- 3 Nisan 2017
- 288
- 1.334
- 113
- Konu Sahibi ombreistiyorum
- #1
Merhaba sevgili KK üyeleri, öncelikle hepinize güzel bir hafta diliyorum.
Burada konu açan herkes gibi benim de bir derdim var. Zaman ayırıp okur kısacık bir yorum bile yapsanız bana iyi gelecektir.
Ülkemizin durumu malum, işsizlik hat safada. Bende yeni bir iş buldum diye sevinirken 4. işimden de geçen gün ayrılmak zorunda kaldım. 28 yaşındayım bu vakte kadar hep sorumlu verilen görevi çok ciddiye alarak başarılı okul dönemini atlatıp hevesle işe başlayıp sonunu bir türlü göremeyenlerdenim. Depresyona girip kendimi harap etmektense sürekli düşünüp çare ararım, çoğu kötü olayda iyi taraf yakalamaya çalışıyorum buna mecburum aileme hayal kırıklığı da yaşatmak istemiyorum işten ayrıldığımı da söyleyemedim henüz acil iş arayışına başladım. Bu işi gelirken de kira ödediğim konaklama yerinde 3 hafta sürem var bu süre zarfına tüm araştırmalarımı yapıp sonucuna göre aileme açıklayacağım.
Belki benim de hayat sınavım da böyledir ama devamlı memleketimden kopup başka yerlerde düzen kurmaya çalışarak yıllarımı geçiriyorum, iş vakitlerinde çok zor zamanlar geçirdim dürüstlükten, iyi niyetten vazgeçmedim fakat insanlar o kadar çıkarcı yaklaşıyor ki bu niyetimi sömürdüler ve artık daha uzak durmaya kendimi daha çok geliştirip tek başıma nasıl yetinebilirim diye düşünmekteyim. Şuan ki ihtiyacım kendime bir iş düzeni kurmak. Vakti zamanında ailem borçlara girerek okuttu durdu. Mesleğimi kolay icra edeceğimi düşündüm fakat Türkiye'nin kriz döneminde mezun olunca asgari ücreti bile verirken naz yapan insanlarla karşılaştım. Bu arada da akrabalar arasında okudum da işe yaramadı evlenip yuva kur önerisi var sürekli görücü öneriyorlar bana ve aileme, bir türlü onlara kanıtlayamadım işten sonra evlilik düşüneceğimi...
Mesleğimin yurtdışında değeri daha çok fakat yüksek düzeyde yabancı dil olmazsa işim zormuş. Ayrıca ailemde yurt dışına göndermek istemiyor ilk etapta. Ama benim aklımda Türkiye'de körelmemek için sürekli yurt dışında kendimi kurtarıp birikim yapabilir miyim sorusu var.
Aranızda yurt dışı deneyimi yaşayan, akrabası eşi dostu olan, çalışma koşullarını bilen kişiler var mı?
Veya bu sürecim için kendi adıma ne yapmam gerektiğini söyleyecek aynı durumu yaşamış birileri var mıdır?
Sorularınız olursa cevaplarım şuan aklım o kadar dolu ki eksik kaba şekilde anlattım. Eski konularımdan da benim nasıl süreçlerde büyüdüğümü, neler yaşadığımı anlayabilirsiniz. Bazen insanın beyni durur bir şey yapamaz o durumdayım.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Burada konu açan herkes gibi benim de bir derdim var. Zaman ayırıp okur kısacık bir yorum bile yapsanız bana iyi gelecektir.
Ülkemizin durumu malum, işsizlik hat safada. Bende yeni bir iş buldum diye sevinirken 4. işimden de geçen gün ayrılmak zorunda kaldım. 28 yaşındayım bu vakte kadar hep sorumlu verilen görevi çok ciddiye alarak başarılı okul dönemini atlatıp hevesle işe başlayıp sonunu bir türlü göremeyenlerdenim. Depresyona girip kendimi harap etmektense sürekli düşünüp çare ararım, çoğu kötü olayda iyi taraf yakalamaya çalışıyorum buna mecburum aileme hayal kırıklığı da yaşatmak istemiyorum işten ayrıldığımı da söyleyemedim henüz acil iş arayışına başladım. Bu işi gelirken de kira ödediğim konaklama yerinde 3 hafta sürem var bu süre zarfına tüm araştırmalarımı yapıp sonucuna göre aileme açıklayacağım.
Belki benim de hayat sınavım da böyledir ama devamlı memleketimden kopup başka yerlerde düzen kurmaya çalışarak yıllarımı geçiriyorum, iş vakitlerinde çok zor zamanlar geçirdim dürüstlükten, iyi niyetten vazgeçmedim fakat insanlar o kadar çıkarcı yaklaşıyor ki bu niyetimi sömürdüler ve artık daha uzak durmaya kendimi daha çok geliştirip tek başıma nasıl yetinebilirim diye düşünmekteyim. Şuan ki ihtiyacım kendime bir iş düzeni kurmak. Vakti zamanında ailem borçlara girerek okuttu durdu. Mesleğimi kolay icra edeceğimi düşündüm fakat Türkiye'nin kriz döneminde mezun olunca asgari ücreti bile verirken naz yapan insanlarla karşılaştım. Bu arada da akrabalar arasında okudum da işe yaramadı evlenip yuva kur önerisi var sürekli görücü öneriyorlar bana ve aileme, bir türlü onlara kanıtlayamadım işten sonra evlilik düşüneceğimi...
Mesleğimin yurtdışında değeri daha çok fakat yüksek düzeyde yabancı dil olmazsa işim zormuş. Ayrıca ailemde yurt dışına göndermek istemiyor ilk etapta. Ama benim aklımda Türkiye'de körelmemek için sürekli yurt dışında kendimi kurtarıp birikim yapabilir miyim sorusu var.
Aranızda yurt dışı deneyimi yaşayan, akrabası eşi dostu olan, çalışma koşullarını bilen kişiler var mı?
Veya bu sürecim için kendi adıma ne yapmam gerektiğini söyleyecek aynı durumu yaşamış birileri var mıdır?
Sorularınız olursa cevaplarım şuan aklım o kadar dolu ki eksik kaba şekilde anlattım. Eski konularımdan da benim nasıl süreçlerde büyüdüğümü, neler yaşadığımı anlayabilirsiniz. Bazen insanın beyni durur bir şey yapamaz o durumdayım.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Son düzenleme:
