- Konu Sahibi Mutsuzbiri123
-
- #61
Acill doktora gidin yazdığınız şeyler hiç normal değil.
Acill doktora gidin yazdığınız şeyler hiç normal değil.Hanımlar merhaba. Ben aslında biraz içimi dökmek istedim çünkü anlatacaklarimdan da anlayabileceğiniz gibi güvenip konuşabilecek kimsem yok biraz uzun olacak kusura bakmayın.
Ben her zaman kaygı düzeyi çok yüksek bir insandım zaten ama son zamanlarda bu durum hayatım o çok fazla etkilemeye başlamıştı. Yaklasik 7 ay önce çok siddetli depresyon belirtileri yasamaya başladım. Ilk birkaç ay doktora gitmeyi reddettim kimseyle konuşmak istemiyordum ama gittikçe kotulesince annem beni dinlemeyip zorla bir doktora götürdü. Majör depresyon ve yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi kondu. Hemen psikoterapi ve antidepresan tedavisine başladım. 2 aydan fazla zaman geçmesine rağmen pek bir fark hissetmiyordum depresyon kaynaklı baslayan uykusuzluk iştahsızlık mide bulantısı gibi fiziksel sorunlar geçmişti ama duygusal olarak daha iyi değildim. Tam da bu dönemde taciz edildim. Fiziksel bir sey olmasına izin vermedim kendimi korumayı başardım ama sonraki gün aynı adamla tekrar karşılaştım ve uzun süre takip etti beni zor kaçtım elinden. Hemen polise gittim ama adam serbest bırakıldı.
Bu olaydan sonra hastalığım farklı bir evreye geçti, daha doğrusu doktorlarım böyle düşünüyor. Zaten hastaligin başından beri farklı bazı durumlar yaşıyordum, zihnin karışıklığı, gölgeler görmek, unutkanlık ve sahte anılar gibi ama fazla önemsememiştim açıkçası o yüzden doktora anlatmamıştım ama bu olaydan sonra bunlar artmaya başladı. Özellikle sahte anılar beni çok zorluyordu . Söyle anlatayım zihnimdeki anıların bir kısmi tamamen siliniyor o an gerçekten ne yaptığımi hiç hatırlamıyorum ve beynim bu boşluğu doldurmak için sahte anılar üretiyor aslında olmayan şeyler hatırlıyorum. Böyle şeyler artmaya başlamıştı işte.
Daha sonra okula gidip gelirken o adamı tekrar görmeye başladım beni takip ediyordu ama bir süre sonra gidiyordu arkama döndüğümde orada olmuyordu. Ben o adamin beni hala takip ettigine kimseyi inandiramadim. bu olayı ve diğer olanları anlattığımda doktorum halüsinasyon gördüğümü söyledi. Ben özel bir hastaneye gidiyordum o zamana kadar ama ailem bunu öğrenince yaşadığım bölgedeki ruh ve sinir hastalıkları hastanesine gitmemi istediler. Oranin doktoruyla gorusrugumde bana antipsikotik ilac yazdı.
Biz o sırada yazligimiza geçtik o çünkü ben o cevrede olmaya dayanamıyordum artık buraya gelirsem beni bulamaz sandim ama her sey daha kötü oldu. Peşimden buraya kadar geldi ve karşı binadaki boş daireye taşındı sürekli beni izliyor. Ben bunu birilerine anlatmaya çalıştığımda inanmıyorlar ilaçlarını içtin mi diyorlar hemen ama ben eminim o adamın burada olduğuna. Her hareketimi izliyor ama ben buna kimseyi inandiramiyorum artık tek başıma dışarı çıkamıyorum odamın perdelerini açamıyorum ama kimsenin umrunda değil hala hasta olduğumu düşünüyorlar. Bir süredir biri beni uyarmaya başladı. Nasıl anlatsam bilmiyorum beynimin içinde benimle birilikte düşünen biri daha var ve o benim bilemeyeceğim şeyleri biliyor. Insanların aklından geçenleri, ne olacağını vs. Ve bana söylediği şey çevremdeki herkesin artık benimle uğraşmaktan bıktığı bu yüzden beni umursamadiklari. Herkes deli olduğumu düşünüyor. En yakın arkadaşlarım, ailem bile. kimseye guvenmiyorum artik. O yüzden artık kimseye bir sey anlatmıyorum hep iyi gibi davranmaya çalışıyorum gülüyorum ve iyileştiğini sanıyorlar. Bana inanan tek bir kişi erkek arkadaşım. Kendisi askerde şu an ona bu durumu anlattığımda sen deli değilsin ben her zaman yanında olucam dedi. Anlattığım her seyi ciddiye alıp ilgileniyor. Sadece o var yanımda. Ama 1 haftadır ondan da haber alamıyorum. Deliye döndüm ne olduğunu bilmiyordum. Ama dün anladım her seyi o manyak adam beni üzmek için ona zarar verecek benim yüzümden ona bir sey yapacak. Ben ne yapacagimi bilmiyorum buna izin veremem. Dün gidip adamla konuşacaktım bütün gün dışarı çıkmasını bekledim ama çıkmadı bende evine gitmeye cesaret edemedim. Onu rahat bırakması için ikna edebilirim belki. Sizce ne yapmalıyım bu konuda?
