Derdim çok büyük, içinden çıkamıyorum

Düşündükçe içinden çıkamıyorum. Düşünün, ben tekrar evlenmişim bir bebeğim olmuş, başka bir adamla birlikteyim... Ya eşim? Çocuğu olmaması onun elinde mi? Ömür boyu evlatsız mı kalacak? Mutsuz olacak... Şimdi ben onun yanında bir nefesim... Ama çocuksuz da olmuyor. Evlat edinmeyi de kabul etmezse beni de mutsuzluğa mahkum edecek... Hep ağlayacağım. Öbür türlü ise eşimi unutamam diye korkuyorum. Onu severken nasıl başkasıyla olabilirim? Ayrılmak da zor... En iyisi psikolojik destek...
Belki o da evlenir yine.
Düşündükçe içinden çıkamıyorum. Düşünün, ben tekrar evlenmişim bir bebeğim olmuş, başka bir adamla birlikteyim... Ya eşim? Çocuğu olmaması onun elinde mi? Ömür boyu evlatsız mı kalacak? Mutsuz olacak... Şimdi ben onun yanında bir nefesim... Ama çocuksuz da olmuyor. Evlat edinmeyi de kabul etmezse beni de mutsuzluğa mahkum edecek... Hep ağlayacağım. Öbür türlü ise eşimi unutamam diye korkuyorum. Onu severken nasıl başkasıyla olabilirim? Ayrılmak da zor... En iyisi psikolojik destek...
Umarım her şey daha iyi olur.
 
Hayır kendi çocuğum gibi göremem dedi. Ben senin gibi yapamam. Sen anaçsın çok istiyorsun bu yüzden her çocuğu kabul edersin diyor.
Eşiniz sahipsiz yeni doğmuş bir bebegi kucağına alsa, o küçücük bebeğin savunmasizligini, kimsesizligini, muhtacligini, masumlugunu bir görse bir koklasa... Eminimki fikri değişecektir. Kucağına aldığı bebeği esirgeme kurumunda bırakıp geri dönebilecek mi, bence onu bırakamayacak..

Biraz zaman geçsin, siz eşinizi kuruma götürüp bir bebeği kucaklamasini sağlayın. Sadece gidip bir bakalim, illa evlat edinelim demiyorum deyin.kendini baskı altında hissetmeden ordaki masumları bir görsün.. belki de birine kanı ısınır..
 
Bence çok güzel düşünmüşsünüz. Doğurup çöpe atan, sokağa bırakan değil sizin gibi sevgiye ilgiye aç bir çocuğun sorumluluğunu alabilecek insanlar asıl anne babadır benim gözümde. Umarım eşiniz kararınızın mantıklı olduğunu anlar ve kabul eder.

Konuyu dağıtmak istemem ama arkadaşınız hormon almadan nasıl emzirebildi bilgi verebilir misiniz? Sonuçta kendisi doğum yapmıyor. Benim de ilerisi için benzer düşüncelerim var bu yüzden soruyorum.
Bence çok güzel düşünmüşsünüz. Doğurup çöpe atan, sokağa bırakan değil sizin gibi sevgiye ilgiye aç bir çocuğun sorumluluğunu alabilecek insanlar asıl anne babadır benim gözümde. Umarım eşiniz kararınızın mantıklı olduğunu anlar ve kabul eder.

Konuyu dağıtmak istemem ama arkadaşınız hormon almadan nasıl emzirebildi bilgi verebilir misiniz? Sonuçta kendisi doğum yapmıyor. Benim de ilerisi için benzer düşüncelerim var bu yüzden soruyorum.
Şöyle ki arkadaşıma sosyal hizmetlerdeki hemşireler bebeği göğsüne tutmasını bebek emmeye çalıştıkça vücudunun süt üreteceğini söylemişler yani hormonal sanırım banada başkası söylese inanmazdım ama gerçekten oluyormuş
 
Herkesin 30 Ağustos Zafer Bayramı Kutlu Olsun öncelikle.

