Derdim eşim uzun oldu ama okuyanlara teşekkürler

Eşinizin ailesini köylü diye hor görmeniz komik. Siz de ingiliz asilzadesi değilsiniz belli ki.. Anlatımınız, 29 yaşında evliliğin geç bulup, boşanan kadına bakışınız sizin ve çevrenizin eğitimi ve kültürü hakkında yeterince ipucu veriyor.
 
Allah'tan aileniz ve siz eğitimli insanlarmışsınız da çevreniz 29 yaşında ki kadınlar için '' evde kalmış '' etiketi ve baskısı yapmıyormuş.. bir de cahil ve eğitimsiz olsalar demek 10 yaşında falan evlendireceklerdi sizi..

Sevmeden sadece evlenmiş olmak için evlenirseniz mutsuz olursunuz. ufak bir bakış açıcısı olsun size.
 
Gündelik hayatta kapalı olmayan insanların sırf birilerinin kültürü öyle diye kapanması normal olan değil. Diğer yaptıklarınız takdire şayan ama araya kattığınız kapanma normal değil.
O zaman başkası da kapalı gelinin 3 gün açılmasını istesin ne derece absürtse o da o şekilde absürt
Cenazeye genelde zaten başta örtü olarak gidilir. Kur'an okundugu için.
 
Merhaba kızlar

Kendimi çok kötü hissettim burada çok güzel iyi niyetli insanlar görüyorum insan bazen hiç tanımadığının bile tesellisine iyi cümlelerine ihtiyaç duyuyor. Biraz derdimi açmak istiyorum. 29 yaşımda evlendim doğuda yaşıyorum haliyle 29 çok geç. Ailemin özellikle de çevremin evlenemedin baskıları çok vardı eşimle tanıştım çok zor zamanlarımın ardından psikolojim çok kötü idi eşim de gerçekten o zamanlar çok naif çok düşünceli bir insandı. İlgi gösteriyordu önemsiyordu. Her erkek ilk zamanlar böyle yapar gerçi biliyorum ya da bana hiç böylesi denk gelmemişti tanışma uzun sürdü ailemin baskıları vardı bi yandan eşim akademisyen ailesinde de problemler vardı 2 seneyi buldu evlenmemiz bu süreçti birbirimizi çok yıprattık ilişkimiz çok yıprandı yıpranmış bir şekilde evlendik velhasıl ilk aylar gayet güzeldi yıpranmışlığımıza rağmen üzülsem sorardı küssem barışırdı hemen falan filan. Zamanla ailesi gözüme batmaya başladı ailesi köyde yaşıyor köy dediysem yeşillikler içinde filmlerdeki gibi değil çok geride kalmış yobaz bi köy. 100 asır geriden geliyorlar. Rahatsız olmaya başladım evet uzaktalar aynı ilçede değiliz hayvancılıkla uğraştıkları için sık sık gelip gitmezler 4-5 ayda bir anca gelirler giderler ama bn okumuş biriyim ailem de öyle hepiniz okumuşuz etmişiz eşimin ailesinin verdikleri hediyeler bile hayvan kokuyor etiket tok kullanılmış şeyleri hediye diye veriyorlar çıldırıyorum. Bana karşı iyi olmasına iyiler okumuş biriyim de sayıyorlar laf söz işitmiyorum kayınbabam kayınvalidem değer verirler. Ama işte gelenek kültürlerimiz çok farklı bunu benimseyemiyorum kabullenemiyorum. Eşimde de görüyorum bazen neticede o ailede yetişmiş eşim çok kötü birisi değil ama bazı şeyleri malesef sonradan gördüm evlendikten sorma tanıştım daha doğrusu. Bi kızımız oldu evliliğimizin 5. Ayında kızımız olduktan sonra eşimle aram gittikçe kötü olmaya başladı. Anlaşamıyoruz anlayamıyoruz aynı dilden konuşamıyoruz beklentilerimiz çok farklı. Ailelerimiz farklı dile getirdim artık tutamadım içimde. Kırıldı kızdı bi süre sonra aramızı açtı bu durum. Çünkü ailesine çok düşkün. Çok da kalabalıklar 13 kardeşler. Ha Kızımızı çok seviyor gerçekten ona iyi bi gelecek sunmak istiyor herşeyi düşünüyor. Kendi çapında elinden geleni yapıyor. Bakımını üstlenmiyor tabi ev işlerinde destekçi değil. Yakın dost akraalarıma bazen açınca bizimkiler de öyle diyorlar erkeklerin hepsi böyle sen çok abartıyorsum diyorlar takıyorsun diyorlar çok beklenti duyuyorsun hayal dünyandan çık erkeklerden çok bişey bekleme diyorlar falan filan. Öyle kızlar evlendiğim için pişmanım keşke aileme denk biriyle evlenseydim keşke daha başka açılarla ölçseydim duygusal hareket etmeseydim diye diye geçiyor günlerim yani psikolojikmen çok yoruyor bu düşünceler. Boşan öyleyse diye yorum yazanlar var boşanmak kolay değil hele ki doğuda. Boşanınca mutlu olamayacağım başka dertler eklenecek hayatıma üstelik kızımla birlikte. Eşim iyi bi baba iyi evlat ama iyi bi eş değil zamanla düzelir mi yıprandığımız için mi böyle olduk sevgi saygı kalmadı. Umuda ihtiyacım var gerçekten eşime tekrar ısınır mıyım tekrar o kör insana dönüşmek istiyorum çünkü böyle canım çok yanıyor. Eşimle zaman geçtikçe uzlaşır mıyız 2 sene buna yetmedi çünkü zaman ilacımız mı olur umut ile çaresizlik arasında sıkışıp kaldım. Hakkımda bu mu hayırlı idi teslim mi olmalıyım 😞
Okudum okudum dediğin ne ne okudun ne oldun ?Ailen nereleri bitirdi okudu okudu okuduktan başka bir şey göremedim ???
 