Defalarca kendimi öldürmek istedim. Bazen sadece aklımdan geçen bir düşünce oldu bu ama bazen gerçekten yapmaya karar verdim hazırlandım son anda yapamadım. Korktuğumdan değil kesinlikle. Sadece sevdiklerime veda etmeden gitmek istemedim. Ailemle konuşamazdım ona cesaretim yoktu ama bir seferinde arkadaşıma yazdım o durdurdu beni sabaha kadar bu telefonu kapatmayacaksın yarın da sıksık arayacağım hemen telefonu açacaksın yoksa anneni arayıp ne yaptığını anlatırım dedi yapamadım. Bir seferinde de erkek arkadaşıma yazdım yanımda olan tek kişi o ona veda etmeden yapamazdım ama o da bi sorun olduğunu anlayıp durdurdu beni seviyorsan yapma böyle bir sey benim için dayan dedi yapamadım. Ama artık gerçekten buna dayanabilecegimi hissetmiyorum. Bu hayatta bana inanan tek insan şu an benim yuzumden tehlikede başına ne geldi ne olacak onu bile bilmiyorum. O adamla konuşup onu rahat bırakmasını isteyeceğim eğer ölmemi istiyorsa ölürüm hiç korkmuyorum bundan sadece onun iyi olduğundan emin olmam gerekiyor önce.
Doktor rehber öğretmenimi aramıyor. Öğretmenim beni arıyor sık sık durumu öğrenmek için o söyledi hastaneye yatmanın daha rahat olabileceginiBirinin seni takip etmesi durumunda seni seven insanların bunu görmezden geleceğine, araştırmayacağına inanıyo musun? Bir süre onların söylediklerinin tamamen doğru olduğunu kendine telkin edip tüm enerjinle tedaviye devam etsen kendini nasıl hissedersin acaba?
Bunları düşünürken doktorunun rehber öğretmenini arayarak bilgi almasının bu insanların seni önemsediğine kanıt olarak almalısın. Psikolojik yardım alanlar (hastaneye yatmak ya da ilaç kullanmak da) delidir yargısı artık çok geçmişte kaldı. Herkesin kendi başına başa çıkamadığı konular var buna emin ol. Profilindeki yaşın doğruysa eğer, çok küçüksün lütfen etrafında sana yardıma uzanan bu elleri sımsıkı tut.
Olurmu öyle şey,apandisit tedavisi görüyorsunuz hastanede ilerde karşınıza çıkıyormu ki bu çıksın.mesela benim bir akrabam var bir süre bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde tedavi gördü,kendi anlatmadığı kimse bunu bilmiyor.hem yarın için kaygılanıp bu günü niye harcıyorsun sen bugün iyileşmek için her yolu dene her imkanı kullan toparlan yarınlar zaten bugünden mükemmel olacakYa ben hastaneye yatanların deli olduğunu düşünmüyorum zaten öyle olsa tedaviyi hiç kabul etmezdim. Ama toplumumuzda böyle bir yargı var malesef biliyorsunuz ilerde meslek hayatımda falan karşıma çıkar diye korkuyorum.
yaş öğrenim durumunuz nedir acabaHanımlar merhaba. Ben aslında biraz içimi dökmek istedim çünkü anlatacaklarimdan da anlayabileceğiniz gibi güvenip konuşabilecek kimsem yok biraz uzun olacak kusura bakmayın.
Ben her zaman kaygı düzeyi çok yüksek bir insandım zaten ama son zamanlarda bu durum hayatım o çok fazla etkilemeye başlamıştı. Yaklasik 7 ay önce çok siddetli depresyon belirtileri yasamaya başladım. Ilk birkaç ay doktora gitmeyi reddettim kimseyle konuşmak istemiyordum ama gittikçe kotulesince annem beni dinlemeyip zorla bir doktora götürdü. Majör depresyon ve yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi kondu. Hemen psikoterapi ve antidepresan tedavisine başladım. 2 aydan fazla zaman geçmesine rağmen pek bir fark hissetmiyordum depresyon kaynaklı baslayan uykusuzluk iştahsızlık mide bulantısı gibi fiziksel sorunlar geçmişti ama duygusal olarak daha iyi değildim. Tam da bu dönemde taciz edildim. Fiziksel bir sey olmasına izin vermedim kendimi korumayı başardım ama sonraki gün aynı adamla tekrar karşılaştım ve uzun süre takip etti beni zor kaçtım elinden. Hemen polise gittim ama adam serbest bırakıldı.
Bu olaydan sonra hastalığım farklı bir evreye geçti, daha doğrusu doktorlarım böyle düşünüyor. Zaten hastaligin başından beri farklı bazı durumlar yaşıyordum, zihnin karışıklığı, gölgeler görmek, unutkanlık ve sahte anılar gibi ama fazla önemsememiştim açıkçası o yüzden doktora anlatmamıştım ama bu olaydan sonra bunlar artmaya başladı. Özellikle sahte anılar beni çok zorluyordu . Söyle anlatayım zihnimdeki anıların bir kısmi tamamen siliniyor o an gerçekten ne yaptığımi hiç hatırlamıyorum ve beynim bu boşluğu doldurmak için sahte anılar üretiyor aslında olmayan şeyler hatırlıyorum. Böyle şeyler artmaya başlamıştı işte.
Daha sonra okula gidip gelirken o adamı tekrar görmeye başladım beni takip ediyordu ama bir süre sonra gidiyordu arkama döndüğümde orada olmuyordu. Ben o adamin beni hala takip ettigine kimseyi inandiramadim. bu olayı ve diğer olanları anlattığımda doktorum halüsinasyon gördüğümü söyledi. Ben özel bir hastaneye gidiyordum o zamana kadar ama ailem bunu öğrenince yaşadığım bölgedeki ruh ve sinir hastalıkları hastanesine gitmemi istediler. Oranin doktoruyla gorusrugumde bana antipsikotik ilac yazdı.