Bir hafta önce yaklaşık bir yıldır devam etmekte olduğumuz tüp bebek tedavisinin sonuna geldik ve maalesef olumsuz sonuçlandı. Doktorun söylediği ise eşimin maalesef bu denemede de görüldüğü üzere çocuk sahibi olmasının imkansız oluşuydu. Daha önce 3 defa Mikrotese ameliyatı oldu eşim ve hiçbirinde sperm bulunamadı. Geçen hafta yine yıkıldık. Böyle olan birçok çift var biliyorum. Eşim ameliyattan çıktığında ve onu odaya getirdiklerinde tek düşündüğüm acaba bu defa sperm bulundu mu değil, acaba eşimin çok ağrısı var mı, çok canı yanıyor mu Allahım, kısa zamanda ağrılarının dinmesi ve sağlığına kavuşmasıydı. Nitekim bir haftadır dikişleri alınana kadar pansumanını da yaptım banyo da yaptırdım. Bu ameliyatı biraz ağrılı oldu nedense.


Şimdi problem şu. Ben artık durumu kabullendim. Bizim çocuğumuz olmayacak. Eşimi de çok seviyorum asla bırakmam. Ama her şeyin bir çözümü var, bu şekilde üzüntü ile ağlamakla yaşamak yerine yuvamızı şenlendirecek bir bebeği evlat edinmeyi çok istiyorum. Çeşitli hormon takviyeleri vs. ile süt annesi süt babası da olabiliriz. Yani benim böyle bir kaygım yok ama eşimin var o da olur ona da peki.
Ama o asla bu işe yanaşmıyor. Bak diyorum doğurmakla kan bağıyla anne baba olunmaz. Hem 40 yaş altı olduğumuz için daha çok 0-1 yaş aralığı alma hakkımız var. Çocuğumuz olsun. Evladımız olsun, ona oda yapalım, ilgilenelim. Büyütelim, anne baba olmak ne demek belki de o yavruda bu duyguyu fazlasıyla bulucaz. Evimiz şenlenecek. Bundan adım gibi eminim.

Ama asla yanaşmıyor. Ben istemiyorum diyor. Sorun şu ki benim de yaşım ilerliyor ve yumurta rezervim azalıyor. Yani ilerleye ilerleye hepten kaybedicem anne olma şansımı.
Ben eşimi seviyorum ve ondan ayrılmamak için hem de bir evladımız olsun diye bu yolu seçmeye dünden hazırım. Ama o bu konuda çok net.

Benim net olduğum konu ise, evet bazı insanlar evlat edinmeden de çocuksuz hayatlarına devam ederler. Buna saygım sonsuz. Ama ben içimdeki annelik duygusunu asla bastıramıyorum. Bir çocuk sahibi olmayı evlat edinmek de olsa çok ama çok istiyorum. Ona sonsuz şefkat ve sevgimi vereceğime, onu en iyi şekilde yetiştireceğime inanıyorum.

Hayatıma başka birini alıp tekrar evlenip çocuk sahibi olmaktansa bunu tercih ettim ama karşımdaki insandan net cevap : İstemiyorum!

Bu durumda sizce benim halim ne olacak? Boşanmalı mıyım? Elimden başka bir şey gelmiyor artık. Eşiniz zamanla alışır filan demeyin o çok net bu konuda. Bak diyorum seni bırakmıycam seninle devam edicem ama bir çocuğumuz olsun istiyorum diyorum yok diyor. Senin şansın var istersen ayrılırız diyor.

Yorumlarınızı bekliyorum.

Erkekler konuya bizim gibi bakmıyor, zamanında bende eşime teklif ettim bunu olmaz dedi, sebebini sordum benim olmayan çocuğu benim gibi sevemem, incitirim istemeden günahına girerim dedi. Eşimin ilk evliliğinden iki çocuğu var, çocuk büyütmek senin düşündüğün gibi el bebek gül bebek bir olay değil, belki sen çok anaç olursun ama beni vebale sokarsın kendimi tanıyorum dedi. Bu kadar net olunca hak verdim, sizin durumunuzda anne olma isteğiniz çok fazla ise boşanmalısınız ki mantıken bunu asla istemem, Rabbimin verdiğinde de vermediğinde de bir hayır var diye düşünüyorum, başka biri ile çocuğunuz olacağının garantisi yok çünkü. Bence bu işi biraz zamana yayın, belki fikirleri değişir
 
Peki zamanla yine düşünceleri değişmezse? Ben de 40 yaşıma kadar bu üzüntü ile mi yaşıyayım? Ben şimdi bu durumda eşimden boşanırsam günah vebal olur mu? Allahın gücüne gider mi ? Bu konuda çok korkuyorum. Benim akrabam var çocukları olmadı kadından dolayı. Kadın eşine dedi ki istersen çocuk sahibi olmak senin de hakkın boşanabiliriz dedi. Ama evlatlık almayı ikisi de istemediler konuyu kabullenip yaşıyorlar. Bende durum böyle değil ki. O bebeği kucağıma aldığım andan itibaren benim olacak. Tabii ki gerçek anne babası olmadığımızı okul çağından önce söyleyeceğiz. Ama bunu uzman desteğiyle söyleyip kolaylıkla halletmemiz mümkün. Bu çocuk bize ilaç gibi gelecek. Onunla her yere giderim parka avm ye gezmeye köye :)))) Canım benim daha almadan sevmeye başladım yavrumu :))) Ama yok.... Yok....

