Abla öyle bi hor görmüşsün ki yani ne diyeyimMerhaba kızlar
Kendimi çok kötü hissettim burada çok güzel iyi niyetli insanlar görüyorum insan bazen hiç tanımadığının bile tesellisine iyi cümlelerine ihtiyaç duyuyor. Biraz derdimi açmak istiyorum. 29 yaşımda evlendim doğuda yaşıyorum haliyle 29 çok geç. Ailemin özellikle de çevremin evlenemedin baskıları çok vardı eşimle tanıştım çok zor zamanlarımın ardından psikolojim çok kötü idi eşim de gerçekten o zamanlar çok naif çok düşünceli bir insandı. İlgi gösteriyordu önemsiyordu. Her erkek ilk zamanlar böyle yapar gerçi biliyorum ya da bana hiç böylesi denk gelmemişti tanışma uzun sürdü ailemin baskıları vardı bi yandan eşim akademisyen ailesinde de problemler vardı 2 seneyi buldu evlenmemiz bu süreçti birbirimizi çok yıprattık ilişkimiz çok yıprandı yıpranmış bir şekilde evlendik velhasıl ilk aylar gayet güzeldi yıpranmışlığımıza rağmen üzülsem sorardı küssem barışırdı hemen falan filan. Zamanla ailesi gözüme batmaya başladı ailesi köyde yaşıyor köy dediysem yeşillikler içinde filmlerdeki gibi değil çok geride kalmış yobaz bi köy. 100 asır geriden geliyorlar. Rahatsız olmaya başladım evet uzaktalar aynı ilçede değiliz hayvancılıkla uğraştıkları için sık sık gelip gitmezler 4-5 ayda bir anca gelirler giderler ama bn okumuş biriyim ailem de öyle hepiniz okumuşuz etmişiz eşimin ailesinin verdikleri hediyeler bile hayvan kokuyor etiket tok kullanılmış şeyleri hediye diye veriyorlar çıldırıyorum. Bana karşı iyi olmasına iyiler okumuş biriyim de sayıyorlar laf söz işitmiyorum kayınbabam kayınvalidem değer verirler. Ama işte gelenek kültürlerimiz çok farklı bunu benimseyemiyorum kabullenemiyorum. Eşimde de görüyorum bazen neticede o ailede yetişmiş eşim çok kötü birisi değil ama bazı şeyleri malesef sonradan gördüm evlendikten sorma tanıştım daha doğrusu. Bi kızımız oldu evliliğimizin 5. Ayında kızımız olduktan sonra eşimle aram gittikçe kötü olmaya başladı. Anlaşamıyoruz anlayamıyoruz aynı dilden konuşamıyoruz beklentilerimiz çok farklı. Ailelerimiz farklı dile getirdim artık tutamadım içimde. Kırıldı kızdı bi süre sonra aramızı açtı bu durum. Çünkü ailesine çok düşkün. Çok da kalabalıklar 13 kardeşler. Ha Kızımızı çok seviyor gerçekten ona iyi bi gelecek sunmak istiyor herşeyi düşünüyor. Kendi çapında elinden geleni yapıyor. Bakımını üstlenmiyor tabi ev işlerinde destekçi değil. Yakın dost akraalarıma bazen açınca bizimkiler de öyle diyorlar erkeklerin hepsi böyle sen çok abartıyorsum diyorlar takıyorsun diyorlar çok beklenti duyuyorsun hayal dünyandan çık erkeklerden çok bişey bekleme diyorlar falan filan. Öyle kızlar evlendiğim için pişmanım keşke aileme denk biriyle evlenseydim keşke daha başka açılarla ölçseydim duygusal hareket etmeseydim diye diye geçiyor günlerim yani psikolojikmen çok yoruyor bu düşünceler. Boşan öyleyse diye yorum yazanlar var boşanmak kolay değil hele ki doğuda. Boşanınca mutlu olamayacağım başka dertler eklenecek hayatıma üstelik kızımla birlikte. Eşim iyi bi baba iyi evlat ama iyi bi eş değil zamanla düzelir mi yıprandığımız için mi böyle olduk sevgi saygı kalmadı. Umuda ihtiyacım var gerçekten eşime tekrar ısınır mıyım tekrar o kör insana dönüşmek istiyorum çünkü böyle canım çok yanıyor. Eşimle zaman geçtikçe uzlaşır mıyız 2 sene buna yetmedi çünkü zaman ilacımız mı olur umut ile çaresizlik arasında sıkışıp kaldım. Hakkımda bu mu hayırlı idi teslim mi olmalıyım
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Derdim eşim uzun oldu ama okuyanlara teşekkürler
- Konu Sahibi yorguns
- Başlangıç Tarihi
- 1 Mayıs 2023
- 864
- 1.215
- 35
Bende İc anadoluluyumHayır değilleriç Anadolu
. Şalvar kültürü bizde yok. Hatta biz cok şaşırmıştık kardesimin kv sine.
