Derin bir bocalama,cöküş,arayış

Bir nebzede olsa yaranıza ilaç olabildiysem ne mutlu bana :) Allah sağlık versin gerisi hiç önemli değil, hallolur. Bak bu sözü çok seviyorum; ''sen yönünü Allaha dön Allah yolunu güzelleştirir'' :)
 
İnşallah gerçekleştirirsiniz ben gerçekleştiremiyorum maalesef şu an yapabildiğim maaşımın belli kısmını her ay yardım olarak paylaşmak gönül isterdi ki daha fazlasını yapayım.
 
Emin olun, ben de benzer şeyler yaşıyorum. Bende 4/4 lük müslümanlığımı yapamıyorum. Ama biraz daha Allaha yönelsem, namazlarımı kılıp, kuran okuyup mealini anlamaya çalışsam kafa yorsam daha iyi gelip o boşluk hissi kapanacak gibi. Ben bir de yoğun çalışıyorum. Herşey benim üzerim de 2 çocuğum var eşimden de ayrıldım. Bu yoğunluğumun için de o boşluğu hissediyorum düşünün. Biraz daha Allaha yönelsek ancak o boşluk hissi öyle geçecek gibi.. Bende yapmaya çalışacağım..
 
Size mesajla tavsiyede bulunacağım. Buraya isim isim yazmak istemiyorum.
 
Ben psikolog ile konuştum. Kaygılarım var dedim. Herkesin az - çok kaygısı olduğu ama hayatın her yerinde hissetmeye başladıysan o zaman sorun olduğunu, tedavi gerektirdiğini söyledi. Düşündüm evet kaygılarım var ama umudumun da olduğunu hissettim. Kaygılı olma durumum çok abartılı olmadığını hissettim. Bu nedenle devam etmedim. Ailemle ilgili çok güzel tiyolar verdi.

olaylara bende üzülüyorum. Neden diye sorduğum çok oluyor. Ama yoluma bakabiliyorum. Bunu bencillik olarak görmüyorum. Görmüyorum çünkü daha öncede çok kötü şeyler olmuş.. olmaya devam edecek. Bunlar yaşayanların ve görenlerin sınavı. Öbür dünya inandığım için düz dünyası olmadığına da inanıyorum. Yoksula yardım etmek, hayvanlara yemek vermek gibi şeyleri yapıp küçük mutluluklar biriktiriyorum.

Olmuyor içinden çıkamıyorsanız psikolog yada psikiyatrist ile görüşün.
 
Bendede eksiklik var. Bir türlü beceremedim. Sanki bağlı gibiyim. O bağı kopramadım
 
aslında ruhsal sıkıntıları cahillikten yaşıyoruz. sistemi bütünüyle anlayıp göremediğimiz için yaşıyoruz. bilmemek korkuyu büyütüyor, anlamak sevgiyi. sistemi araştırmak, sistem üzerine tefekkür etmek ve anlamak gerekli. o zaman insanın zihni ve duyguları dengeye geliyor. hayat denge esaslıdır. istediğiniz kadar ibadet edin, içinde yaşadığımız sistemi anlamadığınız sürece soruların, boşluğun, isyanın sesi yükselir, içinizde kapladığı yeri büyür. ama tefekkür edip anlarsak o zaman sistemle uyumlu yaşayabiliriz ve içimizde yükselip alçalan duyguları takip edip aslında neyi işaret ettiklerini ve geçici olduklarını görebiliriz. hayat ve ölüm döngüsünü içselleştirdiğimizde negatif bakış açılarının penceresinden nasıl ayrılacağımızı da görebiliriz. dünyanın zıtlıklarla dolu yapısını içselleştirdiğimizde sorularımız azalabilir, sistemdeki dengeyi ve sistemin tam şu vakitte neresinde denge bozukluğu olduğunu bütüncül görebiliriz. sistemin işleyiş prensiplerini anladıktan sonra kendi dengemizde nerede eksik varsa tamir edebiliriz. varlığa dair aklınıza takılan sorular için önce kendi zihninizde soru sorup kendi kendinize cevap vermeyi denerseniz, takıldığınız yerde de bu konuda farklı görüşlere bakarsanız, o zaman kendi sistem algınızı sağlıklı oturtabilirsiniz ama mutlaka kendini, dünyayı, öğretilenleri sorgulamak ve özgür iradeniz esastır ruhsal eğitim, irade terbiyesi yolunda. şuan bu duygu durumunda ve zihniyette olmayı seçenin de siz olduğunu ve kendi kendinize hangi öğretiyi vermeye çalıştığınızı, hangi olayların biz insanlığa vesile olduğunu mikro çapta kendi hayatınızda, makro çapta da toplumsal bazda fark etmeniz gerekir. bir kişi bir kişi belki bir gün tamamen aydınlanmış oluruz, bilemiyorum çok umudum yok buna dair. bütün kötülük cahillikten, bütün cahillik sevgisizlikten. önce hayatı sevin ucunda ölüm olduğu için.
 