Tek söyleyeceğim şey ; evet gerçekten dogurmadan da anne baba olunuyor.

Minicik bir meleğe kanat gereceksiniz, yuva sahibi yapacaksınız.

O kadar tarifsiz bir duygu ki bu , yaşayan anlayabilir. .

Gerçekten tam annesi gibi oluyorsunuz. Doğurduğunu nasıl seviyorsan emek verdiğini de o derece seviyorsun.

Eşiniz şu an çok taze duygular içinde. Yaşınız kaç bilmiyorum ama en azından biraz iyileşmesini bekleyin.

Sonrasi ise oturup tekrar konuşup kendi duygularınıza göre yolunuza bakarsınız.
 
Direk evlatlik olarak değil de öncelikle gönüllü ailelik ve koruyucu ailelikten bahsedin eşinize, erkekler bu süreçlere daha zor adim atiyor ama bir kere girince çocuğu kucağına alinca gayet güzel babalik yapıyorlar.

Öncelikle eşinize en azından gönüllü aile olalim bir deneyelim istemezsen bırakırız tarzı daha olumlu onun da kabul edebileceği makul fikirlerle gidin ve mutlaka bir adim atın. başlayınca devami geliyor çünkü.

Sizin gibi birçok çift taniyorum kalbiyolojik ebeveyn olan o bebeği kucağına alinca biyolojik anne babadan çok daha iyi anne baba olan.

Siz şimdi biraz bekleyin eşiniz iyileşsin onun için de ağır bir sinav, sonra alin randevunuzu sosyal hizmetlerden doğru bir görüşmeye gidin. Sonrası çorap söküğü gibi gelecektir. Sizin gibi pek çok aile bir değil 2. 3. Çocuğu dahi aldi daha sonra. Allah gönlünüze göre versin.
 
Benim kurumdan arkadaşım hiç evlenmedi evliliği de düşünmüyor 5 günlük bebeği evlat edindi hatta hormon tedavisine bile gerek kalmadan bebeğini emzirdi su an oğlumun yaşında ve ilk okula başlayacaklar birlikte ve aşırı derecede düşkün kızına kızıda ona çok düşkün hatta dozunu bile kaçırdıklarını düşünüyoruz o derece bağlılar birbirlerine. Anne baba olmak için illaki doğurmak kendi kanından olması gerekmiyor emek gerekiyor o emeğine herkes veremiyor
Hormon tedavisi olmadan nasıl emzirdi çok merak ettim.Demek sütü gelmeye mi basladi?Çünkü bunu çok duydum.O içgüdüyle süt salgilamasi oluyormuş
 
Peki zamanla yine düşünceleri değişmezse? Ben de 40 yaşıma kadar bu üzüntü ile mi yaşıyayım? Ben şimdi bu durumda eşimden boşanırsam günah vebal olur mu? Allahın gücüne gider mi ? Bu konuda çok korkuyorum. Benim akrabam var çocukları olmadı kadından dolayı. Kadın eşine dedi ki istersen çocuk sahibi olmak senin de hakkın boşanabiliriz dedi. Ama evlatlık almayı ikisi de istemediler konuyu kabullenip yaşıyorlar. Bende durum böyle değil ki. O bebeği kucağıma aldığım andan itibaren benim olacak. Tabii ki gerçek anne babası olmadığımızı okul çağından önce söyleyeceğiz. Ama bunu uzman desteğiyle söyleyip kolaylıkla halletmemiz mümkün. Bu çocuk bize ilaç gibi gelecek. Onunla her yere giderim parka avm ye gezmeye köye :)))) Canım benim daha almadan sevmeye başladım yavrumu :))) Ama yok.... Yok....
Eşinizin yerine kendinizi koyun ve öyle düşünün birde sizden kaynaklı sorun olsa ve esiniz boşanmak istese veya bunu düşündüğünü size hissettirse kendinizi ne kadar kötü hissedersiniz değil mi bana göre eşiniz sizi çok seviyor siz çok fazla çocuk istediğiniz için o da kendini eksik ve yetersiz hissettiği için boşan ve başkasıyla mutlu ol diyor ve sadece diliyle söylüyor kalbiyle bunu söylediğini düşünmüyorum . Sizin çocuk istemeniz çok normal ama eşinize daha fazla baskı yapmayın bence çünkü o zaten kendini kötü hissediyor onun yerine öncelikle koruyucu aile olabilirsiniz arada yetimhaneleri ziyaret edebilirsiniz oradaki çocuklara hediye alıp götürün onların yüzündeki gülümsemeyi mutluluğu eşininiz görünce elbette ikna olur ama bana kalırsa hayat arkadaşınızı bırakmayın asla çünkü o zaten kendi içinde neler neler yaşıyor bilemezsiniz. Bnmde çocuğum yok eğer eşim bir gün boşanalım derse ge4cekten dünyam yıkılır . Sakın sizi seven birinden vazgeçmeyi n
 