Biz o sırada yazligimiza geçtik o çünkü ben o cevrede olmaya dayanamıyordum artık buraya gelirsem beni bulamaz sandim ama her sey daha kötü oldu. Peşimden buraya kadar geldi ve karşı binadaki boş daireye taşındı sürekli beni izliyor. Ben bunu birilerine anlatmaya çalıştığımda inanmıyorlar ilaçlarını içtin mi diyorlar hemen ama ben eminim o adamın burada olduğuna. Her hareketimi izliyor ama ben buna kimseyi inandiramiyorum artık tek başıma dışarı çıkamıyorum odamın perdelerini açamıyorum ama kimsenin umrunda değil hala hasta olduğumu düşünüyorlar. Bir süredir biri beni uyarmaya başladı. Nasıl anlatsam bilmiyorum beynimin içinde benimle birilikte düşünen biri daha var ve o benim bilemeyeceğim şeyleri biliyor. Insanların aklından geçenleri, ne olacağını vs. Ve bana söylediği şey çevremdeki herkesin artık benimle uğraşmaktan bıktığı bu yüzden beni umursamadiklari. Herkes deli olduğumu düşünüyor. En yakın arkadaşlarım, ailem bile. kimseye guvenmiyorum artik. O yüzden artık kimseye bir sey anlatmıyorum hep iyi gibi davranmaya çalışıyorum gülüyorum ve iyileştiğini sanıyorlar. Bana inanan tek bir kişi erkek arkadaşım. Kendisi askerde şu an ona bu durumu anlattığımda sen deli değilsin ben her zaman yanında olucam dedi. Anlattığım her seyi ciddiye alıp ilgileniyor. Sadece o var yanımda. Ama 1 haftadır ondan da haber alamıyorum. Deliye döndüm ne olduğunu bilmiyordum. Ama dün anladım her seyi o manyak adam beni üzmek için ona zarar verecek benim yüzümden ona bir sey yapacak. Ben ne yapacagimi bilmiyorum buna izin veremem. Dün gidip adamla konuşacaktım bütün gün dışarı çıkmasını bekledim ama çıkmadı bende evine gitmeye cesaret edemedim. Onu rahat bırakması için ikna edebilirim belki. Sizce ne yapmalıyım bu konuda?
Defalarca kendimi öldürmek istedim. Bazen sadece aklımdan geçen bir düşünce oldu bu ama bazen gerçekten yapmaya karar verdim hazırlandım son anda yapamadım. Korktuğumdan değil kesinlikle. Sadece sevdiklerime veda etmeden gitmek istemedim. Ailemle konuşamazdım ona cesaretim yoktu ama bir seferinde arkadaşıma yazdım o durdurdu beni sabaha kadar bu telefonu kapatmayacaksın yarın da sıksık arayacağım hemen telefonu açacaksın yoksa anneni arayıp ne yaptığını anlatırım dedi yapamadım. Bir seferinde de erkek arkadaşıma yazdım yanımda olan tek kişi o ona veda etmeden yapamazdım ama o da bi sorun olduğunu anlayıp durdurdu beni seviyorsan yapma böyle bir sey benim için dayan dedi yapamadım. Ama artık gerçekten buna dayanabilecegimi hissetmiyorum. Bu hayatta bana inanan tek insan şu an benim yuzumden tehlikede başına ne geldi ne olacak onu bile bilmiyorum. O adamla konuşup onu rahat bırakmasını isteyeceğim eğer ölmemi istiyorsa ölürüm hiç korkmuyorum bundan sadece onun iyi olduğundan emin olmam gerekiyor önce.
Toplumun bir kısmı her konuda bir yargıya varıyor siz onları boşverin, sağlığınız ve siz her şeyden daha değerlisiniz.Ya ben hastaneye yatanların deli olduğunu düşünmüyorum zaten öyle olsa tedaviyi hiç kabul etmezdim. Ama toplumumuzda böyle bir yargı var malesef biliyorsunuz ilerde meslek hayatımda falan karşıma çıkar diye korkuyorum.
Ben cok okuyamadım.Terapıyı sıklastırın.Allah yardımcınız oldunHanımlar merhaba. Ben aslında biraz içimi dökmek istedim çünkü anlatacaklarimdan da anlayabileceğiniz gibi güvenip konuşabilecek kimsem yok biraz uzun olacak kusura bakmayın.
Ben her zaman kaygı düzeyi çok yüksek bir insandım zaten ama son zamanlarda bu durum hayatım o çok fazla etkilemeye başlamıştı. Yaklasik 7 ay önce çok siddetli depresyon belirtileri yasamaya başladım. Ilk birkaç ay doktora gitmeyi reddettim kimseyle konuşmak istemiyordum ama gittikçe kotulesince annem beni dinlemeyip zorla bir doktora götürdü. Majör depresyon ve yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi kondu. Hemen psikoterapi ve antidepresan tedavisine başladım. 2 aydan fazla zaman geçmesine rağmen pek bir fark hissetmiyordum depresyon kaynaklı baslayan uykusuzluk iştahsızlık mide bulantısı gibi fiziksel sorunlar geçmişti ama duygusal olarak daha iyi değildim. Tam da bu dönemde taciz edildim. Fiziksel bir sey olmasına izin vermedim kendimi korumayı başardım ama sonraki gün aynı adamla tekrar karşılaştım ve uzun süre takip etti beni zor kaçtım elinden. Hemen polise gittim ama adam serbest bırakıldı.
