Merhaba arkadaşlar yine ben... Günlerdir düşünmekten kafayı yediğim bir konu var. Kimseye anlatamıyorum, çünkü kimse anlamıyor, belki siz anlarsınız diye yine size geldim.
Üniversite 2. Sınıf öğrencisiyim. Okuduğum bölümden hiç memnun değilim, sevmiyorum, sevemiyorum. 1. Sınıfın 2. Döneminde okulu bırakıp döndüm. Ama babam çok üzüldü. Bana hiç bir zaman bağırmadı, bırakmayacaksın demedi. Her zaman senin yanındayız, nasıl istersen öyle yap dedi. Ama dayanamadım. Onun mutsuzluğuna, hayal kırıklığına dayanamadım, okula geri döndüm... Ama ben mutlu değilim, hem de hiç. Bu bölümü okumak, burada yaşamak istemiyorum. Okulu bıraksam babam yine çok üzülecek biliyorum. Geçen konumda yazmıştım, okulum sapancaya taşınacak diye. İşte o günden beri bir günüm mutlu geçmiyor. Ben orada hiç yaşayamam. Yapamam. İstanbulda doğdum, büyüdüm. Küçük yerde yapamam. Babama bunu söylediğimde hayırlısı olsun kızım, senin her zaman yanındayız bekleyelim görelim dedi. Bu yaz staj yapmam lazım ama içimden gelmiyor. İstemiyorum.
Çok uzattım biliyorum. Benim ailem geçen sene İstanbuldan taşınıp, daha küçük yere gittiler. Şimdi burada yalnızlığıda alıştım. Acaba okulu bıraksam daha mı mutlu olurum? Yoksa her şey daha mı kötü olur? Ben aileme okulu bırakmak istemediğimi onları kırmadan, üzmeden nasıl söyleyebilirim?
Karışık yazmış olabilirim, ama kafamda o kadar karışık ki ne yapacağımı şaşırdım. Erkek arkadaşıma bile konuyu açamıyorum. Bana akıl verin lütfen, çok ihtiyacım var buna...
Zor bir durum. Okulu bırakıp tekrar başka bir bölüm için sınava mı girmek istiyorsun yoksa tamamen mi bırakmak istiyorsun? Bölümün ve nasıl bir üniversitede olduğun da önemli. Devlet mi özel mi? Biraz aç ona göre yorum yapalım.
Merhaba arkadaşlar yine ben... Günlerdir düşünmekten kafayı yediğim bir konu var. Kimseye anlatamıyorum, çünkü kimse anlamıyor, belki siz anlarsınız diye yine size geldim.
Üniversite 2. Sınıf öğrencisiyim. Okuduğum bölümden hiç memnun değilim, sevmiyorum, sevemiyorum. 1. Sınıfın 2. Döneminde okulu bırakıp döndüm. Ama babam çok üzüldü. Bana hiç bir zaman bağırmadı, bırakmayacaksın demedi. Her zaman senin yanındayız, nasıl istersen öyle yap dedi. Ama dayanamadım. Onun mutsuzluğuna, hayal kırıklığına dayanamadım, okula geri döndüm... Ama ben mutlu değilim, hem de hiç. Bu bölümü okumak, burada yaşamak istemiyorum. Okulu bıraksam babam yine çok üzülecek biliyorum. Geçen konumda yazmıştım, okulum sapancaya taşınacak diye. İşte o günden beri bir günüm mutlu geçmiyor. Ben orada hiç yaşayamam. Yapamam. İstanbulda doğdum, büyüdüm. Küçük yerde yapamam. Babama bunu söylediğimde hayırlısı olsun kızım, senin her zaman yanındayız bekleyelim görelim dedi. Bu yaz staj yapmam lazım ama içimden gelmiyor. İstemiyorum.
Çok uzattım biliyorum. Benim ailem geçen sene İstanbuldan taşınıp, daha küçük yere gittiler. Şimdi burada yalnızlığıda alıştım. Acaba okulu bıraksam daha mı mutlu olurum? Yoksa her şey daha mı kötü olur? Ben aileme okulu bırakmak istemediğimi onları kırmadan, üzmeden nasıl söyleyebilirim?
