- 2 Eylül 2017
- 105
- 162
- 53
Hanımlar bunalımın eşiğinde oldugumu bugün farkettim belki de bunalımdayım geç kaldım bilmiyorum ama birşeyler yapmak istiyorum sizden istediğim bir yol göstermeniz yada tavsiye ne olursa..
Ozel detay vermeden anlatmaya çalışacağım. İki yıl önce üni. mezun oldum sağlık nedenleriyle yarim dönem okulumu uzatmıştım okulum biter bitmez çok iyi bir şirkette ise başladım aile dostumuzun şirketi
beni güzel bir pozisyonda işe aldılar kendileri teklif etmişti orada çalışmamı..
İşe başladım yabancı dilim var bilgisayar programları biliyorum ve kendimi gelistirdim yüzlerce konferansa katıldım onlarca sertifikam var.. işe başladıktan sonra gördüğüm muameleyi anlatamam size patron beyimiz tarafindan babamlarin ve kendi ailesinin yanında göklere çıkarılıp yanlız olduğumuzda ya da çalışanların yanında beni yerin dibine sokmaları alakasız görev vermeleri derken bir gün beni haksız yere başka bir çalışanın hatası üzerine azarlaması sonucu kendimi tutamadim actim agzımı bakti ki hakliyim daha cok üstüme geldi bastırmak için ağlaya ağlaya işi bırakmaya karar verdim soylemedim tabi bana kısa sureli tatil vermişti kafamı dinlemem için bende yurtdisi tatili ayarladim ve geç döneceğimi söyledim
tabi ne zaman istersen bu şirket sana her zaman açık vs şeyler söyledi (palavra bedava amaç anneme babama mahcup olmamak) geri dönmedim zaten verdikleri tatil süresi bitmeden bana mesaj gönderdi işten çıkarıldığınızı bildirmem gerek fln fln.. açıklama yapmış mesajda genel müdür bey..
Ve üzerinden 1 yıl geçti iş bulamıyorum ve kendime guvenim kalmadı bu iş konusunda adam benim özgüvenimi yemiş bitirmiş resmen yabancıdil desen kalmadi ki kullanmaya kullanmaya sadece muhabbet edebilecek düzeydeyim şuan
Yaptığım hiç bir işi beğenmemesi beni herhangi bir işe girmeye korkutuyor beceremem yapamam korkusu oluştu sürekli evdeyim iş arıyorum fakat bulduğum isi zaten yapamam korkusundan eliyorum
ALES denedim kendi şehrim için puan yetmiyor başka şehirde maddi olarak zorlar.
Normalde umursamaz ozguveni yerinde biriyim ama 1 yildir evde kitap okuyup kedi sevip ev temizliği yapmak dışında kendimi gelistiremedim yemek yapmayı gecmeyelim tabi çeşit çeşit sıkıntıdan neler öğrendim neler. herhangi bir kurs vs param yok ailemden destek almak istemiyorum zaten yıllardır onların sayesinde biyerlere geldim. Yani işin özeti kendi kendimi yiyip bitiriyorum bir işe yaramadığımı bomboş nefes alıp verdiğimi düşünmek beni bunalttı tum gün evde yattığım halde tükenmişlik yaşıyorum resmen..
Şimdi size bunu yaşayan varmı gibi sorular sormayacagım bu dert benim hayatımın binde birlik kısmını ancak olusturur daha neler var neler ama birşey yapmak istiyorum sizce nereden başlamalıyım ? İş bulma sitelerine girip ilk işi kabul mu ediyim yoksa kendimi geliştirerek para kazanma yolu var mı piyasa berbat iş yok acaba
Parttime mı arasam ne yapmalıyım ki deli gomlegine giden yoldaki depresyon hırkasını üzerimden atabiliyim ?
Ne yazmışım ya
Ozel detay vermeden anlatmaya çalışacağım. İki yıl önce üni. mezun oldum sağlık nedenleriyle yarim dönem okulumu uzatmıştım okulum biter bitmez çok iyi bir şirkette ise başladım aile dostumuzun şirketi
beni güzel bir pozisyonda işe aldılar kendileri teklif etmişti orada çalışmamı..
İşe başladım yabancı dilim var bilgisayar programları biliyorum ve kendimi gelistirdim yüzlerce konferansa katıldım onlarca sertifikam var.. işe başladıktan sonra gördüğüm muameleyi anlatamam size patron beyimiz tarafindan babamlarin ve kendi ailesinin yanında göklere çıkarılıp yanlız olduğumuzda ya da çalışanların yanında beni yerin dibine sokmaları alakasız görev vermeleri derken bir gün beni haksız yere başka bir çalışanın hatası üzerine azarlaması sonucu kendimi tutamadim actim agzımı bakti ki hakliyim daha cok üstüme geldi bastırmak için ağlaya ağlaya işi bırakmaya karar verdim soylemedim tabi bana kısa sureli tatil vermişti kafamı dinlemem için bende yurtdisi tatili ayarladim ve geç döneceğimi söyledim
tabi ne zaman istersen bu şirket sana her zaman açık vs şeyler söyledi (palavra bedava amaç anneme babama mahcup olmamak) geri dönmedim zaten verdikleri tatil süresi bitmeden bana mesaj gönderdi işten çıkarıldığınızı bildirmem gerek fln fln.. açıklama yapmış mesajda genel müdür bey..
Ve üzerinden 1 yıl geçti iş bulamıyorum ve kendime guvenim kalmadı bu iş konusunda adam benim özgüvenimi yemiş bitirmiş resmen yabancıdil desen kalmadi ki kullanmaya kullanmaya sadece muhabbet edebilecek düzeydeyim şuan
Yaptığım hiç bir işi beğenmemesi beni herhangi bir işe girmeye korkutuyor beceremem yapamam korkusu oluştu sürekli evdeyim iş arıyorum fakat bulduğum isi zaten yapamam korkusundan eliyorum
ALES denedim kendi şehrim için puan yetmiyor başka şehirde maddi olarak zorlar.
Normalde umursamaz ozguveni yerinde biriyim ama 1 yildir evde kitap okuyup kedi sevip ev temizliği yapmak dışında kendimi gelistiremedim yemek yapmayı gecmeyelim tabi çeşit çeşit sıkıntıdan neler öğrendim neler. herhangi bir kurs vs param yok ailemden destek almak istemiyorum zaten yıllardır onların sayesinde biyerlere geldim. Yani işin özeti kendi kendimi yiyip bitiriyorum bir işe yaramadığımı bomboş nefes alıp verdiğimi düşünmek beni bunalttı tum gün evde yattığım halde tükenmişlik yaşıyorum resmen..
Şimdi size bunu yaşayan varmı gibi sorular sormayacagım bu dert benim hayatımın binde birlik kısmını ancak olusturur daha neler var neler ama birşey yapmak istiyorum sizce nereden başlamalıyım ? İş bulma sitelerine girip ilk işi kabul mu ediyim yoksa kendimi geliştirerek para kazanma yolu var mı piyasa berbat iş yok acaba
Parttime mı arasam ne yapmalıyım ki deli gomlegine giden yoldaki depresyon hırkasını üzerimden atabiliyim ?
Ne yazmışım ya