Bu olaydan sonra hastalığım farklı bir evreye geçti, daha doğrusu doktorlarım böyle düşünüyor. Zaten hastaligin başından beri farklı bazı durumlar yaşıyordum, zihnin karışıklığı, gölgeler görmek, unutkanlık ve sahte anılar gibi ama fazla önemsememiştim açıkçası o yüzden doktora anlatmamıştım ama bu olaydan sonra bunlar artmaya başladı. Özellikle sahte anılar beni çok zorluyordu . Söyle anlatayım zihnimdeki anıların bir kısmi tamamen siliniyor o an gerçekten ne yaptığımi hiç hatırlamıyorum ve beynim bu boşluğu doldurmak için sahte anılar üretiyor aslında olmayan şeyler hatırlıyorum. Böyle şeyler artmaya başlamıştı işte.
Daha sonra okula gidip gelirken o adamı tekrar görmeye başladım beni takip ediyordu ama bir süre sonra gidiyordu arkama döndüğümde orada olmuyordu. Ben o adamin beni hala takip ettigine kimseyi inandiramadim. bu olayı ve diğer olanları anlattığımda doktorum halüsinasyon gördüğümü söyledi. Ben özel bir hastaneye gidiyordum o zamana kadar ama ailem bunu öğrenince yaşadığım bölgedeki ruh ve sinir hastalıkları hastanesine gitmemi istediler. Oranin doktoruyla gorusrugumde bana antipsikotik ilac yazdı.
Biz o sırada yazligimiza geçtik o çünkü ben o cevrede olmaya dayanamıyordum artık buraya gelirsem beni bulamaz sandim ama her sey daha kötü oldu. Peşimden buraya kadar geldi ve karşı binadaki boş daireye taşındı sürekli beni izliyor. Ben bunu birilerine anlatmaya çalıştığımda inanmıyorlar ilaçlarını içtin mi diyorlar hemen ama ben eminim o adamın burada olduğuna. Her hareketimi izliyor ama ben buna kimseyi inandiramiyorum artık tek başıma dışarı çıkamıyorum odamın perdelerini açamıyorum ama kimsenin umrunda değil hala hasta olduğumu düşünüyorlar. Bir süredir biri beni uyarmaya başladı. Nasıl anlatsam bilmiyorum beynimin içinde benimle birilikte düşünen biri daha var ve o benim bilemeyeceğim şeyleri biliyor. Insanların aklından geçenleri, ne olacağını vs. Ve bana söylediği şey çevremdeki herkesin artık benimle uğraşmaktan bıktığı bu yüzden beni umursamadiklari. Herkes deli olduğumu düşünüyor. En yakın arkadaşlarım, ailem bile. kimseye guvenmiyorum artik. O yüzden artık kimseye bir sey anlatmıyorum hep iyi gibi davranmaya çalışıyorum gülüyorum ve iyileştiğini sanıyorlar. Bana inanan tek bir kişi erkek arkadaşım. Kendisi askerde şu an ona bu durumu anlattığımda sen deli değilsin ben her zaman yanında olucam dedi. Anlattığım her seyi ciddiye alıp ilgileniyor. Sadece o var yanımda. Ama 1 haftadır ondan da haber alamıyorum. Deliye döndüm ne olduğunu bilmiyordum. Ama dün anladım her seyi o manyak adam beni üzmek için ona zarar verecek benim yüzümden ona bir sey yapacak. Ben ne yapacagimi bilmiyorum buna izin veremem. Dün gidip adamla konuşacaktım bütün gün dışarı çıkmasını bekledim ama çıkmadı bende evine gitmeye cesaret edemedim. Onu rahat bırakması için ikna edebilirim belki. Sizce ne yapmalıyım bu konuda?
Defalarca kendimi öldürmek istedim. Bazen sadece aklımdan geçen bir düşünce oldu bu ama bazen gerçekten yapmaya karar verdim hazırlandım son anda yapamadım. Korktuğumdan değil kesinlikle. Sadece sevdiklerime veda etmeden gitmek istemedim. Ailemle konuşamazdım ona cesaretim yoktu ama bir seferinde arkadaşıma yazdım o durdurdu beni sabaha kadar bu telefonu kapatmayacaksın yarın da sıksık arayacağım hemen telefonu açacaksın yoksa anneni arayıp ne yaptığını anlatırım dedi yapamadım. Bir seferinde de erkek arkadaşıma yazdım yanımda olan tek kişi o ona veda etmeden yapamazdım ama o da bi sorun olduğunu anlayıp durdurdu beni seviyorsan yapma böyle bir sey benim için dayan dedi yapamadım. Ama artık gerçekten buna dayanabilecegimi hissetmiyorum. Bu hayatta bana inanan tek insan şu an benim yuzumden tehlikede başına ne geldi ne olacak onu bile bilmiyorum. O adamla konuşup onu rahat bırakmasını isteyeceğim eğer ölmemi istiyorsa ölürüm hiç korkmuyorum bundan sadece onun iyi olduğundan emin olmam gerekiyor önce.
Ailemi ikna etmek istiyorsan kamera kaydı alEvet eminim görüyorum sürekli burada.
Ilaç da kullanıyorum ben hayal görmediğime eminim ama ilaçlar rahat uyumam sağlıyor o yüzden düzenli alıyorum.