Karışık yazmış olabilirim, ama kafamda o kadar karışık ki ne yapacağımı şaşırdım. Erkek arkadaşıma bile konuyu açamıyorum. Bana akıl verin lütfen, çok ihtiyacım var buna...
canım istediğin farklı bir bölüm var mı? okulu bırakıp tekrar mı hazırlanmak istiyorsun? belki o zaman ailen o kadar da üzülmeyecek.. 1-2 yıl kaybın olacak ama önemli olan istediğin işi yapmak..
ablam aile baskısı ile yazmıştı bölümünü.. ilk senesinde ciddi depresyona girdi.. ağlayarak gidip geliyordu okula.. babam bırakmasına asla müsade etmezdi.. istediği bambaşka bir bölüm vardı.. okudu bitirdi.. şimdi "iyiki bırakmamışım" diyor.. çok mutlu işinde.. uluslararası bir firmada müdür oldu.. yani bölümü okurken sevmesen de belki iş hayatında mutlu olursun.. ben sevmeyerek okuduğum bölümden severek yaptığım mesleğime ilerledim.. iyi düşün.. güzelce açıklar ve kararlı olursan ailen anlayışlı olur gibi..
Bölümün güzelmiş aslında. Keyifli ve çok zor olmayan bir bölüm. Sevmediğin mesleği yapmak zor tabi ama belki okulu sevmemişsindir mesleğini seversin. Stajını bir yap ondan sonra kesin kararını ver bence. Belki çok keyif alırsın stajda. İş imkanı çok geniş bölümünün. Açıköğretimden ne okuyacaksın ki? Nasıl meslek sahibi olacaksın, nasıl iş bulacaksın? Bak ben 2 üniversite bitirdim, boştayım. Devlet memuru olayım diye çabalıyorum. Geleceğine, emeklerine, babanın senin üzerindeki emeklerine yazık edersin. Bana şimdi bu bölümü sevmiyorum, şu bölümü istiyorum tekrar sınava girip o bölümü kazanıcam deseydin eğer gaz verirdim sana. Ama sen açıköğretimden bahsediyorsun, 2 yıllıktan bahsediyorsun. Hedeflerin neden bu kadar düşük?
Okulunun taşınması mevzusuna değinmiyorum bile. O kısım tamamen şımarıklık.
İşte siz bile 2 üniversite bitirmiş biri olarak bile iş sıkıntısı çekiyorsunuz bir de benim bölüme bakın. Evet iş imkanı çok olan bir bölüm ama ben turizmi üniversite bitirmedende yapabilirim.
Hedef konusunda haklısınız aslında. Ama bilmiyorum hiç bir zaman 4 senelik üniversite düşünmedim. Bir an önce bitsin hayata atılıyım istedim hep.
Aslında konuyu sizlere bu yüzden açtım. Yaptığım şımarıklık mı diye? Çünkü ben artık düşünemiyorum. Ama mutsuzum tek bildiğim bu. Bilmiyorum açıkcası hiç bir şey bilmiyorum
Turizmi okumadan da yaparsın tabi ki ama garson olarak yaparsın en iyi ihtimal. Bir restoran işletmek istemez misin ya da bir otelin servis müdürü olmak? Bir turizm şirketinde yönetici olmak ya da bir müzede çalışmak? Bunları yapabilmen için o okulu bitirmen lazım. O okulu bitirdikten sonra da çalışıp çabalaman lazım. Emek olmadan yemek olmaz. Biraz tembel gördüm seni, ya da motivasyonun eksik.
İki yıllık en çok tercih edilen bölüm gıda olmuş geçen sene. Onu okuduğunu varsayalım. Bir yemek fabrikasına tekniker olarak işe girmişsin, iyi para alırsın. Ama bütün gün ayakta kalırsın, her işe koşturursun. Üstün gıda mühendisi olur, ondan emir alırsın. Sana şunu yap bunu yap der. Sonra gelir imza atar. Sadece seni denetler işi budur. Ve senden daha fazla para kazanır. Bu aradaki eğitim farkıdır işte. Aynı işi yaparsın hatta daha fazlasını yaparsın, hem emir altında olursun hem daha az kazanırsın.
