- 19 Kasım 2013
- 18.661
- 33.648
- Konu Sahibi choccywhoccydoodah
- #1
Merhaba,
Çok bunaldım ,iç dökmeye geldim.
Derdim annemi memnun edememek,evet tam olarak bu.
Benim iki çocuğum var,kızım 7.5 yaşında,oğlum 18.5 aylık. Geçtiğimiz akşam annemdeydik,oğlum büyüyor,ayaklandı artık haliyle bebekliğindeki kadar tombul görünmüyor,annem biliyor geçen ay defalarca hastalandı,antibiyotik kullandı,serum takıldı vs vs derken çocuk eskisi kadar iştahlı değil. Az az yiyor. Annem önce bu çocuğa mama verme artık bak ona güveniyor yemiyor dedi,yaza kadar vereceğim dedim savuşturdum. Sonra ince giydiriyorsun hasta oluyor dedi,hava güzel dedim geçtim. Kızımla ilgili birşeyler söyledi yine savuşturdum.
Neyse yemek var,tadına baktım acı,yani kızım yer ama oğlum yemez yani adım gibi eminim,yemez iştahsız dedim,acı dememek için,ama bir baktım ısıtmış getirmiş,kendi de diyor acı olmuş diye. Neyse verdi elime tabağı,oğlum dilini değdirdi ama asla ağzını açmadı bir daha yemedi. Bu arada ceviz veriyorum eline yiyor,meyve veriyorum yiyor yani çocuğun ağzı boş durmuyor zaten ki evden çıkmadan tavuk çorbası içirmiştim,tok yani,o yemeği yemeyeceği için bende ara öğün gibi yediriyorum ufak ufak.
Duramadı,gitti çorba pişirdi ve elinde tabak,oturdu yanıma bekliyor yedireyim diye. Neyse yedi 3-5 kaşık ama fazlasını yemiyor. Bende zorla asla vermem,adetim değil zira kızımda yaptım o hatayı sonuç,öglen verdiğim köfte akşam ağzında, yanağının içinde duruyordu,o son oldu.
Neyse bir şekilde akşamı atlattık,evimize geldik.
Bitti mi bitmedi tabi ki.
Sabah 11 gibi annem aradı.
Başladı,
o çocuğa zorla da olsa yedir,aç ağzını kaşıkla dök kızım yazık zayıflamış.
Doktora sor iştah şurubu al.
Ufacık kalmış yüzü,süzülmüş.
Bol bol yemek yap kemik suyu koy corbasina bla bla bla.
Yediremem anne kusura bakma,canı isterse yer.
İştah şurubu diye birşey yok.
Ayrıca kilo vermedi,boyu uzadı.
Vs vs amaçsız bir konuşma.
Yani yıldım ya cidden yıldım.
Çocuğun kilosu boyu bunca iştahsızlığına rağmen persentilde gayet iyi. Hatta 3 yaş giyiyor şu an. Daha ne olsun ben anlamadım ki. Cidden zayıf değil yani. Ayrıca zayıf olsa dahi sırf annem sevinsin diye şismanlatmaya uğraşamam ki.
Sağlığı yerinde mi ona bakarım.
Anlatamıyorum.
Eşim her haftasonu ara anneni gidelim diyor torunlarını görsün kadın diye ama adam bilmiyor ki annem sonra beni delirtiyor. Gitmeyelim de diyemiyorum.
Annem beni bu kadar delirttiğinin de farkında değil,yermek,üzmek vs için söylemiyor,huyu bu ,bende kırmak istemiyorum ama sabrım da tükeniyor.
Yapılacak şey belli,başkasi olsa sağlam terslerim ama babamı kaybettiğimden beri aman kırilmasın,üzülmesin tek kaldı ne yapsın saracak birşey arıyor diye kendimi susturuyorum.
Çözüm aramayı bıraktim zira bu yaştan sonra asla değişmez bu kadın.
Ben ya takmamayı öğreneceğim ya takmamayı öğreneceğim. Sanırım başka çözüm yok.
Kimseye de anlatamadım,çatlamamak için size yazdım.