Tabi ki deli değilsin tatlım zaten hastahaneye de delileri yatırmıyorlar zaten.Eğitimli bir insan olarak psikiyatr servisindeki hastalara deli gözüyle nasıl bakabilirsin ki.Sanriları gerçeğinden ayırmak imkansızdır. Ve aldığın teşhis sanrıları da olan bir hastalık .Şöyle düşün bu adam gerçekten senin dediğin gibi sürekli peşindeyse hastanede olduğun sürede seni göremeyince bu takipten sıkılabilir görmediği kızı niye takip etsinDoktorla görüşüyorum zaten bana bazen onunla konuşmaya da korkuyorum. Okulumun rehber öğretmeni arıyor sürekli durumumu kontrol etmek için ve geçen gün bana doktor hastaneye yatman istedi mi daha rahat edersin dedi. Doktor hastaneye yatman gerekiyor der diye korkuyorum deli degilim ben
Ilk deliren sen değilsin mi? Ciddi misin ya ? BEN DELI DEGILIMKarşı daireme taşındı beni izliyor sürekli diyince aklıma masumlar apartmanı, gülbeni izleyen anıl geldi o da akıl.hastasi ya.
Belki de yazdıkların gerçek,bu diziyi izleyip etkilenmedin umarım.
Sana inanmıyorlar ve sen ısrarla seni sürekli takip eden kişinin varlığında ısrar ediyorsan basit.fotograf ve video cek.
Ben deli değilim diyosun,zirdeli olman gerekmiyor.hangimiz tam akıllıyiz,herkesin sorunları var ve çözmek için yüzleşmek ve üstüne gitmek lazım.
Farzedelim deli değilsin ama anlattıklarına ve olanlara bakılınca aklında sıkıntılar olma ihtimali var,bu yol gerçek deliliğe gidiyor.neden birşey yokmuş sende gibi davranıyorsun.bu hayatta ilk deliren sen değilsin.
Madem aklın başında doktora git, gerekirse her hasta gibi tedavin için hastaneye de yat.
Umarım troll değilsindir
Bu konuda bilgilisiniz sanırım mesleğiniz nedir merak ettimCanım benim, eğer profilinde yazan doğruysa daha 18 yaşındasın. Çok genç ve toysun. Bu yaşta zihin karışıklıkları, duygu geçişleri vb olması çok normal. Ancak sana bunu tüm samimiyetimle söylüyorum, sen deli değilsin.
nasıl ki bedenimiz hastalanınca hastaneye gideriz, ilaç kullanırız, gerekirse hastaneye yatarız, ruhumuz hastalanınca da aynısını yapmamız gerekir.
senin durumun şu anda yukarıda bahsettiğim olağan kafa karışıklığından farklı bir durum maalesef.
seni kırmak ya da sinirlendirmek asla istemiyorum ancak seni tanımayan ve sadece yazdıklarını okuyarak yorum yapan biri olarak söylüyorum sana bunları: duyduğun sesler, kafanın içindeki kişi, seni takip ettiğini söylediğin adam, sevgiline zarar vereceğini düşünmen, hiçbiri gerçek değil. Hatta belki sevgilin bile gerçek değil...
biliyorum, gerçek olduğuna eminsin hepsinin, sana inanıyorum, asla uydurmuyorsun. Ne yaşıyorsan onu söylüyorsun, sana kesinlikle inanıyorum. Ancak bu tarz rahatsızlıklarda beyinde meydana gelen nörotransmitter dediğimiz maddelerin bozulan bir dengesi söz konusudur. Yaşadığını düşündüğün her şeyin tamamıyla gerçekmiş gibi görünmesini sağlar bu durum, seni inandırır.
ancak tedavisi mümkün, bu stresten kurtulabilirsin.
sende en başta psikotik özellikli depresyon veya şizoaffektif bozukluk dediğimiz bir durumun olduğunu, ancak daha sonra bunun şizofreniye evrildiğini düşünüyorum.
doktorunla görüş, sana deli muamelesi yapmaz. Deli diye bir şey de yoktur ayrıca, toplumun uydurduğu, insanları kırmaktan başka bir işe yaramayan bir tabirdir.
dediğim gibi, nasıl ki bir diyabet, enfeksiyon, apandisit vb çok normal karşılanan, bedensel hastalıklarsa, senin de yaşadığın gayet normal karşılanan ruhsal bir hastalık.
ruhumuz da hastalanabilir ve tedaviye ihtiyaç duyar. Lütfen ailene ve doktoruna buraya yazdığın her şeyi anlat.
iyi olacaksın, merak etme
Canım benim, eğer profilinde yazan doğruysa daha 18 yaşındasın. Çok genç ve toysun. Bu yaşta zihin karışıklıkları, duygu geçişleri vb olması çok normal. Ancak sana bunu tüm samimiyetimle söylüyorum, sen deli değilsin.
nasıl ki bedenimiz hastalanınca hastaneye gideriz, ilaç kullanırız, gerekirse hastaneye yatarız, ruhumuz hastalanınca da aynısını yapmamız gerekir.
senin durumun şu anda yukarıda bahsettiğim olağan kafa karışıklığından farklı bir durum maalesef.
seni kırmak ya da sinirlendirmek asla istemiyorum ancak seni tanımayan ve sadece yazdıklarını okuyarak yorum yapan biri olarak söylüyorum sana bunları: duyduğun sesler, kafanın içindeki kişi, seni takip ettiğini söylediğin adam, sevgiline zarar vereceğini düşünmen, hiçbiri gerçek değil. Hatta belki sevgilin bile gerçek değil...
biliyorum, gerçek olduğuna eminsin hepsinin, sana inanıyorum, asla uydurmuyorsun. Ne yaşıyorsan onu söylüyorsun, sana kesinlikle inanıyorum. Ancak bu tarz rahatsızlıklarda beyinde meydana gelen nörotransmitter dediğimiz maddelerin bozulan bir dengesi söz konusudur. Yaşadığını düşündüğün her şeyin tamamıyla gerçekmiş gibi görünmesini sağlar bu durum, seni inandırır.