ebeveyn olmak her insanın hakkı. ama sınav dünyası işte ne yazık ki kimse umduğunu bulamıyor. vardır bunda da bir hayır. lütfen iyi düşünün annelik çok kutsal ama sırf annelik için eşinizi de terk edip sonra pişmanlık duymak da var işin ucunda. eşinizi en iyi siz tanırsınız onu ikna edersiniz umarım.
 
daha çok yeni..eşiniz için ne kadar zordur inanın yazdıklarınıza çok üzüldüm😢kendini kötü hissediyor ve aynı zamanda mahçup negatıf denemenızın uzerine hemen bunu kabul etmesi çok zor.Evlatlık alma fıkrı evet guzel ama başkasının cocugu, geni vs bu büyük sorumluluk çok çok ıyı dusunmek lazım lutfen acale etmeyin sizde.Bence birbirinize süre tanıyın.Eşinizi sizde sevıyorsunuz ama anne olmakta ıstıyorsunuz bu da en dogal hakkınız.Kıbrıs’ta tup bebekte sperm bagısıyla denemenız mumkunmu bunu kabul edermı??cocuk enazından bıyolojık olarak sızın olacak??bunu da dusunebılırsınız bence..hem sızın bebegınız olacak dogal olarak ıkınızın..bunu kabul etmesı daha olası gıbı..ama dedıgım gıbı daha cok yenı oldugundan bence bu konuyu bır sure rafa kaldırın sızde dedıgım şu mevzuyu düşünün araştırın hangısını kabul ederse??belkı sizinde fıkrınız degısebılır sonra
 
Esinizle biraz empati yapsaniz önce? Daha hersey cok taze. Adama zaman vermiyorsunuz bile. Sorun sizde olsa inanin sizinde kabul etmeniz zaman alirdi. Annelik duygunuz iyi güzelde, ama su anda önceliginiz esiniz olmali madem o kadar seviyorsunuz. Ha bazi aileler evlatlik edinmeyi kabul etmiyor onun icin ikiniz emin olmadan aileden baskalari katmayin.
 
Okurken çok üzüldüm bizim durumumuzda buna benzer eşimde sperm yok ama konuşurz arada eğer olmazsa evlatlık alalım diye son çaremiz o olsun diyorum oda kabul ediyor.
Bana en son ağlayıp beni bırakmazsın değil mi? dedi o günden sonra kendimi çok tuaf hissediyorum ama sizin eşiniz boşan falan demiş hem evlatlık almak çok büyük sevapta eşiniz niye kabul etmiyor ki ? Siz onca zorluğa rağmen hala onu birakmamak için cabaliyosunuz o ise size boşan benden diyor gene de siz bilirsiniz...
Eşinizin ağlayıp beni bırakmazsın demesine çok duygulandım ağlayabilirim o derece olmazları olduran Rabbim sizlere konu sahibine sağlıklı evlatlar versin inşallah Kuran-ı Kerim'de Al-i İmran süresi var İmran onun da çocuğu olmuyordu bir duasıyla Rabbim Hz Meryem'i verdi onlara 😔🤲🏻
 
Şöyle ki arkadaşıma sosyal hizmetlerdeki hemşireler bebeği göğsüne tutmasını bebek emmeye çalıştıkça vücudunun süt üreteceğini söylemişler yani hormonal sanırım banada başkası söylese inanmazdım ama gerçekten oluyormuş
Çok şaşırdım. Çok ilginç ve mucizevi bir olay gerçekten.
 
