-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
delirmek üzereyim kararsızlıktan ne olacağım..?
- Konu Sahibi venivid
- Başlangıç Tarihi
Gerçekten ya at gözlüklerini çıkarmamış , değişik fikirlere kapalı ve her şeye muhalefet olan birine niye yorum yazarız ki?
Ya da onlar buraya niye başlık açıp da yardım isterler ki?
- 8 Haziran 2009
- 14.782
- 11.186
- 823
İlk defa sizin gibi düşünen bir kadınla karşılaşıyorum.
Bir evlilik biter,içinde acılar,huzursuzluklar ve mutsuzluklar vardır.
Evliliği bitirme kararı almak için artılar eksiler tartılır,çocuğun babasından ayrı yaşaması nasıl olur? düşüncesi kurcalar bir annenin kafasını.Maddi özgürlük ve ailenin arkasında durmasıda kolaylaştırır bu kararı vermeyi.
Bir anne bunları değilde boşanırsam başkası beni alır mı?sorusunu nasıl sorar aklım almadı.
Sorunuzun cevabına gelince ;merak etmeyin mutlaka bir alan çıkacaktır sizi yavrunuzla birlikte.Ama bu insan size iyi bir eş,çocuğunuza baba olabilirmi bu bilinmez.(ama sizin sorununuz bu değildi diymi,alsın yeter)
ben 29 yaşındayım, benim de 1 yaşında çocuğum var. bazen eşimle o kadar şiddetli tartışmalar yaşıyoruz ki, herhalde bu evlilik ömür boyu sürmeyecek diyorum. düşünüyorum ayrılsam mesela nasıl bi hayatım olur, tekrar hayatıma birilerini alabilir miyim diye.. olmuyo.. hiç aklıma yatmıyo.. bi evin içinde oğlum ve yabancı bi adam.. çok zor..
neyse pardon, konu bu değildi di mi? sorun 34 yaşında, çocuklu bi kadını kim alır? merak etme arkadaşım mesela 40 yaşında ve çocuklu bi adam alır niye almasın. sonuçta boşanıp tekrar evlenen ne ilk ne de son insan olursunuz bu dünyada.
neyse pardon, konu bu değildi di mi? sorun 34 yaşında, çocuklu bi kadını kim alır? merak etme arkadaşım mesela 40 yaşında ve çocuklu bi adam alır niye almasın. sonuçta boşanıp tekrar evlenen ne ilk ne de son insan olursunuz bu dünyada.
ben evlenmeden önce eşim bana evlenelim ama annemin şu şu konudan bu bu konudan haberi olmasın dedi, sonradan bu konular açığa çıkınca annesi onu çekmiş bir kenara hesap sormuş (bunları aylar sonra rastgele öğreniyorum çünkü hiç bir konuyu benle paylaşmaz) oda hepsini inkar etmiş. Ama bunlar benim hayatıma mal oldu çünkü ona güvenim sonsuzdu. Gelecek ile ilugili hiç bir fikrimiz uyuşmuyor, benden sadece onun isteklerinin doğrultusunda yaşamamı istiyor. Ailesinde hiç biri okumamış, eltimin okuma yazması bile yok (bu benim onu aşağı görmem anlamına gelmedi asla) ama ben hiç bir zaman saygıda kusur etmedim. Yeni evlendiğimde ailemin yanına gitmiştik örn. görümcemler (eşim bana sormadan evin anahtarlarını teslim etmiş ailesine) evime girmiş elbise dolaplarımı açmış giyimlerimi ayakkabılarımı vs. ne buldularsa almış giymişler (sonradan fotoğraflarda gördüm birde ayakkabılarımdan birini gayet rahat şekilde yırtılmış vaziyette bana verdiler), evime kalabalık yabancı misafirler getirmişler -bir kere sorma ihtiyacı duymadan (eşim herşeye göz yumuyor herhalde abimin evidir ne olacak diye düşünmüşlerdir). Ben neticede eşya dedim hiç birşey söylemedim çünkü eşya için kavga etmeye değmez dedim hesap sormadım. hoşgörülü davrandım, görümcelerimin iğneli sözlerine her zaman olgunlukla yaklaşıp tartışmadım. O kadar çok şey yaşadım ki, aslında tek beklediğim aradada olsa eşimin benim yanımda olduğunu göstermesiydi, bunu hiç bir zaman göstermedi belki bundandır ki ailesi her istediği şekilde hareket ediyor. Ailesi ilede aram iyi çünkü her şekilde onlara destek oluyorum, tüm olanlara rağmen sürekli gidip gelirim, maddi olarakta seve seve yardımcı oldum maddi durumları çok düşük olduğu için. Ben hiç zaman kavgaya girmedim herşeye.. göğüs gerdim ama bir yerde yavaş yavaş tükendiğimi farkettim, insan hem sevgiden yoksun hemde sürekli verici olunca yoruluyor.
