Sabah 5de annemin telefonuna uyandım,Adana'ya gitmişti dedem hasta diye ziyarete, evden kendilerini zor atmışlar,çok korkunçtu dedi beşik gibi sallandı bina, dedemi kaldıramamışlar adam hasta,zar zor indirmişler aşağı.
Sonra eve girdiler,hava soğuk dedem hasta diye mecbur,ikinci depremi yaşadılar.
Neyseki hayattalar,binaları hasar almamış ama o 16 katlı binaya da girmek istemediler doğal olarak. Müstakil evde yaşayan teyzeme zar zor gidebilmişler.
Allah herkesin yardımcısı olsun. Ölenlere rahmet,yakınlarına sabırlar diliyorum. Enkaz altında kurtarılmayı bekleyenleri de bir an önce kurtarabilirler dilerim.
Çok ama çok üzüldüm,haber izliyorum mahvoluyorum,twitterda yardım taleplerini görüyorum kahroluyorum. Biri yazmış annem enkaz altında kaldı,depremden ölmediyse soğuktan ölecek,bir diğeri babamın sesi geliyordu şimdi gelmiyor öldü sanırım yazmış enkazdan kurtarılmayı beklerken.
Hele o sesimi duyan yok mu çagrısı tüylerimi diken diken ediyor.
Ben İstanbulda depremi hissetmeden bunları hissediyorum, insanlar,çoluk çocuk,yaşlı,genç bu soğukta ne yapacaklar bilemiyorum