Es ailesinin hicbir zarari ve kotulugu yokmus sizinki simariklik 4-5 ayda gordugunuz aileden ne istiyorsunuz anlamadim esiniz ailesini komple silip atsa ozaman rahatlayacaksiniz heralde simarikligi ve burnu havadaligi birakin normal hayata donup ayaklariniz yere bassin esinizle aranizdaki ev isleri ve cocuk bakimi konularini konusarak cozebilirsiniz tabi siz kendinizi ustun gormeyi birakabilirseniz
 
Merhaba kızlar

Kendimi çok kötü hissettim burada çok güzel iyi niyetli insanlar görüyorum insan bazen hiç tanımadığının bile tesellisine iyi cümlelerine ihtiyaç duyuyor. Biraz derdimi açmak istiyorum. 29 yaşımda evlendim doğuda yaşıyorum haliyle 29 çok geç. Ailemin özellikle de çevremin evlenemedin baskıları çok vardı eşimle tanıştım çok zor zamanlarımın ardından psikolojim çok kötü idi eşim de gerçekten o zamanlar çok naif çok düşünceli bir insandı. İlgi gösteriyordu önemsiyordu. Her erkek ilk zamanlar böyle yapar gerçi biliyorum ya da bana hiç böylesi denk gelmemişti tanışma uzun sürdü ailemin baskıları vardı bi yandan eşim akademisyen ailesinde de problemler vardı 2 seneyi buldu evlenmemiz bu süreçti birbirimizi çok yıprattık ilişkimiz çok yıprandı yıpranmış bir şekilde evlendik velhasıl ilk aylar gayet güzeldi yıpranmışlığımıza rağmen üzülsem sorardı küssem barışırdı hemen falan filan. Zamanla ailesi gözüme batmaya başladı ailesi köyde yaşıyor köy dediysem yeşillikler içinde filmlerdeki gibi değil çok geride kalmış yobaz bi köy. 100 asır geriden geliyorlar. Rahatsız olmaya başladım evet uzaktalar aynı ilçede değiliz hayvancılıkla uğraştıkları için sık sık gelip gitmezler 4-5 ayda bir anca gelirler giderler ama bn okumuş biriyim ailem de öyle hepiniz okumuşuz etmişiz eşimin ailesinin verdikleri hediyeler bile hayvan kokuyor etiket tok kullanılmış şeyleri hediye diye veriyorlar çıldırıyorum. Bana karşı iyi olmasına iyiler okumuş biriyim de sayıyorlar laf söz işitmiyorum kayınbabam kayınvalidem değer verirler. Ama işte gelenek kültürlerimiz çok farklı bunu benimseyemiyorum kabullenemiyorum. Eşimde de görüyorum bazen neticede o ailede yetişmiş eşim çok kötü birisi değil ama bazı şeyleri malesef sonradan gördüm evlendikten sorma tanıştım daha doğrusu. Bi kızımız oldu evliliğimizin 5. Ayında kızımız olduktan sonra eşimle aram gittikçe kötü olmaya başladı. Anlaşamıyoruz