Son düzenleme:
Kuzum senin özel hayatında filan dışa vuramadığın sorunların mı var? Sürekli saldırı halindesin -istersen bir yorumlarını oku, yok aciz yok at gözlüğü, birde 'biz' ile yazıyorsun herkesin sözcüsümüş gibi.
Bence agresyonlarını başka yerde çıkar,bir boks tulumu filan al
kızcaz sorununu paylaşmış işte ne var burada böyle saldırmaya.. ama nerde kadın dayanışması görülmüş ki burada görülsün.. düşene bir tekmede biz atalım demi?
Son düzenleme:
- 2 Nisan 2012
- 7.893
- 4.821
- 248
Mutsuzsan ayrıl derim.Ötesini düşünmeye gerek yok.
Nasip kısmet...Eşinle tanışacağını,evleneceğini bilemezdin.Evlenirken,boşanacağını düşünemezdin.
Yani her adımını planlayamazsın.Hayatın ne getireceği belli olmaz.
Boşanan arkadaşlarım ve yakınlarım oldu.İtiraf edeyim,senin gibi düşüneni görmedim.
Onlar daha çok,"aman ne evlenicem bi daha,kimseyi çekemem" modundaydılar.
Sen,evliliği bir yaşam tarzı olarak görüyorsun sanırım.
Belli bir yaştan sonra,herkes evli olmalı gibi bir şekil var kafanda.
Hiç tek yaşayan bir tanıdığın yok mu ? 30 üstü,bekar veya boşanmış ?
Nasip kısmet...Eşinle tanışacağını,evleneceğini bilemezdin.Evlenirken,boşanacağını düşünemezdin.
Yani her adımını planlayamazsın.Hayatın ne getireceği belli olmaz.
Boşanan arkadaşlarım ve yakınlarım oldu.İtiraf edeyim,senin gibi düşüneni görmedim.
Onlar daha çok,"aman ne evlenicem bi daha,kimseyi çekemem" modundaydılar.
Sen,evliliği bir yaşam tarzı olarak görüyorsun sanırım.
Belli bir yaştan sonra,herkes evli olmalı gibi bir şekil var kafanda.
Hiç tek yaşayan bir tanıdığın yok mu ? 30 üstü,bekar veya boşanmış ?
Onun sebebi sizin anlatim tarziniz ama.
Burada kimse konu sahibinin ic dunyasini bilemez o yuzden de yazdiklarinizla degerlendirdik sizi.
3. Goz olarak okursaniz ayni seyi goreceksiniz
Kuzum senin özel hayatında filan dışa vuramadığın sorunların mı var? Sürekli saldırı halindesin -istersen bir yorumlarını oku, yok aciz yok at gözlüğü, birde 'biz' ile yazıyorsun herkesin sözcüsümüş gibi.
Bence agresyonlarını başka yerde çıkar,bir boks tulumu filan al
kızcaz sorununu paylaşmış işte ne var burada böyle saldırmaya.. ama nerde kadın dayanışması görülmüş ki burada görülsün.. düşene bir tekmede biz atalım demi?
Arkadaşım burası bir paylaşım platformuysa ben de her insan kadar medeni kurallar çerçevesinde düşüncelerimi söylemekte özgürüm...
Hım belli ki yaranız var ki gocunuyorsunuz....
Herkesi sözcüsü derken siz ile konuştuğum için mi bu tavır? Benim üslubum bu... Var mı ötesi ...Yok!
Kusura bakmayın da şu an o bahsettiğiniz agresyonları yapan sizsiniz....
Kadın dayanışması diyorsunuz da konu sahibinin kadın dayanışmasına ihtiyacı yok ikinci bir eşe ihtiyacı var....
Böyle bir konu açana da böyle bir üslup kullanılır....
Benim savunduğumun aksini söyleyen bir tane yorum da yok bu başlıkta....