- 19 Mart 2024
- 81
- 110
- 25
Evliliklerin zamanla değişebileceğini ve bazen zorluklarla karşılaşılabileceğini anlamak önemlidir. Ancak, umut kaybetmemek ve çözüm aramak da önemlidir. İlişkinizdeki sorunlarla başa çıkmak için birlikte çaba sarf etmek, iletişim kurmak ve empati göstermek önemlidir. Zamanla, ilişkinizde olumlu değişiklikler olabilir ve eşinizle yeniden bağ kurabilirsiniz. Ancak, kendinizi ve kızınızı mutsuz hissediyorsanız, uzlaşma sağlayamayacağınızı düşünüyorsanız, profesyonel yardım almayı düşünebilirsiniz. Unutmayın ki, sizin ve kızınızın mutluluğu önemlidir ve doğru kararı vermek için dikkatlice düşünmek önemlidir. İçinizdeki umudu koruyun ve ihtiyacınız olduğunda destek almayı unutmayın.Merhaba kızlar
Kendimi çok kötü hissettim burada çok güzel iyi niyetli insanlar görüyorum insan bazen hiç tanımadığının bile tesellisine iyi cümlelerine ihtiyaç duyuyor. Biraz derdimi açmak istiyorum. 29 yaşımda evlendim doğuda yaşıyorum haliyle 29 çok geç. Ailemin özellikle de çevremin evlenemedin baskıları çok vardı eşimle tanıştım çok zor zamanlarımın ardından psikolojim çok kötü idi eşim de gerçekten o zamanlar çok naif çok düşünceli bir insandı. İlgi gösteriyordu önemsiyordu. Her erkek ilk zamanlar böyle yapar gerçi biliyorum ya da bana hiç böylesi denk gelmemişti tanışma uzun sürdü ailemin baskıları vardı bi yandan eşim akademisyen ailesinde de problemler vardı 2 seneyi buldu evlenmemiz bu süreçti birbirimizi çok yıprattık ilişkimiz çok yıprandı yıpranmış bir şekilde evlendik velhasıl ilk aylar gayet güzeldi yıpranmışlığımıza rağmen üzülsem sorardı küssem barışırdı hemen falan filan. Zamanla ailesi gözüme batmaya başladı ailesi köyde yaşıyor köy dediysem yeşillikler içinde filmlerdeki gibi değil çok geride kalmış yobaz bi köy. 100 asır geriden geliyorlar. Rahatsız olmaya başladım evet uzaktalar aynı ilçede değiliz hayvancılıkla uğraştıkları için sık sık gelip gitmezler 4-5 ayda bir anca gelirler giderler ama bn okumuş biriyim ailem de öyle hepiniz okumuşuz etmişiz eşimin ailesinin verdikleri hediyeler bile hayvan kokuyor etiket tok kullanılmış şeyleri hediye diye veriyorlar çıldırıyorum. Bana karşı iyi olmasına iyiler okumuş biriyim de sayıyorlar laf söz işitmiyorum kayınbabam kayınvalidem değer verirler. Ama işte gelenek kültürlerimiz çok farklı bunu benimseyemiyorum kabullenemiyorum. Eşimde de görüyorum bazen neticede o ailede yetişmiş eşim çok kötü birisi değil ama bazı şeyleri malesef sonradan gördüm evlendikten sorma tanıştım daha doğrusu. Bi kızımız oldu evliliğimizin 5. Ayında kızımız olduktan sonra eşimle aram gittikçe kötü olmaya başladı. Anlaşamıyoruz anlayamıyoruz aynı dilden konuşamıyoruz beklentilerimiz çok farklı. Ailelerimiz farklı dile getirdim artık tutamadım içimde. Kırıldı kızdı bi süre sonra aramızı açtı bu durum. Çünkü ailesine çok düşkün. Çok da kalabalıklar 13 kardeşler. Ha Kızımızı çok seviyor gerçekten ona iyi bi gelecek sunmak istiyor herşeyi düşünüyor. Kendi çapında elinden geleni yapıyor. Bakımını üstlenmiyor tabi ev