ancak tedavisi mümkün, bu stresten kurtulabilirsin.
sende en başta psikotik özellikli depresyon veya şizoaffektif bozukluk dediğimiz bir durumun olduğunu, ancak daha sonra bunun şizofreniye evrildiğini düşünüyorum.
doktorunla görüş, sana deli muamelesi yapmaz. Deli diye bir şey de yoktur ayrıca, toplumun uydurduğu, insanları kırmaktan başka bir işe yaramayan bir tabirdir.
dediğim gibi, nasıl ki bir diyabet, enfeksiyon, apandisit vb çok normal karşılanan, bedensel hastalıklarsa, senin de yaşadığın gayet normal karşılanan ruhsal bir hastalık.
ruhumuz da hastalanabilir ve tedaviye ihtiyaç duyar. Lütfen ailene ve doktoruna buraya yazdığın her şeyi anlat.
iyi olacaksın, merak etme
depresyon şizofreniye evriliyor mu ?Canım benim, eğer profilinde yazan doğruysa daha 18 yaşındasın. Çok genç ve toysun. Bu yaşta zihin karışıklıkları, duygu geçişleri vb olması çok normal. Ancak sana bunu tüm samimiyetimle söylüyorum, sen deli değilsin.
nasıl ki bedenimiz hastalanınca hastaneye gideriz, ilaç kullanırız, gerekirse hastaneye yatarız, ruhumuz hastalanınca da aynısını yapmamız gerekir.
senin durumun şu anda yukarıda bahsettiğim olağan kafa karışıklığından farklı bir durum maalesef.
seni kırmak ya da sinirlendirmek asla istemiyorum ancak seni tanımayan ve sadece yazdıklarını okuyarak yorum yapan biri olarak söylüyorum sana bunları: duyduğun sesler, kafanın içindeki kişi, seni takip ettiğini söylediğin adam, sevgiline zarar vereceğini düşünmen, hiçbiri gerçek değil. Hatta belki sevgilin bile gerçek değil...
biliyorum, gerçek olduğuna eminsin hepsinin, sana inanıyorum, asla uydurmuyorsun. Ne yaşıyorsan onu söylüyorsun, sana kesinlikle inanıyorum. Ancak bu tarz rahatsızlıklarda beyinde meydana gelen nörotransmitter dediğimiz maddelerin bozulan bir dengesi söz konusudur. Yaşadığını düşündüğün her şeyin tamamıyla gerçekmiş gibi görünmesini sağlar bu durum, seni inandırır.
ancak tedavisi mümkün, bu stresten kurtulabilirsin.
sende en başta psikotik özellikli depresyon veya şizoaffektif bozukluk dediğimiz bir durumun olduğunu, ancak daha sonra bunun şizofreniye evrildiğini düşünüyorum.
doktorunla görüş, sana deli muamelesi yapmaz. Deli diye bir şey de yoktur ayrıca, toplumun uydurduğu, insanları kırmaktan başka bir işe yaramayan bir tabirdir.
dediğim gibi, nasıl ki bir diyabet, enfeksiyon, apandisit vb çok normal karşılanan, bedensel hastalıklarsa, senin de yaşadığın gayet normal karşılanan ruhsal bir hastalık.
ruhumuz da hastalanabilir ve tedaviye ihtiyaç duyar. Lütfen ailene ve doktoruna buraya yazdığın her şeyi anlat.
iyi olacaksın, merak etme
Çünkü sağlıklı düşünemiyorsunuz. zihninizin kimyası altüst olduğu için şu an sağlıklı düşünemiyorsunuz. Rol yapmayın doktorunuzla konuşun ailenizle konuşun. Orada bir adam yok. Ama bu düzeltilebilir bir şey. Hastaneye yatın tedavinizi olun.Ya nerde bildigimi anlatmak çok zor hissediyorum işte bir sekilde
Anlattıklarınız şizofren belirtileri gibi geldi.Hanımlar merhaba. Ben aslında biraz içimi dökmek istedim çünkü anlatacaklarimdan da anlayabileceğiniz gibi güvenip konuşabilecek kimsem yok biraz uzun olacak kusura bakmayın.
Ben her zaman kaygı düzeyi çok yüksek bir insandım zaten ama son zamanlarda bu durum hayatım o çok fazla etkilemeye başlamıştı. Yaklasik 7 ay önce çok siddetli depresyon belirtileri yasamaya başladım. Ilk birkaç ay doktora gitmeyi reddettim kimseyle konuşmak istemiyordum ama gittikçe kotulesince annem beni dinlemeyip zorla bir doktora götürdü. Majör depresyon ve yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi kondu. Hemen psikoterapi ve antidepresan tedavisine başladım. 2 aydan fazla zaman geçmesine rağmen pek bir fark hissetmiyordum depresyon kaynaklı baslayan uykusuzluk iştahsızlık mide bulantısı gibi fiziksel sorunlar geçmişti ama duygusal olarak daha iyi değildim. Tam da bu dönemde taciz edildim. Fiziksel bir sey olmasına izin vermedim kendimi korumayı başardım ama sonraki gün aynı adamla tekrar karşılaştım ve uzun süre takip etti beni zor kaçtım elinden. Hemen polise gittim ama adam serbest bırakıldı.
