Çok abartıyorsunuz bence. Ayda bir gittiğiniz bir yerde durumu yönetmek çok zor bir şey değil. Her gün ya da her hafta bununla karşılaşsanız, tamam sıkılmanız normal diyeceğim.
Bebeksiz insanlar, bu hassasiyetleri kaybetmiş olabilirler. Geçen bir arkadaşımın evine gittik, çocuğu yok. Evde küçük çocuklu misafir var. Çocukların seviyesindeki ünitede, örtünün üstünde bir sürü cam biblolar var. Ve anneler salonda, çocuklar o odada ayrı oynuyor. Onları kaldırmak aklına gelmemiş bile. Ben kaldırırken de, ne gerek var kaldırmana diyor. Bütün bu camların tuzla buz olması şu örtüyü bir çekmelerine bakar dedim. İzin bile almadan Kaldırdım hepsini. Çaydanlığı yine öndeki küçük göze koyuyor, sıcak kalsın diye. O aldıkça ben geri koydum.
Yine evi dubleks olan bir akrabam, kaç zaman biz çocukları merdivenden çektikçe, çocukları rahat bırakın deyip durdu. Sonra kendi çocuğu olunca, hemen o merdivenlerin iki başına kilitli kapı yaptırdı.
Ya da kendi devamlı gittiğim babamın evi 18. Kat. Oğlum küçükken aklım çıkıyordu. Üstelik bazı odalarda koltuklar direk pencerenin önünde. Eve girdiğim anda, ilk işim oğlum kapıdayken, bütün odaların camlarını kaptmak olurdu. Otururken de devamlı komtrol ederdim. Bir camlara bir engel taktıramadım onlara. Çünkü dikkatli değiller, artık herkes yetişkin olunca. Üstelik haftada iki evlerindeyim. Benim abarttığımı, bütün sitede küçük çocuklu insanlar yaşadığını söylüyorlardı.
Çocuklu annelerin gözleri radar gibi olur. Odadaki her tehlikeli noktayı hemen sezerler. Yapacağınız tehlikeli olan şeyleri sormadan kaldırmak ve ayda bir gittiğiniz evde çocuğunuzu devamlı gözetlemek. Bu kadar sor değil. Kalbiniz filan sıkışmasın. O kısmı sizin fazla endişeli olmanızla alakalı bence.