işlerinde destekçi değil. Yakın dost akraalarıma bazen açınca bizimkiler de öyle diyorlar erkeklerin hepsi böyle sen çok abartıyorsum diyorlar takıyorsun diyorlar çok beklenti duyuyorsun hayal dünyandan çık erkeklerden çok bişey bekleme diyorlar falan filan. Öyle kızlar evlendiğim için pişmanım keşke aileme denk biriyle evlenseydim keşke daha başka açılarla ölçseydim duygusal hareket etmeseydim diye diye geçiyor günlerim yani psikolojikmen çok yoruyor bu düşünceler. Boşan öyleyse diye yorum yazanlar var boşanmak kolay değil hele ki doğuda. Boşanınca mutlu olamayacağım başka dertler eklenecek hayatıma üstelik kızımla birlikte. Eşim iyi bi baba iyi evlat ama iyi bi eş değil zamanla düzelir mi yıprandığımız için mi böyle olduk sevgi saygı kalmadı. Umuda ihtiyacım var gerçekten eşime tekrar ısınır mıyım tekrar o kör insana dönüşmek istiyorum çünkü böyle canım çok yanıyor. Eşimle zaman geçtikçe uzlaşır mıyız 2 sene buna yetmedi çünkü zaman ilacımız mı olur umut ile çaresizlik arasında sıkışıp kaldım. Hakkımda bu mu hayırlı idi teslim mi olmalıyım
- 26 Mart 2024
- 883
- 1.860
- 28
Evet insan şaşırıyor ama alışıyorBende İc anadoluluyum
sizde de öyle olmuştur
- 15 Mart 2011
- 5.631
- 12.679
Birincisi orası taziye evi orda sürekli kuran okundu dua edildi sizde bilirsiniz ki bu durumda başımız kapalı olmali ve evet normalde tesettürlü değilim
Yazmışsınız ya o zaman kapalı gelininde açılması istensin diye
İyi de onlar benden istemedi ki kuzum ortam onu gerektirdi bunu anlamak zor mu
Yeni gelin olduğumda yani bundan 20 yıl önce falan sapsarı ve uzun saclarim vardi hiç unutmuyorum görumcemin köyüne gitmiştik Ama hayatımda ilk defa öyle bir yer görmüştüm kuş uçmaz kervan geçmez evler kerpiçten bir tane bile Bakkal yok ya Nasıl anlatayım inanılmaz bir yerdi Orada mesela çok iyi hatırlıyorum Kayınvalidem başörtü verip kızım hadi sen bu saçlarını bağla Bir de ört demişti çünkü görmüştüm yani Dikkat çekiyordum Ben de evet deyip örtmüştüm bir şey olmadı incilerim de dökülmedi ne bileyim yani olaylara nasıl bakıyorsunuz Ben anlamadım
- 24 Mart 2019
- 2.949
- 4.100
- 38
Üzgünüm ama siz ve aileniz cidden okumamış insanlarsiniz. Sadece insanları küçük görüyorsunuz keşke okumus ailenizin baskılarından dolayı evlenip o adamın da başını yakmasa idinizMerhaba kızlar
Kendimi çok kötü hissettim burada çok güzel iyi niyetli insanlar görüyorum insan bazen hiç tanımadığının bile tesellisine iyi cümlelerine ihtiyaç duyuyor. Biraz derdimi açmak istiyorum. 29 yaşımda evlendim doğuda yaşıyorum haliyle 29 çok geç. Ailemin özellikle de çevremin evlenemedin baskıları çok vardı eşimle tanıştım çok zor zamanlarımın ardından psikolojim çok kötü idi eşim de gerçekten o zamanlar çok naif çok düşünceli bir insandı. İlgi gösteriyordu önemsiyordu. Her erkek ilk zamanlar böyle yapar gerçi biliyorum ya da bana hiç böylesi denk gelmemişti tanışma uzun sürdü ailemin baskıları vardı bi yandan eşim akademisyen ailesinde de problemler vardı 2 seneyi buldu evlenmemiz bu süreçti birbirimizi çok yıprattık ilişkimiz çok yıprandı yıpranmış bir şekilde evlendik velhasıl ilk aylar gayet güzeldi yıpranmışlığımıza rağmen üzülsem sorardı küssem barışırdı hemen falan filan. Zamanla ailesi gözüme batmaya başladı ailesi köyde yaşıyor köy dediysem yeşillikler içinde filmlerdeki gibi değil çok geride kalmış yobaz bi köy. 100 asır geriden geliyorlar. Rahatsız olmaya başladım evet uzaktalar aynı ilçede değiliz hayvancılıkla uğraştıkları için sık sık gelip gitmezler 4-5 ayda bir anca gelirler giderler ama bn okumuş biriyim ailem de öyle hepiniz okumuşuz etmişiz eşimin ailesinin verdikleri hediyeler bile hayvan kokuyor etiket tok kullanılmış şeyleri hediye diye veriyorlar çıldırıyorum. Bana karşı iyi olmasına iyiler okumuş biriyim de sayıyorlar laf söz işitmiyorum kayınbabam kayınvalidem değer verirler. Ama işte gelenek kültürlerimiz çok farklı bunu benimseyemiyorum kabullenemiyorum. Eşimde de görüyorum bazen neticede o ailede yetişmiş eşim çok kötü birisi değil ama bazı şeyleri malesef sonradan gördüm evlendikten sorma tanıştım daha doğrusu. Bi kızımız oldu evliliğimizin 5. Ayında kızımız olduktan sonra eşimle aram gittikçe kötü olmaya başladı. Anlaşamıyoruz anlayamıyoruz aynı dilden konuşamıyoruz beklentilerimiz çok farklı. Ailelerimiz farklı dile getirdim artık tutamadım içimde. Kırıldı kızdı bi süre sonra aramızı açtı bu durum. Çünkü ailesine çok düşkün. Çok da kalabalıklar 13 kardeşler. Ha Kızımızı çok seviyor gerçekten ona iyi bi gelecek sunmak istiyor herşeyi düşünüyor. Kendi çapında elinden geleni yapıyor. Bakımını üstlenmiyor tabi ev işlerinde destekçi değil. Yakın dost akraalarıma bazen açınca bizimkiler de öyle diyorlar erkeklerin hepsi böyle sen çok abartıyorsum diyorlar takıyorsun diyorlar çok beklenti duyuyorsun hayal dünyandan çık erkeklerden çok bişey bekleme diyorlar falan filan. Öyle kızlar evlendiğim için pişmanım keşke aileme denk biriyle evlenseydim keşke daha başka açılarla ölçseydim duygusal hareket etmeseydim diye diye geçiyor günlerim yani psikolojikmen çok yoruyor bu düşünceler. Boşan öyleyse diye yorum yazanlar var boşanmak kolay değil hele ki doğuda. Boşanınca mutlu olamayacağım başka dertler eklenecek hayatıma üstelik kızımla birlikte. Eşim iyi bi baba iyi evlat ama iyi bi eş değil zamanla düzelir mi yıprandığımız için mi böyle olduk sevgi saygı kalmadı. Umuda ihtiyacım var gerçekten eşime tekrar ısınır mıyım tekrar o kör insana dönüşmek istiyorum çünkü böyle canım çok yanıyor. Eşimle zaman geçtikçe uzlaşır mıyız 2 sene buna yetmedi çünkü zaman ilacımız mı olur umut ile çaresizlik arasında sıkışıp kaldım. Hakkımda bu mu hayırlı idi teslim mi olmalıyım
- 6 Aralık 2018
- 6.662
- 15.576
Konu tezatlıklar silsilesi resmen.
Keşke kendi aileme denk biriyle evlenseydim,ailem hep okumuş insanlar diyorsunuz,bir yandan da ailemin baskısıyla evlendim diyorsunuz. Okumuş,modern aile kızına evlen diye baskı yapmaz. Oku,çalış,hayatını kurtar diye baskı yapar.
He birde boşanamam doğudayım diyorsunuz. E hani aileniz okumuş insanlardı? Demek ki önemli olan okumak değil vizyon.