anlayamıyoruz aynı dilden konuşamıyoruz beklentilerimiz çok farklı. Ailelerimiz farklı dile getirdim artık tutamadım içimde. Kırıldı kızdı bi süre sonra aramızı açtı bu durum. Çünkü ailesine çok düşkün. Çok da kalabalıklar 13 kardeşler. Ha Kızımızı çok seviyor gerçekten ona iyi bi gelecek sunmak istiyor herşeyi düşünüyor. Kendi çapında elinden geleni yapıyor. Bakımını üstlenmiyor tabi ev işlerinde destekçi değil. Yakın dost akraalarıma bazen açınca bizimkiler de öyle diyorlar erkeklerin hepsi böyle sen çok abartıyorsum diyorlar takıyorsun diyorlar çok beklenti duyuyorsun hayal dünyandan çık erkeklerden çok bişey bekleme diyorlar falan filan. Öyle kızlar evlendiğim için pişmanım keşke aileme denk biriyle evlenseydim keşke daha başka açılarla ölçseydim duygusal hareket etmeseydim diye diye geçiyor günlerim yani psikolojikmen çok yoruyor bu düşünceler. Boşan öyleyse diye yorum yazanlar var boşanmak kolay değil hele ki doğuda. Boşanınca mutlu olamayacağım başka dertler eklenecek hayatıma üstelik kızımla birlikte. Eşim iyi bi baba iyi evlat ama iyi bi eş değil zamanla düzelir mi yıprandığımız için mi böyle olduk sevgi saygı kalmadı. Umuda ihtiyacım var gerçekten eşime tekrar ısınır mıyım tekrar o kör insana dönüşmek istiyorum çünkü böyle canım çok yanıyor. Eşimle zaman geçtikçe uzlaşır mıyız 2 sene buna yetmedi çünkü zaman ilacımız mı olur umut ile çaresizlik arasında sıkışıp kaldım. Hakkımda bu mu hayırlı idi teslim mi olmalıyım
Mesajınızda kendi ailenizi okumuş ve kültürlü, eşinizin ailesine doğulu ve yobaz olarak ilan etmişsiniz.
Ama bir yere bakınca sizin ailenizde kızları 29 yaşında diye evde kaldı diyen ve baskı kuran bir aileymiş.
Karşıdaki ailede doğulu ve çok çocuklu olmasına rağmen 4-5 ayda bir gelip giden ve sizin gönlünüzü hoş tutmaya çalışan bir aileymiş.
Sizce burada eğitimler ve yaşamlar mı öne çıkmış yoksa zihniyet mi?

Bence sizin konunuzda ailelerin etkisi çok az, siz acabalarla evlenmiş ve eşinizde istediğinizi bulamamışsınız.
Bu durumada çare bulunur mu bilemiyorum
 
Eşinizin ailesini köylü diye hor görmeniz komik. Siz de ingiliz asilzadesi değilsiniz belli ki.. Anlatımınız, 29 yaşında evliliğin geç bulup, boşanan kadına bakışınız sizin ve çevrenizin eğitimi ve kültürü hakkında yeterince ipucu veriyor.
Bu mesajları görmeden yazmıştım aklın yolu bir gerçekten
 
