Anlayamamanız çok normal. Konu açarken ayrıntılı yazamadığım için olabilir. Ben eşimi bırakmak filan istemiyorum. Aynı durumda ben de olabilirdim. Birkaç defa ameliyat denememizden,
tüp bebek denememizden sonra alınmış bir karar da değil evlat edinme olayı. Her defasında yani senelerdir gündemde olan bir mevzu. Sorun sizde ise ve eşiniz de sizi bırakmıyorsa ne kadar güzel. Ama kocanız size "hayatım, seni her şeyden çok seviyorum ama evlat edinmeyi düşünelim, annelik babalık duygusunu tadalım, bu ikimiz için de çok iyi olacak" dediğinde ne düşünürdünüz? Evet sizden dolayı olmuyor ve eşiniz her ne olursa olsun sizi bırakmıyor yalnız baba olmak istiyor ve size böyle bir teklifte bulunuyor. Siz de herhalde bunu değerlendirirdiniz değil mi? Eğer ona da olmaz istemem başka çocuğa annelik yapmak derseniz, eşinizin ne kadar üzüleceğini de göz önünde bulundurmanız gerekir. Bu işe eşimin hayır istemem deme hakkı varsa benim de evet isterim evlat edinelim deme hakkım var. Yani durduk yere bırakmak filan yok...
Eminim sorun benden kaynaklansaydı bu kadar da beklemezdi ya... Neyse. Sizde suç yok, konu açarken teferruatlı yazmadığım için suç bende. Sanki çocuk olmadığı için kocam suçlu da onu bırakmak istiyormuşum gibi bir algı oluşmuş.
Empati yapılacaksa her iki taraf da birbirine yapacak. Eşimden dolayı olmuyorsa elden bir şey gelmez. Evlat edinmek hariç. Ona da mutluluğumuzu düşünüp ve EMPATİ YAPIP evet demiyorsa yapacak bir şey yok....
Belki kocam dünya iyisi, belki başka sorunum yok ama annelik babalık da en az bu değerler kadar önemli...