Bana bakma sen, benim gözüm yüksekte. İş çok bana göre yok. 1200 lira maaşla hemen yarın istesem başlarım işe. Ama 2500 kazanmak varken neden 1200 kazanayım ki? Hedeflerim büyük. Biraz daha çalışırım, biraz daha yorulurum ama daha iyi yerde olurum. Bilmem anlatabildim mi?
Sen beni dinle, babanı dinle, üzme onları da bitir şu okulu. Yarısı bitmiş gitmiş zaten.
Sakarya üniversitesi turizm işletmeciliğinde okuyorum. Bu bölümü okumaktansa giriyim açık öğretimde okuyayım diyorum. Ben hep 2 senelik okumak istedim, tercihlerimi yine babam istediği için 4 senelik yaptım. Yani bu bölümü sırf 4 senelik olduğu için seçtim. Babama aşık bir evladım ben. Ve yarın öbür gün onu bu yüzden üzdüğüm için pişman olmak istemiyorum. Ama olmuyor finallerim var ve ben çalışmak bile istemiyorum. Düşünmekten çarpıntım tutuyor, başım ağrıdan çatlıyor. Çok doluyum gerçekten.
Sakarya'ya İstanbul'dan gidince bi'bocalıyosun ama arkadaş çevren de olunca alışıyosun.
Açıkcası ben mantıksız buldum biraz düşünceni. 4 yıllık kazanabiliyoken iki yıllık okuyan biri olsa çevremde şahsen gülerdim. Niye dersen ben de ilk iki yıllığa gidip dışardan bakıldığı gibi her şeyin kolay olmadığını görüp dikey geçişe kasıp kazandım. İki yıllıklar üniversite olarak bile geçmiyo adı üstünde "meslek yüksekokulu"... Hatta şöyle diyeyim büyük firmalar stajyer alırken iki yıllıkları kafadan eliyolar en azından benim gittiklerim öyleydi.
Benim arkadaşım Sivas'a mı ne gitti okumaya hem de İstanbul'dan... Kaç sene dersen 6 sene...
Açıkcası yerinde olsam okurdum ya da tekrar sınava çalışır bi'sonraki yıl yerleşmeye bakardım. Hayata atılmak malesef zannettiğin kadar kolay değil.
Merhaba arkadaşlar yine ben... Günlerdir düşünmekten kafayı yediğim bir konu var. Kimseye anlatamıyorum, çünkü kimse anlamıyor, belki siz anlarsınız diye yine size geldim.
Üniversite 2. Sınıf öğrencisiyim. Okuduğum bölümden hiç memnun değilim, sevmiyorum, sevemiyorum. 1. Sınıfın 2. Döneminde okulu bırakıp döndüm. Ama babam çok üzüldü. Bana hiç bir zaman bağırmadı, bırakmayacaksın demedi. Her zaman senin yanındayız, nasıl istersen öyle yap dedi. Ama dayanamadım. Onun mutsuzluğuna, hayal kırıklığına dayanamadım, okula geri döndüm... Ama ben mutlu değilim, hem de hiç. Bu bölümü okumak, burada yaşamak istemiyorum. Okulu bıraksam babam yine çok üzülecek biliyorum. Geçen konumda yazmıştım, okulum sapancaya taşınacak diye. İşte o günden beri bir günüm mutlu geçmiyor. Ben orada hiç yaşayamam. Yapamam. İstanbulda doğdum, büyüdüm. Küçük yerde yapamam. Babama bunu söylediğimde hayırlısı olsun kızım, senin her zaman yanındayız bekleyelim görelim dedi. Bu yaz staj yapmam lazım ama içimden gelmiyor. İstemiyorum.
Çok uzattım biliyorum. Benim ailem geçen sene İstanbuldan taşınıp, daha küçük yere gittiler. Şimdi burada yalnızlığıda alıştım. Acaba okulu bıraksam daha mı mutlu olurum? Yoksa her şey daha mı kötü olur? Ben aileme okulu bırakmak istemediğimi onları kırmadan, üzmeden nasıl söyleyebilirim?
Karışık yazmış olabilirim, ama kafamda o kadar karışık ki ne yapacağımı şaşırdım. Erkek arkadaşıma bile konuyu açamıyorum. Bana akıl verin lütfen, çok ihtiyacım var buna...