Merhaba kızlar

Kendimi çok kötü hissettim burada çok güzel iyi niyetli insanlar görüyorum insan bazen hiç tanımadığının bile tesellisine iyi cümlelerine ihtiyaç duyuyor. Biraz derdimi açmak istiyorum. 29 yaşımda evlendim doğuda yaşıyorum haliyle 29 çok geç. Ailemin özellikle de çevremin evlenemedin baskıları çok vardı eşimle tanıştım çok zor zamanlarımın ardından psikolojim çok kötü idi eşim de gerçekten o zamanlar çok naif çok düşünceli bir insandı. İlgi gösteriyordu önemsiyordu. Her erkek ilk zamanlar böyle yapar gerçi biliyorum ya da bana hiç böylesi denk gelmemişti tanışma uzun sürdü ailemin baskıları vardı bi yandan eşim akademisyen ailesinde de problemler vardı 2 seneyi buldu evlenmemiz bu süreçti birbirimizi çok yıprattık ilişkimiz çok yıprandı yıpranmış bir şekilde evlendik velhasıl ilk aylar gayet güzeldi yıpranmışlığımıza rağmen üzülsem sorardı küssem barışırdı hemen falan filan. Zamanla ailesi gözüme batmaya başladı ailesi köyde yaşıyor köy dediysem yeşillikler içinde filmlerdeki gibi değil çok geride kalmış yobaz bi köy. 100 asır geriden geliyorlar. Rahatsız olmaya başladım evet uzaktalar aynı ilçede değiliz hayvancılıkla uğraştıkları için sık sık gelip gitmezler 4-5 ayda bir anca gelirler giderler ama bn okumuş biriyim ailem de öyle hepiniz okumuşuz etmişiz eşimin ailesinin verdikleri hediyeler bile hayvan kokuyor etiket tok kullanılmış şeyleri hediye diye veriyorlar çıldırıyorum. Bana karşı iyi olmasına iyiler okumuş biriyim de sayıyorlar laf söz işitmiyorum kayınbabam kayınvalidem değer verirler. Ama işte gelenek kültürlerimiz çok farklı bunu benimseyemiyorum kabullenemiyorum. Eşimde de görüyorum bazen neticede o ailede yetişmiş eşim çok kötü birisi değil ama bazı şeyleri malesef sonradan gördüm evlendikten sorma tanıştım daha doğrusu. Bi kızımız oldu evliliğimizin 5. Ayında kızımız olduktan sonra eşimle aram gittikçe kötü olmaya başladı. Anlaşamıyoruz anlayamıyoruz aynı dilden konuşamıyoruz beklentilerimiz çok farklı. Ailelerimiz farklı dile getirdim artık tutamadım içimde. Kırıldı kızdı bi süre sonra aramızı açtı bu durum. Çünkü ailesine çok düşkün. Çok da kalabalıklar 13 kardeşler. Ha Kızımızı çok seviyor gerçekten ona iyi bi gelecek sunmak istiyor herşeyi düşünüyor. Kendi çapında elinden geleni yapıyor. Bakımını üstlenmiyor tabi ev işlerinde destekçi değil. Yakın dost akraalarıma bazen açınca bizimkiler de öyle diyorlar erkeklerin hepsi böyle sen çok abartıyorsum diyorlar takıyorsun diyorlar çok beklenti duyuyorsun hayal dünyandan çık erkeklerden çok bişey bekleme diyorlar falan filan. Öyle kızlar evlendiğim için pişmanım keşke aileme denk biriyle evlenseydim keşke daha başka açılarla ölçseydim duygusal hareket etmeseydim diye diye geçiyor günlerim yani psikolojikmen çok yoruyor bu düşünceler. Boşan öyleyse diye yorum yazanlar var boşanmak kolay değil hele ki doğuda. Boşanınca mutlu olamayacağım başka dertler eklenecek hayatıma üstelik kızımla birlikte. Eşim iyi bi baba iyi evlat ama iyi bi eş değil zamanla düzelir mi yıprandığımız için mi böyle olduk sevgi saygı kalmadı. Umuda ihtiyacım var gerçekten eşime tekrar ısınır mıyım tekrar o kör insana dönüşmek istiyorum çünkü böyle canım çok yanıyor. Eşimle zaman geçtikçe uzlaşır mıyız 2 sene buna yetmedi çünkü zaman ilacımız mı olur umut ile çaresizlik arasında sıkışıp kaldım. Hakkımda bu mu hayırlı idi teslim mi olmalıyım 😞
Vallahi keşke benim de kaynanam kayınpederim köylü insan olsalar çok isterdim.... Benim eşimin ailesi de okumuş ama burnu çok havada sürekli laf sokma bilmem ne ben çok pişman oldum.... Hiç sevmedim ailesini farklı kültürler gerçekten zormuş eşimi sevsem de bir türlü kabullenemedim...
 
