ben seni anlıyorum daha doğrusu gelecek kaygın olduğunu, huzursuzluk yaşayacağını ve çocuğunun da bu huzursuzlukla büyüyeceğinden korktugunu anlıyorum.Kafanda bitirmişsin evliliği sadece cesaretsizsin, korkuyorsun, ne olacak, ne yapacağım, çocuğuma bakabilir miyim?, yeni bir hayata başlayabilir miyim?... Bunları düşünüyorsun. Sen eşini sevmiyorsun seviyorsun bilmem ama bence yorulmuşsun, tükenmişsin, bir çıkış arıyorsun ama seçenekler seni korkutuyor.
Seni yargılamıyorum ikinci evliliği düşünüyorsun diye; bu konuda sana söyleyeceğm tek şey ilerde eşinden ayrılırsan sakın o duygularla birine sığınma, herkes senin gibi düşünmeyebilir; bazı insanlar çok kötü, bu durumu kullanabilirler.
Kafanı toparla, ne istediğini düşün, aile kavramını yaşıyor musunuz eşinle, düzeltilebilir sorunlar mı ,oturup başbaşa sakince konuşabilme imkanınız yok mu, sen aile olarak kalmak istiyor musun?, ömrünün geri kalanında mutlu olabilecek misin? , eşinden ayrılmanın tek olumsuz tarafı yalnız kalmak mı? Çok ama çok iyi düşün,eşini,kendini,çocuğunu...Bu arada belki eşin, sen, çocuğun o çevreden uzaklaşırsanız farklı olabilir mi? Çocuğun var ne güzel inşallah hepinizin mutlu olacağı kararlar alırsın.
(
