- 4 Temmuz 2013
- 1.286
- 1.701
-
- Konu Sahibi DERXIXNDENXIXZ
- #6.621
hatun milletiyiz tırnaklar çıkmazsa olmaaazz :)))
valla ben de güç aldım senden tatlım ya.. öyle yapmak için çaba vereceğim..
''hooop muhteşem ben tırnaklarını çıkarmış durumda.. '' :)))) hahahaha cok guldum buna aynen oyle :)) cikarttiriyorlar ama napicaksin --
En buyuk pay benim diyorsun bak yine de:) Ben de her konuda probleme degil de cozume odaklanicam ya, hemen bakarim ben nerde eksik davrandim da boyle oldu, benim hatam nerde vs :))
Ya aslında bu iş için ve bulunduğum ilde bi üniv. olması için özellikle eşim çok destek oldu.. Lisans hayatımda falan da hep bi başıma didindiğim için,hem iki bölüm okuyup hem çalıştığım için falan boş kalmaya gelemiyorum ya bildiğin gibi değil.. Çekilmez oluyorum resmen...Şu an da doktora aşamasındayım. Yani bırakılamayacak bi aşamadayım.. Asıl düşüncede, doktora sonrası özel üniv. vs var ama bitene kadar da sabretmem gerekecek..Eşim ise artık çok sabırsız.. açıkçası onun sıkıntısını da çekiyoruz.. Malesef bu işi yapabilen insanlardan değil.. Çok başarılı, şirketi onu çok tutuyor ama bu iş ona göre değil.. Anlattıklarını da biliyorum zaten merak etme koz olmayacak :) eşim her gittiğinde bıktım gitmem istemiyorum yanında kalacağım modunda malesef.. Dediğin gibi bu konuda ona baskı yapmıyorum bu iş için emek verdi çünkü. Sadece mutlu olacağı bi iş olması için dualar ediyorum.. ama ne zaman nasıl olur, kısmet...
Oo o yorgunluk benim esimde de olur --yani soyle piriltili bir secenek sunuversem birakacak -- cunku gercekten canli yasiyorum burda hele ki ikinciyse isi cok agir tankerde -- bizden onceki bashumendis mesela bunalimdaymis anlatiyorlar burada -- ikinci desen dayanamamis bi saglik problemim var demis yarim birakmis kontrati-- dayanamiyorlar ozleme hele bir de kontrolcu anne vs tarafindan gucsuz yetistirilmislerse.
Bos kalmaya gelemiyoruz cunku guvenebilecegimiz daglar hic olmamis bu hayatta --sirtimizi rahatca hic dusunmeden yaslabilecegimiz daglar-- esime hep olumlamayla yaklasmaya calistim, hayatimda ilk kez bu guveni hissediyorum , ilk kez sirtimi dag gibi birisine yaslayabiliyorum vs gibisinden ki dogruydu.
Of zaten ben evlendigimden beri guclu es kimligiyle cok mucadele ettim, dedigin gibi yalniz yasamanin verdigi etkiyle bir turlu kendini teslim edemessin, kontrolu zor birakirsin vs vs.
Bir de karadaki hayatlari cok ornek ver, cunku karaya gecip de mutlu olan gormedim acikcasi, uzun vadede baglayacak planlar yapin. Ama cocuk olursa hele hic dayanamaz.