Türkiye de iyi denecek bir üniversiteden mezun oldum nişanlımın ailesi köyde yaşıyor annesi nişanıma şalvarla geldi o mutlu günümde takılacağım şey kıyafeti olmadı :) kim nasıl mutluysa öyle olmalı ,insanların kültürlerinden utanan köye de gitmesin 🤣
Adanalılar mı? Benim kardesimin kv si de şalvarla gelmisti nişana
 
Merhaba kızlar

Kendimi çok kötü hissettim burada çok güzel iyi niyetli insanlar görüyorum insan bazen hiç tanımadığının bile tesellisine iyi cümlelerine ihtiyaç duyuyor. Biraz derdimi açmak istiyorum. 29 yaşımda evlendim doğuda yaşıyorum haliyle 29 çok geç. Ailemin özellikle de çevremin evlenemedin baskıları çok vardı eşimle tanıştım çok zor zamanlarımın ardından psikolojim çok kötü idi eşim de gerçekten o zamanlar çok naif çok düşünceli bir insandı. İlgi gösteriyordu önemsiyordu. Her erkek ilk zamanlar böyle yapar gerçi biliyorum ya da bana hiç böylesi denk gelmemişti tanışma uzun sürdü ailemin baskıları vardı bi yandan eşim akademisyen ailesinde de problemler vardı 2 seneyi buldu evlenmemiz bu süreçti birbirimizi çok yıprattık ilişkimiz çok yıprandı yıpranmış bir şekilde evlendik velhasıl ilk aylar gayet güzeldi yıpranmışlığımıza rağmen üzülsem sorardı küssem barışırdı hemen falan filan. Zamanla ailesi gözüme batmaya başladı ailesi köyde yaşıyor köy dediysem yeşillikler içinde filmlerdeki gibi değil çok geride kalmış yobaz bi köy. 100 asır geriden geliyorlar. Rahatsız olmaya başladım evet uzaktalar aynı ilçede değiliz hayvancılıkla uğraştıkları için sık sık gelip gitmezler 4-5 ayda bir anca gelirler giderler ama bn okumuş biriyim ailem de öyle hepiniz okumuşuz etmişiz eşimin ailesinin verdikleri hediyeler bile hayvan kokuyor etiket tok kullanılmış şeyleri hediye diye veriyorlar çıldırıyorum. Bana karşı iyi olmasına iyiler okumuş biriyim de sayıyorlar laf söz işitmiyorum kayınbabam kayınvalidem değer verirler. Ama işte gelenek kültürlerimiz çok farklı bunu benimseyemiyorum kabullenemiyorum. Eşimde de görüyorum bazen neticede o ailede yetişmiş eşim çok kötü birisi değil ama bazı şeyleri malesef sonradan gördüm evlendikten sorma tanıştım daha doğrusu. Bi kızımız oldu evliliğimizin 5. Ayında kızımız olduktan sonra eşimle aram gittikçe kötü olmaya başladı. Anlaşamıyoruz anlayamıyoruz aynı dilden konuşamıyoruz beklentilerimiz çok farklı. Ailelerimiz farklı dile getirdim artık tutamadım içimde. Kırıldı kızdı bi süre sonra aramızı açtı bu durum. Çünkü ailesine çok düşkün. Çok da kalabalıklar 13 kardeşler. Ha Kızımızı çok seviyor gerçekten ona iyi bi gelecek sunmak istiyor herşeyi düşünüyor. Kendi çapında elinden geleni yapıyor. Bakımını üstlenmiyor tabi ev işlerinde destekçi değil. Yakın dost akraalarıma bazen açınca bizimkiler de öyle diyorlar erkeklerin hepsi böyle sen çok abartıyorsum diyorlar takıyorsun diyorlar çok beklenti duyuyorsun hayal dünyandan çık erkeklerden çok bişey bekleme diyorlar falan filan. Öyle kızlar evlendiğim için pişmanım keşke aileme denk biriyle evlenseydim keşke daha başka açılarla ölçseydim duygusal hareket etmeseydim diye diye geçiyor günlerim yani psikolojikmen çok yoruyor bu düşünceler. Boşan öyleyse diye yorum yazanlar var boşanmak kolay değil hele ki doğuda. Boşanınca mutlu olamayacağım başka dertler eklenecek hayatıma üstelik kızımla birlikte. Eşim iyi bi baba iyi evlat ama iyi bi eş değil zamanla düzelir mi yıprandığımız için mi böyle olduk sevgi saygı kalmadı. Umuda ihtiyacım var gerçekten eşime tekrar ısınır mıyım tekrar o kör insana dönüşmek istiyorum çünkü böyle canım çok yanıyor. Eşimle zaman geçtikçe uzlaşır mıyız 2 sene buna yetmedi çünkü zaman ilacımız mı olur umut ile çaresizlik arasında sıkışıp kaldım. Hakkımda bu mu hayırlı idi teslim mi olmalıyım 😞
benim esimin ailesi de ‘köylü’ ve hayvancılık yapıyor. benim ailem işletmeci. ama bu hiç sorun olmadı. hatta ben esimin köyüne gittiğimde ohh ne güzel tezek kokuyor diyorum 😂 bence sorun sizde. bence sizin derdiniz içinizdeki ‘doğulu’ ile olmak istediğiniz ‘batılı’ çatışmanız.