İnanın okadar detaylı yazmışsınız ki 2 defa okudum beynim algilamadi resmen,çok teşekkür ediyorum,buraya cevap yazan herkes bir şeyler katıyor bana minnettarım ve çok haklısınız,çok sağolun
 
İnanın okadar detaylı yazmışsınız ki 2 defa okudum beynim algilamadi resmen,çok teşekkür ediyorum,buraya cevap yazan herkes bir şeyler katıyor bana minnettarım ve çok haklısınız,çok sağolun
biraz karışık anlatmış olabilirim çok derin ve üzerine konuşulması gereken meseleler aslında o yüzden toparlamak veya kelimelerle şak diye anlatması çok zor ama bu konularla ilgili insanlara öğrendiklerimi aktarmaya söz verdim aklınıza takılan bir şey olursa bir mesaj uzağınızdayım çekinmeyin bir kardeşiniz olarak görün kendinize iyi bakın en karanlık gecenin sabahı güneş doğar
 
Bende de özellikle hayvanlar konusunda benzer üzüntüler oluyordu hala var. Hele şimdi sırf kedi köpek besliyor diye öldürülen insanların haberlerini izlerken üzüntüm kat kat artıyor. Ahmet Mattia konusuna, üniversite harçlığını çıkarmak için kuryelik yaparken katledilen Emre... Ben bu şekilde benzer üzüntülerimi psikiyatristime anlattığımda depresyon/melankoliden ziyade merhamet vurgusu yapmıştı. Sizin de görüyorum ki merhamet duygunuz yüksek. Elinizden gelen hobi/kurs her şeyi yapmış gibi görünüyorsunuz. Belki terapi yardımı alabilirsiniz çünkü bu melankoli hissi, dipte olma duygusu derinleştikçe derinleşiyor (bende öyle olmuştu). Eğer kendi başınıza toparlanacak güçte hissetmiyorsanız yardım almanız iyi olur. Umarım en kısa zamanda iç ferahlığına kavuşuruz milletçe
 
6 şubat depreminde büyük bi depresyon geçirdim. Deprem bölgesine gittim ücretsiz izne çıktım günlerce orda kaldım. Ayrılamadım 7 24 çalışıyor kendimi perişan ediyordum. Yardım ediyordum ama uyanıkken hep ağlıyordum, genel toplum düzeni ve yaşam şartlarımız ile ilgili de
Çok kaygılı aşırı üzgün buhran dönemini geçirdim.
Terapi aldım. Hala alıyorum, iyi geldi evet.
Sevgili annecığımin de söylediği şu cümle biraz beni tokatladı. ‘Herkese yardım edebilecek herkese üzülecek ve herkesi düşünecek tek güç yaradandır, içinde ki kibir seni bu duruma itiyor sen görmesende.’
 
YAa çok teşekkür ederim eksik olmayın çok incesiniz
 
Evet kendi başıma halledebilecekmisim gibi gelmiyor zaten bende uzmandan yardım almayı düşünüyorum çünkü gittikçe dibe çöküyor gibiyim
 
Ahhh depremde ne çok istedim anlatamam gitmeyi deli oldum ama mümkün değildi,sonradan hatta eşime yardim kuruluşlarına üye olmak istediğimi söylemiştim böyle her yere yardıma koşmak istedigimi falan ama istemedi,cagirdiklari an gitmen lazım küçük çocuk var mümkün değil büyüyünce istediğini yap dedi o yüzden katilamamistim, bu arada sizede çok teşekkür ederim herkes adına Allah razı olsun,ve annenizin dediği şey,çok tuhaf ama gerçekçi
 
Büyüklenmeden insanlar adına üzülmek, önce kendi kul hakkına girmemek , kendini düşünmek.. derin bi cümle. İçinde çok şey var. Umarım demek istediklerimi anlarsınız . Terapi tavsıye ediyorum..
 
Sizin gibi hassas biri acaba,yardım platformlarında aktif rol alsa mı huzuru bulur? Benim aklıma o geldi,onu deneyin birde
 
Sizin gibi hassas biri acaba,yardım platformlarında aktif rol alsa mı huzuru bulur? Benim aklıma o geldi,onu deneyin birde
Evet çok istiyorum ama önceki yorumlarında yazmıştım küçük bir çocuğun olduğu için tam anlamıyla yeterli olamayabilirim yardım derneklerine ve saat konusunda da sıkıntı yaşarım diye şimdilik yapamıyorum malesef
 
mümkün olduğunca sokaklardaki çocukları sevindirin bence üç beş hiç fark etmez bazen para değil dondurma vs istiyorlar sadece. tabii ben arkalarında kim vardır parayı başkası mı alıyordur umursamıyorum o boyutu da var ama cebimde nakit varsa dağıtıyorum 2-3 senedir çocuk yaşlı müzisyen fark etmeksizin niyetini sorgulamıyorum. inanç sadece tabii ama işsiz kalınca zorluk çekmememin yardım gelmesinin sebebinin bu olduğunu düşünüyorum asıl bağış yapılan yerlere karşı güvenim yok nedense o noktada sorguluyorum
 
Kesinlikle haklısın,yapılan söylenmez ama bende böyle denk gelince Yapiyorum sürekli ve gerçekten Allah karşılığını 3 5 kat veriyor ve hiç zaman gecmeden,gerçekten niyet önemli
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…