ah kuzum yaaa ağzına sağlık :)) eşim çok özlüyorum diye kendi rızasıyla (allahtan) 3 ay kalıyor gelince ortalama.. ama ilk ay akrabaların "hoşgeldin"iyle, son bir ay da "güle güle"siyel, aradaki bi ay da eşi dostu arkadaşını görsün diye geçip gidiyor... Yne bi gün olsun bi başbaşa evde oturamıyoruz yine bi hengame ile gidiyor hiçbirşey anlamıyoruz.. Ve sanırım böyle olunca, birbirimize olan doyumsuzluğun ve sonu gelmez bekleyişin de acısı yine birbirimizle çıkıyor
Boyle zaten cocuk bile yapmaya firsat olmuyor :) bizim hele bir de ev yurtdisinda akrabalar Turkiye'de -- izinlerden hicbirsey anlamadik, sonra gecen izinde artik cok arkadasla gorusmemeyi ve kardeslere hem hosgeldin hem allahasmarladiga gitmemeyi ogrendik -- anne baba tabi oyle devam ediyor -- ama onlara da duygu somurusu yapmayi, kendimi anlatmayi ogrendim, esimin nasil calistigini ne sartlarda calistigini ve yasadigini bol bol anlatiyorum artik kendileri gidin ya da keyfinize bakin diyorlar :)
Valla acayip doğru söyledin.. Ben de bunu deneyimle öğrendim ama geç oldu biraz tabiolsun yine de kar.. dediğin gibi iyi niyet meselesi değil. Ama insanoğlu garip.. Ben çok güler yüzlü çabuk ısınan uyum sağlayan biriyim. eşimin ailesiyle de öyleyim hatta anne baba bildim onları gerçekten ama dediğin gibi bi baktım olmadık kalıplara sokmaya çalışıyorlar, çok kolay eleştiriyorlar (tek eksiklik bende gibi)... idare etmek saçmalık dedim sonra... şimdi sakin ve net bi cevap veriyorum birşey diyemiyorlar.. ama üzülüyorum da, böyle mi olması gerekir.. yani sen naz çekiyorsun diye insanların tepene mi binmesi gerekir diyorum.. demek ki gerekiyormuş :))
kesinlikle onunla yaşamayı öğrenmeli.. biz de öyle lükse kaçmadık.. hatta eşim de kendini idare eden bi adam. düğünümüzü kendimiz yaptık ve ben 2,5 yıl kadar eşimin ailesiyle yaşadım. bi yatakodası aldık normal bi takım tabi.. düğün gelirleri ise eevimize peşinat oldu. hala ödüyoruz borcunu çok şükür.. artık yaş geçiyo başbaşa kalamıyoruz zor oluyo düzeni kuralım diye geçen yıl evimizi yaptırıp oturduk işte.. ama hala da abartı birşeyimiz de yok.. dediğin gibi buna ben de karşıyım ama aile o gözle görmüyor. hala bile borcumuz yokmuş gibi, kardeş falan birşey alacak olsa, "eee koskoca bisi var" deniyor ki eşim de her ay ailesine yardım ediyor..
ama ben karışmam ne bu konuya ne de karadaki işine.. hassas konular malum.. zarar görmesini istemem.. ama çocuğum olursa da artık her ay yardım etmesini istemem mesela.. çünkü şimdi de zaten anca ödüyoruz borcu harcı..ama bunları nasıl anlatmalı iyice düşünmeli onu tabi...
aslında bi umudumuz, şirketin eşimi şirkette bi pozisyona alması.. bu da benim doktora bitimi vs anca oluyor.. bekliyoruz sabırla.. özellikle de sesimi çıkarmıyorum zaten... dediğin gibi zaten kendi bu konuda yeterince hassas bi hale gelmiş durumda. bi de ben üstelersem iyi olmaz.. insan sonuçta evimiz için bi mücadelesi var kendince.. buna da saygı duyuyorrum hoş karşılamadığım tavırlar olsa da :)
Var ya, su senin bir paragrafa bir cumleye yazdigini ben anlayana kadar ne kitaplar ne forumlar okudum aman tanrim :) -- isin sirri gercekten bu yazdiklarin, sakin ve net olmak :) tepene bindirmemek :) yaptigim en iyi seydi benim de : ''ya ben sizin nazinizi cekiyorum ama esimi cok sevdigim icin, siz de oglunuzu cok seviyorsaniz siz de bende bazi seylere katlanirsiniz, bu yastan bu konumdan sonra hayatimi degistirecek halim ya da sizin istediginiz gelin modeli kalibina girecek halim yok, sonucta oglunuz istedi aldi, boyle sevdi'' gibisinden konusmak. Ondan sonra rahat ettim.
bizde zaten biz gitmiyoruz ki evim akın akın insanla doluyor geneldeama benim ailem (babam yerinde bi amcam ve annem gibi bi halam var çok şükür) anlayışlı ersan konusunda. aksine, çocuk yeni gelmiş kızım biz geliriz sonra derler. ama bizde asıl sorun eşimin annesi.. 2 kardeşler zaten. ve küçük kardeşi öyle rahat ki bildiğini okuyor (iyi de yapıyor çoğu zaman).. öyle olunca annemiz tüm nazını eşime saklıyor.. benden ziyade önce eşimi çok bunaltıyor... adama sürekli kapris vs yapıyor.. bi de onun sıkıntısını çekiyor yani..bi gün aramasa sorun oluyo..