Konunuzda ki yazım yanlışları,noktalama işaretlerinin neredeyse hiç kullanılmamasına falan değinmiyorum bile.
Keşke kendi aileme denk biriyle evlenseydim,ailem hep okumuş insanlar diyorsunuz,bir yandan da ailemin baskısıyla evlendim diyorsunuz. Okumuş,modern aile kızına evlen diye baskı yapmaz. Oku,çalış,hayatını kurtar diye baskı yapar.
He birde boşanamam doğudayım diyorsunuz. E hani aileniz okumuş insanlardı? Demek ki önemli olan okumak değil vizyon.
Konunuzda ki yazım yanlışları,noktalama işaretlerinin neredeyse hiç kullanılmamasına falan değinmiyorum bile.
Son düzenleme:
- 15 Mayıs 2024
- 11
- 14
- 28
- 18 Eylül 2013
- 1.488
- 3.058
Hepiniz okumuş insanlarsanız ama sizler de kendinizi pek geliştirememişsiniz .
29 yaş bir bayan için evlenme yaşı olarak geç değildir.
Okumuş ailenizin ve sizin bunu bilmesi lazım.
Siz bu kafayla eşinizle zor uzlaşırsınız.
Ve çocuğunuz beğenmediğiniz o cahil ,köylü aile genlerinide taşıyor.
Eşinize üzüldüm
Aileniz daha müdahale etmeye devam eder ve okumuş beyninizi yıkamaya devam ederse yuvanızı kurtarmanız zor gibi duruyor.
29 yaş bir bayan için evlenme yaşı olarak geç değildir.
Okumuş ailenizin ve sizin bunu bilmesi lazım.
Siz bu kafayla eşinizle zor uzlaşırsınız.
Ve çocuğunuz beğenmediğiniz o cahil ,köylü aile genlerinide taşıyor.
Eşinize üzüldüm
Aileniz daha müdahale etmeye devam eder ve okumuş beyninizi yıkamaya devam ederse yuvanızı kurtarmanız zor gibi duruyor.
- 17 Aralık 2015
- 26.431
- 48.122
29 yaşında evde kaldınız diye türlü türlü baskılar göruyorsunuz ama sırf diploma için ailenizin level atladığını düşünüyorsunuz vs.
sizin ki KİBİR hanımefendi kusura bakmayın.
Köylü olabilirler, bilmiyor olabilirler hayvancılıkla uğraştıkları için kokuyor olabilirler çok normal böyle şeyler.
Bana göre de mesela siz geri kalmışsınız sadece okumuş ve meslek sahibi olmuşsunuz ama kişiliğiniz bazı konularda oturmamış.
Eşinize bile ailesinden dolayı kibirli yaklaştığınıza yemin edebilirim ama ispatlayamam.
İnsanları dış görünüşleriyle, meslekleriyle, yaşadıkları ortamlarla yargılamadığınız şu üzerinizdeki ama ben okuduuum onlar köylüler kibrini attığınız gün sizin için herşey daha kolay olacak.
Anlattığınız kadarı ile eşiniz iyi bir insana benziyor, babalığını beğeniyorsunuz insanlığını beğeniyorsunuz işinde gücünde size zarar vermeyen bir insan siz ne bekliyorsunuz bu hayattan bu evlilikten?
Çocuk doğduğu ilk yıllar çocuk büyütürken en sağlam evlilikler bile şöyle bir sarsılır.
Eşinizin ailesinin size bir lafi yok sözü yok kötü bir davranışı yok nedendir bilmiyorum ama anlattıklarınız kadarıyla bu konuda bir tane kötü var bilin bakalım o kim
sizin ki KİBİR hanımefendi kusura bakmayın.
Köylü olabilirler, bilmiyor olabilirler hayvancılıkla uğraştıkları için kokuyor olabilirler çok normal böyle şeyler.
Bana göre de mesela siz geri kalmışsınız sadece okumuş ve meslek sahibi olmuşsunuz ama kişiliğiniz bazı konularda oturmamış.
Eşinize bile ailesinden dolayı kibirli yaklaştığınıza yemin edebilirim ama ispatlayamam.