Yine destan olmuş,okuyan gözlerinize sağlık.
Çok bunaldım ,iç dökmeye geldim.
Derdim annemi memnun edememek,evet tam olarak bu.
Benim iki çocuğum var,kızım 7.5 yaşında,oğlum 18.5 aylık. Geçtiğimiz akşam annemdeydik,oğlum büyüyor,ayaklandı artık haliyle bebekliğindeki kadar tombul görünmüyor,annem biliyor geçen ay defalarca hastalandı,antibiyotik kullandı,serum takıldı vs vs derken çocuk eskisi kadar iştahlı değil. Az az yiyor. Annem önce bu çocuğa mama verme artık bak ona güveniyor yemiyor dedi,yaza kadar vereceğim dedim savuşturdum. Sonra ince giydiriyorsun hasta oluyor dedi,hava güzel dedim geçtim. Kızımla ilgili birşeyler söyledi yine savuşturdum.
Neyse yemek var,tadına baktım acı,yani kızım yer ama oğlum yemez yani adım gibi eminim,yemez iştahsız dedim,acı dememek için,ama bir baktım ısıtmış getirmiş,kendi de diyor acı olmuş diye. Neyse verdi elime tabağı,oğlum dilini değdirdi ama asla ağzını açmadı bir daha yemedi. Bu arada ceviz veriyorum eline yiyor,meyve veriyorum yiyor yani çocuğun ağzı boş durmuyor zaten ki evden çıkmadan tavuk çorbası içirmiştim,tok yani,o yemeği yemeyeceği için bende ara öğün gibi yediriyorum ufak ufak.
Duramadı,gitti çorba pişirdi ve elinde tabak,oturdu yanıma bekliyor yedireyim diye. Neyse yedi 3-5 kaşık ama fazlasını yemiyor. Bende zorla asla vermem,adetim değil zira kızımda yaptım o hatayı sonuç,öglen verdiğim köfte akşam ağzında, yanağının içinde duruyordu,o son oldu.
Neyse bir şekilde akşamı atlattık,evimize geldik.
Bitti mi bitmedi tabi ki.
Sabah 11 gibi annem aradı.
Başladı,
o çocuğa zorla da olsa yedir,aç ağzını kaşıkla dök kızım yazık zayıflamış.
Doktora sor iştah şurubu al.
Ufacık kalmış yüzü,süzülmüş.
Bol bol yemek yap kemik suyu koy corbasina bla bla bla.
Yediremem anne kusura bakma,canı isterse yer.
İştah şurubu diye birşey yok.
Ayrıca kilo vermedi,boyu uzadı.
Vs vs amaçsız bir konuşma.
Yani yıldım ya cidden yıldım.
Çocuğun kilosu boyu bunca iştahsızlığına rağmen persentilde gayet iyi. Hatta 3 yaş giyiyor şu an. Daha ne olsun ben anlamadım ki. Cidden zayıf değil yani. Ayrıca zayıf olsa dahi sırf annem sevinsin diye şismanlatmaya uğraşamam ki.
Sağlığı yerinde mi ona bakarım.
Anlatamıyorum.
Eşim her haftasonu ara anneni gidelim diyor torunlarını görsün kadın diye ama adam bilmiyor ki annem sonra beni delirtiyor. Gitmeyelim de diyemiyorum.
Annem beni bu kadar delirttiğinin de farkında değil,yermek,üzmek vs için söylemiyor,huyu bu ,bende kırmak istemiyorum ama sabrım da tükeniyor.
Yapılacak şey belli,başkasi olsa sağlam terslerim ama babamı kaybettiğimden beri aman kırilmasın,üzülmesin tek kaldı ne yapsın saracak birşey arıyor diye kendimi susturuyorum.
Çözüm aramayı bıraktim zira bu yaştan sonra asla değişmez bu kadın.
Ben ya takmamayı öğreneceğim ya takmamayı öğreneceğim. Sanırım başka çözüm yok.
Kimseye de anlatamadım,çatlamamak için size yazdım.
Yine destan olmuş,okuyan gözlerinize sağlık.