Bu olaydan sonra hastalığım farklı bir evreye geçti, daha doğrusu doktorlarım böyle düşünüyor. Zaten hastaligin başından beri farklı bazı durumlar yaşıyordum, zihnin karışıklığı, gölgeler görmek, unutkanlık ve sahte anılar gibi ama fazla önemsememiştim açıkçası o yüzden doktora anlatmamıştım ama bu olaydan sonra bunlar artmaya başladı. Özellikle sahte anılar beni çok zorluyordu . Söyle anlatayım zihnimdeki anıların bir kısmi tamamen siliniyor o an gerçekten ne yaptığımi hiç hatırlamıyorum ve beynim bu boşluğu doldurmak için sahte anılar üretiyor aslında olmayan şeyler hatırlıyorum. Böyle şeyler artmaya başlamıştı işte.
Daha sonra okula gidip gelirken o adamı tekrar görmeye başladım beni takip ediyordu ama bir süre sonra gidiyordu arkama döndüğümde orada olmuyordu. Ben o adamin beni hala takip ettigine kimseyi inandiramadim. bu olayı ve diğer olanları anlattığımda doktorum halüsinasyon gördüğümü söyledi. Ben özel bir hastaneye gidiyordum o zamana kadar ama ailem bunu öğrenince yaşadığım bölgedeki ruh ve sinir hastalıkları hastanesine gitmemi istediler. Oranin doktoruyla gorusrugumde bana antipsikotik ilac yazdı.
Biz o sırada yazligimiza geçtik o çünkü ben o cevrede olmaya dayanamıyordum artık buraya gelirsem beni bulamaz sandim ama her sey daha kötü oldu. Peşimden buraya kadar geldi ve karşı binadaki boş daireye taşındı sürekli beni izliyor. Ben bunu birilerine anlatmaya çalıştığımda inanmıyorlar ilaçlarını içtin mi diyorlar hemen ama ben eminim o adamın burada olduğuna. Her hareketimi izliyor ama ben buna kimseyi inandiramiyorum artık tek başıma dışarı çıkamıyorum odamın perdelerini açamıyorum ama kimsenin umrunda değil hala hasta olduğumu düşünüyorlar. Bir süredir biri beni uyarmaya başladı. Nasıl anlatsam bilmiyorum beynimin içinde benimle birilikte düşünen biri daha var ve o benim bilemeyeceğim şeyleri biliyor. Insanların aklından geçenleri, ne olacağını vs. Ve bana söylediği şey çevremdeki herkesin artık benimle uğraşmaktan bıktığı bu yüzden beni umursamadiklari. Herkes deli olduğumu düşünüyor. En yakın arkadaşlarım, ailem bile. kimseye guvenmiyorum artik. O yüzden artık kimseye bir sey anlatmıyorum hep iyi gibi davranmaya çalışıyorum gülüyorum ve iyileştiğini sanıyorlar. Bana inanan tek bir kişi erkek arkadaşım. Kendisi askerde şu an ona bu durumu anlattığımda sen deli değilsin ben her zaman yanında olucam dedi. Anlattığım her seyi ciddiye alıp ilgileniyor. Sadece o var yanımda. Ama 1 haftadır ondan da haber alamıyorum. Deliye döndüm ne olduğunu bilmiyordum. Ama dün anladım her seyi o manyak adam beni üzmek için ona zarar verecek benim yüzümden ona bir sey yapacak. Ben ne yapacagimi bilmiyorum buna izin veremem. Dün gidip adamla konuşacaktım bütün gün dışarı çıkmasını bekledim ama çıkmadı bende evine gitmeye cesaret edemedim. Onu rahat bırakması için ikna edebilirim belki. Sizce ne yapmalıyım bu konuda?
Defalarca kendimi öldürmek istedim. Bazen sadece aklımdan geçen bir düşünce oldu bu ama bazen gerçekten yapmaya karar verdim hazırlandım son anda yapamadım. Korktuğumdan değil kesinlikle. Sadece sevdiklerime veda etmeden gitmek istemedim. Ailemle konuşamazdım ona cesaretim yoktu ama bir seferinde arkadaşıma yazdım o durdurdu beni sabaha kadar bu telefonu kapatmayacaksın yarın da sıksık arayacağım hemen telefonu açacaksın yoksa anneni arayıp ne yaptığını anlatırım dedi yapamadım. Bir seferinde de erkek arkadaşıma yazdım yanımda olan tek kişi o ona veda etmeden yapamazdım ama o da bi sorun olduğunu anlayıp durdurdu beni seviyorsan yapma böyle bir sey benim için dayan dedi yapamadım. Ama artık gerçekten buna dayanabilecegimi hissetmiyorum. Bu hayatta bana inanan tek insan şu an benim yuzumden tehlikede başına ne geldi ne olacak onu bile bilmiyorum. O adamla konuşup onu rahat bırakmasını isteyeceğim eğer ölmemi istiyorsa ölürüm hiç korkmuyorum bundan sadece onun iyi olduğundan emin olmam gerekiyor önce.
Üzgünüm ama ciddi bir tedaviye ihtiyacınız var. Anlattıklarınız şizofren belirtileri gibi geldi. İhmal etmeyin.Hanımlar merhaba. Ben aslında biraz içimi dökmek istedim çünkü anlatacaklarimdan da anlayabileceğiniz gibi güvenip konuşabilecek kimsem yok biraz uzun olacak kusura bakmayın.