İnsanları dış görünüşleriyle, meslekleriyle, yaşadıkları ortamlarla yargılamadığınız şu üzerinizdeki ama ben okuduuum onlar köylüler kibrini attığınız gün sizin için herşey daha kolay olacak.
Anlattığınız kadarı ile eşiniz iyi bir insana benziyor, babalığını beğeniyorsunuz insanlığını beğeniyorsunuz işinde gücünde size zarar vermeyen bir insan siz ne bekliyorsunuz bu hayattan bu evlilikten?
Çocuk doğduğu ilk yıllar çocuk büyütürken en sağlam evlilikler bile şöyle bir sarsılır.
Eşinizin ailesinin size bir lafi yok sözü yok kötü bir davranışı yok nedendir bilmiyorum ama anlattıklarınız kadarıyla bu konuda bir tane kötü var bilin bakalım o kim
Anne tarafım doğulu. Bu nedenle doğu insanını iyi biliyorum. 35-38 yaşına gelmiş kızlara bile laf söylendiğini hiç görmedim. Genelde belli bir yaşa gelen kızlar kendi kendilerine baskı uygularlar sizde aynısını yapmışsınız. Suçu insanlara atmayın. Ayrıca eşinizin yerinde olsam anında kapının önüne koyardım. Gider daha iyisini de bulurdum. Sizde uzaktan bakardınız.
Eşiniz nbr çocuğunuz için üzüldüm açıkçası... insanları resmen küçümsüyorsunuz hepimizi yaradan Allah diz 11 aylık mısınız? Yazık gerçekten yazıkMerhaba kızlar
Kendimi çok kötü hissettim burada çok güzel iyi niyetli insanlar görüyorum insan bazen hiç tanımadığının bile tesellisine iyi cümlelerine ihtiyaç duyuyor. Biraz derdimi açmak istiyorum. 29 yaşımda evlendim doğuda yaşıyorum haliyle 29 çok geç. Ailemin özellikle de çevremin evlenemedin baskıları çok vardı eşimle tanıştım çok zor zamanlarımın ardından psikolojim çok kötü idi eşim de gerçekten o zamanlar çok naif çok düşünceli bir insandı. İlgi gösteriyordu önemsiyordu. Her erkek ilk zamanlar böyle yapar gerçi biliyorum ya da bana hiç böylesi denk gelmemişti tanışma uzun sürdü ailemin baskıları vardı bi yandan eşim akademisyen ailesinde de problemler vardı 2 seneyi buldu evlenmemiz bu süreçti birbirimizi çok yıprattık ilişkimiz çok yıprandı yıpranmış bir şekilde evlendik velhasıl ilk aylar gayet güzeldi yıpranmışlığımıza rağmen üzülsem sorardı küssem barışırdı hemen falan filan. Zamanla ailesi gözüme batmaya başladı ailesi köyde yaşıyor köy dediysem yeşillikler içinde filmlerdeki gibi değil çok geride kalmış yobaz bi köy. 100 asır geriden geliyorlar. Rahatsız olmaya başladım evet uzaktalar aynı ilçede değiliz hayvancılıkla uğraştıkları için sık sık gelip gitmezler 4-5 ayda bir anca gelirler giderler ama bn okumuş biriyim ailem de öyle hepiniz okumuşuz etmişiz eşimin ailesinin verdikleri hediyeler bile hayvan kokuyor etiket tok kullanılmış şeyleri hediye diye veriyorlar çıldırıyorum. Bana karşı iyi olmasına iyiler okumuş biriyim de sayıyorlar laf söz işitmiyorum kayınbabam kayınvalidem değer verirler. Ama işte gelenek kültürlerimiz çok farklı bunu benimseyemiyorum kabullenemiyorum. Eşimde de görüyorum bazen neticede o ailede yetişmiş eşim çok kötü birisi değil ama bazı şeyleri malesef sonradan gördüm evlendikten sorma tanıştım daha doğrusu. Bi kızımız oldu evliliğimizin 5. Ayında kızımız olduktan sonra eşimle aram gittikçe kötü olmaya başladı. Anlaşamıyoruz anlayamıyoruz aynı dilden konuşamıyoruz beklentilerimiz çok farklı. Ailelerimiz farklı dile getirdim artık tutamadım içimde. Kırıldı kızdı bi süre sonra