Alistirmissin da ondan :) hele de kucuk ildeyseniz -- gelince bi toplu yemek ver --ama sonra benim taktige gec, surekli bahane yaratmak :) bahanelerde de yaratici ve inandirici olmak gerekiyor :)
Benim kayinvalide ohoo hep hastadir esimin yaninda, ya da telefonda. Hep biyerleri agrir, nisan alisverisi sabahi doktora goturduk kendisini ordan alisverise gittik, masallah alisveriste hic biyeri agrimadi. Once sınırları test ediyorlar kucuk bi cocugun test ettigi gibi, esin ne kadar izin verirse de o kadar ilerliyorlar. Nisanliyken esim cantami tasimak istediginde hemen arkasindan annesine de soruyordu tasiyayim cantani diye; ya da arabadayken bana canim vs dediginde hemen annesine de guzel bir kelime soyleme ihtiyaci hissediyordu, o hale getirmis artik kadin yaptigi duygu somurusuyle.
Cok zorlandim, sordum arastirdim vs; en cok bir buyugumun soyledigi aklimdadir, ''o nasil sey oyle anne annedir zaten yeri degismez'' dedi Hah dedim, tam da aradigim cozum. Esime soyledim ''bak sen bana annenin kumasi gibi davraniyorsun, biz annenle elti degiliz, o zaten senin annen, anne hep annedir, degeri sevgisi hicbiseyle kiyaslanamaz, bak abin sunu yapsa da yapmasa da annen hala ayni sekilde seviyor abini'' dedim anlattim. Ama kotu bisey soylemeden. Tam olarak cozuldu mu hayir tabi ki :) ama azaltmayi basarabildik en azindan :)
1 yılın sonunda kitaptan öğrenmiş olmayı tercih ederdim ben de inanhoş kitaptan da öğrensem kıyamazdım.. yapıda yok ne yapacaksın.. hala bile benzer durumda önce içimden "kızım sus sen onlara uyma" diyorum sonra da "bu iş böyle olmayacak biliyorsun ve bu yüzden tepkini koymak zorundasın" diyorum :) sonra hala da mecburen veriyorum o tepkileri.. halbuki ne demişler mesele eksiklik bulmak olsa herkes bulur mesele eksiklikleri hoş görebilmekte... ben de önüme geleni söyleyebilirdim.. ama yapmadım.. eşimin ailesi sonuçta artık benim de ailem demek.. neden yapayım ki.. ama bunu düşünen pek kimse yok sanırım.. onlar için çok kolay.. hele ilk zamanlar eşim her geldiğinde beni eşime şikayet ediyorlardı resmen (onlara göre uyarı sadece!!) inanabiliyor musun? Adam geldiğinde bi de onunla uğraşıyordu.. toyuz biz de ne yapsın mecbur gelip, hayatım şunlara dikkat etsen diyordu, nevrim dönüyordu resmen. ben onlarla hallediyorum sorunumu onlar sana mı şikayet ediyorlar dedim.. ağladım vs.. eşimi arada bırakan kendi ailesi oldu ne yazık ki..düşünemediler.. bu iki kez olunca üçüncüsünde, "ya onlar beni evlat bildiklerini söyledikleri gibi çeker konuşur yada bana boşuna şikayet getirme" dedim.. baştan sona saçmalıktı.. hani şikayet de aman aman bişi olsa gam yemem.. bir iki kez gözden kaçmış misafire terlik çıkarmamışım vay efendim ben terlik çıkarmayı bilmiyomuymuşum tövbe ya rabbim.. terlik yağsın başınızdan dedim