esinizin ev işlerinde, cocuk bakımında size destek olmaması ayrı bir mevzu bu konuda haklısınız. ama geri kalan her seyde siz hatalısınız.
 
Benim anlamadığım madem aşırı okumuş ve yobaz değilsiniz neden yaşın geçti muhabbetleri dönüyor? Neden boşanmak olmaz? Eee nerde bu okumuşluğun getirdiği açık fikirlilik?
doğululuktan çıkacak kadar okuyamamışlar herhalde 😂 oraya kadar okuyabilmişler 😂 başkalarını eleştirme konusunda full entellektüel, kendi yaşamlarına gelince yobazzers 😂
 
sizin için gereklilik olan şeylerin başka insanların ajandasında yer almama ihtimalini kavradığınızda mantıklı bir tartışma olabilir bu.
Ya hu hangi uzayda yaşıyorsunuz ? Türkiye'de bu böyledir. Adet ,gelenek ,görenek. Sizin düşünceleriniz farklı olabilir ,siz uymak zorunda değilsiniz diye koskoca kültüre "YOK OYLE BİR SEY " mi diyelim ? Başka ülkede de farklı ritüel vardır.

hanımefendi Batman demiş orda zaten bu tarz konularda daha değişime kapalidir. Kendince olması gerekeni yapmış ,ortama ayak uydurmus. Kimse başına silah dayamamis. Özgür hür iradesiyle yapmış.
Amma abartıp konuyu trajik hale getirdiniz.

Şuan sizin yaptiginiz da benim gerekliliğimi sizin ajandanizdakine uydurmak ! Sizinle aynı görüşte olmak zorunda mıyım. Özgürüm ve böyle düşünüyorum. Tartışmaya kapalı.
 
Ya hu hangi uzayda yaşıyorsunuz ? Türkiye'de bu böyledir. Adet ,gelenek ,görenek. Sizin düşünceleriniz farklı olabilir ,siz uymak zorunda değilsiniz diye koskoca kültüre "YOK OYLE BİR SEY " mi diyelim ? Başka ülkede de farklı ritüel vardır.

hanımefendi Batman demiş orda zaten bu tarz konularda daha değişime kapalidir. Kendince olması gerekeni yapmış ,ortama ayak uydurmus. Kimse başına silah dayamamis. Özgür hür iradesiyle yapmış.
Amma abartıp konuyu trajik hale getirdiniz.

Şuan sizin yaptiginiz da benim gerekliliğimi sizin ajandanizdakine uydurmak ! Sizinle aynı görüşte olmak zorunda mıyım. Özgürüm ve böyle düşünüyorum. Tartışmaya kapalı.

özgür bir insan olarak başkaları tarafından belirlenmiş zorunluluklara uyulması gerektiğini düşünüyorsunuz. anlıyoruz.
 
X