Vakti zamanında aynı şeyi bende yaşamıştım, gençlik halleriydi bölümümü sevmiyordum, ailem bırakmamı istemedi ama ben inat ettim bıraktım.. Daha mutlu oldummu diye sorarsan hayır daha mutlu olmadım.. Eğitim önemlidir ve ne istediğini biliyorsan, bırakmak için yani, ne istediğini biliyorsan bırak, şehir bahane olmasın, eğer istediğin daha cazip bir bölüm varsa ve daha çok çalışıp oraya girerim diye güveniyorsan kendine bırak.. Yoksa benim gibi okul bıraktığın için düşen puanların ve yaş ilerledikçe ders çalışmaya sıkılıp aman bi işe giriyim boş durmıyım diye düşünüp zamanı su gibi harcayıp sonra aöf mezunu kalırsın.. O yüzden daha çok çalışıp kendi istediğim şehir ve bölüm diyorsan ve kendine güveniyorsan aileni ikna et..
İşte siz bile 2 üniversite bitirmiş biri olarak bile iş sıkıntısı çekiyorsunuz bir de benim bölüme bakın. Evet iş imkanı çok olan bir bölüm ama ben turizmi üniversite bitirmedende yapabilirim.
Hedef konusunda haklısınız aslında. Ama bilmiyorum hiç bir zaman 4 senelik üniversite düşünmedim. Bir an önce bitsin hayata atılıyım istedim hep.
Aslında konuyu sizlere bu yüzden açtım. Yaptığım şımarıklık mı diye? Çünkü ben artık düşünemiyorum. Ama mutsuzum tek bildiğim bu. Bilmiyorum açıkcası hiç bir şey bilmiyorum
Sakarya üniversitesi turizm işletmeciliğinde okuyorum. Bu bölümü okumaktansa giriyim açık öğretimde okuyayım diyorum. Ben hep 2 senelik okumak istedim, tercihlerimi yine babam istediği için 4 senelik yaptım. Yani bu bölümü sırf 4 senelik olduğu için seçtim. Babama aşık bir evladım ben. Ve yarın öbür gün onu bu yüzden üzdüğüm için pişman olmak istemiyorum. Ama olmuyor finallerim var ve ben çalışmak bile istemiyorum. Düşünmekten çarpıntım tutuyor, başım ağrıdan çatlıyor. Çok doluyum gerçekten.
Boyle bir bolumu okumak sirf ziyan. Yazik olur yillarina. Bence birak yeniden sinava gir
Gerçekten böyle mi düşünüyorsunuz?
Haayata atılıp ne yapacaksın mesela?
2 yıllık bölüm bitirip,hemde açıköğretim,ne iş bulabileceğini düşünüyorsun?
Bir mağazaya tezgahtar ,kasiyer,en iyi ihtimalle bir muhasebecinin yanında işe girersin.
Hayata dair planların,umutların yok mu?
Okuduğum bölümü bitirmedende turizm işi yapabilirim diyorsun.
En iyi ihtimallae garson olur ve en fazla şef garson olursun...
O okulu bitirdiğinde ön rezervasyondan başlayıp müdürlüğe kadar yükselebilirsin...
Baban yerden göğe kadar haklı..
Turizm işinde üni bitirmeden de çalışabilirim derken sanırım otelde garsonluk yapmaktan filan bahsediyorsun, ki o garsonlar bile en az 3 dil bilen donanımlı kişiler oluyor çoğu zaman. Okul bitirmeden kim niçin alsın seni oraya, okulun olursa hem okulunu okumuş diyip işe de alırlar seni aşağıdan başlar otel müdürlüğüne kadar gidersin. Okulunu bitir 2 yıllık aöf sana hiçbir şey katmaz, dil okuluna gidersin okuldan sonra bi otelde fıstık gibi maaşla bi işe başlarsın, sonra da bu tavsiyeyi veren Ulytau arkadaşına teşekkür edersin.
Kesinlikle.. Oylesine uni olmus garip bolumler. Bu bolumler kalifiye degil ara eleman yetistirir bunun da ederi 4 yil degildir. Ben senin yerinde olsam 1 sene cok siki uni sinavina hazirlanir adam gibi bolum kazanirim. Acikogretimle de bisey yapamazsin.