Allah yardimciniz olsun. Cok zor bir durum. Ben de anne olamamis bir insanim. Erkekler dogumdan sonra babalik hissini tadabiliyor. Biz daha hamile kalmadan.. emanet bebek birakilsa iki saat icin, annesi gibi yedirir icirir bagrimiza basariz. Annelik biz kadinlarin fitratinda var. Ama erkeklerin cogunda babalik yok. Demem o ki sizin baskasinin dogurdugu bir bebege anne olabilmeniz mumkunken onun baba olmasi cok daha zor. Kisiye gore degisir ki esiniz demek ki babacan karakterde degil. Yardim alabilirsiniz belki veya muhit degistirebilirsiniz. Esiniz tepkilerden mi cekiniyor acaba.. yegenleri vs var mi nasil onlara karsi?
 
Kadınlar kulübünü anlayamadigim bir konu daha .
Pes diyorum gerçekten . Adam üç kere ameliyat olmuş sonuncusunu da henüz yeni olmuş . Çektiği acıyı yüreğimden hissettim . Ben de çocuk için uğraşıyorum benim yüzümden olmuyor . Evlatlık almak istemezsem eşim de beni bırakacak mi böyle . Çocuk verebilirsem varım veremezsem yok muyum yani . Bu çok acı.
 
Eşinizin ağlayıp beni bırakmazsın demesine çok duygulandım ağlayabilirim o derece olmazları olduran Rabbim sizlere konu sahibine sağlıklı evlatlar versin inşallah Kuran-ı Kerim'de Al-i İmran süresi var İmran onun da çocuğu olmuyordu bir duasıyla Rabbim Hz Meryem'i verdi onlara 😔🤲🏻
Amin isteyen herkese en kısa zamanda nasip eder inşallah 🌹
 
Kadınlar kulübünü anlayamadigim bir konu daha .
Pes diyorum gerçekten . Adam üç kere ameliyat olmuş sonuncusunu da henüz yeni olmuş . Çektiği acıyı yüreğimden hissettim . Ben de çocuk için uğraşıyorum benim yüzümden olmuyor . Evlatlık almak istemezsem eşim de beni bırakacak mi böyle . Çocuk verebilirsem varım veremezsem yok muyum yani . Bu çok acı.
Anlayamamanız çok normal. Konu açarken ayrıntılı yazamadığım için olabilir. Ben eşimi bırakmak filan istemiyorum. Aynı durumda ben de olabilirdim. Birkaç defa ameliyat denememizden, tüp bebek denememizden sonra alınmış bir karar da değil evlat edinme olayı. Her defasında yani senelerdir gündemde olan bir mevzu. Sorun sizde ise ve eşiniz de sizi bırakmıyorsa ne kadar güzel. Ama kocanız size "hayatım, seni her şeyden çok seviyorum ama evlat edinmeyi düşünelim, annelik babalık duygusunu tadalım, bu ikimiz için de çok iyi olacak" dediğinde ne düşünürdünüz? Evet sizden dolayı olmuyor ve eşiniz her ne olursa olsun sizi bırakmıyor yalnız baba olmak istiyor ve size böyle bir teklifte bulunuyor. Siz de herhalde bunu değerlendirirdiniz değil mi? Eğer ona da olmaz istemem başka çocuğa annelik yapmak derseniz, eşinizin ne kadar üzüleceğini de göz önünde bulundurmanız gerekir. Bu işe eşimin hayır istemem deme hakkı varsa benim de evet isterim evlat edinelim deme hakkım var. Yani durduk yere bırakmak filan yok...

Eminim sorun benden kaynaklansaydı bu kadar da beklemezdi ya... Neyse. Sizde suç yok, konu açarken teferruatlı yazmadığım için suç bende. Sanki çocuk olmadığı için kocam suçlu da onu bırakmak istiyormuşum gibi bir algı oluşmuş.

Empati yapılacaksa her iki taraf da birbirine yapacak. Eşimden dolayı olmuyorsa elden bir şey gelmez. Evlat edinmek hariç. Ona da mutluluğumuzu düşünüp ve EMPATİ YAPIP evet demiyorsa yapacak bir şey yok....

Belki kocam dünya iyisi, belki başka sorunum yok ama annelik babalık da en az bu değerler kadar önemli...
 
X