Ben her zaman kaygı düzeyi çok yüksek bir insandım zaten ama son zamanlarda bu durum hayatım o çok fazla etkilemeye başlamıştı. Yaklasik 7 ay önce çok siddetli depresyon belirtileri yasamaya başladım. Ilk birkaç ay doktora gitmeyi reddettim kimseyle konuşmak istemiyordum ama gittikçe kotulesince annem beni dinlemeyip zorla bir doktora götürdü. Majör depresyon ve yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi kondu. Hemen psikoterapi ve antidepresan tedavisine başladım. 2 aydan fazla zaman geçmesine rağmen pek bir fark hissetmiyordum depresyon kaynaklı baslayan uykusuzluk iştahsızlık mide bulantısı gibi fiziksel sorunlar geçmişti ama duygusal olarak daha iyi değildim. Tam da bu dönemde taciz edildim. Fiziksel bir sey olmasına izin vermedim kendimi korumayı başardım ama sonraki gün aynı adamla tekrar karşılaştım ve uzun süre takip etti beni zor kaçtım elinden. Hemen polise gittim ama adam serbest bırakıldı.
Bu olaydan sonra hastalığım farklı bir evreye geçti, daha doğrusu doktorlarım böyle düşünüyor. Zaten hastaligin başından beri farklı bazı durumlar yaşıyordum, zihnin karışıklığı, gölgeler görmek, unutkanlık ve sahte anılar gibi ama fazla önemsememiştim açıkçası o yüzden doktora anlatmamıştım ama bu olaydan sonra bunlar artmaya başladı. Özellikle sahte anılar beni çok zorluyordu . Söyle anlatayım zihnimdeki anıların bir kısmi tamamen siliniyor o an gerçekten ne yaptığımi hiç hatırlamıyorum ve beynim bu boşluğu doldurmak için sahte anılar üretiyor aslında olmayan şeyler hatırlıyorum. Böyle şeyler artmaya başlamıştı işte.
Daha sonra okula gidip gelirken o adamı tekrar görmeye başladım beni takip ediyordu ama bir süre sonra gidiyordu arkama döndüğümde orada olmuyordu. Ben o adamin beni hala takip ettigine kimseyi inandiramadim. bu olayı ve diğer olanları anlattığımda doktorum halüsinasyon gördüğümü söyledi. Ben özel bir hastaneye gidiyordum o zamana kadar ama ailem bunu öğrenince yaşadığım bölgedeki ruh ve sinir hastalıkları hastanesine gitmemi istediler. Oranin doktoruyla gorusrugumde bana antipsikotik ilac yazdı.
Biz o sırada yazligimiza geçtik o çünkü ben o cevrede olmaya dayanamıyordum artık buraya gelirsem beni bulamaz sandim ama her sey daha kötü oldu. Peşimden buraya kadar geldi ve karşı binadaki boş daireye taşındı sürekli beni izliyor. Ben bunu birilerine anlatmaya çalıştığımda inanmıyorlar ilaçlarını içtin mi diyorlar hemen ama ben eminim o adamın burada olduğuna. Her hareketimi izliyor ama ben buna kimseyi inandiramiyorum artık tek başıma dışarı çıkamıyorum odamın perdelerini açamıyorum ama kimsenin umrunda değil hala hasta olduğumu düşünüyorlar. Bir süredir biri beni uyarmaya başladı. Nasıl anlatsam bilmiyorum beynimin içinde benimle birilikte düşünen biri daha var ve o benim bilemeyeceğim şeyleri biliyor. Insanların aklından geçenleri, ne olacağını vs. Ve bana söylediği şey çevremdeki herkesin artık benimle uğraşmaktan bıktığı bu yüzden beni umursamadiklari. Herkes deli olduğumu düşünüyor. En yakın arkadaşlarım, ailem bile. kimseye guvenmiyorum artik. O yüzden artık kimseye bir sey anlatmıyorum hep iyi gibi davranmaya çalışıyorum gülüyorum ve iyileştiğini sanıyorlar. Bana inanan tek bir kişi erkek arkadaşım. Kendisi askerde şu an ona bu durumu anlattığımda sen deli değilsin ben her zaman yanında olucam dedi. Anlattığım her seyi ciddiye alıp ilgileniyor. Sadece o var yanımda. Ama 1 haftadır ondan da haber alamıyorum. Deliye döndüm ne olduğunu bilmiyordum. Ama dün anladım her seyi o manyak adam beni üzmek için ona zarar verecek benim yüzümden ona bir sey yapacak. Ben ne yapacagimi bilmiyorum buna izin veremem. Dün gidip adamla konuşacaktım bütün gün dışarı çıkmasını bekledim ama çıkmadı bende evine gitmeye cesaret edemedim. Onu rahat bırakması için ikna edebilirim belki. Sizce ne yapmalıyım bu konuda?
Defalarca kendimi öldürmek istedim. Bazen sadece aklımdan geçen bir düşünce oldu bu ama bazen gerçekten yapmaya karar verdim hazırlandım son anda yapamadım. Korktuğumdan değil kesinlikle. Sadece sevdiklerime veda etmeden gitmek istemedim. Ailemle konuşamazdım ona cesaretim yoktu ama bir seferinde arkadaşıma yazdım o durdurdu beni sabaha kadar bu telefonu kapatmayacaksın yarın da sıksık arayacağım hemen telefonu açacaksın yoksa anneni arayıp ne yaptığını anlatırım dedi yapamadım. Bir seferinde de erkek arkadaşıma yazdım yanımda olan tek kişi o ona veda etmeden yapamazdım ama o da bi sorun olduğunu anlayıp durdurdu beni seviyorsan yapma böyle bir sey benim için dayan dedi yapamadım. Ama artık gerçekten buna dayanabilecegimi hissetmiyorum. Bu hayatta bana inanan tek insan şu an benim yuzumden tehlikede başına ne geldi ne olacak onu bile bilmiyorum. O adamla konuşup onu rahat bırakmasını isteyeceğim eğer ölmemi istiyorsa ölürüm hiç korkmuyorum bundan sadece onun iyi olduğundan emin olmam gerekiyor önce.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?