Son düzenleme:
2 çocuğunuz var değil mi? Çocuklarımın düzeni nasıl olur bundan nasıl etkilenir diye sormanızı da beklerdim ama siz öncelikle parantez içinde yaşınızı göstermediğinizi söylemişsiniz şükrederek(!) ve sonra daha sonra nasıl mutlu olabileceğinizi sormuşsunuz...
Bence siz sadece kendi hayatınızı düşünecek birisisiniz. umarım aldığınız kararlar çocuklarınız için hayırlı olur...
Bence siz sadece kendi hayatınızı düşünecek birisisiniz. umarım aldığınız kararlar çocuklarınız için hayırlı olur...
zor soru...
eğer sizi hor görecek,ayıplayacak,arkanızda durmayacak bir aileniz varsa ve bugüne kadar hiç iş hayatına girmediyseniz endişelerinizi anlıyorum. yine de öncelikli düşünceniz çocuğunuz olmalı ki annesiniz,bizden daha bağlısınızdır çocuğunuza...
boşanmadan önce kendinize bir iş bulun,çalışmak istediğinizi söyleyin.iş hayatına alışın.çocuğunuz da alışsın.sonrasında her şey sırayla geliyor.aile ve sosyal politikalar bakanlığına durumunuzu yazın veya iletin.kolaylık sağlamaya çalışacaklardır.
yok illa ki yanıbaşımda bir adam,erkek olsun istiyorsanız acele etmeyin.mutlaka birileri vardır dışarda.belki daha mutlu bir hayat sizi bekliyordur belki gelen gideni aratacaktır.bu ayrımı yapmak da sizin aklınıza kalmış.hemen güvenmeden,ısınmadan,ten temasına girmeden karşınızdakini iyi tanıyın demekten başka aklıma bir şey gelmiyor bu konuda..
ama üzücü bir durum.başınız biraz ağrıyacak.sancılı bir dönem sizi bekliyor.geçtikten sonra da kuş gibi hafiflersiniz umarım.
her şeye rağmen eşinizle aranızın düzelmesi burdaki bütün kadınların dileğidir eminim.zor bir durum.kolay gelsin
eğer sizi hor görecek,ayıplayacak,arkanızda durmayacak bir aileniz varsa ve bugüne kadar hiç iş hayatına girmediyseniz endişelerinizi anlıyorum. yine de öncelikli düşünceniz çocuğunuz olmalı ki annesiniz,bizden daha bağlısınızdır çocuğunuza...
boşanmadan önce kendinize bir iş bulun,çalışmak istediğinizi söyleyin.iş hayatına alışın.çocuğunuz da alışsın.sonrasında her şey sırayla geliyor.aile ve sosyal politikalar bakanlığına durumunuzu yazın veya iletin.kolaylık sağlamaya çalışacaklardır.
yok illa ki yanıbaşımda bir adam,erkek olsun istiyorsanız acele etmeyin.mutlaka birileri vardır dışarda.belki daha mutlu bir hayat sizi bekliyordur belki gelen gideni aratacaktır.bu ayrımı yapmak da sizin aklınıza kalmış.hemen güvenmeden,ısınmadan,ten temasına girmeden karşınızdakini iyi tanıyın demekten başka aklıma bir şey gelmiyor bu konuda..
ama üzücü bir durum.başınız biraz ağrıyacak.sancılı bir dönem sizi bekliyor.geçtikten sonra da kuş gibi hafiflersiniz umarım.
her şeye rağmen eşinizle aranızın düzelmesi burdaki bütün kadınların dileğidir eminim.zor bir durum.kolay gelsin
agresif olmayana bak :) bence bir psikoloğa görünün, hemde kesinlikle. Hasta ruhlu biri olduğunuzu her entrynizde belli ediyorsunuz. Bu arada psikoloji bölümü okudum bilmenizde fayda olacaktır..(teşhislerim rastgele değil) Buda benim size iyi niyetli bir fikir beyanım :) neticede yazdığın gibi her insan kadar medeni kurallar çerçevesinde düşüncelerini söylemekte özgür...değilmi?
Ayrıca açtığım konuya nolur iyilik ediyim deyipte yazmayın, çünkü sadece sen -diğer entryler müstesna- kale alınmıyorsun haberiniz olsun.. Kendini boşuna yorma.
Diğer forumdaşların hepsinden Allah razı olsun, hepiniz bana yardımcı oldunuz..
ahahha çok zavallı..
Geçmiş olsun canım, sana ve çevrendekilere..
eminim çok seviliyorsundur, buralarda laf yetiştirdiğine göre.. biraz çık hava al
Son düzenleme:
