deve kini..

erson

Üye
Kayıtlı Üye
6 Eylül 2013
32
3
6
35
Ankara
arkadaşlar henüz 1 yıllık evli sayılırım evlilik kararını hemen aldık nişan düğün hemen gelişti. bu süreçte ailenin istemediği birisi değildim sevdiler saydılar ama hep kendi istedikleri olsun istediler ben buna dayanamadım tartışmalar burdan çıktı sürekli işime karışıp beni yönlendirmek istediler sağ olsun eşim de ilk başlarda benim ne kadar kesin kararlı olduğumu anlamadı evliliğe adapte olamadı sanki ben onların hanesine yeni biri gibiymişim gibi davrandı bizim evimiz olduğunu evliliğimiz olduğunu tabiri caizse kafasına vura vura anlattım. anladı çok şükür ama bu zamana kadar acayip büyük kavgalarımız oldu hem onunla hem ailesiyle.şimdi görüşüyoruz ama mesafeliyim içimdekileri bana yapılanları affedemiyorum ayaklarım ters gidiyo oraya giderken mutsuzluk yüzümden akıyo içimdekiler ayrıca beni yiyip bitiriyo keşke içimdekileri döksem ailesine bigün karşıma alıp diyorum ama daha kötü olmasından korkuyorum ama içimdeki kurtlar rahat bırakmıyo. sizin de böyle oluyo mu? anlatmasam da üstüne sünger çekip sevmeye mi çalışsam hiç bilemedim
 

hiç anlatmayın.anlatmaya çalışmak onları adam yerine koymak olur.önünüze bakın.gidin gelin mesafeli olun.yokmus gibi davranın.ne anlatacaksanız gelin buraya anlatın.izden kat bee kat çok şey yaşamış biri olarak söylüyorum bir şey değişmiyor.
 
eğer söylersenizz sizden kötüsü olmaz.en güzeli eşine saygı sevgii kendine çekiceksinn.aradada mesafe en güzelini yapmışsın.yerini yuvasını değerini biliyorsa gerisi boş
 
bencede en iyisi mesafeli olmak bende 1 yıllık evliyim aslında kayınvalidem çok iyi ama en iyisi bile insanın canını sıkıo ayrı şehirlerde oturuoruz ama ben en başından beri çok güleryüzlü davrandım oda benim güleryüzümden yüz buldu.beni en çok rahatsız eden fazla kilomla ilgili sürekli her yerde yürüyüş yap doğumun kolay olsun yürüyüşe çıkalım başkalarının yanında bile ölümüne ısrar ediodu hadi yürüyelim doğumdan sonra zayıflama zamanı fln filan çok kötü laflar deil ama insan başkalarının yanında sölenince ve günde ortalama 20 kez aynı cümleyi duyunca bunalıooo
 
oğullarının eşini ya da o eve gelecek olan gelini potansiyel hizmetçi olarak görmeyi kesmedikçe bu erkek aileleri bu çile bitmeyecek bence. neden böyle bir izlenim var bilmiyorum ama gelin ne derse yapacak, gelin boyun eğecek, gelin hizmet edecek. yok ya. bunları kabul edemiyorlarsa siz hiç mesafeyi bozmayın. karşınıza alıp konuşacağınız tek şey de, "ben eşimle mutlu olmak istiyorum bunun tek yolu sizinle bağım olmasıysa varsın olsun, ama benden fazlasını beklemeyin" gibi bir net cümle olsun o da vakti yeri gelirse. insan evladının eşine saygı duymayı öğrenemedi gitti.
 
Bence ne yaşanmışsa eskide yaşanmış şuan düzeltmişsiniz düzeninizi oturtmuşsunuz tekrar gündeme getirmek eşinizle sizi huzursuz etmekten başka birşeye yaramaz gibi geliyor
 
bencede hiç bi konuşma yapsam mı şöle desem mi böle desem mi falan diye düşünme hareketlerinle ne demek istediğini uzun vadede belli edersen yani fikirlerinle davranışların çelişmezse onlarda anlar arada mesafe bulunmasını istedigini
 

benim de içimde çok şey ne eşime nede ailesine söylerim
haftada 1 yada 2 kez gideriz aynı sizin gibiyim
oraya gitmeden sinirlerim zıplıyor
ama kimseyede bişey demem
içimdekiler yüzüme yansır suratım düşer
ama benimkiler alıştılar
ben zaten genelde suratsız oldugum için sorma geregi duymuyorlar
 

bence eşinle aranı iyi tut yeter.onlara karsıda saygılı ve son derece mesafelı ol.karsına alıp konusma hususuna gelince,gelin kızımız aradakı soğukluğu gidermeye çalısıyo değilde ,hatasını anladı düzeltmek istıyo diye yorumlanabilir.
yasanacak en kötü tecrübelere rağmen hep sevgiyle karsılık vermiş biri olarak söylüyorum,ilk gün bana bakıs açıları nasılsa 5 yıl gecti hala aynı...:100:
eğer evliliğinizin en güzel günlerini mahfedecek kadar maharetli iseler, neyaparsan yap onlar senı sevemez sende onları....
sadece saygı....
 
Her şeyi söyleyecek gün ve zaman gelir :) şimdi ise o zaman değil, her şey düzelmişken, siz kabul etmişken neden tekrar bozuyorsunuz ki?
 
Ne deseniz boş
Konuları açmayın
Kininizi de içinizde yaşayın.
Bunları yaşadı iseniz zaten , karşı tarafa neyin doğru neyin yanlış olduğunu siz öğretemezsiniz ki.
4 sene boyunca çabaladım kimseye derdimi sadece mutlu olmak istediğimi anlatamadım ve de eşim ve ailesi yüzünden de boşandım.
( iyiki de boşanmışım )
Malesef ya susacaksınız ya da herkesi karşınıza alacaksınız.
 
zaman ve sabırla unutacaksın içindekileri..
düşünmemeye çalış olanları,madem eşinle iyisin problemleri aştınız ,açma eski konuları ,kafanı dağıtacak başka işlerle meşgul ol,zamanla unutuluyor ..
onlara karşı mesafeni koru,bakmışsın zamanla sevmeye bile başlamışsın belli mi olur
bu süreci birebir ben de yaşadım 7 yıl bitti evliliğimizde son 6 aydır falan ben kendim telefon açıp konuyorum kv. ve görümcemle geçmişi düşününce şaşırıyorum..tamam unutulmuyor ama onlar da ben de hatalar yaptım diye düşünüyorum..şimdi huzurluyuz çok şükür darısı başına..
 

Ah canım nerdeyse aynı şeyleri yaşamışız.Üstelik ben evleneli 2 yıl oldu ve kinim hep taze unutamıyorum kapılarına ilk gittiğim gece bana yaptıklarını hele görümcem biliyorum çok günah vede kötü ama hep beddua ediyorum kinim gitmiyo hiç içimden ...
 
herkese desteği için okuyup yorumladığı için teşekkür ederim. sanırım unutmaya çalışmak en iyisi..
 
seni çok iyi anlıyorum bende hep unutmaya görmemezlikten gelmeye çalıştım ama ben sustukça onlar devam ettiler en sonunda böyle olmayacak senin babandır istediğin zaman evimiz dışında ( ki zaten 1 yıl olacak hiç gelmediler davet etmeme rağmen ) görüşebilirsin ama ben görüşmek istemiyorum onların bulunduğu ortama girmek istemiyorum dedim eşimde sağolsun çok anlayışlı tamam dedi şimdi çok daha huzurlu ve mutluyum kendimi yiyip bitirmiyorum

eşinin bu durumdaki tavrı senin yanında olması çok önemli bu sizin yuvanız başkalarının karışmasına izin vermeyin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…