anacım inandım ben artık anneler oğullarını kıs ka nı yoooorrr!!! halbuki haklısın, anne o bi kere.. boy ölçüşemez.. bana bi keresinde annem "sen istediğin kadar söyle onu benim kadar iyi tanıyamazsın" dedi yabakakaldım resmen çünkü ne alaka diye düşündüm ama sonra dank etti "sen onun annesisin sen evlat olarak iyi tanıyorsun ben de eş olarak iyi tanıyorum onu sen oğlunun nasıl eş olduğunu bilemezsin ki" dedim.. birşey diyemedi hepsi aynı valla olan adamlara oluyormuş onu öğrendim.. ki anladığım kadarıyla sen de uyumlusun ben de öyleyim, ona rağmen arada kalıyorlarsa, ters hatunlar olsak oo hooooo :))))
:))))) Burasini esi ve esimin ailesi topigine cevirdim ama yanitlayamadan gecemicem :) sen sakin cekme bunlari Mavidelisi, aynen dedigin gibi istesen eksik cok bulunur. Ileride bunlar bir bir cikiyor malesef ya vucut ya ruh sagligindan oluyorsun. Senin gibisini arayip da bulamayan ne kadar cok insan var Turkiye'de, kiymetini bilsinler ellerindekinin. Esin de istiyoduysa annesini mutlu etmek evlenmeyecekti oturacakti dizinin dibinde anneciginin. Idare ediver diyordur, bizimki de oyle diyo, hicbirsekilde kendi kiymetinden degerinden ödün verme ancak o sekilde anlıyorlar. Cunku 4 yildir eminim ailen de yok senin, hakkinda ovucu hicbirsey soylemiyorlardir kendini takdir etme, begenme duygularini da iyice harap etmislerdir. Kendi ailen gibi asla olmayacak, hic bosuna ugrasma.
Ben de bunu gec anladim. On yil boyle emek versem on yil sonra bi o0lay olsa yine kendi ogullarinin yaninda olacaklar pek tabiki.
Biz bir bayram gecirdik de yeni evliyken, oyle cok yordu ki akrabalar aileler bizi, tamam dedik hayirsiz evlat hayirsiz akraba olalim ama yeter ki bunlari cekmeyelim.
Aynen oyle:) Ben politik olmayi cok iyi beceriyorum ama yoruyor beni bi noktadan sonra politik olmak bile, cunku algilar cok acik hemen anliyorum yuzundne gozunden ne dusunduklerini, samimiyetsizlik midemi bulandiriyor. Bilmedigim seyleri ogrendim, hic aklima gelmeyen seylerle karsilastim. Simdi artik ''cevap vermeyle de olmuyor, of biktim ugrasmaktan'' safhasindayim, daha derin daha akilli cozumler bulmam ve uygulamayi istiyor olmam lazim; karsindaki insanlari alt edecek zekaya ve donanima sahipsin, dusun Verda diyorum :)
''Esi ve esimin ailesi'' bolumundeki konulari okumani siddetle tavsiye ederim, bazen cok moralimi de bozdu ama iyi seyler de ogrendim. Ama dedigim gibi daha etkili seyler lazim. Hayatimizin sonuna kadar boyle cekmek istemiyorsak tabii.
Inan esimi ben annesinden kardeslerinden daha cok dusunuyorum, yeri geliyor hicbirseyi gozleri gormuyor ogullarini kardeslerini bile; eskiden hayret icerisinde kalirdim simdi sasirmiyorum, artik eskiden sasirdigim cogu seye sasirmiyorum gerci, evlilik gercekten farkliymis.
selammmmmm ....
yeni arkadaşlar görmek negüzel..uzun uzun anlatmışsın....şimdi zamanım yok ama en kısa sürede okuycam hepsini.verda ve mavidelisin..özellikle siz senden mavidelisi arkadaşım senden öğrenmemgereken okadar çok şey varki..benim durum çok karışık..tek net olan şey kalbimde bir denizci var..bir an bile aklımdan çıkmıyo..oa verdiğim bir söz var,onun bana bana kurdurduğu hayalller var ..ama işte bunların yanında çok karmaşık ta bir gerçek var.yaşadığımız şey..vede bu denizci gene beni nerdeyse iki aya yaklaşı aramıyo..burdan sesleniyorum arasın artık yada yazsın.....