicek eşim ve babam.
EN düşük en kötü ihtimal bi kez daha bizi buldu.Tek korktuğum şey buydu biliyomusunuz?Artık doğsada yaşıycak haftalarda sadece karnımda ölmesin diyodum.Korktuğum içinmi başıma geldi,yoksa başıma geleceği içinmi korkusu vardı içimde bilmiyorum.Aylardır stres yapmamın sebebi bu sondan korkuyo olmamdı.Ama yine korkunun ecele faydası olmadı.Nasibi olsaydı mutlaka Rabbim bağışlardı diyoruz.Herşey bahane.Rabbim kimseye yaşatmasın çok zor.İnşallah ahirette buluşuruz yavrularımızla tek tesellim bu.Hepinizi çok seviyorum kalben yanımda olduğunuzu hissediyorum dualarınızı bekliyorum.
kardelenim canım arkadaşım bu yazıları okurken gözyaşlarımı tutamadım dayanılması çok zor bir durum ama biliyorum ki sen Rabbime sığınıp bunu da atlatıcaksın inşallah senin için her an sabır dilemekten ve dua etmekten başka hiçbirşey yapamıyoruz.yanında olmak isterdim lütfen kendini yıpratma.yavrum benim mekanı cennet zaten anne ve babasına şefaatçi olucak.teyzeleri onu çok seviyor tabiki senide çok seviyoruz Rabbim inşallah hayırlısıyla sağlıkla kacağına alacağın bir yavru nasib etsin kardelenim.acılarını tez zamanda dindirsin inşallah.Rabbim sonsuzz sabrını senden esirgemesin başka acı göstermesin kardelenim her zaman yanındayız bunu bil dualarımızdasın.Allaha emanetsin.
- 23 Aralık 2010
- 9.839
- 72
kardelenin inan kaç haftadır kkya girmedim izinliydim bazı sebeplerden dolayı pazartesi giricektim kkya ama dayanamadım
seni duyunca ebrar dedimi bilmiyorum taziyelerini iletin inan yanında olmak seni teselli etmek çok isterdim 
yazılarını okudum inan gözlerimdeki yaşı görseydin çok kötü oldum yeminle seni duydum duyalu kaç kişiye dedim dua edelim diye allah arzı olsun kaç kişinin duasını aldım rabbimden geldi rabbime gitti kardelenim ya sana okadar dua ettim mutlu oldumki hamile kaldım diye sorma ara sıra bakıyourdum topige okadar özledimki burda sizlerle görüşmeyi yazışmayı duaları ama istemmedigim için girmeidm malesef 
hoş berenlede barıştık bizim topikte yazıyor geldi geçti bazı şeyler sevindim oglunu görmene canım bende kızmı gördüm sen çok şanslısın sen almışın kucagına öpmüşsün yavrunu ben çok istemem ragmen vermediler kucagıma sadece bedenini gördüm saçlarını gördüm simsiyahtı saçları dedim ne olur doktor bir kere ver öpüyüm kokluyum bagrıma basıyım ogullarımı görmedim almadım kucagıma dedim vermediler bakma kötü olursun dediler yemyeşil örtüye sardı götürdüler allahım işşallah öteki tarafta şefattçi eer yavrularımızı kardeşim inan acım acındır yemin ediyourm duydum duyalı bir an aklımdan çıkmıyorsun namazlarımda bile dua ediyorum senin için allahım eyüp sabrı ver diye işte canım yaradan elimize bir seneryo vermiş oynuyoruz tekrardan aşın sagolsun seni seven arkadaşın paşam 3405 namı deger SEVTUN2 
- 12 Şubat 2009
- 7.247
- 0
kardelenim ne yazacagımı inanki bilmiyorum kelimeler yetmiyo cok cok üzgünüm rabbim sana ve eşine sabır versin...melek yavrun seni cennette bekliyo annesi her zaman dualarımdasın seni cok seviyorum rabbım inş hayırlısıyla saglıklı bir bebiş nasip eder ve bu acın biraz da olsa hafifler inş canım... aslında o kadar cok şey yazmak istiyorum ama üzüntüden yanlış bişey yazarım diye korkyorum allaha emanet ol
rabbim sana ve eşine sabır versin...melek yavrun seni cennette bekliyo annesi her zaman dualarımdasın seni cok seviyorum rabbım inş hayırlısıyla saglıklı bir bebiş nasip eder ve bu acın biraz da olsa hafifler inş canım... aslında o kadar cok şey yazmak istiyorum ama üzüntüden yanlış bişey yazarım diye korkyorum allaha emanet ol 