aramızı açtı bu durum. Çünkü ailesine çok düşkün. Çok da kalabalıklar 13 kardeşler. Ha Kızımızı çok seviyor gerçekten ona iyi bi gelecek sunmak istiyor herşeyi düşünüyor. Kendi çapında elinden geleni yapıyor. Bakımını üstlenmiyor tabi ev işlerinde destekçi değil. Yakın dost akraalarıma bazen açınca bizimkiler de öyle diyorlar erkeklerin hepsi böyle sen çok abartıyorsum diyorlar takıyorsun diyorlar çok beklenti duyuyorsun hayal dünyandan çık erkeklerden çok bişey bekleme diyorlar falan filan. Öyle kızlar evlendiğim için pişmanım keşke aileme denk biriyle evlenseydim keşke daha başka açılarla ölçseydim duygusal hareket etmeseydim diye diye geçiyor günlerim yani psikolojikmen çok yoruyor bu düşünceler. Boşan öyleyse diye yorum yazanlar var boşanmak kolay değil hele ki doğuda. Boşanınca mutlu olamayacağım başka dertler eklenecek hayatıma üstelik kızımla birlikte. Eşim iyi bi baba iyi evlat ama iyi bi eş değil zamanla düzelir mi yıprandığımız için mi böyle olduk sevgi saygı kalmadı. Umuda ihtiyacım var gerçekten eşime tekrar ısınır mıyım tekrar o kör insana dönüşmek istiyorum çünkü böyle canım çok yanıyor. Eşimle zaman geçtikçe uzlaşır mıyız 2 sene buna yetmedi çünkü zaman ilacımız mı olur umut ile çaresizlik arasında sıkışıp kaldım. Hakkımda bu mu hayırlı idi teslim mi olmalıyım
- 9 Ağustos 2021
- 14.982
- 50.967
Ne kastın beee. Benim ailem Ankaralı. Şöyle söyleyim dört kuşak zaten Ankara'da şehirde yaşamış. Ben hayatımda 24 yaşımda ilk kez köy gördüm . Hiç senin kadar şaşırmadım . Yani 29 yaşında kocaman kadın ne istediğini bilerek evlenir . Aman kıyafetler köy kokuyor ne demek. Giyme koy bir kenara . Bende eşimin ailesiyle asla ve kat'a ortak bir noktada buluşamam ama gidip aşağılamak ne haddime. Sizi sayan seven insanlar diyorsunuz. Bence siz ciddi manada görmemiş bir insansınız . Okumak işte her zaman işe yaramıyor
- 28 Mayıs 2024
- 4
- 3
- 34
Okumuşluğun bu kadarı maşallah. Öyle gelişmişsiniz ki bayaaa yükseklerde görüyorsunuz kendini. Ama sizr bir sır vereyim. Asıl cahil olan sizsiniz kusura bakmayın. Nerenin insanı olursanız olun. Gelen hediyeyi böyle küçümsemek hiçbir akıllı uslu(hele de okumuş ) insanın yapacağı iş değildir. Elinde olan odur size değer verdiği için elinde olanı vermiştir ama bilmiyor haketmemissiniz.Hem kimin haddine insanın ailesini eleştirmek. Ne eşinizin size ne sizin eşinize yapmanız söz konusu bile olmamaliyken siz tutup birde eşinize söylemişsiniz. Hata üzerine hata ve dönüp dolaşıp eşinizi suçlu görüyorsunuz ilginç! Her evde sorun sıkıntı olur. Ama bu şikayetlenerek değil mücadele ederek aşılır. Evlilikte (benim fikrime göre) en az bı 10 yıl süresince tanıyorsunuz birbirinizi. O arada hır gür illa oluyor. Bunu herkes yaşar.Her insanın eşi anlayışlı yada yardimsever değil buda sizin bahaneniz olmasın. Benim eşimde yapmaz ama bu onun görevi değil zaten. İstermiydim evet isterdim ama öyle değil olduğu gibi kabullenmek lazım. Evine sadık çocuğuna iyi bir baba ise benim için yeterli olan odur. Bence sizin için de kriter bu olmalıdır. Aksini düşünüyor iseniz çocuğunuza böyle bir ailede büyümek kötülüğünü yapmamanız gerekir. Bence değişime kendinizden başlayın... Çıktığınız kaf dağından aşağıya inin ve düzgün iletişim kurmayı deneyin....
